ผีดุ ที่สถาปัตย์ จุฬาฯ

เรื่องเล่าที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬา
สี่สิบปีก่อนหน้านั้น
สมัยที่เปิดคณะใหม่ ๆ
ไฟฟ้าที่คณะจะดับบ่อยมาก
ห้องน้ำห้องส้วมยังตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับตึกคณะ

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ต้องเรียนกันห้าปี
ต้องมีการทำภาคนิพนธ์ให้ผ่านการพิจารณาของอาจารย์
จึงจะจบและสำเร็จการศึกษาได้ตามหลักสูตร
ทำให้นิสิตปีห้า บางคนเรียนกันหกปี
เจ็ดปีถึงปีที่เก้าที่สิบแล้วก็มี
เพราะเรียนตกหรือเรียนซ้ำชั้น
(คณะสถาปัตยศาสตร์มีหลักสูตรการเรียนห้าปี)
ทำให้นิสิตส่วนมากต้องอยู่กันดึก ๆ ดื่น ๆ
เพื่อทำงานต่าง ๆ หรือที่คั่งค้างให้เสร็จ
หรือเพื่อให้เกิดมีไอเดียบรรเจิดในการทำภาคนิพนธ์
ส่วนมากจะนอนค้างคืนที่คณะของมหาวิทยาลัยเป็นประจำ

มีวันหนึ่ง
รุ่นพี่คนหนึ่งของคณะสถาปัตย์
ขณะที่ไฟฟ้าดับแล้ว
ด้วยความที่ปวดท้องจึงเดินไปที่ห้องน้ำ
ทั้ง ๆ ที่ไฟฟ้าดับไม่มีแสงสว่าง
แต่ด้วยความจำเป็นอย่างยิ่งยวด
เลยเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ได้พกเทียนไขหรือไฟฉายไปด้วย

เมื่อนั่งลงบนโถส้วม
ปรากฎว่านั่งลงบนขาของคนหนึ่งที่นั่งอยู่ในส้วม
แกร้องจ๊ากว่า ผีหลอก
วิ่งหน้าตื่นกลับเข้าไปที่ทำงาน
เพื่อน ๆ ต้องช่วยกันปลอบโยน
และช่วยกันพัดวีเป็นการใหญ่
ให้หายจากตื่นตกใจหรือใกล้จะเป็นลม

ตกลงว่าเรื่องนี้ทำให้แตกตื่นกัน
ทั้งมหาวิทยาลัย และภายในคณะ
กลายเป็นเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมา
และตำนานประจำของมหาวิทยาลัย
ว่า ผีดุมาก ที่ห้องน้ำคณะสถาปัตย์ฯ

ทำให้ต่อ ๆ มา
ภายในคณะสถาปัตย์กรรมศาสตร์
การไปห้องน้ำแต่ละครั้ง
ต้องมีคนไปเป็นเพื่อนประจำตลอดมา
ยิ่งเวลาไฟดับแทบไม่มีใครอยากไปเลย
แม้ว่าจะมีเพื่อนร่วมทางด้วยก็ตามแต่

เรื่องนี้เพิ่งมาเฉลยกัน
ในวันครบรอบสถาปนาของคณะสถาปัตย์ จุฟาฯ
ที่ครบรอบมากว่าสี่สิบปีแล้ว
มีการจัดงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง
มีการเล่าเรื่องผีดุของคณะสถาปัตย์
จากรุ่นพี่คนที่นั่งบนขาของผีในห้องน้ำ

จู่ ๆ รุ่นน้องคนหนึ่งได้เดินมาหารุ่นพี่คนที่เล่าเรื่องนี้
พร้อมกับรับสารภาพต่อหน้ารุ่นพี่ที่เจอผีว่า
กำลังนั่งอยู่ดี ๆ พอดีจะลุกขึ้น
ก็รู้สึกว่ามีใครเดินเข้ามาในห้องน้ำ
กลัวก็กลัว แต่ก็ไม่กล้าลุกขึ้น

และแล้วก็ปรากฏว่ามีคนนั่งลงบนขาของตนเอง
แล้วมีเสียงกรีดร้องวิ่งออกจากห้องน้ำไป
ตนเองก็รีบลุกวิ่งตามออกไปภายหลัง
ก็ยังเห็นว่ารุ่นพี่ยิ่งวิ่งเร็วขึ้นไปอีก

เมื่อรู้ความว่ามีผีหลอกในห้องน้ำของคณะแล้ว
ก็ไม่กล้าไปรับสารภาพกับรุ่นพี่และเพื่อน ๆ ในคณะ
เพราะถ้าสารภาพถึงเรื่องดังกล่าว
คงถูกรุ่นพี่และเพื่อน ๆ ยำแน่ เลยเฉย ๆ ไว้
รวมทั้งสะใจที่สร้างตำนาน
ผีหลอกไว้ที่คณะได้ด้วยส่วนหนึ่ง

เมื่อให้คำรับสารภาพเสร็จต่อหน้ารุ่นพี่และเพื่อน ๆ แล้ว
ผลทั้งคู่และผู้ร่วมงาน
ต่างหัวเราะกันด้วยความสนุกสนาน
และยกโทษให้ซึ่งกันและกัน
เพราะต่างคนต่างแก่ด้วยกันแล้วทั้งคู่

เก็บความจาก ต่วยตูน (จำเล่มที่ไม่ได้แล้ว)

Create Date : 13 มิถุนายน 2552 Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2557 17:40:35 น. Counter : 602 Pageviews.		6 comments
Share Tweet

	Boonta Flowers and Cafe @บางกรวย รวยความหวาน จันทราน็อคเทิร์น (11 ก.พ. 2563 13:49:46 น.)		No. 856 ปราสาทเมืองต่ำ VS ถนนพระราม 2 ไวน์กับสายน้ำ (10 ก.พ. 2563 06:21:02 น.)
	บันทึกไปบ่นไป tanjira (8 ก.พ. 2563 15:02:01 น.)		นายแม่ทั้งสอง..(ตะพาบๆ กิโลเมตรที่ 246 "แสดงออกถึงความรัก") nonnoiGiwGiw (8 ก.พ. 2563 00:10:10 น.)