เรื่องนี้สนุกมั้ยคะ เห็นมีคำว่าพยาบทแล้วแอบกลัว เพราะเคยอ่านของอินตราหลายเรื่อง นางเอกเป็นพวกแค้นฝังใจเข้าขั้นโคม่า

ยินดีที่ได้รู้จักแล้วพบกันอิกนะคะ

หมูย้อมสี : สนุกค่ะ แต่นางเอกเจ้าคิดเจ้าแค้นแบบไม่ค่อยมีเหตุผลนะคะ แค้นเพื่อนน้องสาวตัวเอก แต่ไปดึงพระเอกมาเป็นเครื่องมือในการแก้แค้น ไม่ถูกนะหวานเย็นคิดว่า

ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four) : เช่นกันค่ะ

เคยอ่านหนังสือของอินตราสองเล่ม คือ สื่อรักชักใยอลวน และมงกุฎแสงจันทร์
ไม่ค่อยปรระทับใจค่ะ
พล็อตใช้ได้ แต่การดำเนินเรื่องหลวมๆ เบาๆ อ่อนเหตุผล บอกไม่ถูกค่ะ

ตรงไหนที่ต้องเขียนอะไรที่ซับซ้อนและยุ่งยาก เธอจะละไว้เฉยๆ ไปใส่ในบทพูดของตัวละครแทน
เช่นในสื่อรักฯ นางเอกต้องการเอาตัวพระเอกมาร่วมเตียงกับเธอเพื่อหลอกพี่ชายว่าพระเอกปลุกปล้ำ
คุณอินตาก็เขียนให้นางเอกบอกคนสนิทว่า ทำไงก็ได้ให้เอาตัวพระเอกมาไว้ในห้องในโรงแรมกับเธอในสภาพสลบไสล
ตัดมาอีกบท พระเอกมาอยู่บนเตียงกับเธอเรียบร้อยแล้ว

ง่ายไปไหมคะ

คงไม่หาหนังสือของเธอมาอ่านอีกแล้วค่ะ เข็ด