''...ไม่น่าเชื่อ...''
หลังจากที่ทำบล็อคไว้นานแล้ว...น้านนานเข้ามาอัพที แล้วก็ไม่ค่อยสนใจข่าวสารกระทู้ชาวบ้านเท่าไหร่สักแต่ว่ามาอัพแล้วก็ไป จนไม่กี่วันที่ผ่านมาเจอกระทุ้หนึ่ง "หัวขโมย แห่งแจ่มใส "มันสะดุดตาเลยเข้าไปอ่าน (เพราะเราก็สาวกแจ่มนี่นาแต่ขอโทษนะไม่ได้แสดงความเห้นกะเค้าหรอก กลัว...)เหอๆมันก็ทำให้รู้อะไรดีๆขึ้นมาเยอะ ในเมื่อท่านเจ้าของกระทู้ให้ที่อยู่บล็อคเค้ามา(บอกว่าจะได้รู้จักเค้ามากขึ้น)ฉันก็เลยลองเข้าไปดู อืม ฝีมือเข้าทีมากๆคนเขียนกลอน(ย้ำว่าแค่คนเขียนกลอน) อย่างฉันนี่ชิดซ้ายตกคูริมทางไปเลย ก็เข้าทีอยู่หรอกที่มีคนสนใจมาลอกเอางานไป ตอนนั้นก็ได้แต่คิดล่ะว่างานฝีมือห่วยๆ(แต่ไม่ได้เขียนเอามันส์อย่างเจ้าของกระทู้เค้าบอก) แค่อาศัยมีใจรักและชอบขีดเขียนและฝันว่าสักวันเราคงได้เข้ามาอยู่ในแวดวงอาชีพนักเขียนกับเค้าบ้างแม้ว่าความเป็นจริงฝีมือห่างชั้นเหลือเกิน(นักเขียนใครว่ากระจอก ค่าเรื่องในความรู้สึกดีๆที่เรียกว่ารักนี่ เกือบแสน) ว่าจะส่งนิยายไปลองดูบ้างว่าจะผ่านกระบวนการคัดสรร(ออก)หรือเปล่า แต่ก่อนอื่นจำต้องไปค้นหาบทกลอนเก่าๆที่เคยโพสไว้ในแจ่มใสซะก่อน(แม่เจ้าประคุณเปลี่ยนแปลงระบบไม่แจ้งล่วงหน้า ไอ้เราหรือก็คิดว่าเก็บลิงค์ไว้ปลอดภัยดีแล้ว แต่ไหงเป็นแบบนี้ได้หว่า
นั่งหาไปหามา ก็ลองใส่ชื่อกลอนลงไปดู เผื่อมันจะเร็วขึ้น และแล้วฉันก็เจอ 5555555555555555555555+( หัวเราะเป็นภาษาอะไรดีที่บ่งบอกว่าสะใจ )
เจอกลอน(ฉันเลือกเธอ)ที่ฉันเขียน(ให้คนพิเศษซะด้วย)ในชื่อของคนอื่น มันเป็นไปได้ไง แถมยังมีความเรียงอีกเรื่อง"ผื้นน้ำที่สะท้อนแสงจันทร์แห่งรัก"(อันนี้ก็ตั้งใจให้คนพิเศษเช่นกัน) ไม่แค่นั้นสิ ลองเปิดอ่านอันอื่นๆดู เหอๆๆกลอนของน้องสาวฉันเจ้าอี๊ฟโดนไปหลาย จากแค่ขำๆเจ้าอี๊ฟเลยจัดการโพสด่าซะให้มันรู้บ้างว่าอะไรเป็นอะไร สงสารคนเอาไปจริงๆเลย กลอนฝีมือข้างถนนอย่างเรามันยังคิดเอา
บทเรียนครั้งนี้สอนว่าแม้ฝีมือการเขียนกลอนของฉันมันห่วย ไม่เข้าตาคนหลายๆคนที่ชอบติเตียนแต่ไร้คำแนะนำ มันก็ยังเป็นที่สนใจของคนที่เขียนไม่เป็น(มั้ง)
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [