ธันวาคม 2563

 
 
1
2
3
4
5
6
7
9
10
12
13
15
16
18
19
20
22
23
24
26
27
29
31
 
 
All Blog
สงครามเชื้อมรณะ บทที่ 12 หน้า 4
แมงมุมอ่านข้อความของอิงดาวล่าสุดหลายวันนั้น ห้ามเขาไม่ให้ไปหาที่บ้าน
 
ถึงอิงดาวจะส่งข้อความมาบอกเขาแบบนั้น แต่เขาก็คอยมาดูแลเธอทุกคืน

เอาอาหารและยาบำรุงต่างๆมาทิ้งไว้ให้

พ่นแอลกอฮอล์ในรอบดึก รอแอลกอฮอล์ระเหยไปหมด

ก็ต้มน้ำใส่น้ำส้มสายชู เอามาตั้งไว้ในห้องนอนให้อิงดาว

ต้มยา ไว้ให้เธอกิน อิงดาวแม้จะรู้สึกตัว ได้แต่นอนยิ้มอยู่กับที่ เพราะเธอไม่อยากแพร่เชื้อให้เขา


ผ่านไป 5-6 วัน อิงดาวเริ่มดีขึ้นและพอจะลุกเดินไหว หลังจากที่นอนซมมาตลอด 6 วัน 

เธอออกไปเดินตากแดดในตอนเช้า แม้เธอจะห้ามแมงมุม แต่เขาก็คอยมาแอบทำยาให้เธอทุกคืน

เธอรู้ว่ารอบบ้านเขามีสมุนไพรนานาชนิดที่เธอรู้จัก เพียงแต่ยังไม่มีเวลาได้เดินออกสำรวจนัก


อากาศบ้านสวนปลอดโปร่ง ซึ่งก็ไม่เหมาะต่อการแพร่ระบาดนัก
ตามทฤษฏีของหลายที่ เชื้อไวรัส สามารถติดต่อกันได้จากสารคัดหลั่ง จากน้ำตา น้ำลาย เหงื่อ

ที่เป็นสารคัดหลั่งจากร่างกายผู้ป่วย สามารถเป็นพาหะ น้ำเชื้อจากผู้ป่วยสู่คนอื่นได้ 

น้ำลายสามารถกระเด็นออกไปได้ไกลเกือบ 1-2 เมตร จึงต้องออกกฏให้ทุกคนรักษาระยะห่างจากกันอย่างน้อย 1 เมตร สิ่งของที่อยู่รอบกายคนป่วย

ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า ของใช้ แม้กระทั่งโต๊ะเก้าอี้ ราวบันใด ลูกบิดประตู จาน ชาม ถ้วยช้อน โทรศัพย์ เงิน ฯลฯ

ล้วนเป็นพาหะพาเชื้อจากคนสู่คนทั้งนั้น สิ่งของเหล่านี้จะต้องมีการฆ่าเชื้ออยู่ตลอดเวลา


หลายประเทศที่ยอดจำนวนเพิ่มมากขึ้นอย่างน่ากลัว ทีมแพทย์ต่างพยายามช่วยเหลือกันและกัน

จีนสามารถควบคุมผู้ป่วยลดการติดเชื้อประจำวันได้ และสามารถเปิดมณฑลและการเดินทางในประเทศได้เมื่อวันที่ 8 เมษายน

และยังได้ส่งทีมแพทย์เพื่อไปช่วยเหลือทางยุโรป สิ่งที่พวกเขาพบว่าคนยุโรปมีการติดเชื้อจำนวนมากและต่อเนื่องอย่างไม่แนวโน้มลดลง

เนื่องจากพฤติกรรมการสวมรองเท้า เชื้อโรคสะสมได้ในโรงเท้า คนยุโรปถอดรองเท้าในบ้าน

ซึ่งทำให้เกิดการติดเชื้อได้ง่าย เมื่อ 1 คน ของบ้านติดเชื้อ คนอื่นๆ ที่อยู่ร่วมบ้านเดียวกันก็จะติดเชื้ออย่างรวดเร็ว


ข้อมูลแต่ละที่ที่เป็นเบาะแสและมูลเหตุที่ทำให้การแพร่ระบาดเพิ่มขึ้น ถูกถ่ายทอดทางโซเซียล

เพื่อให้ประชาชนทั่วไปสามารถเข้าถึงข้อมูล และสามารถที่จะปฏิบัติตัว เฝ้าระวังมากที่สุด


 
อิงดาวจดบันทึกตั้งแต่วันแรกที่เธอรับเชื้อมา


31 มีนาคม 2020 05.50 น ฉันได้รับข้อความจากรุ่นน้อง แจ้งข่าวช็อคอาจารย์ปู่จากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับ ฉันนั่งร้องไห้อยู่นาน
อาจารย์ปู่จากติดเชื้อจากการเข้าไปช่วยทีมแพทย์ตรวจเชื้อ อาจารย์ปู่ปีนี้ก็อายุ 79 ปีแล้ว ทั้งที่ท่านควรจะเกษียณและพักผ่อนอยู่ที่บ้าน เราต้องสูญเสียบุคลากรที่เก่งกาจไปอีกสักกี่คน สำหรับโรคระบาดแห่งยุค


09.02 น คุณก้องล้มลงที่กลางออฟฟิต ฉันตกใจมาก  ฉันเข้าไปช่วยเขาที่นอนหมดสติเพื่อไปส่งที่โรงพยาบาล ขณะที่อยู่บนรถด้วยกัน
ฉันซักประวัติเขาเลยได้รู้ว่าคุณก้องติดเชื้อเพราะเสียใจที่ฉันมีแฟน ฉันไม่อยากให้คุณเก่งต้องเสียใจ เพราะฉันไม่ได้เป็นแฟนคุณอิฐ
แต่ฉันช้าอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว ทุกคนต่างก็ล้มหายตายจากไป....ฉันกุมมือคุณก้องไว้ และบอกเขาให้เขาสู้

และกลับมาหาพวกเรา ฉันตั้งใจที่จะทดลองเชื้อด้วยตัวเอง ฉันบอกลาพ่อกับแม่เพื่อกักตัวที่ไหนสักแห่ง ฉันคิดไว้ว่าฉันอาจจะไปบ้านคุณตาที่อยู่คลอง 10 ที่นั่นมีสมุนไพรมากพอ แต่ลุงก็ขอให้ฉันไปอยู่ที่บ้าน


15.20 น ลุงมาส่งฉันที่บ้านสวน นครนายก แม้จะใจหายที่ต้องจากลุง แต่ฉันคิดว่าถ้าเกิดต้องตาย วิญญาณฉัน ก็คงอยู่ที่บ้านลุงที่นี่ ถ้าลุงกลับมา ฉันก็คงได้เจอลุง



1 เมษายน 2020 ฉันตื่นมาพร้อมอาการเริ่มเจ็บคอ สิ่งแรกที่ต้องทำคือต้มน้ำร้อนเพื่อดื่ม ฉันใช้แอลกอฮอล์ 80% เช็ดบ้าน อย่างน้อยคงลดปริมาณเชื้อในอากาศลงได้บ้าง ฉันจิบน้ำร้อนใส่เกลือและมะนาว ทั้งวัน ยังดีที่บ้านลุงมีมะนาวเยอะ แล้วยังมีจอมขวัญและพี่แตนเอาข้าวมาให้กิน


2 เมษายน 2020 ฉันเริ่มปวดเมื่อยร่างกาย จนลุกไม่ไหว คอเจ็บแบบรุนแรง ฉันต้มน้ำใส่น้ำสมสายชูเพื่อสูดเอาไอ ตกดึกฉันปวดหัวมาก ฉันไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะลุกไหวหรือเปล่า


3 เมษายน 2020 วันนี้ฉันลุกไม่ไหว ต้องตะกายไปห้องน้ำ แต่ตื่นเช้ามามีคนต้มยาฟ้าทะลายโจรไว้ให้กิน แถมอาหารผลไม้มากมาย และหม้อน้ำส้มสายชาที่หายร้อนแล้ว

คงมีเจ้าที่มาทำไว้ให้  ฉันลุกมาต้มน้ำร้อนดื่ม พยายามดื่มน้ำให้มากที่สุด พี่แตนเอาข้าวมาแขวนไว้ที่หน้าประตูให้ ฉันพยายามทำอาหารง่ายๆ กินเองบ้าง อาหารทุกอย่างเราต้องตัดน้ำตาลที่อาจจะเป็นแหล่งพลังงานเชื้อโรคออกไป ต้มน้ำใส่น้ำส้มสายชู นั่งสูดไอทั้งวัน


4 เมษายน 2020 เมื่อคืนฉันนอนอย่างทรมาน ไม่แน่ใจว่าจะลุกไหวหรือเปล่า แน่นหน้าอก หายใจลำบาก เจ็บคอ ปวดหัว ปวดเมื่อย เจ้าที่ก็ยังมาดูแลฉันเหมือนเมื่อคืน

5 เมษายน 2020 ฉันพยายามลุกมาต้มน้ำไว้กิน แต่ในกระติกมีน้ำร้อนเหมือนมีคนเพิ่งต้มไว้ให้ ฟ้าทะลายโจร เขาว่าขมเป็นยา ฉันเคยกินตอนท้องเสียที่อินเดีย อาจารย์ปูให้กินสดๆ วิญญาณแทบออกจากร่างทีเดียว


6 เมษายน 2020 ปวดหัว ปวดเมื่อยเริ่มเบาลง ฟ้าทะลายโจร ฉันกินต่อกัน 5 วันแล้ว อาจจะต้องหยุด


7 เมษายน 2020 วันนี้ฉันลุกได้ แต่ก็ยังมึนหัวบ้าง เจ้าที่ที่นี่แรงจริงๆ


8 เมษายน 2020 ตัวฉันเริ่มเบาเล็กน้อย แต่ก็ยังมึนๆ อยู่ ฉันหยุดกินฟ้าทลายโจร แต่จิบน้ำร้อนผสมมะนาวมากๆ
 

10 เมษายน 2020 วันนี้ฉันลุกไหวแล้ว แม้จะยังปวดเมื่อยตามร่างกาย ให้พี่หมอมาเจาะเลือดเหมือนทุกวัน
ลุงบอกว่าเกร็ดเลือดแข็งแรงดี ปริมาณเชื้อลดลงจากวันแรกๆ ฉันภาวนาขอให้ฉันหายไวๆ


เธอตั้งใจเดินไปรอบบ้านเพื่อสำรวจอาณาจักรของแมงมุม เธอนอนซมร่วม 1 อาทิตย์ เป็นไปตามงานวิจัยในกรุ๊ปเลือด เอ แล้วยิ่งเธอเป็นกลุ่มเลือดพิเศษ Rh- ที่หายาก จะป่วยหนัก และเจ็บปางตาย
 

รอบบ้านสวนของเขา มีทั้ง ผักสวนครัว และสมุนไพรหลายชนิดปลูกรอบบ้าน  มีสมุนไพรหลายตัวที่เธอรู้จักดี  ดงฟ้าทะลายโจรที่ปลูกเป็นแนวหลังบ้าน  เธอถอนมาตากไว้


นอกจากพืชผักสวนครัว แมงมุมยังเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ปล่อยไปตามทุ่ง พี่แตนกับจอมขวัญเดินเก็บไข่อยู่ไกลๆ ทุกวัน


“ลุงคะ เดี๋ยวอิงจะกลับมาปลูกให้ใหม่นะคะ ขออิงเอาไปกินก่อนก็แล้วกัน”

เธอพูดกับต้นฟ้าทะลายโจร


ตั้งแต่อาการดีขึ้นเธอกินฟ้าทะลายโจรอาทิตย์ละ 3 วัน  เพื่อให้ร่างกายได้รับยา และถูกขับออก


เธอถอนมาหลายต้น เพื่อเอามาล้างให้สะอาด จากนั้นก็หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ และตากแห้งไว้


ทุกอย่าง แมงมุม ดูเธอตลอด เมื่อเห็นว่าเธอสามารถลุกเดินได้แล้ว เขาก็เบาใจ


แม้เขาจะนึกแปลกใจหลายเรื่องในตัวผู้หญิงคนนี้ ฟ้าทะลายโจร แสนขม ไม่คิดว่าเธอจะกินมันได้


แต่ขมมันคือยา โบราณกล่าวไว้
 


คืนนั้นเมื่อแมงมุมมาถึง เขาก็ต้องแปลกใจที่พบอิงดาวยืนรอเขาอยูที่บันใด เขายืนอยู่หน้าประตูบ้าน ที่ห่างเกือบ10 เมตร

แมงมุมเดินเข้ามาหาอีกในระยะ 5 เมตร


“ลุงนี่ดื้อจริงๆ นะคะ”


“แล้วทำไมยังไม่นอน”


“ถ้านอนแล้วจะได้เจอลุงเหรอคะ”


“คิดถึงผมหรือไง?”


“แล้วลุงไม่คิดถึงฉันเหรอคะ”

เธอย้อน


“ต่อคำได้ขนาดนี้แสดงว่าดีขึ้นเยอะเลยใช่ไหม?”


“อิอิ...ก็มีคนมาดูแลดีขนาดนี้ ไม่ให้หายป่วยได้ยังไงคะ”


ทั้งสองยืนนิ่งมองดูกันเนินนาน ไม่ได้เอ่ยอะไรอีก แม้มีหลายล้านคำที่อยากจะพูด

แต่การกระทำหลายอย่างมันแสดงถึงความในใจของทั้งคู่แล้ว อิงดาวรับรู้ถึงความอบอุ่นและแสนดีที่แมงมุมมีให้

ตั้งแต่เล็กจนโตนอกจากพ่อกับแม่ที่ดูแลเธออย่างดี

อาจารย์ปู่ที่คอยดูแลชีวิตเธอตลอด 7 ปีที่เรียน มหาลัยและเดินทางวิจัยด้วยกัน

ครั้งที่ที่ผ่านมาได้ ก็เป็นคนที่เธอชื่นชมความเก่งของเขาเมื่อสมัยเด็ก

เขาเป็นครูชีววิทยาคนที่สอง ที่สอนเธอส่องดูเชื้อรา เพนิซิลิน และรูปร่างและรูปทรงที่แปลกประหลาดและน่าตื่นเต้นกับสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า

ซึ่งก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธออยากรู้และอยากเรียน จุลชีววิทยา สำหรับเด็กมัธยมต้นแล้วมันเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์ เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะได้พบเจอเขาอีก แล้วยังได้เกี่ยวพันชีวิตร่วมกันแบบนี้


อิงดาวเดินกลับขึ้นบ้านและเข้าห้องไปปล่อยให้แมงมุมทำหน้าที่ของเขาที่เคยทำทุกคืน


 
 



Create Date : 11 ธันวาคม 2563
Last Update : 14 ธันวาคม 2563 11:05:57 น.
Counter : 686 Pageviews.

1 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณnewyorknurse

  
ไม่ต้องอ่านจนจบก็รู้ว่าได้กันแน่ค่ะคู่นี้

โดย: หอมกร วันที่: 11 ธันวาคม 2563 เวลา:17:58:27 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]