Group Blog All Blog
|
ความสุขจากการเลือก "ชีวิตพอเพียง" "ความสุข" ของคนเรา ฉันว่า อยู่ที่เราเลือกเองได้ ค่ะ งานเขียนวันนี้ ที่เกิดขึ้นได้ ต้องขอบใจ อาท ลูกศิษย์ประจำชั้น 6/9 ของฉัน ที่ได้จัดทริปนี้ขึ้น สืบเนื่องจากฉัน ได้ปรารภกับ ลัดดา เพื่อน ร่วมห้องของอาท ว่า ปีนี้ อายุฉันครบ 6 รอบ ได้จัดการ ทำบุญใหญ่ คือ จัดทำผ้าป่าการศึกษาให้กับโรงเรียนหลุงกังตามที่ได้ เล่าไปแล้วในบล็อกก่อน และได้จัดทำหนังสือภาพ รวบรวมกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นหลังเกษียณอายุราชการแล้ว ซึ่งเป็น กิจกรรมต่าง ๆ ที่ได้ร่วมกับลูกศิษย์หลาย ๆ รุ่น เพื่อเป็นหนังสือที่ระลึกให้ลูกศิษย์ เพื่อนฝูงที่ร่วมทำบุญใหญ่ครั้งนี้ไว้ เป็นที่ระลึก จึงขอให้ลัดดาช่วยนัดเพื่อน ๆ ห้องของเขา มาเจอกัน เพื่อจะได้รับหนังสือภาพที่ระลึก ปรากฏว่า ลัดดา โพสต์ ลงเชิญชวนในลายน์กลุ่ม ทุกคนยังเงียบอยู่ ฉันจึงต้องโทรหา อาท ให้จัดการเรื่องนี้ต่อ อาทโพสต์ลงในกลุ่มเพื่อ เชิญชวนไปเที่ยวบ้านไร่ของ จ๊อด เพื่อนในห้องอีกคน ที่ปลีกตัวจากงานประจำไปเลือกใช้ชีวิตอย่าง "พอเพียง" ที่นครนายก โดยโพสต์ว่า จะเรียนเชิญอาจารย์สุวิมลไปด้วย ใครจะไปร่วมทริป ให้ลงชื่อไปกัน คราวนี้ จึงมีผู้แสดงตนไปด้วย บางคนก็บ่นเสียดาย เพราะติดธุระ เราก็ไม่ว่ากัน รวมตัวกันได้เพียง 6 คน เท่านั้น ฉันก็เตรียมหนังสือภาพไปให้ตาม จำนวนคนที่ไป ค่ะ และเผื่อจ๊อดด้วย  หนังสือภาพที่ฉันตั้งใจทำให้ลูกศิษย์ เพื่อน ที่ร่วมทำบุญผ้าป่า ค่ะ อาท มารับฉันที่บ้านประมาณ 8.30 น. และนัดเพื่อนคนอื่น ๆ ที่ลานวัด ธาตุทอง 9.00 น. อาท มีรถให้เช่าด้วย จึงสะดวกสบาย เพื่อนที่นัดมาขึ้นที่นี่ มีลัดดา เปิ้ล และนิรมล เมื่อมาพร้อมกันแล้ว รถ ก็ออกจากลานวัดธาตุทองเพื่อไป บ้านไร่ของ จ๊อด ในรถ นาน ๆ มีโอกาสได้เจอกัน ก็คุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนอาทนั่ง หน้าคู่กับคนขับ ไม่ค่อยคุยตามนิสัยของเขาเหมือน ตอนเป็นเด็กนักเรียน เป็นหัวหน้าห้องที่ทำงาน ไม่ค่อยมีปากมีเสียง โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เขาก็นิสัยเหมือนเดิม แต่พวกผู้หญิง ไม่ได้เลย คุยกันไม่หยุดปาก ตามประสาผู้หญิง นั่นเอง ระหว่างทาง นัดแนะกับ ปิยะบุตร จากโคราช จะไปทริปนี้ด้วย โดย นัดกันที่คลอง 6 (หรือคลองเท่าไหร่ จำไม่แม่น) เมื่อถึงที่นัด ปิยะบุตรนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ปัจจุบัน สะดวกสบาย มี โทรศัพท์มือถือ สามารถโทรติดต่อกันได้ตลอดเวลา เมื่อรับปิยะบุตร ขึ้นมาอีกคน วงสนทนาก็คุยกันสนุกสนานต่อไปตลอด ทาง มาถึงที่ขายต้นไม้มากมาย อาทจอดรถ เพื่อ ซื้อต้นมะม่วงไปปลูกที่ไร่ของ จ๊อด (สมบูรณ์) เป็นต้นไม้ของห้อง 6/9 เออ ! ความคิดดีจัง ต้นมะม่วงที่ซื้อ เป็นพันธุ์มหาชนก ลูกดก ชื่อเป็นมงคลดีจัง ค่ะ ซื้อต้นไม้เสร็จแล้ว รถเราก็แล่นต่อไปเรื่อย ๆ น่าจะ 11 โมงได้มั้ง ก็ถึงบ้านไร่ของจ๊อด โดยให้สังเกต บ้านที่ทา สีเขียว ๆ เราขับตาม จีพีเอส บ้านไร่ของจ๊อด เข้าไปจากถนนใหญ่ เพียงนิดเดียว โชคดี ที่ฝนไม่ตก ถนนที่เข้าไป ที่บ้านเขา จึงไม่เฉอะแฉะมากนัก ถึงบ้านจ๊อด จ๊อดออกมาต้อนรับถึงที่จอดรถ ทุกคนดีอกดีใจที่ได้เจอ กัน แม่ยายของ จ๊อดและศิษย์สะใภ้กำลังทำอาหารกัน เพื่อเลี้ยงพวกเราตอนมื้อเที่ยง ค่ะ บรรยากาศท้องไร่ท้องนา อากาศ บริสุทธื์ เขาทำนาข้าวปลอดสารพิษกินเองด้วย มีปลูกพืชผักหลายชนิด ทุกอย่างไม่ใส่ปุ๋ยเคมี มีต้นไผ่หลายต้น มี มะนาวมากมายเก็บขาย พริก มะเขือ กระเพรา แตงไทย และแตงอื่น ๆ เรียกว่า เป็นชีวิตพอเพียง อากาศดี ไร้มลพิษ อาหาร การกิน ก็แทบจะไม่ต้องหาซื้อเลย ยกเว้นเนื้อสัตว์  มอบหนังสือที่ระลึกให้กับจ๊อด ที่ร่วมทำบุญผ้าป่า ค่ะ  จ๊อดพาเดินชมไร่ นาข้าวที่เขียวขจี ค่ะ  ฟังจ๊อดอธิบาย ค่ะ  มุมนี้ ปลูกมะนาวไว้มากมาย น่าจะเป็นสิบ ๆ ต้น ค่ะ ลูกดก ดี  จ๊อด อธิบายวิธีเก็บมะเขือเปาะ ค่ะ เก็บให้ฉันหลายสิบลูกอยู่ อิอิ  จ๊อดไปหาถังให้พวกเราเก็บมะนาวตามสบาย เยอะมาก ค่ะ สนุกมาก  ตากล้อง อาท ถ่ายรูปให้ตลอดรายการ โชว์มะนาว หน่อย  ความสุขในการเก็บมะนาว ห้าห้า  โดนแอบถ่ายตอนเก็บมะนาว อิอิ  น้องที่ขับรถ ถ่ายรูปหมู่ให้พวกเรา ค่ะ เลยครบ คน  ด้านหน้าที่เห็น คือ ทุ่งนาข้าวที่เขียวขจี ยังไม่ออกรวง ถ้าออกรวง คงจะงดงามมากกว่านี้ แล้วก็ต้องร้องเพลง "ทุ่งรวงทอง" เนาะ  เดินชมและเก็บมะนาว มะเขือกันสนุกสนานแล้ว ก็ถึงเวลาเที่ยง กับข้าวที่ศิษย์สะใภ้และแม่ยายจ๊อดทำเสร็จเรียบร้อยพอดี ทั้งศิษย์สะใภ้และแม่ยายจ๊อดอัธยาศัยดี น่ารัก ให้การตัอนรับพวกเรา ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส พวกเขามีความสุข ตามวิถีการใช้ชีวิตอย่างพอเพียง แต่งกายเรียบง่าย สู้แดด ทนฝน อยู่ ท่ามกลางธรรมชาติที่ร่มรื่น อากาศที่บริสุทธิ์ ไร้มลพิษ มองไปทางไหน ก็มีแต่ต้นไม้สีเขียว ๆ ทุ่งนาที่เขียวขจี ดูแล้วสบาย ตา สบายใจ หายใจเข้าออกด้วยอากาศบริสุทธิ์ นี่แหละ ความสุขของชีวิต "แบบพอเพียง" ฉันดีใจกับจ๊อดและศิษย์ สะใภ้ ที่พวกเขาเลือก ความสุขของชีวิต "แบบพอเพียง" ดังเช่นที่ฉันได้ไปเห็นวิถึชีวิตของพวกเขาในวันนี้ ค่ะ  ภาพแห่งความสุข ความพอเพียง ที่ได้นั่งทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา ด้วยอาหารที่ได้จากผลผลิตในไร่นาของจ๊อดเป็นส่วนใหญ่ มีน้ำพริกกะปิ ผักต้ม แกงจืดหน่อไม้น่องไก่ ผัดผักบุ้งไฟแดง ปลา ทอดกระเทียม แกงจืดฟักไก่ อาท ซื้อไก่ย่างไปสมทบ เพิ่มอีก 1 อย่าง และน้ำอัดลมอีกหลายขวด อาหารมื้อนี้ตบท้ายด้วย ของหวาน แตงไทยน้ำกะทิใส่น้ำแข็งแรง เย็น หอม และชื่นใจมากค่ะ  จ๊อด และศิษย์สะใภ้ไปเก็บมะนาวเพิ่ม หน่อไม้ ใบกระเพรา ตะไคร้ แตงไทย มะเขือ มะละกอ แถมหาถุงมาให้พวกเรา ใส่กลับบ้านด้วย ลัดดาเป็นคนแบ่งให้เพื่อน ๆ ของฉันได้มะนาวมาก กว่าเพื่อน เพราะจะนำไปฝากเพื่อนบ้าน จะขอซื้อจ๊อด เพราะเกรงใจเขา เขาไม่ยอม เขาว่า เก็บขายวันหนึ่ง ๆ ก็เหลือเป็น ร้อยอยู่แล้ว ก็เลยสบายใจ เดี๋ยวจะหาว่าฉันโลภมาก ห้าห้า จ๊อดเห็นฉันบ่นชอบกินหน่อไม้ต้มกระดูกหมู ก็อุตส่าห์ไปหาหน่อไม้ หวานซึ่งลำเล็ก ๆ มาให้ 4-5 อัน มาให้ฉันด้วย น่ารักจัง  อาท ทำหน้าที่มอบต้นมะม่วงมหาชนก พันธุ์ลูกดกให้จ๊อด เพื่อไป ปลูกไว้ในไร่ของเขา โดยทำป้ายชื่อว่า ม.6/9 รุ่นแรก เปรียบเสมือนหนึ่ง ความยั่งยืนของมิตรภาพของพวกเขาต่อไป  ก่อนอำลาจากกันไป พวกเราได้ถ่ายรูปหมู่ไว้เป็นที่ระลึก ค่ะ ออกจากบ้านไร่ของจ๊อดแล้ว น่าจะประมาณบ่ายโมงครึ่ง ก็มุ่งหน้าไป เที่ยววัดพระพิฆเนศ ซึ่งมีรูปพระพิฆเนศองค์ใหญ่มาก ขณะที่ไปถึง เจ้าอาวาส ที่มีฉายาว่า หลวงพ่อนิ้งหน่อง กำลังเชิญ ชวนให้ไปฟังท่านและพรมน้ำมนต์ด้วย พวกเราก็เดินไป นั่งด้วย มีการให้เลขไปแทงหวยด้วย เฮ้อ ! พวกเราหยอดเงินทำบุญ ใส่ตู้ไปแล้ว รับน้ำมนต์ที่ท่านพรมแล้ว ก็ถ่ายรูปกันค่ะ  เจ้าอาวาส นิ้งหน่อง กำลังประกาศเชิญชวนคนไปให้ท่านพรมน้ำมนต์ ทำบุญ และมีแจกพระเครื่องด้วย ค่ะ  ได้เจิมหน้าผากกันทุกคนด้วย ค่ะ   ดอกชบาที่วัดนี้ ดอกโตมาก ขอถ่ายรูปหน่อย ค่ะ ลูกศิษย์จัดให้ อิอิ   รูปนี้ ฝีมืออาท ค่ะ  ขอสามสาว ๆ สักรูป ค่ะ  จุดขายของวัดนี้ มีพระพิฆเนศ เราไหว้เสร็จ ถ่ายรูปเสร็จ ก็ขับรถไป ที่เอเด็น คาเฟ่ เป็นสถานที่ขายอาหาร การแฟ และมีดนตรีเล่นให้ชม มีของขาย ส่วนใหญ่เป็นของที่ระลึก จุดเด่น ของที่นี่ คือ การจัดเป็นพื้นที่สีเขียว มีสะพานไม้ ให้เดินชมรอบ ๆ สระน้ำ มีจุดให้คนมาเที่ยวถ่ายรูปกันหลาย ๆ จุด เหมาะกับคนที่ชอบธรรมชาติ ร่มรื่น ชมวิว ค่ะ  ถ่ายกับชื่อสถานที่หน่อย ค่ะ จะได้รู้ว่าไปเที่ยวที่ไหน  รูปหอยโข่ง เป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของ เอเดน ฟาร์ม ค่ะ  ประตูที่จะเข้าไปในตัวฟาร์มเอเดน ค่ะ   เข้าประตูมาทั้งหมดแล้ว ค่ะ เริ่มเห็นบรรยากาศ ในนี้ มีร่ม หลากสี เป็นตัวเร้าความสนใจ ค่ะ  ภายในของฟาร์ม มีร่มตกแต่งสวยงาม มีร้านอาหาร ร้านขายน้ำ ขายกาแฟ ร้านขายของที่ระลึก  มีทางเดินไปตามบึงน้ำ มีชิงช้าให้นั่งถ่ายรูปกันด้วย ค่ะ   ภาพบนเป็นบันไดเดินลงมา มีทางเดินไม้ไผ่ ให้เดินไปชมนาสาธิต ค่ะ  ตั้งกล้องถ่ายรูปโดยอัตโนมัติ กล้องเปิ้ล ค่ะ  ถ่ายรูปกับวิวธรรมชาติแล้ว ผู้ชาย เขาไม่เดินแล้ว นั่งอยู่แถวร้านกาแฟ อาท ถามเพื่อน ๆ และฉันจะดื่มน้ำอะไรบ้าง แก้วละ 60 บาท ก็เป็นราคาไม่สูงนัก ส่วนใหญ่สั่งกาแฟ มีฉันกับ ลัดดา สั่งน้ำผลไม้ เท่านั้น อาทจ่ายคนเดียว  หลังจากออกจาก เอเดนฟาร์ม ตามโปรแกรมจะไปน้ำตกกับหลวงพ่อ ปากแดง แต่ต้องขับรถย้อนไปอีก ประกอบกับฝนตกด้วย เลยตัดสินใจกลับกรุงเทพฯ กลัวกันว่า จะถึงกรุงเทพฯค่ำเกินไป ค่ะ รถส่ง ปิยะบุตร ที่เดิมตอนที่ขึ้นรถ อาทส่ง เปิ้ล และนิรมล ตรงที่ใกล้บ้านที่สุด แล้วมาส่งฉันที่บ้าน และ ลัดดาโชคดี เพราะอาทจะไปหาเจ้านายที่ซอย ที่ลัดดาอยู่ ลัดดาจึงไปลงที่บ้านเลย ค่ะ ฉันมาถึงบ้านแล้ว ก็จัดแจงแบ่งมะนาว แตงไทย มะละกอ ให้กับ เพื่อนบ้าน 5 บ้าน ทุกคนขอบใจ ชมว่า มีลูกศิษย์ดีจัง รับไปเที่ยวเป็นการฉลองอายุ ครบ 6 รอบ แล้วยังมี ลูกศิษย์ที่รักชีวิตพอเพียง ทำไร่ ทำนา ปลูกผักสวนครัว พวกเขาพลอยได้รับแบ่งปันพืชผักด้วย ค่ะ ต้องขอบใจทั้ง อาท และ จ๊อด ค่ะ  แจกไป เหลือ แค่นี้ ค่ะ ต้องแจกมะนาวอีกบ้านที่ลาดพร้าว ต้องรอ ให้ ป้อม เพื่อนข้างบ้านซึ่งมีร้านบะหมี่คนแซ่ลีอยู่ที่นั่น จะได้ฝากไปให้พี่เสริม อีก สัก 10-15 ลูก เพราะแกกินเป็นประจำและ ไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน (อายุ 85 แล้ว) ทริปนี้ คนที่ได้บุญมากที่สุด คือ อาท และจ๊อด ค่ะ อิอิ ก่อนจบการเขียนทริปนี้ ครูก็ขอขอบใจ อาท ที่ได้จัดทริปนี้ และพาครู ไปเที่ยว ไปเจอจ๊อด เจอเพื่อน คนอื่น ๆ ด้วย ข้อสำคัญ คือ ทำให้ได้เห็นวิถีชีวิต ที่ได้เลือก ความสุขแบบพอเพียง ตามแนวคิดในพระราชดำริของ พ่อหลวง ร. 9 ฉันได้สัมผัสถึงชีวิตที่เรียบง่าย อาหารการกินที่ปลอดสารพิษ ถ้าฉันมี ครอบครัว ฉันก็อยากจะใช้ชีวิตแบบนี้ในต่างจังหวัดนะ แต่ ตัวคนเดียว ยากที่จะทำชีวิตให้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติเช่นนี้ได้ อิอิ ก็ขอดีใจกับลูกศิษย์ที่เขาสามารถทำความฝันและ ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ท่ามกลางธรรมชาติที่สุข สงบ อากาศบริสุทธิ์ ขอขอบใจ จ๊อด ที่ให้การต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดี มีมิตรภาพที่แสนงดงาม หวังว่า คงมีโอกาสได้ไปสูดอากาศบริสุทธิ์ ได้ไปเห็นทุ่งนาที่เขียวขจี และพืชสวนครัวที่ปลอดสารพิษ และที่สำคัญ คือ มะม่วงพันธุ์มหาชนก ลูกดก ของ ห้อง 6/9 เจริญ เติบโต ออกดอกออกผล เหมือนดั่งมิตรภาพ ที่เจริญงอกงามและยั่งยืนตลอดไป ค่ะ สวัสดี ค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
มาร่วมฉลองวันเกิดกับอาจารย์ด้วย สนุกไปด้วยค่ะ ลูกศิษย์น่ารักมาก ๆ ค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
  วันที่: 24 สิงหาคม 2563 เวลา:16:25:09 น.อาจารย์ได้ฉลองวันเกิด 6 รอบ แบบมีความสุขและคุ้มค่ามากเลยครับ
ชีวิตต่างจังหวัดเรียบง่าย พออยู่ พอเพียง แตกต่างจากในเมืองกรุงเยอะเลยนะครับ อยากไปใช้ชีวิตต่างจังหวัดแบบนี้เหมือนกันครับ ลูกศิษย์ของอาจารย์ น่ารัก เหนียวแน่น ยังติดต่อกันอยู่ ผมงี้นับถือเลยครับ  โดย: The Kop Civil
 วันที่: 24 สิงหาคม 2563 เวลา:16:30:29 น.คนข้างๆแนะนำตัวว่า ชื่อชรินทร์ แสงสุข เพื่อนๆเรียกกันว่า เปี๊ยก ครับ อาจารย์จำได้มั๊ยครับ อิอิ
ปล ขอติดโหวตไว้วันนึงนะครับ ไม่ได้เข้าบล็อกมาอาทิตย์นึงครับ หลังจากวันแม่ไปเที่ยวเขาใหญ่มาครับ พอกลับมาถึงบ้านไมเกรนเล่นงานหนักมากเป็นๆหายๆอยู่เกือบอาทิตย์ครับ กำลังไล่ตามขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็๋อกครับ โดย: ทนายอ้วน
 วันที่: 24 สิงหาคม 2563 เวลา:21:00:17 น.กิจกรรมในครั้งนี้
นอกจากอาจารย์จะได้ทำบุญ ยังได้ไปเที่ยว ได้กินอาหารอร่อยๆ ได้พบลูกศิษย์ที่น่ารัก เรียกว่าเป็นวันที่คุ้มค่าและมีความหมายมากๆเลยครับ โหวตครับอาจารย์  ตอนผมเรียน ป.ตรี วิชาที่ผมชอบมากที่สุด ก็คือ วิชาการสอนกับจิตวิทยาเช่นกันครับ ผมก็ได้ เอ ทั้งสองวิชานี้เลยครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 24 สิงหาคม 2563 เวลา:21:51:30 น.สวัสดีครับ อาจารย์สุ
ตามไปเที่ยวบ้านไร่พอเพียงของจ๊อดด้วยครับ จ๊อดกับอาจารย์สุ เหมือนรุ่นเดียวกันเลยครับ ได้ไปเที่ยววัดพระพิฆเนศ เอเดนฟาร์มด้วย เอเดนฟาร์มยังไม่เคยไปครับ  โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 24 สิงหาคม 2563 เวลา:23:21:14 น.อ่านบันทึกเรื่องราว ของอาจารส์แล้วดีใจครับ
ขอบคุณ อาจารย์ และ เพื่อนที่มาเยี่ยมเยือนครับ การต้อนรับอาจจะมีขาดตกบกพร่องบ้างขออภัย ไว้แก้ตัวใหม่โอการหน้า มะม่วงพันธุ์มหาชนก ลงต้น มะม่วงพันธุ์มหาชนก ที่ อาจารย์สุวิมล และ เพื่อนจากวัดธาตุทอง นำมาให้ มะม่วงมหาชนก ม.6/9 รุ่นแรก เลข 9 เลขที่เกี่ยวกับช่วงชีวิตที่ผ่านมาพอสมควร เลขนี้ เป็นเลขหลักๆ ส่วนมากในการซื้อล็อตเตอร์รี่ เป็น เลขประจำตัว ด้วยตอนประถม 192 เป็น เลขประจำตัว ด้วยตอนมัธยม 9096 เป็น เลขลำดับในห้อง ลำดับ ที่ 9 เป็น เลขห้อง ตอน มัธยมปลาย ห้อง 9 เป็น เลข ที่ย้ายไปอยู่ ค่ายทหาร ในกาญจนบุรี กองพลทหารราบที่ 9 กองพันทหารราบ 9/2 เป็น เลขลำดับทหารใหม่ ที่ 39 เป็น เลขที่ ตอนเรียน MCE ที่ KU รุ่น 9 มีอีกหลายเลข จำไม่ได้เหมือนกัน ที่สำคัญมากๆ คือ ฉันเกิดในรัชกาล ที่ 9 มะม่วงพันธุ์มหาชนก เป็นพันธุ์ที่ดิบเปรี้ยวมาก แต่ตอนสุก หอม หวาน เคยกินตั้งแต่สมัยเริ่มออกมาใหม่ๆ มีการส่งออก ลูกละหลายร้อยบาท ในสวนที่ปากพลี มีอยู่แล้ว 1 ต้น พอได้กินมา 2-3ครั้ง ทำไมตั้งชื่อมหาชนก ไม่รู้ แต่ ชื่อนี้ ในส่วนตัว นึกถึง 2 อย่าง 1.มหาชนก หนึ่งในชาติประสูติ ของพระพุทธเจ้า ในหัวของพระเจ้าสิบชาติ ที่เคยท่องไว้ เต ชะ สุ เน มะ ภู จะ นา วิ เว มะ ก็คือ ชาติ ที่พระพุทธเจ้า เกิดเป็นพระมหาชนก บำเพ็ญเพียรบารมี เป็นเรื่องที่น่าหาอ่านเรื่องสั้น แต่ถ้าเป็นเรื่องธรรมะ มากกว่านี้ ก็จะไม่เข้าใจ ไม่อินเข้าหัวไปนัก เรื่องที่ 2 ที่นึกถึง คือ ในหลวง ร.9 ทรงให้พิมพ์หนังสือ เรื่องมหาชนก เป็นการ์ตูน เพื่อสอนคนไทย ให้มีความเพียร ความสุจริต ในสัมมาชีพ ซึ่ง ในส่วนตัว มีหลายเรื่อง ที่นึกถึงพระองค์ท่าน ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คนรวยแล้วไม่จำเป็นต้องนึกถึงก็ได้ เพราะเป็นเรื่อง กำไร Net Profit , Return of Investment etc. แต่ถ้ายังพอมีพอกิน หรือ ยังไม่พอมีพอกิน ลองทำลองปฎิบัติบ้าง ก็ไม่เสียหาย จนแต่อยากอยู่แบบรวย ซื้อหวย ฯลฯ แล้วจะรวย ก็อาจมี พอมี พอกิน ปลูกที่กิน แบ่งปัน ขาย ก็มีความสุข ท้ายนี้ ขอขอบคุณ อาจารย์สุวิมล และ เพื่อนๆ ที่มาเยี่ยม บ้านสวนชนบท และ มีมะม่วงมาให้ปลูก และที่เหนือกว่า ดอก ผล เมล็ด อากาศ ร่มไม้ คือ มิตรไมตรี โดย: สมบูรณ์ IP: 49.230.15.26 วันที่: 25 สิงหาคม 2563 เวลา:7:08:30 น.
สวัสดีค่ะอาจารย์
ช่วงนี้หายไปบ้างเพราะมีงานโน่นี่เข้ามาค่ะ เลยมีเวลาเข้าเน็ทแค่บ่าย ๆ 2-3 ชั่วโมง ก็เลยไม่ค่อยได้ไปบ้านไหนสักเท่าไรค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
วันที่: 25 สิงหาคม 2563 เวลา:14:25:54 น.วันเสาร์นี้จะทำบุญ 50 วันครับ พรุ่งนี้จะไปใส่บาตรตามปกติทุกวันพระครับ บอลเลยพลอยได้บุญไปด้วยเพราะเป็นคนหุงข้าว ทำกับข้าวใสบาตรทุกวันพระครับ
โดย: ทนายอ้วน
วันที่: 25 สิงหาคม 2563 เวลา:20:08:31 น.เห็นแล้วก็รู้สึกอิจฉาเล็กๆ เหมือนกันครับ อยากเกษียณแล้วเหมือนกัน 555 ดูแล้วอาจารย์มีความสุข ใช้ชีวิตคุ้มค่าดีครับ
โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 25 สิงหาคม 2563 เวลา:23:49:48 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
บทกวีสามบรรทัด คนที่เริ่มเขียนอย่างจริงจังในบ้านเรา คือคุณฟ้า พูลวรลักษณ์ครับ ผมชอบอ่านงานของเขา เลยลองเขียนบ้าง ้เขียนแล้วสนุกดีครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 26 สิงหาคม 2563 เวลา:21:31:10 น.สวัสดีมีสุความสุขค่ะ
ครบ6รอบแล้ว ยังเก่งค่ะไปไหนมาไหน สนุกสนาน ที่สำคัญเป็นที่รักของลูกศฺษย์ลูกหามากมาย น่าชื่นใจมากๆค่ะ น่าจะเป็นคุณครูในดวงใจของเด็กๆตัวจริงๆค่ะ โดย: ตะลีกีปัส
 วันที่: 27 สิงหาคม 2563 เวลา:14:01:20 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ภาพในบล็อกผม ถ่ายมาจากวัดถ้ำปลา ซึ่งผมไปตอนฤดูฝนครับ มอสเลยขึ้นเขียวชอุ่มเลย โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 27 สิงหาคม 2563 เวลา:15:53:38 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
เวลาไปเที่ยวบ้านมาดามที่เชียงราย ผมชอบเดินเที่ยวครับอาจารย์ เก็บภาพจากที่ต่างๆแถวบ้านเธอ บรรยากาศแถวนั้นดีมากๆเลยครับ คุณค่าหรือมูลค่า สิ่งที่มีหรือสิ่งที่ขาด นกป่าไม่กลัวคน . คนเราชอบตัดสินคนจากภายนอก ว่าเขามีอะไร มากกว่าจะดูว่าจิตใจเขาเป็นอย่างไร นกป่าไม่กลัวคน คือ นกที่อยู่นอกกรงครับ ผมต้องการสื่อว่าคนที่อยู่เหนือคำสรรเสริญนินทาได้ ก็เหมือนนกป่าที่อยู่นอกกรง คือมีอิสระในชีวิตของตนเองครับ มีคำตอบอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าจะผิดหรือถูก รองเท้าสลับข้าง . อันนี้ผมเปรียบเทียบว่า เวลาใครถามอะไรมา ถ้าเขามีคำตอบอยู่ในใจ ถึงเราตอบออกไป ก็อาจจะไม่ตรงใจคนถามก็ได้ เหมือนรองเท้าที่ใส่สลับข้างกันครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 28 สิงหาคม 2563 เวลา:23:29:10 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ เวลามีเพื่อนบล็อกมาช่วยอ่าน ช่วยทักคำผิดให้ ผมรู้สึกขอบคุณมากๆเลยครับ เพราะเหมือนได้แก้ไขคำผิดในต้นฉบับไปด้วยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 29 สิงหาคม 2563 เวลา:13:59:48 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ผมเขียนงานเอาไว้ เหมือนเป็นบันทึกสอนใจตน ช่วงเวลาหนึ่ง ก็อาจจะเน้นเขียนงานที่เกี่ยวกับความรู้สึกในช่วงนั้นมกาเป็นพิเศษ อย่างช่วงที่พี่ชายเสียไป ในปีนั้นผมก็คงเขียนงานเกี่ยกวับความตายไว้เยอะมกาเป็นพิเศษ ปีที่แล้วแม่ป่วย งานเขียนเกี่ยกวับความเจ็บป่วยและความไม่แน่นอนในชีวิต ก็เขียนไว้เยอะเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 30 สิงหาคม 2563 เวลา:13:40:43 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
นี่ผมลืมวันลืมคืนเลยครับ เมื่อเช้าแม่บอกว่าพรุ่งนี้มีไหว้ แต่คงไม่ไหว้อะไรใหญ่โตครับ ตามสภาพเศรษฐกิจเลย 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 31 สิงหาคม 2563 เวลา:21:48:09 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
งานศิลปะในบล็อกผมวันนี้ เป็นผลงานของอาจารย์ถวัลย์ ดัชนีครับ ผมถ่ายภาพเก็บไว้ตอนที่ไปบ้านดำที่เชียงราย ผมไปมาสองสามรอบแล้วครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 1 กันยายน 2563 เวลา:20:15:58 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
การเมืองในตอนนี้ ร้อนแรงวและดูท่าทางจะไม่จบง่ายๆ แต่ผมคงเขียนแบบหยิกแกมหยอกไปเรื่อยๆครับอาจารย์ 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 2 กันยายน 2563 เวลา:21:22:43 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ภาพแรกเป็นฝีแปรงของอาจารย์ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินแห่งชาติผู้ล่วงลับครับ งานภาพชุดนี้ผมถ่ายมาจากบ้านดำของท่านที่เชียงราย ไปสามรอบก็ยังชอบ อยากไปอีกครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 3 กันยายน 2563 เวลา:20:51:20 น. |
BlogGang Popular Award#16
 อาจารย์สุวิมล
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 44 คน [?] เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
Friends Blog
Link |
|||||||||||||||
อายุครบ 6 รอบแต่ยังสุขภาพแข็งแรงมาก ๆ
แถมยังมีศิษย์ดี ๆ หลายคน
ได้พบปะกัน ได้ชื่นชมธรรมชาติวิถีชีวิตแบบพอเพียง
มีความสุขมาก ๆ นะคะ