ไม่ใช่คนรับใช้ แต่เป็นญาติผู้ใหญ่ในครอบครัว
กำกับ : Ann Hui
เขียนบท : Susan Chan, Yan-lam Lee
นำแสดง : Andy Lau, Deannie Yip, Lawrence Ah Mon
ความยาว : 118 นาที
ระดับความชอบ : 9/10
สังคมในปัจจุบันผู้สูงอายุมากขึ้น ดังนั้นในสังคมเมืองจึงมีกิจการบ้านพักคนชรากันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน
อาเต๋าทำงานให้กับครอบครัวเศรษฐีมา 60 ปี เลี้ยงคนหลายรุ่น เป็นเพื่อนของคนรุ่นแม่
ท้ายชีวิตอายุ 70 ปี มาอยู่กับโรเจอร์ ผู้กำกับหนังซึ่งมักต้องเดินทางไปกำกับภาพยนตร์บ่อยครั้ง
และด้วยความชราเส้นเลือดในสมองของเธอแตกแต่ไปโรงพยาบาลทัน เลยเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งตัว แล้วเธอก็ขอเกษียณอายุไปอยู่บ้านพักคนชรา พระเอกก็ยอมตามนั้นเพราะไม่มีเวลามาดูแล แต่เขาก็เลือกบ้านพักที่วางใจที่สุดเพราะเป็นของเพื่อน แต่มาตรฐานความเป็นอยู่ก็ต่างจากอยู่บ้านตัวเองอยู่ดี
หนังค่อยๆ สื่อนิสัยของอาเต๋าได้อย่างแนบเนียน เธอเป็นคนเนี๊ยบ เอามือลูบเฟอร์นิเจอร์หาฝุ่นเสมอ เก็บข้าวของเป็นระเบียบ ทำให้เธอมีปัญหามากในการใช้ชีวิตในบ้านพักคนชราในช่วงแรก แต่เธอก็ไม่บอกโรเจอร์ ค่อยๆ ปรับตัวจนอยู่ได้
โรเจอร์ก็หมั่นมาหาอาเต๋า เอาของมาให้ หมั่นโทร.หา จนเพื่อนๆ คนชราบอกว่าเป็นลูกบุญธรรม
ฉากประทับใจเยอะมากในหนังเรื่องนี้ เช่น การบอกชื่อเพื่อนๆ พระเอกด้วยสิ่งที่อยู่ในความทรงจำ เรียกรอยยิ้มจากทุกฝ่าย
ฉากมาค้นของเก่าในบ้านทำให้เห็นความผูกพัยธ์ของพระเอกกับอาเต๋าได้ดี
ชอบฉากอาเต๋าติซุบที่แม่พระเอกเอามาให้ แม่หน้าเสียทันที
ชอบฉากระลึกตู้เย็นเก่าและการผ่าแตงโมแบ่งกันทาน
ฉากสนทนาว่าทำไมไม่แต่งงานก็ชอบ
ฉากพาไปดูหนังก็ดี
หนังไม่ได้ใช้เทคนิค Flashback แค่ผ่านคำพูดเรื่องเล่าต่างๆ เท่านี้ก็ซึ้งพอแล้วครับ
ต้องยอมรับว่าอาเต๋าไม่ใช่คนรับใช้ในบ้าน แต่เป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่ในครอบครัว
โรเจอร์ก็ดูแลญาติผู้ใหญ่ของเขาอย่างดี ทุกคนในครอบครัวดูแลไปในทิศทางเดียวกัน
ทุกชีวิตจึงดำเนินไปอย่างมีความสุขตามที่ควรจะเป็น
เป็นหนังที่เล่าแบบไม่มีจุดพีค เพราะไม่จำเป็น ความงดงามของการใช้ชีวิตมีให้เห็นตลอดเรื่อง
ดูหนังเรื่องนี้แล้วย้อนมาดูตัวเองว่าเราดูแลผู้ใหญ่ในบ้านของเราดีพอไหม?
เรามักอ้างว่าไม่มีเวลา หนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าเวลาไม่ใช่ปัญหา มีน้อยก็ให้น้อย ให้อย่างเต็มที่เท่านั้นเอง
เมื่อให้อย่างเต็มที่ ในวันที่เขาจากไปก็ไม่จำเป็นต้องเสียน้ำตา เพราะเราทำเต็มที่แล้ว
ไม่เสียน้ำตา แต่ว่าเป็นหนังดีเหลือเกิน
อย่างน้อยครอบครัวดีๆ ก็ยังมีในโลก และสถาบันครอบครัวแบบนี้แหละครับที่โลกเราต้องการ
วันนี้คุณดูแลญาติผู้ใหญ่ในบ้านหรือยังครับ?
มีความสุขทุกคนครับ