เป็นคนชอบสัตว์ค่ะ
ถ้าคิดตามคติพุทธ
ชาตินี้อาจเป็นชาติแรก
ที่บุญ(หรือบาป?)มากพอจะเกิดเป็นคน
เกิดมาแล้วก็เลยยังอาลัยอาวรณ์ชาติเก่าๆ
ผูกพันธ์กับสัตว์มากผิดปกติ
และที่ที่มีสัตว์มากๆ
และที่พักผ่อนหย่อนใจสำหรับเด็กๆภาคบังคับ
ที่ทุกคนต้องเคยไป
คงหนีไม่พ้น
"สวนสัตว์"
ใจนึงก็ชอบไป อีกใจนึงก็ไม่ชอบค่ะ
ที่ชอบเพราะ ไปแล้วรู้สึกดี...ประมาณว่ากลับบ้านเก่า
โอ้ว....ใช่ซะที่ไหน
ไปสวัสดีพี่ช้าง พี่สิงโต
คิกขุอาโนเนะ
แต่โตมาชักเริ่มคิด
คิดแล้วสงสารพี่ๆที่อยู่ในนั้น
บ้านรึก็ไม่ใช่ ต้องถูกจับมาอยู่ในที่แคบๆ เหม็นๆ
ถ้าจำไม่ผิด สวนสัตว์แถวบ้านจะใหญ่ที่สุดในประเทศไทย
(ไม่ใหญ่สุดก็ที่สองแหละค่ะ ไม่หนีไปกว่านี้หรอกมั้ง)
ก็เลยชอบขนกันมานักเชียว
สัตว์แปลกๆ มาจากที่โน่น ที่นี่
เพนกวิน แมวน้ำ ไม่รู้ว่าเอาหมีขาวมารึยัง
ไปยืนดูแมวน้ำแล้วคิดๆ เค้าว่าพี่แมวน้ำมาจากแอฟริกาใต้
ทะเลแถวนั้นคงกว้างน่าดู ว่ายไปอ่าวนู้น โผล่มาอ่าวนี้
ตอนนี้.....เฮ้อ
หลังๆเลยไม่ค่อยชอบไปสวนสัตว์
มันทรมานใจตัวเอง
ครั้งล่าสุดเมื่อต้นเดือน
ไม่มีอะไรทำจัดก็บุกสวนสัตว์ปักกิ่งคนเดียวเลย
ไปเพราะอยากจะเห็นว่า คนจะเยอะขนาดไหน
ขึ้นรถเมล์ผิดสายอีก กว่าจะเดินถึงสวนสัตว์
น่าจะร่วมสองกิโล
ไปแล้วก็ สมใจสิ่งที่อยากเห็น
สวนสัตว์มันไม่ใช่สวนสัตว์แล้ว
คนเยอะกว่าสัตว์แน่ๆ แบบนี้
แล้วมันจะเห็นอะไรมั้ยคะ
ปริมาณคนต่างจากปริมาณสัตว์อย่างสิ้นเชิง
สัตว์นอกพื้นที่ อย่างมาก จะได้เจอแค่สองตัว
แต่ส่วนใหญ่จะเดียวดาย
แดดแห้งๆ สวนสัตว์แล้งๆ
สายตาสัตว์ก็เหงาๆ
บางตัวก็ทำหน้าเบื่อโลก
ประมาณว่า....มรึงมากันทำไมเนี่ย
จะส่องให้มันได้อะไรขึ้นมาฟระ
บางตัวก็....
(ไม่อยากพูดถึงเลยอ่ะ แต่เห็นแล้วชอบคิดแบบนี้ทุกที)
"พี่...พี่จะกลับแล้วเหรอ พาหนูไปด้วยได้มั้ย...หนูอยากกลับบ้าน"
ปล. ไม่ได้ไปดูแพนด้าและนกเพนกวินค่ะ เนื่องมาจากเห็นที่สวนสัตว์แถวบ้านแล้ว
อควาเรียมก็ไม่ได้เข้า ตั้งร้อยหยวน...โอว
บล๊อคพี่ยังไม่ได้อัพเลยน้อง พี่มาทักทายเฉยๆจ้า