ระดับความชอบ : 7/10
ซื้อแผ่นนี้มาเพราะเห็นได้รางวัลเยอะดี แล้วมีชื่อเรื่องว่า Ping Pong อาจจะได้เห็นการเล่นกีฬาชนิดนี้ในหนัง
แต่ผิดถนัด กลายเป็นเรื่องชีวิตของชาวมองโกล ผ่านสายตาของเด็กน้อย และลูกปิงปองที่ลอยมากับสายน้ำ
เปิดเรื่องก็ถ่ายรูปครอบครัวกับจตุรัสเทียนอันเหมิน สุดท้ายเป็นแค่เอาฉากมาตั้งแล้วถ่ายรูป ชีวิตจริงชาวมองโกลอยู่บนทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาล ปลูกบ้านเป็นกระโจม เลี้ยงสัตว์พวกแกะไว้ขาย ลูกเด็กเล็กแดงก็วิ่งเล่น ขี่ม้ากันในทุ่งหญ้านั่นแหละ
ความเจริญจะเข้ามาผ่านทางพ่อค้าคนกลางที่นำสินค้าต่างๆ เช่น ทีวี, หนังสือ เข้ามาแลกกับแกะ
แล้ววันหนึ่งเด็กๆ ก็พบลูกปิงปองลอยน้ำมา เด็กๆ คิดว่าเป็นไข่มุกเรืองแสงของเทพเจ้า ไปถามใครๆ ไปทั่วว่ารู้จักสิ่งนี้ไหม คุณย่าก็บอกว่าที่ลอยตามน้ำมาก็เป็นของเทพเจ้านั่นแหละ คนฉายหนังเร่เป็นคนเฉลยว่าเป็นลูกปิงปอง ประจวบกับในทีวีที่มีเฉพาะเสียงบอกว่าปิงปองเป็นบอลแห่งชาติ เด็กสามคนเลยตั้งใจจะเอาบอลแห่งชาติไปปักกิ่งเพื่อคืนลูกปิงปอง ฮาดีครับฉากนี้
หนังเดินเรื่องช้ามาก ดนตรีประกอบก็มีน้อย เลยทำให้มีช่องว่างระหว่างเนื้อเรื่องมีมาก ต้องใช้ความพยายามในการชมมากเลย
แต่หากจะเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวมองโกลที่กำลังโดนแทรกแซงจากเมืองใหญ่เข้าไปทุกที หนังเรื่องนี้แสดงได้ดี
จริงๆ ก็ไม่ต่างกับชนบทไทยที่โดนสังคมเมืองแทรกแซงจนไม่เหลือเค้าเดิม แล้วเราก็เรียกหาบรรยากาศชนบท ไปท่องเที่ยวกัน เชียงคานบ้าง หลวงพระบางบ้าง มองโกลระยะยาวก็คงเป็นอย่างนั้น อาจปักหลักแบบถาวร อาจย้ายเข้าสู่เมือง แล้วค่อยกลับมาเยี่ยมบ้านตามวาระโอกาส
ฉากจบทำได้ดีมาก หลังจากตามหาความจริงเกี่ยวกับลูกปิงปองมาทั้งเรื่อง พลันที่เด็กน้อยเปิดประตูโรงยิมที่เขาซ้อมปิงปองกัน คำตอบทุกอย่างก็อยู่ตรงหน้า เห็นใบหน้าเด็กน้อยแล้วบอกไม่ถูกเลย
พอดูได้ครับ สนุกพอประมาณ เด็กๆ น่ารักดีครับ
อยากจะบอกว่าเราก็ชอบเรื่องนี้
เป็นหนังที่ไม่สนุกมากนัก
แต่ก็มีมนต์เสน่ห์ที่ทำให้เราดูจนจบ