อัพบ๊อกก่อนนอน(อีกแล้ว)
อัพทุกวันเรยวุ้ย
ว่างซะ
วันนี้มีเรื่องที่หมายมั่นปั้นมือจะเขียนถึง
อันเนื่องมาจากปั่นจักรยานผ่านเมื่อตอนเย็นๆ
ร้านโรตีอนามัยแถวบ้านนะเอง
คิดว่าหลายๆคนที่ชอบของหวานคงชอบกินโรตี
เราช้อบบบบบบบบ-ชอบ
ตอนเด็กๆชอบขี่รถถีบไปดักรอแขกขายโรตีจะขี่รถผ่านมา
แขกจะดำๆใช่มะ
บางคนพ่อบอกว่าเป็นพม่า ละพ่อก็ชอบหยอกบ่อยๆว่า
แขกชอบแคะขี้มูกแล้วเอามือมาทำโรตี
แต่ก็นะ
ก็ยังชอบอยู่ดี
เราก็เลยกระดี๊กระด๊ามากตอนร้านโรตีอนามัยนี่มาเปิดใหม่ๆ
น่าแปลกเนอะ
แค่คำว่าอนามัยคำเดียว ทำให้รู้สึกดีขึ้นเป็นกองเลย
ทำยังกะคนขายร้ายอนามัยไม่มีขี้มูก
ฮา
เอาล่ะ-จะเล่าให้ฟังละ
วันนั้นแดดร่มลมตก
เกิดครึ้มอกครึ้มใจอยากกินโรตี
โรตีธรรมดาอันนึงค่ะ
คุณป้าแขกผมยาวก็เริมนวดแป้งโรตี ปั่บ-ปั่บ
ขณะนั้นเองก็มีแมงวันตัวน้อยบินมาในระยะประชิดหน้าป้าแขก
ป้าสะบัดหน้าเป็นเชิงไล่ ทำให้น้องแมงวันเสียหลัก เฉออกมาข้างนอก
ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ป้านวดแป้งบิน
(ไม่รู้จะอธิบายยังไง ที่แป้งมันจะเป็นแผ่นๆละบินๆอ่ะ)
แป้งบินกลับมาอยู่บนพื้นอะลูมิเนียมเหมือนเดิม
แต่น้องแมงวันหายไป
เราก็ใจเต้นตุบๆ
คุณพระคุณเจ้าช่วย-อย่าให้เป็นงั้นเรยเห้อ
แล้วป้าแขกพลิกแป้งออกมาเรียมทอด
!?!
ไม่มีพลาด น้องแมงวันน้อยนอนแอ้งแม้ง
คุณป้าแม่นมากค่ะ
แต่คุณป้าก็ทำสิ่งที่สมควรจะทำให้คำว่าอนามัยไม่มีค่าเลย
คือป้าแคะน้องแมงวันออกแล้วทอดโรตีนั้นให้เรา
อึ๋ย
แล้วเราก็ไม่กินโรตีร้านนั้นอีกเลย
คิดว่าเพื่อนพ้องน้องพี่คงเคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี้มาบ้าง
เราเองก็เจอบ่อย
อยากแอบถามๆว่า จะทำยังไงกันเรอะ
จะบอกคนขาย
หรือเดินออกมาเฉยๆ แล้วไม่เข้าไปเหยียบอีก
เราเป็นแบบสองอ่ะ
จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีเท่าไหร่
เราเคยเจอที่เมืองฝรั่ง ในภัตตาคารหรูหราม่วกๆ
ในจานอันบิ้วตี้ฟูลสุดๆ
มีเส้นผมสีแดงๆถูกทอดกรอบอยู่
แล้วเจ๊ที่ไปด้วยกันเค้าก็เรียกให้เอาไปเปลี่ยน
เราก็ได้อันใหม่มากิน
เจ๊ถามว่า ถ้าเป็นเธอ(ก็เราอ่ะแหละ) จะไม่ทำอะไรรึไง
ถามประสาซื่อเราก็บอกว่า คงงั้นมั้ง-ก็กินเกือบจะหมดแล้วอ่ะ
เจ๊ก็ให้ข้อคิดมาว่า
งั้นเค้า(ทางร้าน)จะรู้ได้ยังไงว่าเค้าผิด
เค้าก็จะไม่ได้ปรับปรุงตัวน่ะสิ
ก็ถูกของเจ๊อ่ะนะ
แต่ว่า
เราไม่ใช่คนแบบนั้นอ่ะดิ่
เลยแอบอยากถาม
ว่าคิดไงกัน
ดึกแล้ว
พอละ
พรุ่งนี้ไปเรียนจีนอีก
ขี้เกียจจัง
ปล.วันนี้ไม่ใส่รูปเลย เพราะเน็ตช้าโคตร สงสัยเพราะพายุ สายเลยเจ๊ง เซ็งจังน้อ
ขอเปลี่ยนอันด้วยแหละ ..