“แด่คนเคยรัก” “แด่คนเคยรัก” ถึงคนซึ้ง ซึ่งเคย เผยคำรัก พร้อมยอมภักด์ ด้วยใจ ไม่ถ่ายถอน ระหว่างเรา คอยเกื้อ เอื้ออาทร แม้หนาวร้อน ห่วงใย ไม่ลาเลือน เมื่อยามหมอง ไม่เมิน เดินหลบหาย เคียงข้างกาย ไม่คล้อย คอยเป็นเพื่อน ซับน้ำตา คราเหงา ยังเฝ้าเยือน เธอเป็นเหมือน อีกครึ่ง ของหนึ่งใจ แต่..วันนี้ เธอทำ ช้ำหม่นหมอง ให้ฉันต้อง เพ้อพร่ำ ร่ำโหยไห้ ชีวิตแทบ ภินท์พัง ทั้งทรวงใน ร้าวลึก ห้วง หทัย ตายทั้งเป็น แด่คนที่ เคยรัก ฝากคำกล่าว ฉันปวดร้าว เจียนตาย หรือไม่เห็น เธอทำให้ ชีวิต ต้องเบี่ยงเบน สุดลำเข็ญ เช่นสิ้น แม้วิญญาณ ฉันไม่ดี ตรงไหน จึงไกลห่าง สุดอ้างว้าง ยิ่งนัก เธอหักหาญ มันร้าวลึก เกินค่า จะประมาณ แม้จะนาน แค่ไหน ลืมไม่ลง .. สุ เขียนกลอนนี้ ให้เพื่อนคนหนึ่งค่ะ เค้าชอบฟังเพลงๆนี้มาก สุ พยายาม จะถ่ายทอดออกมาเป็นกลอนแปด แต่ความสามารถ ทำได้แค่นี้เอง ฟังเพลง ประกอบ ตามนะคะ.. แด่คนเคยรัก โดย รัดเกล้า อามระดิษ   Create Date : 12 ตุลาคม 2553 8 comments Last Update : 12 ตุลาคม 2553 21:16:42 น. Counter : 1498 Pageviews. Share Tweet

เป็นอารมณ์อาวรณ์อันอ่อนไหว กับหัวใจมีโจทย์โลภโกรธหลง มอบให้เขาคนไหนไม่เจาะจง จนพะวงห่วงหาสุดอาทร สร้างบ่วงบาศสาดซัดให้มัดศอ หลงรั้งรอคอยรับเขาจับถอน ต้องดิ้นรนโหยหาอย่างอาวรณ์ ไม่เหลือย้อนกลับมาสุดอาลัย กว่าจะซึ้งถึงหวานน้ำตาลพิษ เข้าคุมจิตลงหลักเกินผลักไส กระปลกเปลี้ยเพลียหนักสุดหักใจ น้ำตาไหล เต็มหน้า ของนารี จะรอคอยผู้ใดที่ไหนเล่า ในเมื่อ.เจ้า.เขา.ใคร.ต่างไร้ที่ แม้แต่เงาจากแสงห่างสุรีย์ ยังไม่มีทอดทับกับแผ่นดิน ฝันดี...ครับ   โดย: พันคม 12 ตุลาคม 2553 22:17:22 น.

ระทมทุกข์ โศกา มานานนัก เธอหมดรัก ถอนใจ คล้ายสาปส่ง มาหลบหน้า ลาใจ ไปคดโกง ฉันยังหลง ปราบปลื้ม มิลืมตา จึงคร่ำครวญ สิ้นหวัง อยู่อย่างนี้ หมดราศรี หมดใจ ไร้คุณค่า น้ำตาหลั่ง เหือดหาย ละลายลา เธอมิกลับ ใจมา เหมือนดังเดิม... ............................................. สวัสดียามดึกครับ   โดย: panwat 13 ตุลาคม 2553 0:27:08 น.

................. ฝันดีครับ   โดย: panwat 13 ตุลาคม 2553 0:28:05 น.

จะรอคอยผู้ใดที่ไหนเล่า ในเมื่อ.เจ้า.เขา.ใคร.ต่างไร้ที่ แม้แต่เงาจากแสงห่างสุรีย์ ยังไม่มีทอดทับกับแผ่นดิน............................คุณพันคม ไม่รู้วัน ข้างหน้า เวลาไหน ในเมื่อใจ เขาไม่ เคยถวิล ก้มหน้ารับ ชะตา น้ำตาริน แม้ดวงจินต์ เจ็บช้ำ ก็จำทน ยอมให้เธอ นั้นเป็น คนสุดท้าย ที่ทำให้ ปวดปร่า น้ำตาหล่น ไม่มีใคร ในห้วง ดวงกมล ทำฉันหม่น หมองได้ จะไม่มี เก็บความช้ำ ย้ำรอย ไม่คอยรัก จะขอผลัก รักร้าย ให้หลีกหนี ใจทั้งดวง ห่วงให้ แค่ไมตรี ต่อแต่นี้ ไม่พร้อม ยอมให้ใคร เก็บเธอนั้น ไว้ใน ใจชั่วฟ้า ตราบชีวา ฉันลับ สิ้นดับไข จะมีรัก ที่มอบ คอยปลอบใจ ดับขันธ์ไป พร้อมกัน วันที่ปลง...........สุนันยา ระทมทุกข์ โศกา มานานนัก เธอหมดรัก ถอนใจ คล้ายสาปส่ง มาหลบหน้า ลาใจ ไปคดโกง ฉันยังหลง ปราบปลื้ม มิลืมตา จึงคร่ำครวญ สิ้นหวัง อยู่อย่างนี้ หมดราศรี หมดใจ ไร้คุณค่า น้ำตาหลั่ง เหือดหาย ละลายลา เธอมิกลับ ใจมา เหมือนดังเดิม...................คุณพันวัตต์ หมดสิ้นแล้ว เวลา ครวญหารัก เมื่อตระหนัก รักไร้ ไม่อาจเสริม เติมเต็มให้ รักมั่น นั้นคงเดิม จะเหมือนเพิ่ม เงาร้าย ให้คลายคลอน ลืมเถิดหนา รักก่อน ที่จรจาก ดังน้ำหลาก ไหลล่วง บ่วงสิขร ไม่อาจย้อน คืนได้ ในที่ดอน ควรตัดตอน ถอนรัก อย่ากักกัน........   โดย: สุนันยา 13 ตุลาคม 2553 13:28:59 น.

................................. สวัสดียามค่ำครับคุณสุ   โดย: panwat 13 ตุลาคม 2553 18:58:53 น.

แวะมาทักทายกันค่ะ ไปเยี่ยมชมสินค้ามาใหม่ค่ะ //www.weloveshopping.com/template/a07/shop.php?shopid=230268 คุณแม่ลูกสอง   โดย: สาวสะตอใต้ 13 ตุลาคม 2553 19:35:48 น.

สวัสดียามดึกค่ะคุณสุ แวะมาอ่านกลอนเพราะก่อนนอนค่ะ หลับแล้วยังคะ หลับฝันดีนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 13 ตุลาคม 2553 23:19:11 น.

“แด่คนเคยรัก” ถึงคนซึ้ง ซึ่งเคย เผยคำรัก พร้อมยอมภักด์ ด้วยใจ ไม่ถ่ายถอน ระหว่างเรา คอยเกื้อ เอื้ออาทร แม้หนาวร้อน ห่วงใย ไม่ลาเลือน เมื่อยามหมอง ไม่เมิน เดินหลบหาย เคียงข้างกาย ไม่คล้อย คอยเป็นเพื่อน ซับน้ำตา คราเหงา ยังเฝ้าเยือน เธอเป็นเหมือน อีกครึ่ง ของหนึ่งใจ แต่..วันนี้ เธอทำ ช้ำหม่นหมอง ให้ฉันต้อง เพ้อพร่ำ ร่ำโหยไห้ ชีวิตแทบ ภินท์พัง ทั้งทรวงใน ร้าวลึก ห้วง หทัย ตายทั้งเป็น แด่คนที่ เคยรัก ฝากคำกล่าว ฉันปวดร้าว เจียนตาย หรือไม่เห็น เธอทำใชีวิตฉันนั้นลำเข็ญ เหมือนเฉกเช่น สูญสิ้น แม้วิญญาณ ฉันไม่ดี ตรงไหน จึงไกลห่าง ปลายเส้นทาง ช้ำนัก เธอหักหาญ มันร้าวลึก เกินค่า จะประมาณ ไม่สงสาร หรือไร...ทำได้ลง "สุนันยา"   โดย: ... IP: 27.130.161.81 29 พฤศจิกายน 2554 11:28:50 น.