เรื่องเล่าวันนี้ "อารมณ์เดือดกับเรื่องของคนอื่น"
เช้าๆได้ดูรายการโทรทัศน์ดีๆมันก็ทำให้อารมณ์ดีได้ทั้งวัน แต่วันไหนเจอแต่ข่าวแย่ๆ มันก็พาลอารมณ์ไม่ดีได้

วันนี้ดูคุณสรยุทธิ์สัมภาษณ์สดพ่อของหมูแฮมแล้ว ของมันขึ้น แต่ละคำพูดที่เค้าพูดมา หน้าตาที่แสดงออก บอกได้คำเดียวว่า โอหัง ไม่มีความสำนึกผิดชอบชั่วดีบ้างเลย แถมยังโยนคำพูดให้เป็นประเด็นสังคมเข้าอย่างจัง

"เขาโกหก เขาโกหก เพราะ เขาเป็นพวกเดียวกัน เขาเป็นคนไม่มีการศึกษา คนไม่มีการศึกษา เกลียดคนรวยอยู่แล้ว เกลียดตำรวจอยู่แล้ว คนไร้การศึกษา ก็เป็นอย่างนี้แหละ มองอะไรด้านเดียว"

"ผมรับผิดชอบทุกอย่าง ทั้งเรื่องค่ารักษาพยาบาล ค่าทำศพ และค่าใช้จ่ายอื่นๆที่ผมเห็นว่าสมควรและจำเป็น แต่จะมาเรียกร้องอะไรมากไม่ได้"

"ผมไม่ได้ว่า ผมไม่ได้ว่าเขา แต่เขาโกหก ผมไม่อยากพูดอะไรที่รุนแรง แต่คนชั้นล่างก็เป็นแบบนี้แหละ อคติกับคนรวย เกลียดคนรวย"

"ถ้าลูกผมตาย ผมจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด"


ใครได้ยินได้ฟัง คงไม่สามารถนิ่งเฉยได้หรอกหากในสังคมมีคนคิดแบบนี้ โดยเฉพาะคนมีการศึกษาสูงๆ มีโอกาสทางสังคม และฐานะที่ดีกว่าคนอื่นๆในประเทศอย่างเขา

ได้ยินพ่อออกมาปกป้องลูกแล้ว นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งที่เคยอ่าน "พ่อแม่รังแกฉัน" เหตุการณ์นี้มันช่างเป็นตัวอย่างได้ดีจริงๆอย่างไม่น่าเชื่อ

เมื่อประกอบกับคำสัมภาษณ์ลูกสาวของผู้ตายที่คุณวิศาลถามเรื่องการศึกษาของแม่แล้วยิ่งได้ข้อคิดดีๆอีกเยอะ การศึกษา ไม่ใช่เครื่องมือวัดว่าคนเรามีจิตใตดีงาม มีสามัญสำนึกเสมอไป

จริงอยู่ที่คนขับรถเมลล์ทำผิดที่ไปเฉี่ยวชนเค้า แต่เค้ามีสิทธิ์หรือที่จะเอาหินไปปาหน้าผากทำร้ายร่างกายอย่างนั้น มีทางแก้เยอะแยะไป ขับรถเบนซ์ได้นี่มือถือก็คงหลายหมื่นอยู่ โทรบอกตำรวจให้สกัดจับก็ได้นี่ ปกติกทม ก็มีจราจรเกือบทุกไฟแดงนี่น่า ถ่ายวิดีโอ ไปแจ้งความยังได้เลย แล้วที่ขับไปพุ่งชนคนอื่นๆนี่ มันยิ่งแย่ เข้าไปใหญ่

แต่ทั้งหมดก็เพราะผู้เป็นพ่อที่ออกมาพูดจาเข้าข้างลูกสารพัด รักลูกแต่ปกป้องลูกในทางที่ผิด นั่นคือการสร้างตราปาบดีๆให้แก่ลูกนั่นเอง

พ่อบอกว่าลูกเป็นเด็กดี เป็นประธานชมรม เรียนเก่ง แต่สุดท้ายบอกว่า ลูกมีอาการทางจิต น่าสงสารเพื่อนๆนะที่วางใจให้คนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เป็นผู้นำของตัวเองแบบนี้

วันนี้เสพข่าวนี้ทั้งวัน จริงๆก็อยากรู้ว่ามันจะยังไงต่อ แต่ก็มีความเบื่ออยู่ในตัว ให้อารมณ์ดีหน่อยก็ตรงที่คุณวิศาลสัมภาษณ์นี่แหละในรายการข่าวเที่ยงวัน หุหุ ได้ใจจริงๆ


กลับมาเรื่องตัวเองนิดนึง วันนี้ตาเจ็บจังเลย แต่ไม่ใช่เพราะดูข่าวนี้มากไปหรอกนะ แต่ตามันอักเสบ สงสัยติดเชื้อจากผ้าเช็ดตัวแหงเลย

ช่วงหัวค่ำฝนตก 555+ เอิ้กๆ ดีใจๆพรุ่งนี้จะได้หยุดงาน (รอลุ้นว่างานพิเศษจะมีไหม ถ้าไม่มี ขอนอนให้ฉ่ำใจทีเถอะ)

บ่นมามากพอแล้ว ไปดีกว่า




Create Date : 06 กรกฎาคม 2550
Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 14:00:17 น.
Counter : 969 Pageviews.

1 comments
Bangsaen 21 The Finest Running Event Ever 2023 บางแสน แมวเซาผู้น่าสงสาร
(12 เม.ย. 2567 10:20:55 น.)
หาอะไรดับร้อนกับน้องถั่วแดงที่ร้านเย็น เย็น หวานเย็น สาขาMRTท่าพระ นายแว่นขยันเที่ยว
(12 เม.ย. 2567 00:32:31 น.)
คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย
(11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)
โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira
(9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)
  
นั่นน่ะสิคะ เขาพูดมาได้ยังไงว่าคนพวกนั้นไร้การศึกษา...ไหนจะฟ้อง รวมถึงค่าเสียหายที่ห้ามเรียกร้องเกินไปอีก...
หนูว่าสิ่งที่เขาควรจะพูดคือคำขอโทษ หรือไม่ก็แสดงความเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นน่าจะดีกว่า...
และสิ่งที่เขาพูดออกมาถึงลูกชายนั้น...มันขัดแย้งกันในตัวเสียด้วยสิ...
อยากรู้นักว่าสุดท้ายจะเป็นอย่างไร...??
โดย: มุมมอง (Tourlek_Taklom ) วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:19:48 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Naa-atorm.BlogGang.com

มัยดีนาห์
Location :
สงขลา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

บทความทั้งหมด