|
ความจริงในตู้เสื้อผ้า
จากที่มีกำหนดจ้องย้ายหอ
ไปอยู่หอที่แพง...แพ๊ง....แพง สุดแสนจะแพงของคอร์สเตรียมเป่ยต้า
เราก็ต้องเริ่มเก็บของ
(ทั้งๆที่จริงยังไม่ต้องเก็บก็ได้...แต่หาข้ออ้างไม่อ่านหนังสือสอบ เลวมั้ยล่ะเรา)
ของอย่างอื่นส่วนมากยังต้องใช้อยู่ อย่างเช่น
หนังสือเรียน
ของใช้จุกจิก โคมไฟ ดินสอปากกา เครื่องครัว
วัตถุดิบทำกับข้าว
ไม่รู้จะเก็บอะไร
หันหน้าเข้าตู้เสื้อผ้าเล็กๆของเราดีกว่า
 ปล. ไม่ใช่ของหนูนะฮะอันนี้
เมื่อเข้าไปคลุกตู้ได้สักพัก ก็ประสบพบเจอความจริง...ดังนี้
- ทำไมเสื้อผ้าตูมันเยอะเช่นนี้ฟระ ที่ใส่อยู่ทุกวันนี้ก็เหมือนใส่ซ้ำไปซ้ำมา วนไปวนมาทุกวัน ทำไมที่กองอยู่ในตู้มันเยอะอย่างนี้ อย่างเสื้อผ้าฤดูหนาว เยอะโคตร....ละเนี่ย...ไม่อยากยอมรับก็ต้องยอมรับ ว่าเดี๋ยวปีหน้า ก็ต้องซื้อเสื้กันหนาวใหม่อีกแน่ๆ
- เสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใส่ มีไม่ใช่น้อย...ทำไมไม่ได้ใส่เหรอฮะ ก็มีหลายเหตุผลนะฮะ แต่ส่วนมากก็คือ...มรึงอ้วนไปอ่ะ ใส่ไม่ได้ ตอนซื้อมาอาจจะยังใส่ได้...แต่ตอนนี้...อีกเหตุผลหนึ่งได้แก่ ซื้อมาเพราะมันน่ารัก...อ๊าย...ชอบ เนี่ย ซื้อมาละใส่จริงๆเนี่ย น่ารักๆๆ ละเป็นไงล่ะ...เอามาลอง...ละก็ต้องพูดกะตัวเองว่า...ทำไมตูใส่ละมันไม่สวยฟะ ตอนจบของเรื่อง เสื้อผ้าชิ้นนั้นก็จะถูกทอดทิ้งให้นอนสงบนิ่งอยู่ในตู้เสื้อผ้า
- สืบเนื่องมาจากเหตุผลด้านบน คุณอาจจะเจอเสื้อผ้าบางชิ้นพร้อมความคิดที่ว่า "โอ้ว...ข้าซื้อเจ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่นี่...เหมือนเราไม่เคยเจอกันเลย"
- ตรงข้ามกะเสื้อบางตัว ที่สีซีดแล้ว...ซีดอีก มีรอยขาดเล็กๆกระจุ๋มกระจิ๋ม แต่ก็ยังไม่ถูกปลดประจำการซักที ที่บ้านมีเสื้อนอนอยู่ตัวหนึ่ง จำได้ว่าสีดั้งเดิมของมันคือสีส้มโอโรส ตอนนี้....แม้ว่าจะผนำเข้ากระบวนการตรวจสอบสีโดยผู้ชำนาญการ ก็ไม่มีใครบอกได้ว่า...มันสีอะไร
- มีอะไรอีกล่ะ คิดไม่ออกแล้ว

|
Mira-a-mis-ojos.BlogGang.com
PADAPA--DOO
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
|
|