...มีงานทำกับเค้าสักที...
หลังจากที่สัปดาห์ก่อนฝนกระหน่ำตกมาเกือบสัปดาห์ มาสัปดาห์นี้ฟ้าใส แดดเปรี้ยง ผู้คนเริ่มกรีดยางได้ เราก็เลยเริ่มมีงานทำกับเค้าอีกครั้ง หลังจากกินเดือนฟรีไปหลายวันแล้ว
ไอซ์กลับมาทำงานอีกครั้งหลังจากลาคลอดไป3เดือน กลับมาคราวนี้พาเจ้าตัวเล็กมาเลี้ยงที่ออฟฟิตด้วย เด็กสมัยนี้อะไรก็ไม่รู้พัฒนาการเร็วมาก 3เดือนเริ่มคืบคลานแล้ว แต่ไม่สะดวกกับเราเลยอ่ะ เมื่อมีเจ้าตัวเล็กมาอยู่ที่ออฟฟิต เพราะเราทำงานมีสารเคมีเกี่ยวข้อง เวลามีตัวอย่างน้ำยางมาเราก็ต้องออกไปเทตส์เปอร์เซ็นต์น้ำยาง เปิดประตูแง้มไว้ก็ไม่ได้เพราะมีเจ้าตัวเล็กกลัวว่าสารเคมีจะระเหยไปโดนน้องเค้า เด็กยังอ่อนมากไม่ดีต่อสุขภาพ แต่เราก็ต้องเข้าออกระหว่างห้องวันนึงไม่ต่ำกว่าสิบรอบ เกรงใจพี่เค้าเหมือนกันแต่ทำไงได้ให้เรานั่งอยู่ในห้องเทตส์น้ำยางเราก็ไม่ไหวล่ะ ทั้งร้อนทั้งสารเคมี จะให้เข้าออกอีกประตูนึงมันก็อ้อมซะไกล
แล้วพี่อ๊อดก็ค่อนข้างเรื่องมากเรื่องลูก ทุกอย่างต้องดีหมด ทำเอาเราไม่กล้าเล่นกับน้องเค้าเลย เกิดลูกเค้าแพ้อะไรขึ้นมาจะโดนเอาอ่ะดิ อย่าว่าอะไรเลยแม้แต่น้ำชงนมน้ำบาดาลต้มสุกพี่เค้ายังไม่ยอมให้ไอซ์ใช้อ่ะ บอกว่าไม่สะอาด แล้วตัวเราที่มีกลิ่นอายของสารเคมีมันจะสะอาดไหมคิดดูเองละกัน
สัปดาห์นี้เลิกงานบ่ายสามบ่ายสี่เกือบทุกวัน ทั้งๆที่ออฟฟิตก็เลิกปกติบ่ายโมงครึ่งหรือไม่ก็บ่ายสองน้ำยางก็หมดแล้ว แต่งานพิเศษที่เรารับทำเปอร์เซ็นต์น้ำยางให้กับบังน่ะสิ มาช้ามาก อย่างวันนี้ปาเอาเกือบบ่ายสาม กว่าเราจะเทตส์เปอร์เซ็นต์เสร็จก็เกือบสี่โมงเย็นแน่ะ บางวันก็มีตัวอย่างน้ำยางถึง40ตัว แต่ก็คุ้มล่ะ ช่วงนี้ทำงานตกวันนึง 350 บาท
ถึงช้านิดแต่ก็โอเคเนอะ เพื่อเงินที่เข้ากระเป๋า
วันนี้ไม่เข้าเรียนล่ะ มันรู้สึกเหนื่อยๆ อาจเพราะงานเสร็จช้าเลยไม่ค่อยคุ้นก็เป็นได้ สบายซะจนเคยตัว
ถึงช้านิดแต่ก็โอเคเนอะ เพื่อเงินที่เข้ากระเป๋า 
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [