สวัสดีจ้า พี่สุ ...


ไม่ได้แวะมานานมากเลยค่ะ
สบายดีนะคะ ...


... ฝากรักคำน้อย
ล่องลอยตามลม
พัดความขื่นขม
ระทมเลือนหาย ...

... จากคนคนนี้
คนที่ห่างกาย
แต่จุดมุ่งหมาย
มิคลายจากเธอ ...

สงสัย พี่สาวเรา อินเลิฟอยู่เเน่ๆเลยวุ๊ย
จริงป่ะจ๊ะ กร๊ากกกก

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





ทะเลมิเคยหลับ
.....................


... วันฟ้าคราม คลุมกระแส ขลับแพรคลื่น
สะท้อนผืน – ทะเลพริ้ว ดุจริ้วไหม
แสงแวมวับ รับอรุณ แผ่อุ่นไอ-
-คล้องดวงใจ ใสพิสุทธิ์ ดุจดาววาม ...


... ทั้งเวิ้งน้ำ กรำแดด แผดระยิบ
มวนระลอก คลื่นละลิบ กระซิบถาม
เสียงโครมครืน ระรื่นเคล้า เข้านิยาม
ทะเลงาม ... มิเคย "หลับ" ... ฤาลับลวง ... ? ...
.
.
.

สวัสดีดึกๆครับ
อืม...เยี่ยมเลยครับ

สวัสดีจ้า...สบายดีป่าวกินข้าวเช้ายัง
กลอนที่ไปแปะไว้เพราะดี
ขอบคุณนะคุณเพื่อน

ทักทายแม้บ่ายคล้อย
ใจดวงน้อยไม่ลอยหนี
น้ำใจและไมตรี
ยังคงที่ มีให้กัน

สื่อสารนั้นส่งถึง
ว่าคะนึง ตรึงใจมั่น
สานใยสายสัมพันธ์
มอบให้กันทุกวันเอย..

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





... หากบางรู้สึก
ล้ำลึกกว่าเหงา
ทั้งสุขทุกข์เศร้า
ยอมเขลาทานทน ...


... สภาวะจิต
เพ่งพิศสับสน
ใยยอมจำนน
เหตุผลไม่มี ...


... เพราะเธอหรือเปล่า
จึงเฝ้าฝันนี้
ขวัญหายพ่ายพลี
ชีวีเปลี่ยนแปลง ...


... อำนาจลึกลับ
เนิ่นนับแอบแฝง
ฤาพรหมจำแลง
รักแห่งหัวใจ …

เดี๋ยวมี่ค่อยไปแจมที่ทู้พี่นะคะ

...........................

ฝันดีค่ะ
...............

เปลี่ยนกะทำงานมาช่วงตี2 ถึง6โมงเช้า
ทำให้มี่ยังปรับตัวนอนไม่ทันใน2-3วันนี้
ทำให้บ่ายวันนี้มี่หลับยาวได้ถึงทุ่มกว่าๆ
พอออกไปวิ่งสักครู่ฝนก็เทลงมาอีก มี่
ค่อยๆเดินกลับ เพราะวิ่งไปถึงช่วงทาง
ตีนเขา ดินบริเวณนั้นนิ่มจนเละแล้ว
ระหว่างเดินไป ตาก็มองไปบนฟ้า
ดูสายฝนขาวๆใสๆไหลอย่างว่องไว

ทันใดนั้น เอ๊ะ! มาลอยได้อย่างไรเนี๊ยะ
มี่จ้องมันนานมาก ลงทุนหยุดเดินเลย
พระจันทร์ค่ะ อิอิ ไม่เคยเห็นชัดขนาดนี้เลย
ระหว่างฝนฟ้าลง พระจันทร์ยังลอยเฉย
ไม่มีการกลัว(ไฟตัวเองดูด ไม่มีการกลัวเปียก
กลัวช็อต555 มี่ชักเพี้ยนแล้ว)
เลยอยากถามพี่ๆดู จริงๆแล้ว
พระจันทร์กลัวฝนไหมคะ? อิอิ

ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเห็นชัดมากๆว่า
พระจันทร์(เสี้ยว)ยิ้มท่ามฝนสิ


จันทรามาเล่นล้อ...........ฝอยฝน
ดูแปลกตาชอบกล..........ค่ำนี้
ท่ามฝนหล่นจันทร์วน......เวียนเล่น
ราวเด็กวิ่งกระซิกกระซี้....หยอกเย้าฝนใส

จันทร์เอยมิเคยหลบ ฟ้าฝน
ฝนหลบลมพัดวน หลอกหล้า
ฟ้ารวมร่วมหยอกคน เย้าหมู่ พฤกษ์พรรณ
จันทร์สถิตอยู่เหนือฟ้า เพียงเพ่ง พิศมอง

สวัสดียามเช้าจ้า...
แต่งกลอนเพราะๆไปแปะอีกแล้ว
ชอบจังอ่ะ...

สี่ห้องหัวใจ
มอบไว้ให้เธอ
รักเธอเสมอ
อยากเจอทุกคืน

ยามนอนก็ฝัน
ฉันไม่อยากตื่น
พบปะระรื่น
ชื่นเชยชูใจ

เธอจะเป็นฝัน
ที่ฉันหลงไหล
อยากฝันเรื่อยไป
ไม่มีเปลี่ยนแปลง ...

ขอให้มีความสุขกมาก ๆ นะคะ ...





วิถีธรรมชาติล้วน...................รังสรรค์
สรวงแห่งดวงตะวัน................ส่องหล้า
งามผุดผ่องนวลจันทร์.............จรกระจ่าง
จงรับขวัญฝากฟ้า..................เพื่อนด้วยดวงใจ


.................................................................................


... ด้วยวิถี ธรรมชาติ มิคาดคั้น
ความไหวหวั่น พลันทลาย คลายขลาดเขลา
ด้วยตะวัน จันทร์กระจ่าง ต่างเชื่อม “เรา”
ร่วมเป็น “เงา” ... ของกัน ... มั่นมิคลาย ...


.................................................................................
.
.
.

ฝันดี ฝันดี เช่นกันนะจ๊ะ

ฝันดีแน่ๆเลยละครับค่ำคืนนี้
.....................................
สวัสดีครับ

ว่าจะมาตอบกลอนคุณสุเสียหน่อย

แต่ขยับอยู่หลายที เขียนแล้วลบ

วันนี้สมองไม่แล่นเอาเสียเลย

เอาเป็นว่า ขอติดไว้ก่อนแล้วกัน

ขอบคุณที่ไปส่งนอนครับ

เข้ามาอ่านกลอนบ้านนี้แล้ว

หลายสำนวนเขียนได้ยอดจริง ๆ

คงต้องศึกษาเอาไปปรับปรุงตัวเองเสียแล้ว....

กู๊ดไน้ท์เช่นกันครับ..