สิงหาคม 2563

 
 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
8
9
11
12
13
14
16
18
19
21
22
23
25
26
28
29
30
 
 
All Blog
สงครามเชื้อมรณะ บทที่ 3 หน้า 4
อิงยิ้ม ก้องหัวรั้นเพราะเขาอายุมากกว่าเธอ เลยเป็นเรื่องยากที่จะลดฐิฑิลงมายอมรับคนอายุน้อยกว่า


อิงเรียกทุกคนและแม่บ้านตึกมาเพื่อขอความร่วมมือในการย้ายเอกสารจากห้องเล็ก


ใครที่ชอบเอางานไปฝากห้องนี้จำเป็นต้องหาที่อยู่ใหม่
พอย้ายของออก

ของบางอย่างที่แอบเอาไว้ถึงกับต้องหาที่ซุกใหม่ อิงดาวเห็นแล้วถึงกับคิ้วขมวด
 
“ทุกคนคะ ห้องแล็บเราไม่อนุญาติรับประทานอาหารและเรื่องดื่มนะคะ”

อิงดาวอดไม่ไหวที่จะเอ่ย กวาดสายตาดูแต่ละคนที่หลบหน้าหลบตาเธอไป

 
2 สัปดาห์ถัดมา ตู้เอกสารใหม่ที่สามารถจุเอกสารได้มากกว่า 10000 เคส ส่งมาติดตั้งที่ห้องเอกสารใหญ่

ส่วนห้องเอกสารเล็ก เฟอร์นิเจอร์สำหรับห้องปฏิบัติการถูกจัดเรียงอย่างเรียบร้อย


ทุกวันจันทร์เป็นการประชุมหน่วยงาน


“ต่อไปนี้ไฟด์เอกสารรายงานผลตรวจ ส่งให้อิงตรวจทาง E-mail นะคะ เราจะส่งผลตรวจให้ลูกค้าเป็น PDF file แทน แล้วทุกเคสให้เก็บใน Server ของผลตรวจตามเคสงาน เอกสารไม่จำเป็นไม่ต้องปริ้น ยกเว้นที่ต้องส่งให้ ท่านอธิการเซ็นส์”


อิงแจ้งทุกคน


“ห้องแล็บใหม่ ใช้สำหรับตรวจสิ่งตรวจจากโรงพยาบาลเท่านั้น และเคสตรวจจากแล็บนอกที่มาจากแหล่งสถานพยาบาล”


“คุณอิงคะ ที่จริงที่โรงพยาบาล ส่วนมากเขาส่งไปที่แล็บมหาลัย นะคะ ทำไมช่วงนี้เราต้องเตรียมเพื่อรองรับแล็บของโรงพยาบาลด้วย”

แพรถามอย่างสงสัย


“อิงคิดว่าไม่เกิน 2 เดือน แล็บมหาลัยจะรับเคสตรวจไม่ไหว ส่วนเคสมาจากโรงพยาบาลบำราญ เป็นสายตรงของเราอยู่แล้ว อิงคิดว่า เดือนหน้า งานเราล้นมือแน่นอน ส่วนแล็บย่อย เขาต้องการความแม่นยำจากส่วนกลางมากกว่า”


“แล้วอีก 2 เดือน ถ้างานเพิ่มขึ้นแบบนี้ เราต้องเพิ่มคนไหมครับ?”

ก้องเริ่มมีคำถาม


“อิงคิดไว้เหมือนกันค่ะ เพราะวันหนึ่งเราทุกคนต่างงานล้นมือกันแล้ว ถ้ามีเคสหนักเกิดขึ้น เราจำเป็นต้องเพิ่มคน”


“เราจะรับคนได้ยังไง อธิการจะยอมเหรอครับ ดูสถานการณ์ตอนนั้น ยังไม่มีใครตื่นต้นเท่าคุณอิงเลย”

ก้องพูดเหน็บในที


“เมื่อถึงเวลานั้นแล้วท่านจะต้องยอม เราจำเป็นต้องหาผู้เชี่ยวชาญมาช่วย เพราะต่อไปเราจะไม่ได้ซับพอร์ตผลตรวจแค่โรงพยาบาล แล็บทำวัคซีน เราอาจจะต้องช่วยอีกแรง” อิงอธิบาย



ก้องแม้จะไม่เห็นด้วยกับอาการตื่นตัวของอิงดาว เขามองว่ามากเกินไป

แต่เขาก็ยอมรับว่าเธอคิดได้ไว และตัดสินใจได้เด็ดขาดเสมอ ไม่ใช่สาวน้อยหวานๆ 

ที่เขาคิดว่าหยิบจับอะไรไม่เป็น แต่ที่เขายังมีฑิฐิก็เพราะ แค่เรื่องของอายุ

และเขายังคิดว่าอิงดาวประสบการณ์ยังน้อยกว่าเขานัก การต้องมาเป็นลูกน้องผู้หญิงที่อายุน้อยกว่า เขายังยอมรับไม่ได้ แม้เธอจะเก่งทั้งด้านบริหารจัดการ และการวิเคราะห์ประเมินผลตรวจก็ตามที


“ตอนนี้คนไทยมีติดเชื้อแล้วนะคะ ตามผลตรวจที่ส่งมา อิงเช็คกับทางโรงพยาบาลแล้วทุกเคส เป็นชาวต่างชาติ 2 คน อีกคนเป็นคนไทยที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เพียงแต่รัฐบาลยังไม่เปิดเผยข้อมูล แต่ข้อมูลนี้ จะมีเพียงแล็บมหาลัยกับแล็บส่วนกลางเท่านั้นที่รู้”


“ทำไมเขาจะต้องปิดข่าวด้วย ปิดข่าวแล้วมันช่วยให้เราสบายใจอย่างนั้นเหรอ”

โกวิทย์สงสัย


“มันอาจจะไม่ได้รุนแรงอย่างที่คุณคิดก็ได้มั้ง” ก้องเปรยแย้ง
“ตอนนี้เราอาจจะยังประเมินความรุนแรงไม่ได้ เพราะยังอยู่ห่างไกลเรานัก แต่เมื่อไหร่ ที่มันมาถึงประตูบ้านเราแล้ว เมื่อคนในครอบครัวเราล้มป่วย เราจะรู้สึกว่ารุนแรง”

อิงอธิบาย


“สมัยนี้มันจะมีเหรอ ไอ้โรคระบาดแบบนี้ เรามีเทคโนโลยีมาไกลมาแล้วแล้วนะครับ”

ก้องอยากจะเย้ยหยันความคิดของเธอนัก ถึงเป็นเด็กรุ่นใหม่เหตุใดคิดวิตกแบบคนโบราณ


“อิงอาจจะเกิดไม่ทันโรคระบาดในสมัยก่อนก็จริงนะคะ แต่ตอนที่อิงไปเรียนที่อเมริกา อิงต้องทำงานวิจัยร่วมกับอาจารย์ปู่ตลอด 7-8 ปี ต้องเดินทางตรวจเชื้อไปรอบโลก เพื่อวิจัยโรคระบาดในแต่ละท้องถิ่น เราก็มีวิธีง่ายๆ ในการจัดการโรคติดต่อ คืองดการสัมผัสใกล้ชิดกัน คนป่วยก็ต้องได้รับการรักษา และแยกตัวจากคนในครอบครัว ซึ่งมันก็เป็นวิธีที่ดีที่ระงับการติดต่อได้”


เธอเล่าประวัติโดยสังเขปให้ลูกน้องฟัง

ซึ่งปกติทุกคนไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอมีประสบการณ์มากขนาดไหน แต่จากการทำงานร่วมกันมา 1 ปี

พวกเขาก็ยอมรับว่า ประสบการณ์ของเธอเทียบเท่าหรืออาจจะมากกว่าคนทำงานมาแล้ว 10 ปีของที่นี่


“คุณอิงคะ โรคแบบนี้มีทางรักษาไหมคะ”

ออมเอ่ยถาม

“ถ้าเป็นแค่เชื้อตามฤดูกาลหรือตามท้องถิ่น ธรรมชาติก็จะมีการจัดการตัวมันเองได้ การแพร่ระบาดก็ไม่ใช่วงกว้าง ถ้าเป็นเชื้อที่มนุษย์เราเคยเป็นแล้ว เราก็มีวัคซีน แต่ถ้าตรงกันข้าม ไม่ใช่เชื้อตามฤดูกาลหรือเชื้อท้องถิ่น การระบาดก็ยากที่จะประเมินความเสี่ยงและการจัดการได้”


“พูดโอเวอร์ไปหรือเปล่าครับ จะมีเชื้ออะไรแบบนั้น เขาก็บอกแล้วว่าเชื้ออาจจะมาจากตลาดสด หรือพวกกินของแปลก การบริโภคแบบนี้มันก็เสี่ยงอยู่แล้ว ดูอย่างโรคซาร์ส สิ ก็มาจากนก เมอร์สก็มาจากอูฐ ก็เป็นที่คนทั้งนั้น กินสุขๆ ดิบๆ  ”
ก้องยังอยากแย้งไม่เลิก


จนทุกคนหันไปมองหน้าเขาอย่างหมั่นไส้ที่ชอบเถียง เขาทำหน้าประมาณว่าความคิดเขาต้องถูก


“ก็ถ้าเป็นเชื้อที่มาจากห้องแล็บ ถ้ายังไม่มีการคิดค้นวัคซีนไว้ เราจะเอาอะไรไปสู้กับมัน” อิงตอบนิ่งๆ


ก้องกลืนน้ำลายลงคอ


ชมชิดยังตามอะไรไม่ทัน ทำหน้างง


“จะมีคนที่คิดทำแบบนั้นด้วยเหรอครับคุณอิง นี่มันสงครามชีวภาพเลยนะครับ” โกวิทย์เอ่ย


อิงพยักหน้า


“เพราะฉะนั้น การที่อิงพยายามเตือนทุกคนเรื่องชุด PPE ก็เพราะเราไม่รู้ว่า สิ่งตรวจนั้น คืออะไร? มีอันตรายแค่ไหน? อิงไม่อยากให้ทุกคนประมาท เพราะถ้าเกิดว่าเราติดเชื้อจากสิ่งส่งตรวจแล้ว การแพร่ระบาดจะเกิดขึ้นในกลุ่มเราทันที เพราะเราอยู่กันแค่นี้”


ทุกคนหันไปมองก้องอีกรอบ


“เออๆๆ ไม่ต้องหันมามองหน้าก็ได้ พวกแก ฉันจะป้องกันทุกครั้ง”

เขาพูดประชดเหล่าน้องๆ ที่ประณามเขาทางสายตา


“ก็พูดเวอร์ตลอด”

เขาหันมาเหน็บอิง


อิงดาวยิ้ม


“อิงไม่อยากคิดว่าใครจะมาก่อการร้ายในแผนกเราหรอกนะคะ แต่ว่าตามระบบที่องค์กรทำแล้ว เรื่องนี้อิงจะต้องนำไปประเมินความเสี่ยง”


ก้องทำหน้าเซ็งๆ


“คุณอิงคะ ถ้าเกิดว่าสถานการณ์เลวร้ายมากๆ เราจะทำยังไงดีค่ะ”แพรเริ่มวิตก


“เราก็คงต้องสู้ เราเป็นหน่วยห้องแล็บ ที่มีงานทั้งด้านการตรวจสิ่งตรวจจากโรงพยาบาล อิงคิดว่าไม่เกิน 1 เดือน เราต้องคอยห้องแล็บของเราจะมีเคสตรวจเชื้อเพิ่มมาเท่าตัว”


“เราจะไหวกันไหมคะ แล้วคุณอิงจะขอคนเพิ่มกี่คน”

แพรยังถามต่อ


“เรื่องนี้อิงกำลังวางแผนไว้ อิงอยากได้อย่างน้อย 3 คน ถึง 5 คน 1 ใน นั้น อิงต้องการผู้มีความชำนาญพิเศษที่จะมาช่วยทีมเรา”


“จะหาใครแบบนั้นได้ล่ะ ผู้ชำนาญพิเศษ” ก้องแย้ง


“อาจจะเป็นคนที่คุณก้องคิดถึงอยู่เสมอก็ได้นะคะ” สาวน้อยยิ้มให้


ก้องทำตาโตกับรอยยิ้มหวาน แม้เขาจะชอบแข็งกระด้างกับเธอขนาดไหน

แต่เธอก็ตอบแทนเขาด้วยรอยยิ้มเสมอ จนก้องเองยอมรับว่าบางทีไม่สามารถสรรหาคำพูดมาต่อกรกับเธอได้นัก นี่ล่ะมั้งที่เขากล่าวเอาไว้

บุรุษแข็งแกร่งมักแพ้ต่อสตรีผู้อ่อนหวานเสมอ


เมื่อเลิกประชุมทุกคนออกจากห้องประชุมเพื่อไปทำงานตัวเองต่อหมดยกเว้นก้องที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม เขารอจนทุกคนออกไปหมด เหลืออิงดาวที่ตรวจเอกสารที่เมษามักจะกองไว้ให้เธอเซ็นส์หลังประชุมทุกวันจันทร์


“คุณอิง ที่พูดหมายความว่ายังไงครับ?” เขาถามเธอ


อิงเงยหน้าจากกองเอกสารมองอีกฝ่ายตาปริบๆ


“เรื่องที่อิงวิตกกังวลเหรอคะ?”

เธอยังเข้าใจว่าเขาจะต่อว่าที่เธอวิตกเกินกว่าเหตุ


“เปล่า เรื่องที่คุณว่า จะเอาคนที่ผมคิดถึงมาช่วยงานเราไงครับ”

ท่าทางอีกฝ่ายสงสัยจริงๆ กับสิ่งที่เธอบอกเขา


อิงดาวยิ้ม


“ค่ะ”


เธอก้มลงตรวจเอกสารต่อ


ก้องหงุดหงิดที่เธอไม่ยอมบอกอะไรมากไปกว่านั้น


“คุณหมายถึงใคร? แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าผมคิดถึงใคร”


อิงดาวเงยหน้าอีกหน ดวงตาใสสบตาแข็งกร้าวของก้อง รอยยิ้มหวานๆ ระบายเต็มหน้า


ทำเอาก้องทำหน้าไม่ถูก หลังๆ มานี่เขาหลบการปะทะหน้าตรงๆ กับอิงดาวมาตลอด


“ทำไมอิงจะไม่รู้ละ แค่มองตาอิงก็รู้แล้วว่าคุณก้องคิดถึงใคร”


ก้องใจเต้นแรงเบือนหน้าหนี ไม่รู้ว่าเขากำลังโกรธหรืออาย ที่หน้าต้องแดงกล่ำจนสู้หน้าอีกฝ่ายไม่ได้ ถ้าจะต้องขัดแย้งกับอิงดาว

เขายอมหันหลังเถียงกับเธอยังดีกว่าต้องมองหน้ากันตรงๆ เห็นหน้าหวานๆ ราวเทพธิดาทีไร หัวใจก็เต้นผิดที่ผิดทางทุกที
อิงดาวมองแผ่นหลังก้องที่เดินออกจากห้องประชุมไป แล้วก้มลงอ่านรายงานต่อ


เมษาเปิดประตูห้องประชุมเข้ามา


“คุณอิงคะ เขามาส่งสแกนหน้าแล้วค่ะ”

เมษาเอ่ยอย่างตื่นเต้น


อิงดาวลุกเดินออกมาหาช่างที่มาส่งของ


“สั่งมาแค่ 1 ตัวสำหรับประตูเข้าออฟฟิตห้องแล็บ เดี๋ยวยังไงขอให้ช่างช่วยชี้แจงวิธีใช้งานด้วยนะคะ”
 
“ได้ครับ อันนี้รุ่นใหม่เลยนะครับ สามารถบันทึกหน้าได้มากสุดถึง 9999 หน้า คู่กับสแกนนิ้วมือด้วย สามารถสร้างรหัสเป็นภาษาอังกฤษ ได้สูงสุด 10 ตัวอักษร เมมโมรี่สามารถเพิ่มได้ถึง 120G”


“เดี๋ยวนะคะ ช่าง”

อิงดาวขอเวลานอก


“เมษาไปตามทุกคนมาดูดีกว่านะ จะได้ให้ช่างช่วยทำบันทึกหน้าไปด้วยเลย”


“ค่ะ”


“เรียก ไอทีมาด้วยนะ เมษา”


“ค่ะ”


เมื่อทุกคนมาพร้อมหน้าแล้ว


ช่างอธิบายวิธีการใช้งานอย่างละเอียดแล้ว ก็เริ่มเก็บข้อมูลของแต่ละคน


“ตายแล้วคุณอิง พี่ไม่ได้แต่งหน้าเลยค่ะ มันจะหน้าสดไปไหมคะ”

ออมทำท่ากังวล


“อ้อ คุณลูกค้าสามารถเอารูปจากมือถือบันทึกได้นะคะ เอาสวยๆ ตามใจได้ครับ”


“ขอเอาชุดพนักงานดีกว่านะคะ จะได้เป็นแพทเทิร์นเดียวกันค่ะ” อิงบอกทุกคน


“แต่ทุกคนต้องระวังนะครับ เอารูปสวยๆลง เกิดวันไหนมาหน้าสดแล้ว คอมจำไม่ได้ เข้าห้องไม่ได้นะครับ”

ช่างพูดตลก ทำเอาทุกคนขำ


 



Create Date : 03 สิงหาคม 2563
Last Update : 21 กันยายน 2563 7:48:18 น.
Counter : 534 Pageviews.

2 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร

  
โดย: หอมกร วันที่: 6 สิงหาคม 2563 เวลา:11:49:16 น.
  
โดย: unitan วันที่: 6 สิงหาคม 2563 เวลา:14:25:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]