อืม แวะมาทักทายครับ ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ

  

พี่ว่ามันก็ต้องสองทางอ่ะการสื่อสาร ... เราอยากมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับใคร เค้าคนนั้นก็คงต้องเปิดรับเราบ้าง ไมใช่เราเข้าหาฝ่ายเดียวเพราะไม่อย่างนั้นมันก็คงไม่เวิร์ค แต่ว่าถ้ามันจูนตรงกันเมื่อไหร่ก็คาดว่ามิชชั่นสำเร็จผลนะน้องปอย ...

ส่วนเรื่องพอใจนี่ ฮ่า ฮ่า ยังมีหลายเรื่องเลยที่พี่นิดก็ยังไม่บรรลุ ถึงจะพยายามก็ยังไม่สำเร็จผลเลย งานนี้ก็ค่อยๆ ฝึกฝนกันล่ะคะ " จงพอใจในสิ่งที่ตัวเป็นและตัวมี "

  

เราเอง ก็เป็นค่ะ...ไม่เคยพอใจกับชีวิตตัวเองสักเท่าไหร่เลยนะ บ่นๆกับเพื่อน เพื่อนบอก นี่คนแย่กว่าเราก็ยังมีอีกนะ

เนอะ ถ้าเราพอใจได้ มันก็คงไม่ทุกข์นะค่ะ

หลับฝันดีค้า

  

ตอบเรื่องนมข้นจืดไปใน blog ไหนจำไม่ได้แล้วคะ ได้อ่านเปล่าคะ

  

อิอิ นั่นจิแล้วยังงัยต่อหล่ะคะ

  

บางทีการสื่อสารแค่อาศัยความรู้สึกล้วนๆ ก็พอมั๊งคะ
จริงใจน่ะ คิดไงก็พูดงั๊น แต่ต้องไม่ใช้คำพูดทำร้ายใครด้วยนะ

  

หุหุหุหุ ความพอใจไม่ใช่ไมบรรทัดนี่ฮะ ที่อยากจะวัดก็เอามาทาบได้ ว่าขนาดไหนเราหรือเขาจะพอใจ

เอาเป็นว่าอย่างไหนที่เราทำแล้วมีความสุขและไม่เดือดร้อนใคร ทำไปเถอะฮะ

แล้วอย่าไปอิจฉาใครเค้าเลยฮะ เพราะบางทีที่เราเห็นเค้าอาจไม่มีความสุขอย่างที่เราคิดว่าเค้าควรจะเป็นก็ได้นะค้าบบ

  

เคยไม่พอใจกับอะไรหลายอย่างในชีวิต

แต่ก็ดีใจที่ตอนนี้ ปลงไปได้หลายอย่างแล้ว หุหุ รุ้สึกว่า ทุกวันมีความสุขมากขึ้น

  

แวะมาส่งยิ้ม
ก่อนนอนค่ะ

  

เรื่องเอวเล็กนี่
เลิกคิดไปแล้ว

  

...ความไม่พอใจถ้าฝังจิตกับมันแล้วอาจทำให้เกิดความไม่สบายใจ ถ้าสิ่งไหนที่ทำให้ไม่พอใจ ค่อยๆ กำจัดมันออกไปจากใจดีกว่าค่ะ


เคยมีเรื่องไม่พอใจหลายเรื่องเหมือนกันค่ะ อย่างตอนนี้ที่แน่ๆ

พุงล้ำหน้าเหลือเกิน