กำกับ/ เขียนบท : มะเดี่ยว ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล
เขียนบท : ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล, นิวรุจ ฑีฆะโภวรรณ
นำแสดง : พันธดนย์ จันทร์เงิน, กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม, ปุริม รัตนเรืองวัฒนา, กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณา, ลักษณ์นารา เปี้ยทา, เจนจิรา จำเนียรศรี, วนิดา เติมธนาภรณ์, นิธิศ วารายานนท์, บริบูรณ์ จันทร์เรือง, ป๋อมแป๋ม เทยเที่ยวไทย
ระดับความชอบ : 8/10
ช่วงนี้ดูหนังไทยในโรงภาพยนตร์สามเรื่องติดต่อกันแล้ว มีลูกสาววัยสิบสามปีไปชมด้วยทุกเรื่อง
มะเดี่ยว เป็นผู้กำกับที่ผมชื่นชอบ ชมผลงานมาแล้ว 2 เรื่อง
เรื่องเกรียนฟิคชั่นนี้จับเอาชีวิตเด็กมอปลายมาทำ
ชีวิตช่วงนี้มีสีสันมากที่สุด โลดโผน กล้าได้กล้าเสีย มีความรัก อกหัก และเกรียน
ทำให้นึกถึงชีวิตมอปลายของตัวเองขึ้นมาบ้าง
1
พวกผมมีกิจกรรมคือหลังอาหารเที่ยง พวกผู้ชายจะนั่งเรียงกันตรงกระถางปูนหน้าห้องน้ำ คอยแซวคนโน้นคนนี้ ทักทาย แอบมองสาว เล่าเรื่องตลกโปกฮา นั่งมันได้ทุกวันเลยตรงนี้ไม่มีเบื่อ
2
พวกเรารวมหัวกันแกล้งน้องห้องด้วยการเอายาสระผมไปป้ายหัวพวกมัน ตอนเดินเข้าไปหานี่ภาพแบบ Slow Motion แบบหนังมาเฟียเมืองจีนที่ฮิตในช่วงนั้น ป้ายเสร็จก็วิ่งหนีน้องๆ ที่ไล่เตะพวกพี่ๆ ชอบตอนเดินเข้าไปหาพวกมันมากๆ เลย
3
บอลพลาสติกเป็นอีกกีฬาที่ถนัดมาก เล่นไม่เก่ง แต่เวลาอยู่ทีมเดียวกับพวกเรียนเก่ง เล่นด้วยสมอง ไม่หวงบอล สู้ได้กับทุกทีม
อารมณ์หนังก็ประมาณเรื่องที่เล่าข้างบนนี่แหละครับ
"แกไม่ควรจะเป็นบาดแผลในใจใคร" ทำให้เป็นตี๋ที่ต้องพยายามแก้ปมนี้ให้ได้ จริงๆ ผมว่าส่วนหนึ่งมาจากการกลัวอะไรที่ไม่เป็นเรื่องของพลอยดาว ทำให้เกิดโศกนาฏกรรมนี้ขึ้นมา
การแก้ปมของตี๋ทำได้เหนือชั้นจริงๆ ครับ
ละครเวทีเป็นจุดที่พวกผมไม่เคยเล่นในตอนมอปลาย มีครั้งเดียวตอนวิชาภาษาอังกฤษ แต่ในหนังเรื่องนี้เอามาเล่นเป็นเรื่องเป็นราว ขึ้นเวทีหาเงินเลยทีเดียว แต่ผมก็ชอบนะการแสดงละครเวที อยากให้ลูกได้ทำกิจกรรมนี้ พี่จิก-ประภาส ชลศรานนท์ เคยบอกไว้ว่าการทำละครเวทีเป็นการจำลองชีวิตการทำงานเลยทีเดียว
ชอบตอนไปตามหาเพื่อนแล้วหลงทางน่ารักมาก
เรื่องราวของตี๋ เปิดเผยตอนหลังเล่นเอาอึ้ง ไม่คิดว่าหนังจะทำแบบนี้ ขอชื่นชมช่วงนี้ดังๆ เหนือความคาดหมายครับ
ชอบเพลงประกอบย้อนยุค ใจพเนจร หนุ่มพเนจร ร้องตามไปด้วยเลย
Social Media มีส่วนในเรื่องการแพร่สะพัดของข่าวสาร การติดตามความเคลื่อนไหวของเพื่อน และจากช่องเกรียนฟิคชั่นทำให้กลุ่มพวกเขาเป็นที่รู้จักในวงกว้างจนกระทั่งได้ขึ้นเวทีแสดงละคร
ดาราทุกคนเล่นดีนะครับ ไหลลื่น สนุกร่วมได้ตลอดทั้งเรื่อง
แม้เป็นหนังของมะเดี่ยวที่ผมชอบน้อยที่สุด แต่ก็มีดีพอที่จะทำให้ประทับใจ ทำให้นึกถึงชีวิตมอปลาย
เพื่อนที่ผมสนิทที่สุดคือเพื่อนสมัยมอปลายนี่แหละครับ เพราะในวัยนี้ไม่มีเรื่องอื่นมาเคลือบแคลง หัวจิตหัวใจล้วนๆ
ดูหนังเรื่องนี้แล้วคิดถึงเพื่อนครับ
มีความสุขทุกคนครับ
ปล. 1 : เรื่องหน้าขอพีคๆ เลยนะครับคุณมะเดี่ยว อยากได้อารมณ์แบบรักแห่งสยามอีกครั้ง
ปล. 2 :
Home หนังเรื่องก่อนของผู้กำกับคนนี้ ประทับใจมาก
ตอนไปดูพี่มากพระโขนง
เห็นหนังตัวอย่างเรื่องนี้ยังอยากดูมากๆ ค่ะ
แวะมาเจิมบอก