Group Blog
All Blog
|
สงครามเชื้อมรณะ บทที่ 16 หน้า 2 วันต่อมา กิจกรรมวันนี้ มี E mail จาก หน่วยอาชีวะอนามัย จะซ้อมอพยพหนีไฟ ซึ่งทุกอย่างจะต้องซักซ้อม เหมือนทุกปี แม้จะมีโรคภัยไข้เจ็บระบาด แต่เหตุเฉิกหากมีเกิดแล้วไม่บอกล่วงหน้าเช่นเดียวกัน พอสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น พนักงานทุกคนเดินเร็วๆ เรียงกันตามคนนำธงออกจากออฟฟิต “ไวรัสก็ต้องหนี แล้วยังต้องมาวิ่งอพยพหนีไฟอีก” ออมบ่นร่างท้วมๆ เดินเร็วๆ ตามหลังแพร “ก็ต้องทำตามขั้นตอนค่ะ” พี่แพรตอบ “เขาคงอยากจะทดสอบหรือเปล่าคะ ว่าเรามีความพร้อมขนาดไหน ขนาดไวรัสมา แมส แอลกอฮอล์ ก็กักตุนกันอย่างพร้อมเลย แล้วเวลาไฟไหม้ เราจะอพยพกันอย่างพร้อมและปลอดภัยหรือเปล่า” ทุกคนออกไปรวมตัวกันที่จุดรวมพล ยืนห่างกัน 1 เมตร แต่ละแผนกมารวมกัน เมื่อครบแล้วนั่งลง หน่วยคลังสินค้ามีเจ้าหน้าที่ น้อยที่สุด คือ 3 คน อิงดาวเช็คชื่อเจ้าหน้าที่ทุกคน เมื่อทุกคนมาครบแล้วนั่งลง เธอเดินไปรายงาน นายพล เจ้าหน้าที่อาชีวอนามัยและปฏิบัติหน้าที่เป็นผู้อำนวยการเหตุฉุกเฉินวาระนี้ โดยมีทีมดับเพลิงจากเขตมาร่วมซ้อมอพยพหนีไฟในครั้งนี้ด้วยเช่นกัน ท่านอธิการยืนสังเหตุการอยู่ด้านหลัง เสียงวอร์ติดต่อสื่อสารดังเป็นระยะเพื่อรายงานสถานการณ์ “ทีมห้องแล็บ 14 คน ครบค่ะ” “คลัง 3 คน ครบครับ” วิทย์หันมาส่งยิ้มหวานให้อิงดาว “สารสนเทศ 5 คนครบครับ” “HR 15 คนครบค่ะ” “กองควบคุม 5 คนครบครับ” “CSR 5 คนครบครับ” “ซ่อมบำรุง 4 คน ครบครับ” “กองวิจัย 10 คน ครบครับ” ... หน่วย กอง แผนก ออกมารายงานจำนวนคนครบ ผู้อำนวยการเหตุฉุกเฉินประกาศ “เหตุฉุกเฉินในครั้งนี้ เกิดไฟฟ้าลัดวงจรและไหม้เพียงเล็กน้อยที่ห้องเก็บพัสดุที่ชั้น 2 เราสามารถระงับเพลิงไว้ได้ ไม่พบผู้บาดเจ็บ ทุกคนสามารถอพยพได้ในเวลา 5 นาที ตามเวลาที่กำหนด ตอนนี้ทีมงานระงับเหตุ แจ้งมาว่าสามารถควบคุมเพลิงไว้ได้แล้ว และทีม ประเมินความเสี่ยงของพื้นที่หลังเหตุฉุกเฉินได้แจ้งมาแล้วว่าตอนนี้ภายในอาคารปลอดภัย ทุกคนสามารถกลับไปทำงานได้ตามปกติ ส่วนหัวหน้าทีมทุกหน่วยให้อยู่ประชุมก่อนนะครับ ขอบคุณครับ” สิ้นเสียงประกาศ คนอื่นๆ กลับเข้าไปทำงานต่อ ส่วนหัวหน้าไปที่ห้องประชุมกลาง ทีมดับเพลิงจากเขตที่เข้ามาสังเกตการณ์ได้ทำการอบรมและแนะนำวิธีการซ้อมและช่วยเหลือผู้บาดเจ็บเบื้องต้น “ต้องขอขอบคุณท่านอธิการที่ให้ความสำคัญกับการซ้อมอพยพหนีไฟ ช่วงนี้โรคระบาดเกิดขึ้นหลายองค์กร หลายบริษัท ต้องระงับแผนการต่างๆ เพราะไม่ให้บุคคลภายนอกเข้าในพื้นที่ บริษัทเอกชนที่ว่าจ้างต่างชาติ ต้องออกกฏห้ามต่างชาติที่เพิ่งเดินทางจากต่างประเทศเข้าในบริษัทเลยทีเดียว ชนิดที่เรียกว่า คนในห้ามออก คนนอกห้ามเข้า แต่บางหน่วยงานยังต้องทำงาน เรื่องฉุกเฉินสุดที่ใครจะรู้ได้ เกิดเมื่อไหร่ เราเดาไม่ได้ บางบริษัทต้องปิดบริษัทไปเพราะโรคระบาด บางบริษัทต้องลดคน โรงระบาดมา เราปิดตัว เราติดเพื่อนติด ปิดโรงงาน เราป้องกันเรารอด องค์กร บริษัทยังเดินต่อได้ แต่ไฟไหม้ วอดวายทั้งองค์กรทั้งบริษัท นับว่าผู้บริหารท่านยังให้เล็งเห็นในความสำคัญของข้อนี้” “แต่ก็ต้องชื่นชมความพร้อมขององค์กรของท่าน ที่สามารถลำดับขั้นตอน เจ้าหน้าที่ทุกคนเข้าใจเรื่องเหตุฉุกเฉินอย่างดี ผมไปบางบริษัท ออดเตือนภัยเสีย ดังตลอดเวลา พนักงานก็นั่งทำงานไม่สนใจ ทีนี้พอเกิดเหตุฉุกเฉินก็นั่งเฉย จนไฟไหม้ เขาดับเสร็จแล้ว อ้าว ไฟไหม้เหรอ...” “เกิดไฟไหม้หนักๆ คงได้นั่งเป็นตอที่ห้อง” อาจารย์ก็มีพูดขำๆ เพื่อผ่อนคลายบ้าง “แต่เราต้องมาแชร์จุดบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ร่วมกันนะครับ ใครมีข้อเสนอแนะบ้างครับ” ยิวยกมือขึ้น “ชั้น 3 ออดเบาครับ” เลขาหน่วยฉุกเฉินจดรายละเอียด “เปลชำรุดครับ” หน่วยทีมพยาบาลแจ้ง “ธงของผมหายครับ หาไม่เจอ” วิทย์ ยกมือแล้วแจ้ง “ธงหาย” นายพลทำหน้าฉงาย “คุณวิทย์ ปกติเรามีที่เสียบธงนะครับ” “ครับ หายไปทั้งที่เสียบเลยครับ” ทุกคนหันมาขำวิทย์ หน่วยคลังมีคนทำงานน้อยที่สุด แต่ก็มีคนจากหน่วยอื่นๆ ไปเบิกของเช่นกัน “เอาล่ะ ปัญหาเล็กปัญหาน้อยนี้ทีมผู้บริหารก็ลองพิจารณาแก้ไขดูครับ ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับทีมว่าสมควรหรือเหมาะสม ใครมีอะไรเพิ่มเติมอีกไหมครับ เพราะผมรบกวนเวลาทำงานของทุกท่านมามากแล้ว” อาจารย์เสนอแนะ และถามความเห็นของทุกคน “อาจารย์ ถ้าเกิดในสภาวะแบบนี้ เกิดผู้เจ็บ เป็นผู้ติดเชื้อไวรัส แล้วเราไม่รู้ล่ะครับ เราควรทำอย่างไร?” แมงมุมเอ่ยถาม “เป็นคำถามที่ดีครับ ตามกระแสครับ เหตุการฉุกเฉินที่มาพร้อมกับภัยพิบัติแบบนี้นะครับ เราจะทำไงดี คนนี้ก็ป่วย แล้วยัง บาดเจ็บจากเพลิงไหม้อีก ผมขอแนะนำครับ เอาที่สะดวก สถานประกอบการ ควรเตรียมชุดพยาบาลที่เป็นเหมือนชุดครีนรูมด้วยครับ แบบที่เขาใส่กันในห้องฆ่าเชื้อ อันนี้ก็ไม่ผิด เพราะเราใส่เฉพาะช่วงที่มีการระบาดของเชื้อ ช่วงไหนไม่ระบาด เราก็ใส่ชุดพยาบาลตามปกตินะครับ” “แต่ว่าหากเกิดเหตุฉุกเฉินจริงๆ ก็ลำบากหน่อยนะครับ เพราะทีมนี้ต้องวิ่งไปหาจุดใส่ชุดอีกครับ” อาจารย์ยังเล่าต่อ “งั้นทีมพยาบาลควรเพิ่มชุดครีนรูมไว้สัก 2-3 ชุดนะครับ” นายพลแจ้งเลขาจด อาจารย์ถามข้อสงสัยต่อ เมื่อไม่มีใครสงสัยแล้ว ทีมงานถ่ายรูป เพื่อให้อาจารย์ทำรายงานส่งเขต อิงดาวกับแมงมุมเดินกลับตึก ยิววิ่งตามหลังมา “คุณอิง...” ทั้งสองหยุดเดินหันไปหายิว “ไม่ได้เจอเป็นเดือนคิดถึงจังเลยครับ” เขาไม่รอช้าที่จะรีบบอกอิงดาว “คุณยิวอยู่ห่างๆ อิงจะดีกว่านะคะ” เธอรีบถอยจากเขา “ผมไม่กลัวคุณอิงหรอก ผมอยากให้คุณอิงช่วยดูเวบของเรา ผมมีกิจกรรมหน้าเวบให้ประชาชนเข้ามาตอบคำถามด้วยนะครับ เพื่อแจกแมสกับแอลกอฮอล์” เขารีบรายงานเธอ “ดีทีเดียวค่ะ” “ใช่ครับ มันก็เป็นไอเดียมาจากคุณอิง เมื่อก่อนที่เราเล่นเกมส์ผ่านเวบล่ะครับ ช่วงนี้คนกักตัวอยู่บ้านอาจจะเหงาผมเลยคิดกิจกรรมให้ประชาชนได้ผ่อนคลายแถมมีรางวัลให้ด้วยครับ” “เป็นความคิดที่ดีค่ะ อิงจะแอบเข้าไปเล่นเกมส์ด้วยดีไหมคะ?” “ดีครับ” “อ่ะแฮ่ม” แมงมุมรีบกระแอมใส่เพื่อบอกให้รู้ว่าเขายืนอยู่ตรงนั้น ยิวเหลือบมองอย่างขัดใจที่เขาอยู่เป็นก้าง “อิงขอตัวก่อนนะคะ งานค้างเยอะมากเลยค่ะ” “ครับ คุณอิงกลับมาผมก็ดีใจสุดๆ แล้วครับ” อิงดาวยิ้มให้ ก่อนจะเดินกลับตึกกับแมงมุม ยิวเลี้ยวเข้าตึกของตัวเอง ตอนนี้สถานการณ์ในเดือน พฤษภาคม มีแนวโน้มดีขึ้น ช่วงต้นเดือนมิถุนายน รายงานเมื่อวันที่ 8 มิถุนายน ผู้ติดเชื้อทั่วโลก 7.1 ล้าน โดยสหรัฐอเมริกา มียอดรวมกว่า 2 ล้านคน แต่ละประเทศตามมีมาตรการที่เข้มงวดควบคุมปรากรให้หยุดกิจกรรมนอกบ้าน จนยอดอัตราการติดเชื้อภายในประเทศลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน หลายๆ ประเทศเองมีแนวโน้มที่ดี ปลอด Lockdown เพื่อให้ประชาชนกลับไปใช้ชีวิตปกติ นิวซีแลนด์ไม่พบผู้ติดเชื้อติดต่อกัน 17 วัน และได้ส่งผู้ป่วยคนสุดท้ายกลับบ้านอย่างปลอดภัย ส่วนในประเทศไทยพบผู้ติดเชื้อเพิ่ม 7 ราย รวมผู้เสียชีวิตทั้งหมด 58 ราย เหมือนสถานการณ์สามารถอยู่ในลำดับที่ควบคุมได้ งานห้องแล็บเริ่มอยู่ตัว ทีมงานได้พักหายใจบ้าง รัฐบาลปลดเคอร์ฟิวจาก 5 ทุ่มถึง ตี 5 เป็น 5 ทุ่มถึง ตี 3 แทน ผู้คนเริ่มออกมาทำงาน หลายอาชีพที่หยุดชะงักไปเนินนานเริ่มขยับตัว พนักงานที่เคยถูกปลดจากงานจนต้องหาอาชีพใหม่ทำ เช่นงานขายของออนไลน์ ขายอาหารออนไลน์ หลังจากที่ปรับตัวร่วม 3 เดือนผ่านไปด้วยดี แต่สถานการณ์ของประเทศแถว บราซิลและรัสเซียกลับน่าเป็นห่วงขึ้นมาแทน
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||
