ก่อนวันล่มสลาย ๒๕๔๐ ตอนที่ ๑ ตั๋วสัญญาใช้เงินอาวัล  คำอธิบายย่อ ๆ ตั๋วสัญญาใช้เงิน เปรียบเสมือนเช็คสั่งจ่ายเงินแต่ต้องระบุชื่อคนรับเงิน จ่ายเงินสดไม่ได้ ต้องระบุวันที่จ่่ายเงินและวันที่ถึงกำหนดขึ้นเงิน (ส่วนมากขึ้นเงินกับธนาคาร/บริษัทเงินทุน) คู่้สัญญาต้องทำธุรกิจกันมานาน หรือเป็นคู่ค้ากับธุรกิจรายใหญ่ เช่น ปูนซีเมนต์ ผู้ค้ารถยนต์ เป็นต้น ไม่มีการคิดดอกเบี้ยระหว่างกันในช่วงตั๋ว ฯ ยังไม่ถึงกำหนดชำระเงิน ปิดอากรแสตมป์เพียงสามบาท ไม่ว่าจะเป็นวงเงินกี่หมื่นล้านบาท ถ้าเป็นสัญญากู้เงินจะต้องปิดอากรแสตมป์ 2,000.-บาท ต่อ 1.-บาท หรือ หมื่นละห้าบาท วงเงินกู้มาก ๆ ปิดอากรมากเช่นกัน อาวัล คือ การรับประกันการจ่ายเงินแน่นอน ผู้รับอาวัลต้องลงนามด้านหน้าตั๋วสัญญาใช้เงิน มักจะให้สถาบันการเงิน(ธนาคาร/บริษัทเงินทุน)เป็นคนรับรองการจ่ายเงิน ค่าธรรมเนียมสมัยนั้นขั้นต่ำ 150.-บาท หรืออัตราร้อยละ 1.00 ของวงเงินหน้าตั๋วสัญญาใช้เงิน กรณีลูกหนี้ผิดนัดหรือเบี้ยวหนี้ เจ้าหนี้เรียกร้องให้สถาบันการเงินเงินแทนได้ทันที ส่วนมากสถาบันการเงินมักจ่ายเงินให้ทันทีแล้วไปไล่บี้กับลูกหนี้ที่ให้มาอาวัล แต่ช่วงหลังปี 2540 บางสถาบันการเงินหน้าด้านไม่จ่ายเงิน เพราะไม่มีเงินจ่าย หรือเพราะลูกหนี้ที่มาอาวัลตั่วฯ ก็ไม่มีเงินแล้วเช่นกัน ไม่รู้เก็บเงินได้อย่างไร หรือผู้รับผิดชอบสถาบันการเงินหายหน้าหายตาไป หนีเจ้าหนี้ หนีเจ้าพนักงานรัฐ คนที่ทำงานคั่งค้างในสถาบันการเงินต่างปฏิเสธความรับผิดชอบ เพราะไม่ใช่หน้าที่ด้วยส่วนหนึ่ง กับแบกรับความรับผิดชอบไม่ไหวเช่นกัน ยิ่งสถาบันการเงินที่มีปัญหาการเงินอย่างแรงส์ส์ ถ้าเจ้าหนี้ไม่ฟ้องร้องลูกหนี้กับสถาบันการเงินภายใน 3 ปีขาดอาุยุความ ถ้าลูกหนี้ต่อสู้คดี ศาลต้องยกฟ้องสถานเดียว มีบางรายโดนไปแล้ว เพราะหลงลืม หรือ หนี้มีการโอนย้ายไปอยู่ ปรส. ไม่รู้ว่าจะฟ้องร้องใคร หรือ ฟ้องที่ไหนได้ กริ๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ " สวัสดีครับ ธนาคารไทยเก่าแก่ครับ ต้องการเรียนสายกับใครครับ " (พีระ หัวหน้าสินเชื่อเขต เป็นคนรับสาย) " ผู้จัดการเขตอยู่หรือเปล่าครับ " เสียงสอบถามจากผู้จัดการสาขาสงขลา " อยู่ครับ ไม่ทราบมีธุระอะไรครับ พี่พงศ์พัฒน์ " (ผู้จัดการสาขาสงขลา) คำตอบจากพีระ หัวหน้าสินเชื่อเขต " เรื่องด่วนมากเลย ต้องการพูดสายกับผู้จัดการเขต ด่วนเลยนะ " น้ำเสียงเร่าร้อนมากจากพี่พงศ์พัฒน์ " ครับ จะรีบโอนสายให้เลยครับ " พีระตอบพร้อมกับกดสายภายใน เพื่อทำการโอนสายให้ผู้จัดการเขต (ภิตย์) " พี่ภิตย์ครับ พี่พงศ์พัฒน์ ต้องการคุยด้วย เรื่องด่วนมากเลยครับ " " ได้เลย โอนสายมาเลยครับ " ผู้จัดการเขตตอบ ในห้องทำงานของผู้จัดการเขต มีการวางเครื่องคอมพิวเตอร์รุ่นทันสมัยที่สุด ราคาสมัยสิบกว่าปีก่อน ราคาที่ลงบัญชีรอตัดค่าเสื่อมราคา เจ็ดหมื่นห้าพันบาทถ้วน ประเภทวางโชว์ไว้เป็นส่วนมาก เพราะสมัยนั้นการใช้งานคอมพิวเตอร์ เป็นอะไรที่ยากมากและยุ่งที่สุด รวมทั้งต่อ internet ไม่ได้เลยในสมัยนั้น ถ้าจะต่อต้องซื้อค่าชั่วโมง Internet ต่อผ่าน Modem ราคาค่าใช้บริการก็แพงมากเช่นกัน วิ่งเต็มที่ได้ 56/33.6 Kbps (รับข้อมูลขาลงจากอินเทอร์เน็ต หรือ Download ที่ความเร็ว 56 Kbps และส่งข้อมูล ขาขึ้น Upload ที่ความเร็ว 33.6 Kbps) คอมพิวเตอร์จึงมักจะวางไว้ข้าง ๆ กับโต๊ะทำงาน เพื่อแสดงถึงความทันสมัยของหน่วยงานมากกว่าการใช้งาน พร้อมอุปกรณ์ทันสมัยที่สุดในยุคสมัยนั้น คือ เครื่องถ่ายเอกสารยี่ห้อ ซีล็อค ราคาซื้อมาลงบัญชีรอตัดบัญชีค่าเสื่อมราคาหนึ่งแสนบาท ขณะที่ ผู้จัดการเขต กำลังนั่งนุ่มสบายสุด ๆ บนที่นั่งเก้าอี้สีน้ำตาลพร้อมที่วางแขน ภายในห้องทำงานส่วนตัวแยกจากห้องรวมของพนักงาน คนภายนอกถ้าเข้าใจวัฒนธรรมองค์กรแห่งนี้ จะรู้ว่าไผเป็นไผ คือ ผู้มีอำนาจสูงสุดในเขตนี้ หรือ เป็นหัวหน้าสูงสุดของหน่วยงาน ขนาดโต๊ะทำงานต้องสองเมตรอย่างต่ำ ต่ำกว่านั้นไปจัดซื้อจัดหามาใหม่ " เงินของธนาคารไม่ใช่เงินของประชาชน อย่ามีปัญหาเข้าใจไหม เสียงกระซิบในใจบอกข้างรูหูพนักงานทุกคนให้รับทราบ " เสียงโทรศัพท์ภายในห้องทำงานที่พูดคุยกัน " เขตครับ มีลูกค้านำตั๋วสัญญาใช้เงินอาวัลโดยธนาคารมหานที จำนวนสี่สิบล้านบาทมาขายลด ลูกค้าต้องต้องการเงินสด ที่ขายลดครั้งนี้ไปซื้อที่ดินอีกแห่งด่วนมากเลยครับ " พี่พงศ์พัฒน์ถามปัญหา " ใครเป็นคนออกตั๋วสัญญาใช้เงิน และคนจะมาขายคือใครครับ " เขตนิตย์ถามกลับบ้าง " คนออกตั๋วชื่อ นายสมพงษ์ ครับ ส่วนคนมาขายชื่อ นายเอก เจ้าของห้างสรรพสินค้าท้องถิ่นในหาดใหญ่ครับ ผมโทรศัพท์ถามผู้จัดการสาขา ธนาคารมหานที ธนาคารรับรองครับว่า อาวัลให้จริง " พี่พงศ์พัฒน์ ตอบ " เออ ๆ เดี๋ยวขอโทรถามแบ้งค์ใหญ่ก่อนนะ เรื่องนี้ไม่เคยเห็นสาขาไหนทำ เคยเห็นแต่รับซื้อลดเช็ค แต่ตอนนี้ให้หยุดแล้ว เช็คเด้งมาก พอฟ้องอาญาเสียชื่อเสียงธนาคารอีก หาว่าเขี้ยว เอาเปรียบลูกค้า ได้ทั้งดอกเบี้ยเงินต้น กับได้ลูกค้าคนสั่งจ่ายเช็คติดคุกด้วย " เสียงตอบเหตุผลจากผู้จัดการเขตนิตย์ " ได้ครับ เขตรีบเลยนะครับ เดี๋ยวลูกค้าเปลี่ยนใจ ผมจะรีบโทรมาถามอีกครั้งนะครับ เขตสบายดีนะครับ " ผู้จัดการสาขาสงขลาถามต่ออีกครั้ง " ครับ สบายดีครับ เป็นไงเงินฝากสินเชื่อเข้าเป้าไหม " พี่พงศ์พัฒน์ตอบ " เกือบแล้วครับ อีกไม่กี่ล้านก็เข้าเป้าทั้งสองด้านครับ " " ดีแล้ว เร่ง ๆ หน่อย กระตุ้นพนักงานสาขาด้วยนะครับ คนไหนไม่ทำงานช่วยบอกด้วย จะได้ไปพูดคุยเป็นการส่วนตัว " เสียงผู้จัดการเขตสรุปส่งท้าย " ครับพี่ ขอบคุณมากครับ พี่รีบ ๆ หน่อยนะครับ " ผู้จัดการสาขาสงขลา พูดเสร็จก็วางสายลง " พี ช่วยศึกษาระเบียบเรื่องรับซื้อลดเช็คหรือตั๋วสัญญาใช้เงินด้วย เออ แล้วลองถามไปที่สินเชื่อสาขาที่สำนักงานใหญ่ ไม่รู้ว่าจะถามใครได้บ้าง รีบเลยนะ ติดต่อได้ รีบโอนสายมาให้ผมเลยนะ " เสียงผู้จัดการเขตพูดผ่านสายภายในที่ทำงาน ผ่านระบบตู้ชุมสายสาขา ยี่ห้อหนึ่งที่ต่อสายนอกได้แปดสายนอก สายภายในได้สี่สิบคู่สาย ทันสมัยที่สุดในภาคใต้สมัยนั้น พอ ๆ กับโรงแรมชั้นสองของหาดใหญ่ " ครับพี่ ขอเวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมงครับ " พีระ หัวหน้าสินเชื่อเขตตอบ " เร็วกว่านั้นเลยนะ เรื่องด่วนมาก ติดต่อสินเชื่อสำนักงานใหญ่ได้ ให้โอนสายให้ผมทันทีเลยนะ " พี่ภิตย์ตอบ " ครับพี่ จะรีบเลยครับ " พีระตอบกลับ แล้วพีระ ก็หันหน้าไปยังเพื่อนร่วมงานที่นั่งข้าง ๆ บนเก้าอี้สีดำมีเท้าแขนขนาดใหญ่ ขนาดเท่ากับเก้าอี้พิมพ์ดีดแต่ไม่มีที่เท้าแขน เก้าอี้แบบนี้ใช้สำหรับพนักงานชั้นกลาง ที่กำลังนั่งที่โต๊ะทำงานขนาดยาวไม่เกินหนึ่งร้อยยี่สิบเซ็นติเมตร ส่วนโต๊ะทำงานของพีระ จะมีขนาดหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซ็นติเมตร เก้าอี้นั่งขนาดใหญ่สีดำมีเท้าแขน นั่งนุ่มสบาย ร่างกายจะจมลึกเข้าไปในเบาะเวลานั่ง ขนาดเก้าอี้จะเท่ากับผู้ช่วยผู้จัดการสาขา ผู้จัดการสาขาทั่วไป ที่มีระดับพนักงานบริหารชั้นต้น ๑ ถึง ๒ เป็นการแบ่งตำแหน่งงานชั้นยศในองค์กรธนาคารแห่งนี้ ส่วนระดับผู้จัดการเขต จะมีระดับพนักงานบริหารชั้นกลาง ๑ ถึง ๒ สูงกว่านั้นยังมีอีก พนักงานระดับบริหารชั้นสูง ๑ ถึง ๒ ตำแหน่ง ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่าย ผู้จัดการฝ่าย เก้าอี้ทำงานจะเป็นสีน้ำเงินเข้ม นั่งนุ่มสบาย มีโต๊ะทำงานระดับสองเมตรห้าสิบเซ็นติเมตร แล้วถ้าไต่เต้าทางชนชั้นได้ จะมีโอกาสขึ้นเป็น พนักงานบริหารระดับสูงสุด ผู้ช่วยผู้จัดการใหญ่ รองผู้จัดการใหญ กรรมการผู้จัดการใหญ่ เก้าอี้ทำงานจะกลับมาเป็นสีดำอีกครั้ง มีครั้งหนึ่งฝ่ายจัดซื้อ ฝ่ายธุรการ เสนอให้เป็นสีแดง เลยถูกด่าว่า อย่าลิเกเกินไป ดูแล้วสะเหร่อ ทุเรศตา เห็นแล้วเครียดเวลาทำงาน เสียงด่าจากกรรมการผู้จัดการใหญ่ เลยเปลี่ยนเป็นสีดำในที่สุด โต๊ะทำงานจะมีขนาดใหญ่มากยาวไม่ต่ำกว่าสามเมตร มีโต๊ะเก้าอี้รับแขกวางไว้ภายในห้องทำงาน พร้อมกับยังมีห้องประชุมย่อยอีกห้อง ในห้องทำงานของผู้บริหารระดับสูงสุด
การเข้าไปพบผู้บริหารระดับสูงสุด จะต้องฝ่าด่านยามรักษาความปลอดภัยด้านหน้าห้องทำงาน เข้าไปในห้องแรกสุด จะต้องเจอเลขานุการผู้บริหารระดับสูง ถ้าได้รับอนุญาตจึงจะเข้าไปนั่งรอที่เก้าอี้รับแขก หรือในห้องประชุมย่อยในห้องทำงานของผู้บริหารได้ พร้อมกับได้รับบริการกาแฟ เครื่องดื่ม ตามแต่ลูกค้าต้องการ แต่ถ้าไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าพบ จะให้ไปนั่งรอที่เก้าอี้ไล่แขก สำหรับลูกค้าที่่ไม่ต้องการพบ หรือพนักงานที่มีปัญหา แต่ผู้บริหารไม่อยากจะพบพูดคุยด้วย จะให้นั่งรอข้างนอกตรงหน้าประตูทางเข้าห้องทำงาน ให้นั่งบนเก้าอี้แบบแถวตอนยาว ที่ประกอบด้วยเก้าอี้สี่ตัวในแถวเดียวกัน โดยมี รปภ. มาติดตามดูแลอย่างใกล้ชิด เผลอ ๆ บางครั้งเรียก รปภ. เพิ่มจำนวนมาอีก เฉพาะผู้บริหารระดับสูงสุดจะมีประตูลับ หรือประตู ยุ่หลบ ไม่ใช่ยุโรป ไว้หลบหลีกแขก หรือคนที่ไม่อยากจะพบ เป็นประตูลับออกไปจากห้องทำงานได้เลย เฉพาะรองกรรมการผู้จัดการ กับกรรมการผู้จัดการ จะลงลิฟท์ส่วนตัวที่ใช้ร่วมกันออกไปที่อื่นได้เลย มีเฉพาะภายในสำนักงานใหญ่แห่งนี้โดยเฉพาะ ภายในสำนักงานเขต พีระ รีบเปิดดูสมุดโทรศัพท์ภายในธนาคาร แล้วเลือกเลขหมายที่คิดว่าจะติดต่อได้ทันที ขณะเดียวกันก็ออกคำสั่งกับเพื่อนร่วมงาน ตำแหน่งพนักงานชั้นกลางชื่อ พิชัย " พิชัย ช่วยไปหยิบระเบียบการซื้อขายลดเช็คมาก่อน แล้วปรับปรุงระเบียบในเล่มยัง อย่าเหมือนกับคราวก่อน ไม่ทันสมัยเลย ขายขี้หน้าสาขาเวลาเขาโทรศัพท์มาถาม " เสียงสั่งงานดังลั่นของ พีระ " ไอ้หลำ มันไม่ยอมทำตามที่พี่บอกเลยครับ " เสียงพิชัยโอดครวญกับเรื่องที่ถูกตำหนิ " ช่างหัวมัน อย่าไปหวังพึ่งมันวันหลัง ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกัน มันไม่ยอมทำ สุดท้ายพวกเราจะรับกรรมเอง " นั่นคือ คำบอกอีกครั้งของพีระ หัวหน้าสินเชื่อเขต ไอหลำ เป็นพนักงานชั้นต้นตำแหน่งธุรการในเขต เป็นลูกหลานผู้มีอิทธิพลในตำบลคอหงษ์ อำเภอหาดใหญ่ เรื่องงานไม่ค่อยได้เรื่อง แต่ถ้าเรื่องวัวชนเป็นเรื่อง มันสามารถจำได้หมดว่า วัวตัวนี้ชื่ออะไร เคยชนกี่ครั้ง ชนกับใคร ชนะกี่ครั้ง แพ้กี่ครั้ง พ่อมันแม่มันมาจากสายไหน เคยชนกับวัวตัวไหน ชนะกี่ครั้ง ฯลฯ เป็นต้น เรียกว่า ถ้าส่งไปแข่งขันแชมป์รายการสุดยอดนักเลงวัวชน มันติตลำดับแน่ ๆ เลยถูกด่ากันลับหลังกันในสำนักงานกับสาขาที่ต้องติดต่อกับไอหลำว่า ทีเรื่องวัวชนละเก่งนัก ทีเรื่องงานเม่ง โง่กว่างัวซะอีก ไอหลำเข้ามาทำงานเพราะการฝากฝังของพ่อมัน การสอบสมัยนั้น พนักงานชั้นต้นสอบพิมพ์ดีด ภาษาไทยต้องได้อย่างน้อย ๓๕ คำต่อนาที ภาษาอังกฤษต้องได้อย่างน้อย ๔๕ คำต่อนาที มีการตรวจนับคำผิด เว้นวรรคผิด หักคะแนน ปรากฎว่ามันสอบตก มันอ้างว่ามันเครียด เลยพิมพ์ไม่ได้อย่างที่ตั้งใจฝึกมา แต่ธนาคารจำใจต้องรับมัน เลยให้มันเอาไปสอบที่บ้าน เอาใบตรวจคะแนนกลับไปบ้าน แล้วพิมพ์มาอย่าให้ผิด ผลมันเลยสอบได้ตามที่มันอยากเป็นพนักงานธนาคาร แต่ที่ธนาคารได้ก็คือ สมัยนั้นยังมีพวกนักเลง กับพวกสหายคอมมิวนิสต์ในเขตพื้นที่จำนวนหนึ่ง การมีลูกชายของผู้มีอิทธิพลจะเป็นการป้องปราม หรือจัดการกับกลุ่มผู้มีปัญหากับธนาคารได้ เรียกว่า ธนาคารไม่ต้องลงมือเอง หรือจ่ายค่าคุ้มครองในระยะยาว เรียกกันว่า win win ทั้งสองฝ่าย ข้อสอบพิมพ์ดีดภาษาไทยกับภาษาอังกฤษทั้งสองชุด พีระก็เคยทดสอบแต่ทำได้ดีเฉลี่ยพอ ๆ กับพนักงานชั้นต้น เพราะสมัยก่อนพนักงานสินเชื่อต้องพิมพ์ดีดมากที่สุด เครื่องพิมพ์ดีดมือ ไม่ใช่ไฟฟ้า ยี่ห้อโอลิมเปีย กับ แอดเลอร์ การทำงานพนักงานสินเชื่อสมัยนั้น ต้องใช้ในการแต่งเรื่องราว ขออนุมัติสินเชื่อ (ใบ C/A credit approved ) อนุม้ติเสร็จต้องพิมพ์สัญญากู้เงิน ทด 1. สัญญาจำนองที่ดินเป็นประกัน สัญญาต่อท้ายจำนองที่ดินเป็นประกัน ฯลฯ ก่อนจะไปจดทะเบียนจำนองที่ดินได้ ต้องมีการออกไปสำรวจหลักประกัน ทำแผนทีสังเขป ดูหมุดโฉนด/ตราจอง ถ้าไม่เจอต้องสอบถามเจ้าของที่ดินข้างเคียง เืพื่อให้ช่วยตรวจสอบกับยืนยัน หรือถ้าเป็นสวนยางพาราแปลงใหญ่ ๆ มักจะต้องสอบถามจากนายบ้าน (ผู้ใหญ่บ้าน) ในกรณีที่เป็นที่ดิน นส.3 หรือ นส.3 ก บางครั้งต้องไปขอดูจากระวางแผนที่ภาพถ่ายทางอากาศ จากสำนักงานที่ดินที่หลักประกันที่ดินตั้งอยู่ จะเป็นสเกลขนาดหยาบ ๆ พอเดา ๆ เอาได้ เว้นแต่แปลงที่มีการแบ่งแยกจัดสรรค์ขายที่ดินแล้ว หรือในเขตเทศบาลเมือง เทศบาลนคร scale จะขนาดใหญ่ขึ้นมาอีกมาก สามารถตรวจสอบดูได้สะดวกมาก ทั้งประเภท โฉนดที่ดิน/ตราจองที่ดิน/นส.3/นส.3 ก ในช่วงสำรวจหลักประกัน ต้องทำการถ่ายรูปที่ดินกับที่ข้างเคียง แล้วพยายามถ่ายรูปให้ติดหน้าคนชี้่เขตที่ดิน เพื่อเป็นพยานหลักฐานเตือนความจำ หรือยืนยันว่านำชี้ที่ดินแปลงเป็นหลักประกันจริง หรือป้องกันการโต้แย้งว่าไม่ได้มาติดต่อกับธนาคาร (นโยบายสำนักงานใหญ่ กันไว้ดีกว่าแก้) กล้องสมัยนั้นใช้กล้องบ๊อกของ โกดัก ถ่ายหมดม้วนต้องไปรีบอัดภาพ มาแปะติดกับใบภาพถ่ายหลักประกัน พร้อมแนบชุดใบสำรวจหลักประกัน แผนที่สังเขปหลักประกัน ราคาประเมินที่ดิน/สิ่งปลูกสร้าง การทำงานกันแบบนี้ ทำให้พนักงานสินเชื่อสมัยนั้น จะเป็นประเภท around the world รู้เหมือนเป็ด แต่ทำงานได้แค่เป็ด ก๊าบ ๆ ๆ สัญญาทางกฎหมายพิมพ์ผิดไม่ได้ ถ้าพิมพ์ผิดแก้ไขต้องลงนามกำกับการแก้ไข พนักงานสินเชื่อบางรายมักง่าย มักจะให้ลูกค้าลงนามไว้ก่อนหลาย ๆ ใบ แล้วค่อยมาพิมพ์ภายหลัง พิมพ์ผิดมักฉีกทิ้ง ค่อยพิมพ์ใหม่ เจอลูกค้ารายใหญ่ บางรายไม่ยอมลงนามหรือเซ็นไว้หลาย ๆ ใบ ทำเอาพนักงานสินเชื่อจ๋อยไปเลยเหมือนกัน เพราะถ้าพิมพ์ผิดแล้ว จะไปติดตามให้ลูกค้า มาลงนามกำกับการแก้ไขค่อนข้างยากมาก เพราะมีคำพูดกันในวงการธนาคารว่า ก่อนปล่อยสินเชื่อเป็นญาติกันมาสิบชาติ หลังปล่อยสินเชื่อพอทวงถามเรื่องหนี้ กลับกลายเป็นว่า อาฆาตกันมาสิบ ๆ ปี ทางแก้ไขสมัยนั้น ต้องใช้สมาธิค่อย ๆ พิมพ์ หาผ้าหมึกพิมพ์จาง ๆ มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วหาเข็มฉีดยาปากเล็กที่สุด บางคนมักง่ายจะใช้ไส้แม็คติดกระดาษ กดออกมาแล้วขูดตัวหนังสือที่พิมพ์ผิด แต่จะตรวจพบร่องรอยการขูดตัวหนังสือได้ง่าย แต่ถ้าใช้เข็มฉีดยาแบบเล่มเล็ก ๆ ใหม่ ๆ คมมาก ถ้าพิมพ์ผิดค่อย ๆ เขี่ยเบา ๆ จะไม่ค่อยปรากฏร่องรอยว่าพิมพ์ผิด แต่ถ้าจะตรวจกันจริง ๆ ยกขึ้นให้ไฟนีออนส่องด้านหลัง จะเห็นรอยเป็นขุย ๆ บาง ๆ ว่ามีการขูดลบแก้ไขแล้ว เรื่องเข็มฉีดยานี้ พอซื้อกันหลาย ๆ อันมากขึ้น เพราะพอคมของเข็มหาย มักจะลับคมกันไม่เป็น ต้องโยนทิ้งเพียงอย่างเดียว ก็มักจะแซวกันเองว่า เอาไปฉีดผงขาว(เฮโรอีน)หรือไง ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้อาจจะบอกว่า เอาไปฉีดยาบ้าหรือไง เรื่องแบบนี้ ทางใครทางมัน บางครั้งฝ่ายตรวจสอบสำนักงานใหญ่ บางคนยังตรวจผ่านไปเลย เพราะไม่ค่อยเข้าใจเทคนิคแบบนี้ ย้อนกลับไปที่พีระ หัวหน้าสินเชื่อเขต กำลังค้นหารายชื่อใครดีนะ จะติดต่อสอบถามได้บ้างในเรื่องนี้ เลยลองโทรศัพท์ตรงไปยังหัวหน้าสินเชื่อประจำฝ่ายสินเชื่อ สำนักงานใหญ่ ฝ่ายสินเชื่อสาขา ได้แล้วก็เริ่มสอบถามปัญหาและเจรจา " สวัสดีครับ ผมพีระ หัวหน้าสินเชื่อเขต พอดีสาขาสงขลา มีเรื่องสอบถามด่วน มีลูกค้าจะมาขายตั๋วสัญญาใช้เงินอาวัลโดยธนาคาร จำนวนสี่สิบล้านบาท สาขาจะรับไว้ได้มั๊ยครับ " เสียงสอบถามจากพีระ " เดี๋ยวนะครับ ผมไม่ทราบเรื่องต้องโอนสายไปอีกหน่วยงานหนึ่งนะครับ " พร้อมกับวางหู กดเสียงเพลงในสายให้รับฟังไปก่อนประมาณห้านาที รวมทั้งไม่ยอมบอกว่าใครรับสาย ตามประสาสำนักงานใหญ่ สักพักหนึ่ง มีเสียงตอบกลับมาตามสายครับ " สวัสดีครับ ติดต่อเรื่องอะไรครับ " พีระ เล่าเรื่องแบบข้างต้นให้ฟังอีกครั้ง คำตอบที่ได้เหมือนเดิม " ครับ เดี๋ยวโอนสายให้นะครับ เรื่องนี้ไม่ทราบเหมือนกันครับ" ตามด้วยเสียงเพลงในสายอีกห้านาที ก่อนสายจะหลุดไป หลังจากโทรศัพท์ไปติดต่ออีกสามครั้ง คำตอบที่ได้ก็เหมือนเดิม และสายหลุดไปทุกครั้ง พีระ เลยเคาะประตูหน้าห้องทำงานผู้จัดการเขต เมื่อพี่ภิตย์พยักหน้าอนุญาตจึงเดินเข้าไปหาพี่ภิตย์ พร้อมกับบอกเล่าปัญหาการโทรศัพท์ " งั้น พีระโทรสายตรงให้ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่าย หรือผู้จัดการฝ่ายโดยตรงก็แล้วกัน ติดต่อได้แล้ว โอนสายให้ผมด้วย " เสียงสั่งจากพี่ภิตย์ " ครับพี่ " เสียงตอบจากพีระ
ไม่มีใครอยากรับผิดชอบนะคะ
แต่จะปฏิเสธก็กะไรอยู่เพราะวงเงินสูง มาโคราชละก็ไม่แน่ค่ะ เพราะที่นี่มีเศรษฐีที่รู้กันว่าชอบซื้อลดเช็คค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:35:26 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
อ่านที่กระทู้แล้ว เรื่องนี้ออกแนวเครียดมากรึเปล่าคะ
ดูเหมือนเรื่องเงินๆทองๆเนี่ยเข้าใจยากจังค่ะ