122. บทสรุปของการปฏิบัติธรรม เพื่อทำความดับทุกข์ ตอนที่ 7
การปฏิบัติ “ศีล สมาธิ และ ปัญญา”
มีจุดมุ่งหมายหลัก เพื่อ
“ทำความดับกิเลส หรือ ละกิเลส หรือ ชำระล้างกิเลส”
ที่เป็นมูลเหตุของอกุศลกรรมและความทุกข์ทั้งหลาย
***************
กิเลส มีอยู่หลายประการ
แต่โดยสรุปแล้ว
มีอยู่ 5 ประการ คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง มานะ และ ทิฏฐิ
ดังที่พระพุทธองค์ทรงตรัสเอาไว้ ดังนี้
“ดูก่อนอานนท์
บุคคลที่ปรารถนาซึ่งสวรรค์ และพระนิพพาน
ก็จงรีบพากเพียรกระทำให้ได้ ให้ถึง แต่เมื่อยังมีชีวิตอยู่
เพราะมีอยู่ที่จิตใจของเราทุกอย่าง
จะเป็นการลำบากมากอยู่ ก็แต่พระนิพพาน
ผู้ที่ปรารถนาความสุขในพระนิพพาน
จงทำตัวให้เหมือนดั่งแผ่นดิน หรือเหมือนดังคนที่ตายแล้ว
คือให้ปล่อยวางความสุขและความทุกข์เสีย
ข้อสำคัญก็คือ ให้ดับกิเลส ๑,๕๐๐ นั้นเสีย
กิเลส ๑,๕๐๐ นั้น
เมื่อย่นลงให้สั้นแล้ว ก็เหลืออยู่ ๕ เท่านั้น คือ โลภะ ๑ โทสะ ๑ โมหะ ๑ มานะ ๑ ทิฏฐิ ๑
โลภะนั้น คือความทะเยอทะยาน มุ่งหวังอยากได้กิเลสกาม คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ๑, อยากได้วัตถุกาม คือสมบัติข้าวของ ซึ่งมีวิญญาณ แลหาวิญญาณมิได้ ๑ เหล่านี้ ชื่อว่า โลภะ
โทสะนั้น ได้แก่ ความเคืองแค้น ประทุษร้าย เบียดเบียนท่านผู้อื่น ชื่อว่า โทสะ
โมหะนั้น คือความหลง มีหลงรัก หลงชัง หลงลาภ หลงยศ เป็นต้น ชื่อว่า โมหะ
มานะนั้น คือความถือตัว ถือตน ดูถูก ดูหมิ่น ท่านผู้อื่น ชื่อว่า มานะ
ทิฏฐินั้น คือความถือมั่น ในลัทธิอันผิด เห็นเป็นอุจเฉททิฏฐิ แลสัสสตทิฏฐิไป ปล่อยวางความเห็นผิดไม่ได้ ชื่อว่า ทิฏฐิ
ถ้าดับกิเลสทั้ง ๕ นี้ ได้แล้ว
ก็ชื่อว่า ดับกิเลสได้สิ้น ทั้ง ๑,๕๐๐
ถ้าดับกิเลสทั้ง ๕ นี้ ไม่ได้ ก็ชื่อว่าดับกิเลส ไม่ได้เลย”
...เนื้อความส่วนหนึ่งจาก คิริมานนทสูตร
***************
การปฏิบัติ “ศีล สมาธิ และ ปัญญา” ของผู้เขียน
ผู้เขียนจะมุ่งเน้นไปที่ “การดับกิเลส” คือ ความโลภ ความโกรธ และ ความหลง เป็นหลัก
ชาญ คำพิมูล 
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [