68. ความเกิดแห่งกองทุกข์ และ ความดับแห่งกองทุกข์ ตอนที่ 9
จากกระบวนการเกิดแห่งกองทุกข์ หรือ ปฏิจจสมุปบาท
การทำความดับแห่งกองทุกข์ ต้องทำตรงจุดใด?
***************
ถ้าเราพิจารณาจาก “ทุกขสูตร”
เราจะพบว่า พระพุทธองค์ทรงให้มุ่ง “ระงับดับตัณหา” เป็นหลัก ดังนี้
๑๐๖] “ภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดง ความเกิดและความดับแห่งทุกข์
เธอทั้งหลาย จงฟัง
ความเกิดแห่งทุกข์ เป็นอย่างไร
คือ เพราะอาศัย จักขุและรูป จักขุวิญญาณจึงเกิด
ความประจวบแห่งธรรม ๓ ประการ เป็นผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด
ความเกิดแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้แล ฯลฯ
เพราะอาศัย ชิวหาและรส ชิวหาวิญญาณจึงเกิด
ความประจวบแห่งธรรม ๓ ประการ เป็นผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด
ความเกิดแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้แล ฯลฯ
*** (ละในส่วนของ ฆานะ... โสตะ... และ กาย...)เพราะอาศัย มโนและธรรมารมณ์ มโนวิญญาณจึงเกิด
ความประจวบแห่งธรรม ๓ ประการ เป็นผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด
ความเกิดแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้แล
ความดับแห่งทุกข์ เป็นอย่างไร
คือ เพราะอาศัย จักขุและรูป จักขุวิญญาณจึงเกิด
ความประจวบแห่งธรรม ๓ ประการ เป็นผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด
เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือ ด้วยวิราคะ อุปาทานจึงดับ
เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ
เพราะภพดับ ชาติ (ความเกิด) จึงดับ
เพราะชาติดับ ชรา (ความแก่) มรณะ (ความตาย) โสกะ (ความเศร้าโศก) ปริเทวะ (ความคร่ำครวญ) ทุกข์ (ความทุกข์กาย) โทมนัส (ความทุกข์ใจ) และ อุปายาส (ความคับแค้นใจ) จึงดับ
ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ มีได้ ด้วยประการฉะนี้
ความดับแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้แล ฯลฯ
เพราะอาศัย ชิวหาและรส ชิวหาวิญญาณจึงเกิด
ความประจวบแห่งธรรม ๓ ประการ เป็นผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด
เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือ ด้วยวิราคะ อุปาทานจึงดับ
เพราะ อุปาทานดับ ภพจึงดับ ฯลฯ ***(ละในส่วนของ เพราะภพดับ...จนถึง...และ อุปายาส (ความคับแค้นใจ) จึงดับ)ความดับแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้แล ฯลฯ”
*** (ละในส่วนของ ฆานะ... โสตะ... และ กาย...)
เพราะอาศัย มโนและธรรมารมณ์ มโนวิญญาณจึงเกิด
ความประจวบแห่งธรรม ๓ ประการ เป็นผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงเกิด
เพราะตัณหานั้นแล ดับไม่เหลือ ด้วยวิราคะ อุปาทานจึงดับ
เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ
เพราะภพดับ ชาติจึงดับ
เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส และ อุปายาส จึงดับ
ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ มีได้ ด้วยประการฉะนี้
ภิกษุทั้งหลาย ความดับแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้แล”*** จาก พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๐ [ฉบับมหาจุฬาฯ] สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค (๓. ทุกขสมุทยสูตร ว่าด้วยความเกิดแห่งทุกข์)***************
***ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร
วิราคะ(มค. วิราค) น. ความปราศจากราคะ, ความไม่พึงใจ, ความหน่าย, ความไม่ไยดี, นิพพาน.
ชาญ คำพิมูล 
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
ts911