เศร้าได้ แต่อย่านานเกินไป

ไม่งั้นมันจะกัดกร่อนจิตใจเรา

และค่อยๆ ทำลายลงไปเรื่อยๆ



...

  

นั่นสิฮับ พอเหงาเสร็จ มันก็จะเศร้าตามมาทันทีเลยอ่ะ...

  

มีครบทุกความรู้สึกแหละค่ะ
แต่ตอนที่สุขนี่คนไม่ค่อยนึกถึง

จะนึกถึงแต่เรื่องที่ทำให้เศร้ากัน
ทำให้ยิ่งเศร้าและเหงากันไปใหญ่

  

อือหือมีสาระ

วันนี้พาเพ่หมึกไปโต๋เต๋แถวสยาม-เจเจ-เซ็นทรัลลาดพร้าวมาด้วยแหละพี่ หึๆๆๆ


ปล เพราะเรามีความสุข เพราะเราเคยรู้จักความเศร้า

  

เศร้ามันมาเปนกองบัญชาการเรยยหรอ....อย่าให้มันอยู่นานจิ...พยายามนึกถึงสุขให้มากๆนะเจ๊า...ฮี่ๆๆ...ให้กำลังใจจขบ.นะคะ..เย้ส์ๆๆ สู้ค่ะ~*

  

อย่าเศร้าแล้วกัน
มันจะมากับความเหงา
จากนั้นก้ทรมาน

  

ไม่อยากเศร้า

  

อนุญาตให้เศร้าได้ แต่สุดท้ายต้องลุกขึ้นสู้ต่อไปค่ะ

  

ก็เพราะกองบัญชาการความเศร้ามันอยู่ในหัวใจของเราเองไงล่ะ
มันอยู่กับเราตลอดเวลา

งั้นตัดหัวใจออกดีไหมคะ?
อิอิ ล้อเล่นๆ

เห็นด้วยว่าอย่าเศร้านาน
แต่บางอย่างต้องให้เวลาบ้างค่ะ

  

แวะเอาโค้ดเพลงมาให้ค่ะ



ตามนั้นค่ะ

: )

  

ง่ะ ลืมเอาเลขออก ไว้หลังไมค์มานะคะ จะส่งโค้ดให้อีกที

-_-"

  

สุขกานเถอะเรา เส้าไปทามไม...

  

ฉันอยากยิ้มเพื่อพ้นจากความเศร้าอยากใช้ชีวิตที่ดีกว่านี้ ถ้าเศร้าอยุ่ก้อเอาหนังยางดีดตรงเส้นเลือดใหญ่นั้นคือการระบายความเศร้าหรือความโง่ของเราอย่าให้มันเป็นขยะรกหัวเปล่าๆ จงคิดโลกที่ดีไว้เพื่ออนาดตของเรา