กรณียเมตตสูตร  กรณียเมตตสูตรกรณียมตฺถกุสเลน ยนฺตํ สนฺตํ ปทํ อภิสเมจฺจ สกฺโก อุชู จ สุหุชู จ สุวโจ จสฺส มุทุ อนติมานี ฯลฯ คำแปลทั้งหมด: กิจซึ่งภิกษุผู้บำเพ็ญสมณธรรมอยู่ในป่า ผู้ฉลาดในประโยชน์ ใคร่จะบรรลุสันตบทอยู่เสมอ พึงกระทำก็คือ ภิกษุนั้นพึงเป็นผู้อาจ เป็นคนตรง เป็นคนซื่อ เป็นคนว่าง่าย อ่อนโยน ไม่เย่อหยิ่ง อีกทั้งเป็นผู้สันโดษ เลี้ยงง่าย และเป็นผู้มีภารกิจน้อย ประพฤติเป็นคนเบา มีอินทรีย์สงบ มีปัญญา รักษาตน ไม่คะนอง ไม่พัวพันในสกุลทั้งหลาย ไม่พึงประพฤติความลามกอะไรๆเลย ซึ่งจะเป็นเหตุให้ท่านผู้รู้ติเตียนได้ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงเป็นผู้มีความสุขกายสุขใจ จงมีความเกษมเถิด ขอสัตว์มีชีวิตทั้งหลาย ทุกเหล่าหมดบรรดามี เป็นผู้ยังดิ้นรนอยู่ หรือเป็นผู้มั่นคง ก็ดี เป็นสัตว์มีตัวยาว หรือตัวปานกลาง หรือตัวสั้น ก็ดี เป็นสัตว์มีตัวใหญ่หรือตัวปานกลาง หรือตัวเล็ก ก็ดี เป็นสัตว์มีตัวละเอียด หรือมีตัวหยาบ ก็ดี เป็นผู้ที่ได้พบเห็นกัน หรือมิได้พบเห็นกัน ก็ดี เป็นผู้ที่อยู่ไกล หรืออยู่ใกล้ ก็ดี เป็นผู้ที่เกิดแล้ว หรือกำลังแสวงหาที่เกิดอยู่ ก็ดี ขอสัตว์ทั้งปวงนั้น จงเป็นผู้มีความสุขกาย สุขใจเถิด บุคคลไม่พึงหลอกลวงกัน ไม่พึงกดขี่กัน ไม่ว่าใคร ไม่ว่าที่ไหน ไม่พึงคิดก่อความทุกข์ให้แก่กัน และกันด้วยแสดงความร้ายออกทางกาย วาจา หรือมุ่งร้ายอยู่ในใจ มารดาถนอมบุตรคนเดียว ผู้เกิดในตนด้วยอายุ (คือยอมตายเพื่อลูก) ฉันใด พึงเจริญเมตตาจิต ไม่มีปริมาณไปในนสัตว์ทั้งปวงแม้ ฉันนั้นเถิด บุคคลพึงเจริญเมตตาจิต อันไม่มีปริมาณ ไม่มีขอบเขต ไม่มีเวร ไม่มีศัตรู ไปในสัตว์โลกทั้งสิ้น ทั้งในทิศเบื้องบน ทิศเบื้องต่ำ และทิศขวาง ผู้เจริญเมตตาเห็นปานนี้ เป็นผู้ปรารถนาจะตั้งไว้ซึ่งสติ ในเมตตาฌานให้นานเพียงใด ผู้นั้นจะอยู่ในอิริยาบถใด ยืน เดิน นั่ง หรือนอน ก็ตาม ก็เป็นผู้ปราศจากความง่วง ตั้งสติอันนั้นไว้ได้นานเพียงนั้น บัณฑิตทั้งหลายกล่าวถึงเมตตาวิหารธรรมนี้ว่าเป็นพรหมวิหาร ในพระธรรมวินัยนี้ บุคคลผู้นั้น ละเลิกความเห็นผิดเสียได้ เป็นผู้มีศีลมั่นคง บังเกิดความเห็นชอบแล้ว กำจัดความยินดีในกามทั้งหลายได้แล้ว ย่อมไม่ถึงซึ่งการนอนในครรภ์อีกเป็นแน่แท้เทียวแล ฯ
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [