ในประสบการณ์ของผม

บันทึกนี้ไม่่ได้บอกเล่าถึงตัวหนัง เพราะไม่ได้ดู เป็นเพียงประสบการณ์ของผมต่อหนังเรื่องนี้
ในวันสุดสัปดาห์กลางเดือนสิงหาคม ๒๕๕๑ ภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าโรงภาพยนตร์เข้าฉายตั้งแต่วันที่ ๗ สิงหาคม
ถามลูกสาวว่าอยากดูไหม? เธอตอบว่า "อยากดู" และบอกต่อว่า "ยายก็อยากดู"
เลยคิดว่าจะยกที่บ้านไปดูกันเลย พอใกล้เวลาจะไป มีคุณป้าและคุณยายข้างบ้านร่วมแจมด้วย ก็เลยเดินทางกันเต็มคันเลย

ปรากฏว่าคนที่เข้าไปดูมีผู้ใหญ่สามคน และเด็กสองคน ส่วนผมและภรรยาเดินรออยู่ในห้าง

เมื่อถึงเวลาหนังเลิกก็ไปรอรับที่หน้าโรงภาพยนตร์ ทุกคนออกมาชื่นบาน ถามเนื้อเรื่องจากแอมป์ ลูกสาวคนโต ก็บอกว่าเป็นเรื่องของนักธุรกิจสาวที่ไปช่วยเด็กๆ ชาวเขา
ได้ยินคุณยายคุยกันว่า ทูลกระหม่อมฯ ทรงตรัสต่อนักแสดงว่าให้แสดงเต็มที่ในฉากที่ต้องปะทะกัน นี่ดูเบื้องหลังจากทีวีมา

กลับถึงบ้าน คุณยายข้างบ้านอวยพรให้สุขี โชคดี สื่อได้ว่าทุกคนมีความสุขกับหนังเรื่องนี้ แถมได้ผูกมิตรกับเพื่อนบ้านไว้ โดยใช้หนังเรื่องนี้แหละครับเป็นสื่อ

นี่แหละครับประสบการณ์ของผม ต่อหนังเรื่องนี้