|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
มีคนถามว่า "ทำไม..น้องวินนี่ย์ ถึง ร่าเริง และ กล้าแสดงออก"
สวัสดีค่ะ มิตรรักแฟน blog ทุกท่าน แม่หมวยแอบโกงเวลางานมา up blog อีกแล้วค่ะ อิอิ...นี่ยัง pack ขนมไม่เสร็จเลย ขอพักก่อนละกัน มา up blog ก่อน
คำถามตามหัวข้อข้างบน มีคนถามแม่หมวยมา 2-3 คนแล้ว รวมทั้งเพื่อนที่หลังไมค์มาถามด้วย ถามตั้งแต่ก่อนปีใหม่ ร่วม 2 เดือน ถามแล้วแม่หมวยก็ใช้เวลาว่างคิดหาคำตอบมาให้ว่า "ทำไม...น้องวินนี่ย์ถึงร่าเริง และ กล้าแสดงออก" อืม...แรกๆแม่หมวยก็ไม่รู้นะ เพราะอะไร? ตอนที่แม่หมวยเป็นเด็ก แม่หมวยไม่เหมือนวินนี่ย์เลย เป็นเด็กขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก ไม่มั่นใจในตัวเอง แต่พอมีลูก ก็แปลกนะ แม่หมวยกลับมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ไม่รู้เพราะอะไรนะ และ รู้สึกว่า ชีวิตมีความสุขมากขึ้น แม้จะผิดหวังกับชีวิตครอบครัว แต่ก็เหมือนมีตัวความสุขตัวเล็กๆคอยปลอบใจเราตลอดเวลา ชีวิตเลยไม่ย่ำแย่ไปมากเกินไป
กับคำถามข้างบน ถ้าจะต้องตอบ แม่หมวยคิดๆและ รวบรวมมาว่า คงเป็นเพราะ ตอนที่ท้อง ได้อ่านบทความในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง รู้สึกจะเป็น"เดลินิวส์" ในคอลัมภ์เล็กๆเกี่ยวกับครอบครัว ผู้หญิง ประมาณนี้ เค้าลงเรื่องการเลี้ยงลูกแบบต่างๆ มีทั้งหมด 4 แบบ แบ่งตามการปกครองลูกของเรา เหมือนการปกครองประเทศเลยด้วย เสียดายที่ไม่ได้ตัดเก็บบทความนี้ไว้ เพราะ ไม่ใช่หนังสือพิมพ์ของเรา
แบบที่ 1. แบบพ่อแม่ปกครองลูก ...แบบนี้ เท่าที่จำได้ คือ การเลี้ยงลูกแบบ ทำให้ลูกทุกอย่าง ลูกไม่ต้องทำอะไรเลย จนลูกอาจจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เมื่อโตขึ้นต้องไปอยู่ร่วมกับคนอื่น ก็จะติดนิสัย ไม่ทำอะไร เช่น กินข้าวแล้ว ไม่เอาจานไปเก็บ (เพราะชิน ที่บ้านไม่ต้องทำ) อย่างนี้เป็นต้น แบบนี้ก็ลำบาก ทำให้ลูกอาจไม่เป็นที่ชื่นชอบของคนอื่น
แบบที่ 2. แบบเผด็จการ...แบบนี้เท่าที่จำได้ คือ จัดการให้ลูกทุกอย่าง เพราะ คิดว่าสิ่งที่ตัวเองให้ลูกคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก ไม่ถามความเห็น ไม่ให้ลูกได้เลือก แบบนี้ เมื่อโตขึ้น ลูกอาจเป็นคนที่ขาดความคิดสร้างสรรค์ ไม่มั่นใจในความคิดของตัวเอง โลเล ขาดความเป็นผู้นำ
แบบที่ 3. แบบประชาธิปไตย...แบบนี้เท่าที่จำได้ คือ การให้ลูกมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็น ในการเลี้ยงดู เปิดโอกาสให้ลูกได้เลือก ให้โอกาสลูกได้ทำในสิ่งที่ชอบ เช่น ให้เลือกเสื้อผ้าใส่เอง ให้เลือกของเล่นเอง เป็นต้น แต่พ่อแม่ ไม่ควรตามใจทุกอย่าง แม้ให้เลือกเอง ก็ต้องดูความเหมาะสม มีเหตุผลที่จะอธิบายให้ลูกเข้าใจ เลี้ยงลูกแบบนี้ เด็กจะมีความสุข เด็กจะรู้สึกว่า ตนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว พ่อแม่สนใจความเป็นตัวของตัวเองของลูก ลูกจะโตขึ้นอย่างมั่นใจ และ มีเหตุผล
แบบที่ 4. แบบอะไรแม่หมวยจำไม่ได้แล้ว จำได้แค่ 3 แบบ แต่ในการอ่านบทความบทนี้ อ่านแล้ว ใครก็ต้องคิดเหมือนแม่หมวยแหละว่า แบบ"ประชาธิปไตย" ดีที่สุด ในตอนนั้น แม่หมวยก็ตั้งใจว่า จะเลี้ยงลูกแบบประชาธิปไตย
และก็ทำมาจนทุกวันนี้ ไม่ว่าจะทำอะไร ที่เกี่ยวกับวินนี่ย์ แม่หมวยจะให้วินนี่ย์เลือก และ ถามความเห็นองวินนี่ย์เสมอ เช่น ให้วินนี่ย์เลือกเสื้อผ้าใส่เอง แค่เรื่องเล็กน้อย อย่างเลือกเสื้อผ้า แม่หมวยก็ว่าสำคัญนะคะ ให้ลูกเลือกใส่เอง แน่นอน ด้วยความเป็นเด็กเล็ก บางครั้งลูกเลือกใส่เสื้อผ้าที่ไม่เข้าท่า ในสายตาพ่อแม่ เช่น เสื้อกางเกง สีไม่เข้ากัน เสื้อเล็กไป รองเท้ากับเสื้อผ้าไม่เข้ากัน เป็นต้น พ่อแม่บางคนเห็นแล้ว ทนไม่ได้ ต้องจับเปลี่ยนเป็นแบบที่ตัวเองชอบ แต่ลูกอาจไม่ชอบ เพียงเพราะ พ่อแม่บางคนอายที่ลูกต้องแต่งตัว(ไม่หล่อ ไม่สวย..ในสายตาพ่อแม่...ทั้งที่เป็นชุดอยู่บ้าน) แต่พ่อแม่ลืมคิดไปว่า "ลูกยังเด็กอยู่" ยังคิดอะไรได้ไม่เหมือนพ่อแม่ สำหรับแม่หมวย ตามสบาย วินนี่ย์อยากใส่อะไร ถ้าอยู่บ้าน หรือ ออกนอกบ้าน แต่ไม่ได้ไปงานอะไร แม่ตามใจวินนี่ย์ ให้เลือกเอง แต่ถ้าต้องไปงาน เช่น งานศพ แม่ก็จะช่วยเลือกและ อธิบายให้วินนี่ย์เข้าใจว่า เพราะอะไร ต้องใส่ชุดสีดำ
ส่วนเรื่องความกล้าแสดงออก แม่หมวยคิดว่า คงเป็นเพราะ แม่หมวยเลี้ยงวินนี่ย์ตามแบบที่เล่ามา ทำให้วินนี่ย์มั่นใจในตัวเอง แม่หมวยไม่หัวเราะใส่วินนี่ย์ ถ้าวินนี่ย์แต่งตัวตลก ให้วินนี่ย์อาย แม้คนอื่นจะขำวืนนี่ย์กัน แต่แม่จะบอกวินนี่ย์ว่า เพราะ อะไรทำไม คนอื่นถึงหัวเราะ หลังจากนั้นทุกครั้งแม่จะบอกวินนี่ย์ว่า ตอนนี้หนูยังเด็ก หนูอาจยังไม่เข้าใจ แต่โตขึ้นก็จะค่อยๆเข้าใจไปเอง วินนี่ย์ก็จะพยักหน้า ยิ้มให้แม่
แม่หมวยชอบอ่านหนังสือให้วินนี่ย์ฟังตั้งแต่วินนี่ย์เล็กๆอายุ 5 เดือน อ่านมาตลอดจนทุกวันนี้ คงทำให้วินนี่ย์มีจินตนาการเยอะแยะ วินนี่ย์ชอบแสดงอะไรต่างๆให้แม่ดู ทั้งร้องเพลง เต้น เล่นบทบาทสมมุติตามเนื้อหาที่ได้ยินมา หรือ ดูจากทีวี แม้วินนีย์ทำอะไรตลกมากๆ ทั้งพูดไม่ชัด ร้องเพลงผิดเพี้ยน เต้นท่าตลก ฯลฯ แต่แม่ก็ไม่หัวเราะ จนกว่าวินนี่ย์จะแสดงจบ ก็จะปรบมือให้ ชมวินนี่ย์ และ จะบอกวินนี่ย์ว่า วินนี่ย์ร้องผิดตรงไหนบ้าง ออกเสียงเพี้ยนตรงไหนบ้าง พร้อมกับพูดความที่ถูกต้องให้วินนี่ย์ฟัง แม่มีความรู้สึกว่า เด็กทุกคน ยังอายไม่เป็น แต่ถ้าเด็กถูกหัวเราะเวลาที่ทำอะไร โดยไม่มีเหตุผล ความรู้สึกขายหน้าต้องเกิดขึ้นแน่ๆ โดยเฉพาะ พ่อแม่ หัวเราะใส่ลูก ก็พ่อแม่ คนที่บอกรักลูกมากที่สุด และ คนที่ลูกไว้ใจได้มากที่สุด ยังหัวเราะใส่ลูก แล้วคนอื่นจะขนาดไหน แม่หมวยคิดว่า เล็กๆน้อยๆพวกนี้ ก็อาจทำให้ลูกขาดความมั่นใจได้
เพราะ ทั้งหมดที่พิมพ์ไปนี่แหละมั้ง ที่ทำให้วินนี่ย์ร่าเริง และ กล้าแสดงออก แต่จริงๆแล้ว การเลี้ยงลูกแบบต่างๆที่เขียนไป แม่หมวยใช้ทุกอย่างผสมๆกัน บางครั้งก็เผด็จการ เช่น หน้าหนาว ต้องใส่ชุดกันหนาว (น้องวินนี่ย์ไม่ชอบเลย) แม่ก็จะบังคับ แต่ก็จะอธิบายเหตผลแม้จะเบื่อบ้าง แต่ก็ต้องย้ำๆเหตุผลเดิมๆ (เคยอ่านหนังสือ เกี่ยวกับการเลี้ยงเด็ก ผู้เขียนบอกว่า คนเป็นพ่อแม่ ต้องพูดให้มากกับลูกที่ยังเล็ก อย่าเบื่อที่จะบอก และ สอนลูกด้วยอารมณ์ดีๆ แม้ลูกจะทำไม่ได้ในทันที แต่สิ่งที่พ่อแม่สอน จะฝังอยู่ในใจลูก เป็นพื้นฐานในการดำเนินชีวิตของลูก เมื่อโตขึ้น) แม่หมวยก็เชื่อเช่นนั้นเหมือนกัน
แบบพ่อปกครองลูก ก็ใช้เหมือนกัน อันนี้ด้วยความเคยชิน ทำนั่น ทำนี่ให้ลูกตั้งแต่เล็ก จนตอนนี้วินนี่ย์เกือบ 5 ขวบแล้ว บางครั้งแม่หมวยลืมไปเลยว่า วินนี่ย์ติดกระดุมเสื้อเองเป็นมั้ย เพราะ ใส่ชุดนักเรียน ติดกระดุมเสื้อให้ลูกตลอด จนไม่นานมานี้ แม่หมวยจึงหัดให้วินนี่ย์ทำอะไรเองแล้ว เช่น แปรงฟันเอง อาบน้ำเอง ทานข้าวเอง (โดยที่แม่ไม่ต้องนั่งคุม-นั่งป้อน) ใส่ถุงเท้า รองเท้าเอง เป็นต้น วินนี่ย์ก็ทำได้ดีพอสมควร พ่อแม่บางท่าน ฝึกลูกมาแต่เล็กกว่าวินนี่ย์ แม่หมวยยอมรับว่า ฝึกลูกช้าไป ก็คงเป็นเพราะ ทำให้ลูกจนชินนั่นแหละ จนลืมไปว่า วินนี่ย์โตขึ้นแล้วจากเด็กเล็กจะเป็นเด็กโตแล้ว
แม่หมวยคิดว่า การเลี้ยงลูก มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ทุกอย่างต้องปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ จะยึดแบบใดแบบหนึ่งไม่ได้ และ จะเลียนแบบพ่อแม่ท่านอื่นๆก็ไม่ได้ เพราะ ทุกคนไม่เหมือนกัน อันนี้ต้องปลูกฝังให้ลูกด้วย ทุกคนไม่เหมือนกัน ให้ลูกมีความสุข พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี ไม่เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น แล้วเป็นปมด้อย ซึ่งสิ่งนี้ก็จะทำให้ลูกขาดความมั่นใจได้
เขียนไปเขียนมาแล้วยาว แม่หมวยว่า การเลี้ยงลูก เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า สิ่งที่แม่หมวยคิด และ ทำกับวินนี่ย์ จะทำให้วินนี่ย์โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ดีหรือเปล่า แต่ด้วยพื้นฐานที่แม่รักลูกมาก และ อยากให้สิ่งดีๆกับลูก มันก็เป็นสิ่งที่ช่วยหล่อหลอมจิตใจของลูกให้เข้าใจได้ (แม่หมวย หวังว่าอย่างนั้น)
ไม่ได้มาแนะนำให้ใครมาเลียนแบบนะคะ แต่อ่านแล้ว อาจเป็นประโยชน์บ้าง น้องวินนี่ย์ไม่ใช่เด็กที่ perfect หรอกค่ะ ยังมีอะไรเกี่ยวกับวินนี่ย์ที่แม่กำลังพยายามแก้ไข เช่น ไม่ชอบใส่กางเกงใน ไม่ชอบอาบน้ำ ไม่ชอบใส่ชุดกันหนาว ไม่ชอบเขียนหนังสือ พูดไม่ค่อยเพราะ ยังไม่รู้จักกาละเทศะ ไม่ค่อยยกมือไหว้ใคร ฯลฯ อันนี้คงต้องฝึก และ แก้ไขกันไป ต้องพูดๆๆๆ อธิบายเหตผลกันไปจนโน่นแหละ จนโตเป็นสาวก็ยังไม่หมดหน้าที่แม่อยู่ดี
Create Date : 19 มกราคม 2552 |
|
32 comments |
Last Update : 19 มกราคม 2552 12:48:21 น. |
Counter : 1115 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Amanda99 แม่น้องขวัญข้าว IP: 125.26.107.146 19 มกราคม 2552 13:58:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: pet.sp 19 มกราคม 2552 20:19:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tristy 19 มกราคม 2552 22:58:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: asita 20 มกราคม 2552 3:56:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 20 มกราคม 2552 8:12:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณแม่น้องปอ (So Confuse ) 20 มกราคม 2552 10:16:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้องผิง 20 มกราคม 2552 11:20:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: sawkitty 20 มกราคม 2552 13:21:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Orayanee 20 มกราคม 2552 22:02:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: jiney (สวยตลอดกาล ) 21 มกราคม 2552 1:46:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|