Bloggang.com : สุนันท์ยา : มอบทุกสิ่งด้วยรัก

มอบทุกสิ่งด้วยรัก


	มอบทุกสิ่ง ด้วยรัก ********** สายฝนพรำ ย้ำใจ ให้หนาวเหน็บ รอยแผลเจ็บ ครั้งก่อน ย้อนคืนหวน น้ำตาริน ไหลนองสอง แก้มนวล สะอื้นครวญ เคียงหมอน ร้าวรอนใจ พิรุณโชย โปรยพร่ำ ดุจย้ำจิต ฉุดความคิด โศกศัลย์ คราวหวั่นไหว อดีตตรม ขมลึก ที่ตรึกใน ย้อนคืนใจ แผลเป็น เปิดเห็นรอย อยากลืมสิ้น จากใจ หมดใยเยื่อ แต่กลับเหลือ ทรงจำ ทำเศร้าสร้อย คำสัญญา เตือนซ้ำ ยามฝนปรอย ทุกน้ำถ้อย ร้อยริน ฝังจินต์จำ โอ้ ไฉน ใจเอย...มิเผยห่วง หรือเธอลวง ให้เห็น เป็นเรื่องขำ ที่เคยรื่น ชื่นจิต เพียงคิดอำ ทุกลำนำ ซึ้งซ่าน นั้นไม่จริง สายฝนพรม ลมแผ่ว แว่วเสียงหนึ่ง เพ้อรำพึง รำพัน คำหวานยิ่ง สลักกานท์ สานสอด พลอดรักอิง มอบทุกสิ่ง ด้วยรัก ภักดิ์ดวงมล สายลมลอย ล่องลัด ที่พัดผ่าน ช่วยนำพา ฝ่ากาล แห่งม่านฝน ส่งความรัก ตราตรึง ให้หนึ่งคน ที่เคยยล รักคู่ ...อยู่แนบทรวง .... “สุนันยา”

Create Date : 02 กรกฎาคม 2554

Last Update : 4 กรกฎาคม 2554 2:58:34 น.

67 comments

Counter : 2463 Pageviews.

Thai Comment - Facebook Banners
พี่มาเจิมให้
พรุ่งนี้ไปเลือกตั้ง ส.ส. นะครับ
ฝันดีครับ

โดย: ก้อนเงิน

วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:49:36 น.

โดย: นารีจำศีล

วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:0:07:54 น.

มาสวัสดิ์อรุณขอรับ

อย่าลืมไปลงคะแนนเลือกตั้งนะ

โดย: เปลวอัคคี

วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:7:40:57 น.

ยังนั่งอยู่ที่เก่า...แบบหนาวจิต
สวรรค์ปิด.ฟ้าปร่า.กลางหน้าฝน
ไห้ปอนเปียก.สองปราง.พรางสายชล
นี่หรือฟ้า.เบื้องบน.ที่ดลใจ

ส่งเธอมา.ใกล้ชิด.สนิทรัก
เพื่อทายทัก.ชั่วยาม.ความหวั่นไหว
แล้วกระชาก.พรากกัน.ในทันใด
ล้างเยื่อใย...ใจคน.ด้วยฝนพรำ

ช่างมิเคย.สดใส.ให้หายเศร้า
จวบวันแล้ว-วันเล่า...เฝ้าถลำ
อยากเปียกฝน.บนไหล่.คนใจดำ
ล้างถ้อยคำ...จวนจางในบางคน

ยังนั่งอยู่ที่เก่า...แบบหนาวจิต
รักคนผิดหรือไร?...ถึงไร้ผล
เหมือนสองร่าง....พรางอยู่ในหมู่ชน
หนึ่ง.ยอมทนมีเธอ...เพราะเผลอใจ

*** เธอไม่ผิด--แต่เธอไม่ใช่ ***

โดย: ๑๐๙๑๓ IP: 180.183.208.165 วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:14:45 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ ..คุณสุ
สดชื่นทั้งวันนะคะ ...

โดย: ~anrin~

วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:49:38 น.

Thai Comment - Facebook Banners

สวัสดียามเช้าครับ

โดย: ก้อนเงิน

วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:29:11 น.

เยี่ยมครับ(บทกลอนนะครับ ไม่ใช่เข้ามาเยี่ยม)

โดย: dontana IP: 223.205.240.129 วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:07:23 น.

หยาดสายฝน หล่นลง ชโลมหล้า
ส่งจากฟ้า โรยริน ทุกถิ่นฐาน
ดั่งเมตตา เทวัญ ช่วยบันดาล
พรูสายธาร ธรรมชาติ มิขาดเย็น

ชื่นชุ่มฉ่ำ พฤกษา พนาสัณฑ์
มิเลือกชั้น ชนใด ดั่งได้เห็น
ธรรมชาติ รู้ร่ำ ความจำเป็น
ไล่ทุกเข็ญ เมตตา และปราณี

ทำไมคน กลับกลาย น้ำใจแห้ง
เป็นลมแล้ง พัดพา หลบหน้าหนี
ทิ้งสัญญา ลาไกล ไม่ยินดี
ให้โศกี ใจน้อย คนคอยรอ

อยากให้ฝน หล่นลง ชโลมล้าง
น้ำตาค้าง คาจิต ผิดไหมหนอ?
ล้างความคิด คร่ำครวญ นวลลออ
เป็นคำขอ ของคน ที่จนทาง

อยากให้ฝน เจือจาง ชะล้างจิต
ถอดถอนพิษ รักเมิน ที่เหินห่าง
จะสวดมนต์ เช้าค่ำ พออำพราง
หมดหนทาง แล้วหนอ ขอฝนที

โดย: ท่อนไม้ IP: 115.67.255.121 วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:47:13 น.

มอบหัวใจให้เธอแล้วนะแก้วขวัญ
ทุกคืนวันเพ้อนักรักเสมอ
มอบความรักจากใจให้แด่เธอ
ไม่พลั้งเผลอมอบใจไปให้ใคร

ฉันสัญญาว่ารักมั่นนั้นแน่นหนัก
ขอใจภักดิ์รักเคียงอยู่รู้หรือไม่
รักจากใจหญิงคนนี้มีมากมาย
แม้ชีวาวางวายไม่คลายเลย

แต่วันนี้มีฉันเท่านั้นเศร้า
แล้วเธอเล่าใยห่างหายไปเงียบเฉย
ฉันรอวันสองเราเฝ้าชื่นเชย
นิจจาเอ๋ยวันนั้นฉันเฝ้ารอ.....

สวัสดีค่ะคุณ สุ กิ่งไปเลือกตั้งมาค่ะ แล้วเลยไปบ้านแม่
ไปอยู่กับแม่มาจนบ่ายถึงกลับ
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ
กิ่งโหวตงานเขียนให้แลยค่ะ เพราะมากๆ
สุขสดชื่นยามบ่ายค่ะ

Friends18.com Rose Scraps

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:27:55 น.

...เสียงฝนซ้ำ พร่ำซัด ชัดถ้อยเสียง
ฟ้าครืนเคียง ครวญคร่ำ ย้ำขู่ขืน
คืนนี้ซ้ำ หนำซัด ย้ำกลัดกลืน
ข่มเหยียดฝืน หยามไฟฯ ให้มอดเปลว

หาได้เป็น ดั่งป่วน ชวนถดถอย
เปลวไฟน้อย ฝันแนบ แอบหุบเหว
ยังฉายโชน ฉาบชวน ป่วนสิ่งเลว
แกร่งเพลิงเปลว พลิ้วโปรย โชยพลัง ๚ะ๛

แม้นฝนจะโหมเช่นไร ......
เปลวไฟ........ ก็มิเคยจะหรี่ล้า ........

เหนื่อยมาจนถึงวันนี้ แต่มิเคยหรี่แสงขอรับ

โดย: เปลวอัคคี

วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:48:38 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก้อนเงิน(เรียกพี่ ก็แล้วกันเน๊าะ)
ขอบคุณ ที่มาเจิมนะคะ...