กลิ่นน้ำมันใส่ผมของพ่อ เรื่องนี้เกิดขึ้นหลายปีมาแล้ว หลังจากพ่อได้เสียชีวิตไปปีกว่าแล้ว ครอบครัวก็ได้ย้ายบ้านไปอยู่ที่บ้านหลังใหม่แล้ว ช่วงเย็นวันหนึ่งเวลาประมาณห้าโมงเศษ ท้องฟ้าก็ยังสว่างไสวอยู่มาก ได้เดินกลับไปที่บ้านหลังเก่าของครอบครัว เพื่อรำลึกถึงความหลังและตรวจตราสภาพบ้าน ว่ายังมีอะไรหลงเหลืออยู่บ้าน จะได้ขนกลับมาที่บ้านหลังใหม่บ้าง ขณะเดียวกันเป็นการตรวจตราว่า มีขโมยขโจรบุกรุกเข้าไปในบ้านหรือไม่ บ้านหลังเดิมของครอบครัวเป็นบ้านครึ่งตึกครึ่งไม้ (ข้างล่างก่ออิฐถือปูน ส่วนข้างบนปูไม้กระดานแทนหล่อคอนกรีต โครงหลังคาใช้ไม้แล้วปูกระเบื้องว่าวข้างบน) เมื่อเดินขึ้นบันไดขึ้นไปข้างบนชั้นสอง ที่ห้องนอนเดิมของพ่อกับแม่ ขณะเดินดูสภาพภายในห้องนอน ซึ่งเป็นพื้นที่ว่างเปล่าไม่มีอะไรหลงเหลือแล้ว มีแต่กลิ่นอับ ๆ และฝุ่น ตามสภาพห้องรกร้าง สักพักได้กลิ่นน้ำมันใส่ผมของพ่อ เป็นกลิ่นน้ำมันใส่ผมรุ่นโบราณพวกยาร์ทเลย์  กระปุกแก้วสีเขียวเป็นกลิ่นที่คุ้นเคย กระทบจมูกนานสักพักใหญ่ จำกลิ่นได้ดีเพราะคุ้นชินกับกลิ่นนี้ตั้งแต่เด็ก ๆ ไม่ถึงกับชอบและโตขึ้นทำงานก็ไม่เคยใช้นำมันใส่ผมอีกเลย เมื่อได้กลิ่นน้ำมันใส่ผมแล้ว ผมก็ค่อย ๆ เดินออกมาจากห้องนอน แล้วลงบันไดเดินกลับบ้าน หลังจากปิดประตูบ้านหลังเก่าเรียบร้อยแล้ว มาเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่า "จมูกฝาดมากกว่า" แต่ก็ยังมั่นใจและยืนยันว่าได้กลิ่นน้ำมันใส่ผมดังกล่าวจริง หลังจากนั้นไม่นานเกินกว่าหนึ่งเดือน ช่วงที่ไปทำบุญเติมน้ำมันตะเกียงที่ ศาลเจ้าฮกเต็กแป๊ะกง ที่หาดใหญ่ เป็นศาลเจ้าที่ ที่ดินดังกล่าว คุณชีกิมหยงกับคุณหญิงละม้าย อุทิศที่ดินทั้งหมดให้เป็นศาลเจ้าฮกเต็กแป๊ะกง ขณะนั้นเป็นช่วงประมาณห้าโมงเย็น ท้องฟ้ายังมีแสงสว่างอยู่มาก ในศาลเจ้าคนเฝ้าศาลไม่อยู่ไม่รู้ไปไหน ในศาลเจ้าเหลือผมเข้าไปทำบุญคนเดียง หลังจากไหว้ฟ้าดิน หน้าประตู แป๊ะกง ต้นไม้ เสือ ตามลำดับ ก็ทำบุญค่านัามันตะเกียงกับธูปเทียน ช่วงที่กำลังเติมน้ำมันลงในตะเกียงศาลเจ้า กลิ่นน้ำมันใส่ผมกลิ่นแบบพ่อใช้ ก็มีกลิ่นกระทบจมูกอีกครั้ง ผสมปนเปกับกลิ่นน้ำมันพืชที่เติมตะเกียง เลยไม่แน่ใจว่าได้กลิ่นจริงหรือไม่ เลยรีบเติมน้ำมันตะเกียงแล้ว ไหว้ลาแป๊ะกง แล้วรีบขับจักรยานยนต์กลับบ้าน ประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งสองครั้ง เป็นเรื่องที่ประสบพบกับตนเอง ไม่ถึงกับกลัวแต่ก็ไม่อยากเจอ เหมือนคนทั่ว ๆ ไปที่มักจะบอกว่า ขอให้ไปสู่ที่ชอบ ๆ และเป็นสุข ไม่ค่อยจะมีคนบอกว่า ให้มาหาบ่อย ๆ ประจำ ๆ เลยนะ แต่มักจะบอกว่าให้มาบอกหวยบ้างนะ เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ ก่อนที่จะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
สวัสดีค่ะ..แวะมาทักทายค่ะ
โดย: nootikky
 วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:00:02 น.เป็นเรื่องราวของความผูกพันจริงๆนะคะ..ถ้าใช่ท่าน..ท่านก็คงยังห่วงคุณอยู่...แวะมาทักทายค่ะ
โดย: ในความอ่อนไหว
วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:59:46 น.นั่งอยู่ในห้องคนเดียว แอบกัวอ่ะค่ะ
 โดย: เพียว (123zarender
) วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:03:35 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 32 คน [