ดารารับเชิญในชีวิต..คนแปลกหน้าที่ได้รับความไว้วางใจ
แอบอ่านคลีโอที่เมททิ้งไว้หน้าห้องน้ำ
ข้างในมีเขียนเกี่ยวกับ "ดารารับเชิญในชีวิตจริง"
คนที่เดินผ่านมาในชีวิตเรา อาจไม่มีความสัมพันธ์กันจริงจัง
เดินเข้ามา แล้วก็เดินจากไป
แต่เค้าทำให้เกิดความรู้สึกบางอย่าง
อาจทำให้เกิดแรงบันดาลใจ
เหมือนอย่างดารารับเชิญในซีรีส์ทีวี
ที่มาตอนเดียว แต่ก็เป็นคนดำเนินเรื่องราวในตอนนั้น
เป็นจุดสำคัญ ในช่วงเวลาหนึ่ง
ในคลีโอยกตัวอย่างไว้ดีมากๆอันหนึ่ง
เค้าว่าเกิดกับคนในกองบก.คลีโอเอง
วันหนึ่งที่เครียด จนไม่ไหวแล้ว เลยตัดสินใจไปหานิตติ้งมาถักกัน
พนักงานขายไหมพรม ก็อธิบายเรื่องไหมพรมไป
ว่าจะถักนิตติ้ง สำคัญคือการปลดห่วง ต้องปลดทีละห่วง
ปลดทีละหลายห่วงจะทำให้ยุ่ง
แล้วเวลาดึงก็อย่าให้หลวมเกิน ที่ถักไปจะเป็นรู
อย่าแน่นเกิน ที่ถักไว้จะไม่สวย
พนักงานขายคงไม่รู้ตัว
ว่าสิ่งที่พูดออกมา ซึ่งอาจจะเป็นหลักการให้ความรู้ลูกค้า
พูดกับทุกคน และลูกค้าทั่วไป คงไม่ได้คิดอะไร
แต่สำหรับคนคลีโอที่ไปซื้อครั้งนั้น
เค้าได้อะไร...มากกว่าไหมพรมกลับมา
คิดกลับไปดีๆ ชีวิตเราคงจะมีเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆเหมือนกัน
เค้าว่าโลกเราเป็นโรงละครโรงใหญ่
ต่างคนก็ต่างมีบทของตัวเอง ที่ต้องเล่นกันไป
คงมีอยู่บ้างแหละน่า ที่ไปเป็นดารารับเชิญให้ฉากของคนอื่นๆบ้าง
วันนี้วันที่สิบหกแล้ว
สามวันที่ผ่านมาไม่ได้โทรกลับบ้านเลย
เพราะพ่อเพิ่งโทรมาวันที่สิบเอ็ด อยากโทรนะ แต่รู้สึกว่าไม่มีเรื่องคุย
ไม่รู้เป็นอะไร แต่เรารู้สึกว่า ยิ่งกับคนใกล้ชิดยิ่งมีเรื่องคุน้อยลง
เท่าที่เห็นมา สาวๆส่วนมากมักจะชอบเล่าเรื่องราวให้ที่บ้านฟัง
เพื่อนแถวนี้ซื้อบัตรโทรศัพท์กันเป็นว่าเล่น
เราเป็นพวกไม่ชอบคุยน่ะสิ
มีเพื่อนคนหนึ่งบอกเราว่า เวลาเจอเรา ได้คุยกับเรา
เค้ารู้สึกสนิทใจ อยากคุยด้วย
เราเองก็อยากจะดีใจ ที่ได้รับเกียรตินั้น
แต่อีกใจก็กลัวว่า ถ้าเกิดสนิทกันจริงๆแล้วเนี่ย...
เราจะยังทำให้เค้ารู้สึกแบบนั้นได้อยู่รึเปล่า
แปลกดีที่หลายครั้ง เราเลือกให้ความไว้วางใจคนแปลกหน้า หรือคนที่ไม่สนิทกันเท่าไหร่มากกว่า
บางครั้งก็เล่าเรื่องราว...ที่กับคนรอบข้าง ไม่เคยคิดจะเล่าเลย
มีคนบอกว่า เรามีกำแพงสูง
เลือกที่จะเดินออกนอกกำแพงมาพบปะผู้คน
แต่พอเค้าอยากเข้ามาหาบ้าง
เรากลับหนีปิดประตู ทิ้งเค้าไว้ข้างนอกซะอย่างนั้น
ขอหาข้ออ้างให้ตัวเอง(ไม่รู้ว่าเป็นเหตุผลได้รึเปล่า แต่ข้ออ้างน่ะ เป็นได้แน่ๆ)
เวลาเล่าให้คนไกลฟัง มุมมองเค้าก็ย่อมต่างจากเรา
เค้าจะกลายเป็นผู้ฟังที่สมบูรณ์แบบ เพราะเค้าจะฟังเฉยๆ และจะไม่เปลี่ยนทัศนคติของเค้าที่มีต่อเรา
คนใกล้บางทีสัมผัสเหตุการณ์เดียวกันแบบตรงๆ
แต่เค้าคิดไปอีกแบบ
ถ้าเราจะเล่า ก็ไม่สะดวกใจ เพราะรู้ว่าเค้าคิดอีกแบบหนึ่ง
ถึงเล่าไป เค้าก็เข้าไม่ถึงความคิดเรา
เพราะเค้ามีความคิดของเค้าอยู่แล้ว
พล่ามมาซะยาวไกล
ทำไมช่วงนี้ชอบเขียนอะไรแบบนี้ก็ไม่รู้สินะ
เมื่อไหร่จะเลิกได้ซะที
หลายครั้งที่เราเลยตัดสินใจเองโดยไม่ฟังคนรอบข้าง