..๏ บ้างบอกว่างดงามนิยามนี้
บ้างบอกดีเหลือล้นเฝ้าบ่นหา
โอ้ความรักคืออะไร ?.. ในสายตา
ไยนำพาคนเพ้อเผลอใฝ่ปอง
รักพิสุทธิ์ดุจกุหลาบตราบฟ้าสิ้น
ก่อนเคยยินคำใครใคร่สนอง
หากเราจำสงวนใจไม่คิดลอง
เพราะกลัวต้องตกหลุมเรื่องกลุ้มใจ
รักเหมือนเพลิงปะคุเชื้อเมื่อสิ้นรัก
ยามถูกเขาหาญหักและผลักไส
รักสูงส่งกลับด้อยเถื่อนถ่อยไป
รักเพื่อสนองสิ่งใดบางใครครวญ
จุดจบของความรักประจักษ์ชัด
แสนสาหัสชอกช้ำสุดกำสรวล
ครารักนั้นเปลี่ยนไปให้ทบทวน
ฤๅรักล้วนเชื่อใจได้แน่นอน ?
รักคือพลียอมให้ กาย-ใจมอบ
บางคำตอบแจ้งไว้มิไถ่ถอน
มองคล้ายคนโง่เง่าคราวสังวรรณ์
เมื่อนึกย้อนโล่งใจเราไม่เป็น
แล้วที่สุดของรักคือฉันใด ?
คงขึ้นอยู่กับใครได้เล็งเห็น
ส่วนรักฉันยังอยู่คู่ประเด็น
แม้นไม่เด่นทว่ามั่นนิรันดร๚
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
