ผมได้ยินชื่อเสียงของหนังอิตาลีเรื่องนี้มานานครับ หลายคนบอกว่าดีมาก แม้แต่คนไม่ชอบดูหนังเมื่อได้ดูทาง UBC ยังออกปากชม

มาโดนยั่วหนักๆ ก็ตอนอ่านหนังสือสองเล่ม คือ ตรงเส้นขอบฟ้า และ คิดถึงทุกวัน ที่อ่านต่อกัน ทั้งสองเล่มพูดถึงหนังเรื่องนี้อย่างกับนัดกันมา

การตามหาหนังเรื่องนี้มาดูจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง
เมื่อได้มาตอนแรกกะว่าจะเห็นฉากสงคราม แบบที่เคยได้ยินมาว่าเป็นเรื่องของคุณพ่อที่หลอกลูกในช่วงสงครามว่าเป็นการเล่นเกม

ผิดถนัดเลยครับ มีการปูพื้นพระเอกชื่อกุยโด้ และ นางเอกชื่อลอร่า อย่างละเอียด มีความน่ารักของคู่นี้ให้ดูประมาณครึ่งเรื่อง ซึ่งเป็นการปูพื้นที่ยอดเยี่ยมครับ ทุกฉากส่งผลถึงกันอย่างลื่นไหล จนสุดท้ายนางเอกที่ไม่คู่ควรกับพระเอกเลยซักนิดก็ลงเอยด้วยกัน
"สวัสดีครับ เจ้าหญิง" ประโยคที่พระเอกให้ทักทายนางเอกเสมอ

จากการปูพื้นก็ทำให้ทราบไหวพริบของกุยโด้ ที่คิดไว และมุ่งมั่นสิ่งที่ทำมากทีเดียว

ทีนี้พอมีลูกชื่อโจชัวร์ ทุกอย่างที่มุ่งมั่นคือ ทำเพื่อลูก ไหวพริบทั้งหมด ความทุ่มเททั้งหมดเพื่อลูก และครอบครัวครับ

ฉากเด็ดอีกฉากคือ ฉากที่ลอร่าขอขึ้นรถไฟขบวนที่จับคนเป็นนักโทษด้วย เด็ดเดี่ยวได้ใจครับ

ที่เหลือเป็นไหวพริบของคุณพ่อกุยโด้ล้วนๆ หนึ่งพันคะแนนที่เอามาหลอกลูก สถานการณ์ช่วงต่างๆ ที่ต้องการไหวพริบ ก็งัดมาใช้อย่างน่าลุ้น แต่แฝงความน่ารักไว้ในที

สุดท้ายก็จบอย่างสวยงามครับเรื่องนี้

เป็นหนังที่ให้กำลังใจดีมากเลยครับ ไม่ว่าสถานการณ์จะเลวร้ายปานใด ตั้งสติครับ แล้วมุ่งสู่จุดหมายที่ตั้งไว้ แม้ผลจะไม่ดีที่สุด แต่ทำเต็มที่แล้ว ย่อมได้ผลดีบ้างแหละ

เหมือนที่คุณพ่อกุยโด้ทำให้ลูกชายโจชัวร์ครับ มันเป็นของขวัญชิ้นสำคัญสำหรับลูกชายเลยจริงๆ

เข้าขั้นหนังในดวงใจอีกเรื่องเลยครับ

ชีวิตนี้หาดูให้ได้นะครับเรื่องนี้

อีกใบปะครับ