คนที่กลับบ้านไปเมื่อไหร่ก็เจอ
อาจไม่ได้อยู่รอเราตรงนั้นตลอดไป
 

กำกับ : พัฒน์ บุญนิธิพัฒน์
เขียนบท : พัฒน์ บุญนิธิพัฒน์, ทศพล ทิพย์ทินกร
นำแสดง : บิวกิ้น พุฒิพงศ์ อัสสรัตนกุล, แต๋ว อุษา เสมคำ, ดู๋ สัญญา คุณากร, เผือก พงศธร จงวิลาส, เจีย สฤญรัตน์ โทมัส, ตู ตะวัน ตันติเวชกุล
ความยาว : ๑๒๕ นาที
ความน่าดู : ๑๐/๑๐

เป็นหนังที่ละเอียดมาก คนเขียนบทเขียนจากชีวิตตัวเอง เก็บรายละเอียดทุดเม็ด เปิดเรื่องกับปิดเรื่องที่เดียวกันอย่างเหนือชั้น เสื้อขาวที่ม่าซื้อให้ เอ็มใส่ตลอดงาน และอีกหลายฉากดีงาม

ฉากเรียกน้ำตาของผมมีสองฉาก คือ
“เอ็มให้ม่าเป็นที่หนึ่งนะ” น้ำตาไหลเลย หลังจากแย่งชิงเพื่อเป็นที่หนึ่ง ให้บุพการีของเราเป็นที่หนึ่งบ้างแหละดีที่สุด


อีกฉากหลานรับม่ากลับจากบ้านพักคนชรา ม่าน้ำตาไหล ผมน้ำตาไหล

ผมเคยมี Kirin Kiki ในดวงใจบทย่า คราวนี้มีอุษา เสมคำ อีกหนึ่งชื่อในดวงใจ มึง กู ของม่าเป็นธรรมชาติดีมากครับ หลายฉากเรียกเสียงหัวเราะ หลายฉากเรียกน้ำตา

อีกหนึ่งเสียงว่าบิวกิ้นแสดงดีมาก สองฉากที่บิวกิ้นพูด น้ำตาไหลเลย ม่าก็ส่งอารมณ์ดีมาก ๆ ครับ

คำโปรยของหนังดีมาก เวลาของบุพการีเราเหลือไม่มาก ให้เวลากับท่านเถอะครับ ทานข้าวกับท่านบ่อย ๆ ดีกว่ามาเคาะโลงให้ทานอาหาร


หลังจากทบทวนผมหักคะแนนไม่ลงครับ เข้าทำเนียบ หนังในดวงใจ เรื่องล่าสุดครับ


หนังสอนใจดีขนาดนี้ ไม่เชียร์ไม่ได้แล้วครับ
ดูหนังแล้วคิดถึงพ่อแม่ครับ

มีความสุขทุกคนครับ