เรื่องของเพื่อนวัยเด็ก
หนังเรื่องนี้เป็นหนังโปรดของหลายคน ล่าสุดอ่านคอลัมน์ ดู อ่าน ฟัง ในวารสารสารกระตุ้นก็เป็นเรื่องโปรดของ นันทขว้าง สิรสุนทร ด้วย
ท้ายเรื่องบอกว่าทำจาก นิยายเดอะ บอดี้ ของ สตีเฟ่น คิง เจ้าพ่อนิยายสยองขวัญ
หนังก็ดีนะครับ แต่ส่วนตัวยังไม่ถึงกับที่ทุกคนกล่าวขวัญ สงสัยมาดูตอนหนังมันนานแล้ว
มิตรภาพของเพื่อนวัย ๑๒-๑๓ ก็น่าสนใจดี สุดท้ายก็เป็นความกลัวที่ทำให้หล่อหลอมทุกคนเป็นหนึ่งเดียว มีการผลัดเวรกันเฝ้า แล้วก็หาศพเจอ มีการแย่งชิงศพกับวัยรุ่น จนมีการลั่นปืนของพระเอก
หนังบอกว่าเพื่อนในวัยเด็ก และผ่านสิ่งประทับใจมาด้วยกัน จะจดจำกันได้ดีทีเดียว
สำหรับผมเพื่อนที่ดีที่สุดคงเป็นมอปลาย โดยเฉพาะมอหก เลยทำให้ชอบหนังเรื่อง Final Score 365 วัน ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์ นี่ก็อีกรูปแบบของคำว่าเพื่อนครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
"หลังจากนั้น ผมไม่เคยมีเพื่อนอีกเลย เพื่อนเมื่อสมัยตอนผมอายุสิบสอง พระเจ้า ใครบ้างนะที่มี" ประโยคนี้โดนใจมากครับ
กับคนที่คล้ายเพื่อนซึ่งมีอยู่มากมาย บางทีก็ต้องพยายามลืม แต่กับคนที่คือเพื่อนจำต้องหมั่นรำลึกให้แน่นแฟ้น...
ผมเคยอ่านเจอประโยคนี้ที่ไหนสักแห่ง เป็นประโยคที่ผมจำติดมาใช้จนถึงทุกวันนี้
เรื่องนี้ชอบมากครับ
https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=jonykeano&date=30-05-2005&group=2&gblog=12