วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย
แต่ยังกลับบ้านไม่ได้อีกนาน
กว่าผลอะไรๆจะออก
กว่าจะย้ายบ้าน
กว่าจะไปเอาเงินเดือน
กว่าจะบลา บลา บลา
อยากกลับบ้านแล้ว
วันนี้ทำข้อสอบไม่ได้ จิตตก
เมื่อวานมีบริษัทมาเปิดบู๊ทที่มหาลัย ขายกระเป๋าเดินทาง
เราติดใจกระเป๋าสีเขียวมะนาว สวยโคตร ราคา สองร้อยหกสิบหยวน (พันสามร้อยบาท โดยประมาณ)
คนขายบอกให้วางมัดจำไว้ห้าสิบหยวน แล้วเขียนในรับของให้
คิดว่าวันนี้สอบเสร็จจะไปเอา แล้วมาจัดของกลับบ้านอย่างร่าเริงใจ
จิตตกเพราะสอบก้อช่างมัน
กูกลับบ้านดีกว่า
สอบเสร็จ...ขี่จักรยานไปลานที่มาขายเมื่อวาน....
......ว่างเปล่า......
ไอ้....
เจี้ย.....
มีน่าตลกอยู่นิดหนึ่งคือ...สิ่งที่เด้งออกมาในหัววินาทีแรก ไม่ใช่ความรู้สึกว่าถูกหลอก
เจือกเป็นความรู้สึกที่ว่า...
โอ๊ย...กูอยากได้กระเป๋า.... -"-
แล้วความรู้สึกว่าถูกหลอกค่อยๆซึมมาหลอกหลอนภายหลัง
เหมือนมันทรุดอยู่ข้างใน
คือตัวอะนั่งอยู่บนจักรยาน ไม่มีทางล้มอะไรไปไหน
แต่เหมือนทุกอย่างมันกองไปกะพื้น ละลายหายไปกะพื้น
คิดถึงป๊ะป๋าขึ้นมาทันใด
ตอนนี้เพอร์ซันน่อลแมสเสจในเอ็มคือ I need a hug
อยากกอดคนเข้มแข็งๆซักคน มาฉุดเค้าขึ้นไปที
ไม่งั้นจะต้องระเหิดตายเหมือนลูกเหม็นอยู่ตรงนี้แน่ๆเลย
อ่อนแอจังกู.....
เจ๊โหด เจ๊บึก........เวลาอ่อนแอก็หมดสภาพเหมือนกันแฮะ
เอาล่ะ ช่างมันเถอะ
หนึ่งปีผ่านไปอีกแล้ว
เป็นห้องที่อยู่ด้วยครึ่งปีหลังนี้
ที่เอามาลงไม่ใช่อะไร....จำที่บอกว่าแอบชอบอาจารย์ได้ป่าว
อาจารย์อยู่ในรูปนี้ด้วยนะ
กรี๊ดๆ
หนึ่งปีผ่านไป ก็ต้องบ๊ายบายทุกท่าน
อ๊ะ....
เขียนไม่ออกแล้ว
เขียนอะไรดี
จบแบบนี้ดีมั้ยหว่า....
จะโดนว่าว่าประสาทมั้ยน้อ....
เอ้อ...ก่อนจบ
ห้ามบอกว่าอาจารย์หลง(ชื่ออาจารย์หลงอ่ะ อิอิ)เค้าแก่นะ
อาจารย์ออกจะเปรี้ยว
อยากให้เห็นเวลาเค้าพูดจังเลย
คนอะไร...เท่ห์เยี่ยงคุณวิทย์ใน "พลอย"
ชอบคนแบบนี้ รู้จังหวะหยอก จริงจัง จักกัด
โคตรเจ๋งเลย
ไม่มีสาวคนไหนในห้องที่มานั่งแล้วจะบอกว่าอาจารย์ไม่น่ารัก
เราก็ไม่ได้อะไรมากมาย(เดี๋ยวจะหาว่าประสาท)
แต่รู้สึกชอบมนุษย์แบบนี้ คุณไม่ต้องพึ่งหน้าตาเลย
มันเป็นเสน่ห์ที่แผ่...แฟ่...แฟ่...ออกมาเมื่อยามเคลื่อนไหวและพูดจา
มีความรู้ และมีสไตล์
เจ๋งชะมัด
เออ...จบจริงๆละ
เอาเพลงไปฟังเล่นๆละกัน...
มีเนื้อเพลงด้วย....กรุณาส่อง
I Believe In A Thing Called Love Lyrics
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่โดนต้ม