น้องวินนี่เก่งจังเลยจ้า

เป็นประสบการณ์ที่ไม่อาจลืมเลือนจริงๆเลย

ตกใจคิดว่าน้องวินนี่ย์ไม่สบาย ณ ปัจจุบันค่ะ แหม ใจหายหม๊ดดดเลย

อ่านแล้วก็ต้องคอยลุ้นตามไปด้วยตลอดทางครับ




น้องวินนี่ย์เข้มแข็งมากเลยครับน้องหมวย


ที่แข็งแกร่งไม่แพ้กัน
ก็ต้องเป็นหัวใจของคนเป็นแม่ด้วยนะครับ

ขอชื่นชมคุณแม่จิงๆครับ

ช่วงนี้ฝนตกบ่อยต้องระวังน้องเป็นหวัดนะครับ

ปล.ถ้าน้องเป็นมากจิงๆพาไปรพ.ตอนกลางคืนเลยดีกว่าคับ ยังไงก็มีหมอเวรอยู่

อ่านแล้วลุ้นสุดๆ เก่งทั้งคุณแม่คุณลูกเลย เฮ้อ อ่านตอนจบแล้วโล่งอกเลยหล่ะค่ะ

ช่วยลุ้นตลอดทาง
เหมือนไปขับรถด้วย
แต่ช่วยเช็ดตัวไม่ได้
เข้าใจความรู้สึกดีเลยค่ะ
เพียงแค่ลูกเราเป็นอะไร
เพียงนิด หัวใจแม่จะหลุดลอย

คุณพระคุ้มครองจริงๆ นะลูก

ปราณบุรีอยู่ประจวบครับ
เลยหัวหินไปนิดเดียวเองแต่เงีบยสงบกว่าเยอะเลยครับ ลองไปดูนะครับ

ปล.เราอยู่จังหวัดติดกันเลยนะ อิอิ
ว่าจะไปเที่ยวเพชรบูรณ์ช่วงหน้าหนาวนี้อีกรอบเหมือนกันครับ

อะไรที่เกี่ยวกับลูกส่วนใหญ่คนเป็นแม่จะจดจำไม่ลืมเลยค่ะ

พี่ก๋าไม่ทานกาแฟ เลยไม่ค่อยได้ไปลองชิมร้านกาแฟครับ
ถ้าถามร้านอาหารพอได้อยู่ 5555

ร้าน thom ไม่เคยได้ยินชื่อเลยครับ

ลุ้นตามเลยคะพี่หมวย

เข้มแข็งทั้งคุณแม่และคุณลูกเลยคะ

โห อ่านแล้วอยากกลับเยี่ยมคุณแม่ที่บ้านมั๊กๆ
คิดถึงแม่เลยฮะ

นับถือคุณแม่เลยค่ะ ส่วนคุณลูกก็เข้มแข็งไม่แพ้กันเลย

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

สาวขอจัดการให้วันพฤหัสนะคะ อีกเพลงนึง

ขอบคุณค่ะสำหรับคำอวยพร
ที่ให้ลูกภู ให้พรนั้นกลับสู่คุณแม่
และน้องวินนีย์ ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ

โหพี่หมวยขา อ่านแล้วหนูทึ่งเลยค่ะ เข้มแข็งทั้งแม่ทั้งลูกเลย เป็นแม่คนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะ การที่เราจะรักใครสักคนได้มากกว่ารักตัวเองขนาดนี้ อ่านแล้วนึกถึงคุณแม่เลย


จะมาบอกว่าเกิดเดือนติดกันเลยค่ะ หนูเกิดเดือนหน้า

ลูกป่วยนี่คนเป็นแม่แทบขาดใจเลยนะคะพี่หมวย ของโอ๋แค่น้องป่วยโอ๋ยังแทบแย่แน่ะค่ะ

โอ๋เข้าชานเรือนทุกวันแหละค่ะ ถึงจะช่วยตอบ ช่วยแก้กับเค้าไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่ก็ยังเข้าอยู่ อิอิ ไปให้กำลังใจคนที่เค้ามีปัญหา ทำได้แค่นี้เหมือนกันค่ะ

บลอกโอ๋ก็ชอบนะพี่หมวย แต่โอ๋ไม่ค่อยขยันเท่าไหร่ บางทีหายไปนานๆทีค่อยอัพบลอกที จะเห็นได้จากจะหายไปนานๆ แล้วอัพทีติดๆกันหลายบลอกเลย หุหุ นี่ก็เริ่มมีสะสมอีกแล้วค่ะ ยังขี้เกียจอยู่เลยค่ะ

คิดถึงพี่หมวยเหมือนกันค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ

แวะมาทักทายค่ะ

เข้าใจสุดๆ กับความรับผิดชอบ

ในเวลานั้น เก่งมากค่ะทั้งคุณแม่และวินนี่ที่น่ารัก

แล้วตกลงวินนี่เป็นอะไรคะไข้สูง40
แค่ลูกป่วยนี่ก็แย่แล้วนะมาเจอน้ำอีก
แต่หมวนนะเก่งมีสติที่ดีอยู่แล้วจึงไม่มีอะไรหนัก
กว่านี้ขอให้หมวยโชคดีตลอดไปนะ

ความรู้สึกตอนนั้น...คือ อยากให้ลูกถึงมือหมอใหเร็วที่สุดค่ะ กลัวลูกชักมากๆ เพราะรู้มาว่า เด็กเล็กๆถ้าเป็นไข้สูง จะชัก ถึงจะขับบรถ ฝนตก น้ำหลากอะไรก็แล้วแต่ ก็จอดรถเพื่อดูลูก จัดท่าให้ลูกนอน ห่มผ้า เช็ดตัว พยายามบอกลูกทานยา ดื่มน้ำ แต่วินนี่ย์จะซึมๆ และไม่ยอมทานยา ทานนมอะไรเลย เราก็ต้องใจเย็น พยายามขับรถไปให้ถึงมือหมอให้เร็วที่สุด ตลอดทางที่ขับรถ ใจร้อนรนมาก อากาศก็เย็น เพราะ ฝนตก แต่มือแม่หมวยนะ ชื้นเหงื่อ ตาก็ต้องคอยมองดูลูกตลอด แต่ว่าไปนะ...ผ่านเวลานั้นโดยที่ลูกไม่ชัก เป็นอะไรที่ดีที่สุด เรา 2 แม่-ลูกปลอดภัย

ตอนนั้น น้องวินนี่ย์เป็นโรคมือ เท้า ปากค่ะ เป็นโรคใหม่ ที่เกิดขึ้นไม่นาน เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสตัวหนึ่ง ซึ่งระบาดในเด็กเล็กวัยอนุบาล อาการก็คือ มีไข้ แรกๆคล้ายหวัด แต่หลังจากนั้นไข้จะสูงขึ้น และเริ่มมีแผลในปาก หมวยเคยถามหมอว่า แผลในปากเหมือนแผลร้อนในมั้ย เจ็บเหมือนแผลร้อนในหรือเปล่า หมอบอกว่า เจ็บกว่า เพราะมันปวดแสบ ปวดร้อน แล้วเด็กจะทานอะไรไม่ได้ และก็จะมีแผลพองๆที่มือและเท้า แต่ก่อนจะพอง มันจะเป็นตุ่มแดงๆก่อน โรคนี้เป็นโรคระบาด โรงเรียนไหนเป็นเยอะ โรงเรียนต้องปิดเพื่อพ่นยาฆ่าเชื้อกันเลยค่ะ (จะเป็นกับเด็กเล็กๆเท่านั้น วัยไม่เกิน 5 ขวบ) ยังไม่พบว่าเป็นกับเด็กโต หรือ ผู้ใหญ่ค่ะ

อยากมีแฟนฝรั่งฟังทางนี้ (9) มาแล้วนะคะ

ป๋ม เปน นาย แบบ ก้าบ

น้อง ก้อ หล่อ ก้าบ

พวก เรา

เอม กะ น้องนักร้อง(karaoke)

หล่อ โดย ทำ มา ชาด ก้าบ

หล่อ แบ่บ ม่าย บันยะบันยัง

หล่อ แบ่บ ม่าย ต้อง ปรึก สา คัย

ก้าบบบบบบ

แอดไว้แล้วค่ะ จะได้เข้ามาอ่านเรื่องของน้องวินนี่ย์ได้สะดวก
พร้อมกับเอาใจช่วยลุ้นคุณแม่คนเก่งไปด้วย

บล๊อคนี้ถ้าน้องโตขึ้น รู้ความมากกว่านี้ เค้าจะได้รู้ว่า
มีพี่ น้า อา ป้า ลุง อีกมากมายในโลกที่น่ารักใบนี้
คอยเชียร์อยู่นะคะ...

อ่านแล้ว..เข้าใจลึกซึ้งเลยค่ะ..หัวอกคุณแม่
ลูกเจ็บไข้..เหมือนใจเราจะขาดเสียเอง
โรคแปลกนะคะ..ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

จาดา..ลูกสาวเราก็เหมือนกันค่ะ
เคยไม่สบายหนักอยู่ครั้งนึง...ไปนอนโรงพยามบาลตั้งเป็นอาทิตย์
เราฏ้ต้องไปนอนเฝ้าค่ะ..คุณสามีทำงาน
นึกสภาพ..คนไทยเดียวในโรงพยาบาล..เมื่อก่อนพูดภาษาไม่ค่อยได้ด้วย
อะไรๆก็ดูยากไปหมด..ลูกสาวเกือบตาย ไข้ขึ้นตั้งสี่สิบสององศา
หมอยังแปลกใจฅฅน้อยคน ที่จะมีไข้สูงอย่างนี้
มีปัญหาเกี่ยวกับเลือดด้วยค่ะ..ดีใจที่มันผ่าพ้นมาได้
ลูกป่วยที...คนเป็นแม่เหมือนจะขาดใจ

เข้าใจความรู้สึกขณะนั้นเลยค่ะ

คงสับสัน ว้าวุ่นใจมากๆ เลยนะคะ

"น้องวินนี่ย์เข้มแข็งมากเลยนะลูก"

ตกลงน้องเป็นอะไรคะ เป็นโรคมือ

เท้า ปาก หรือว่าเป็นไข้เลือดออก

คะ

สวัสดีค่ะน้องหมวย อ่านแล้วยกนิ้วให้กับความเก่งของน้องหมวยมากๆ ค่ะ เวลาลูกป่วยแม่แทบจะขาดใจทำอะไรไม่ถูกเลยนะคะ

ที่ผ่านมาป้าแป๋วหายไปเพราะลูกป่วยเป็นโรคมือเท้าปากกันค่ะ

คนแรกที่เป็นก็น้องก็องส์อายุ 4 ขวบ มีประวัติเคยชักดังนั้นไข้สูงกว่า 38 ก็ต้องคอยระวัง พอไข้ลง น้องบูอายุ 5 ขวบก็ไข้ขึ้นบ้าง อีกวันถัดมาน้องปาง 10 ขวบก็ไข้ขึ้นบ้าง แต่ระดับความรุนแรงก็น้อยลงๆ คนที่มีตุ่มมีผื่นมากก็คือน้องก็องส์ที่มีเต็มไปหมด นอ้งบูมีที่มือเท้าแต่ไม่มีที่ปากและลิ้น ส่วนน้องปางไม่มีตุ่มแต่อาการเป็นเหมือนกัน คือมีไข้ ไม่มีแรง อยากอาเจียน ป้าแป๋วต้องคอยเช็ดตัวลกๆ และพอไข้ลงก็ต้องดูอาการอื่นๆ อีก วันนี้เพิ่งได้ไปโรงเรียนกันครบทุกคนค่ะ

มีข้อแนะนำนิดนึงค่ะว่าพยายามให้ลูกดื่มนมเปรี้ยวแบบขวดและโยเกิร์ตนะคะ จะได้มีจุลินทรีย์ตัวดีในลำไส้เยอะๆ เพราะโรคนี้เชื้อโรคโตในลำไส้ค่ะ

ปอเอากาแฟมาฝากค่ะ
สบายดีหรือป่าวคะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

แวะมาอ่านแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ เราต้องเลี้ยงลูกเองเป็นส่วนใหญ่ มีอะไรก็ต้องทำเองตัดสินใจเอง พ่อเค้าอยู่ ตปท.ค่ะ อยู่กับตายาย นึกถึงตอนขับรถ เวลาเราไปไหนกับลูกจะขับระวังมากๆๆๆๆ เวลาขับไปคนเดียวจะซิ่งน่าดู

ขอบคุณที่ไปเที่ยว blog เรานะค่ะ

ความเป็นแม่นี่ทำทุกอย่างให้ลูกได้จ่ริงๆนะคะเนี่ย น้องวินนี่ย์ถ้าได้มาอ่านคงจะประทับใจมากๆเลยนะคะเนี่ย

สาวน้อย BG ในภาพ เป็นนางแบบอินเดียค่ะ เค้าน่ารักดีเนอะ...

ขอบคุนที่ ปาย ทักทาย กัน ก้าบ

เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ที่เห็นลูกไม่สบาย ถ้าแลกได้อยากจะแลกเอามาเป็นคนเจ็บซะเองเนอะแม่น้องวินนี่ย์

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบ้านนะคะ แต่แม่น้องวินนี่ย์ยังไม่รู้เลยว่าแม่น้องเบนส์ว่าอะไรไร้สาระ กลับไปดูใหม่น้าค้า..

อ่านแล้ว เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่เหมือนกันเลยค่ะ

ลูกสาวก็ไม่สบาย ป่วยหนัก เป็นคนขับรถพาไปโรงพยาบาลเองเหมือนกัน แต่ระยะทางไม่ไกลเท่าคุณแม่น้องวินนี่ย์ค่ะ

คุณแม่เข้มแข็งมากค่ะ