เส้าๆๆๆ อย่าเศ้ราไปคืนนี้ฝันดีนะจ่ะ

ฝากคำรัก สลักไว้ ให้รับรู้
แม้นอดสู ขมขื่น กลืนแต่เหงา
ใจดวงนี้ คงแอบ อยู่แนบเนา
ยังเป็นเงา แห่งรัก และภักดี ........................... สุนันยา

สักวันหนึ่ง พึงได้ รายล้อมทัก
ด้วยความรัก สลักเน้น เป็นสักขี
ลมหายใจ ในรัก ด้วยภักดี
จะกลับมา หาพี่ ด้วยดีเอง .............................. หนุ่ยเอง

เศร้าอีกแร๊ะ .. พี่สาว
ฝันดีนะเจ้าคะ ..........

มาอ่านแล้วครับ
เด๋วค่อยกลับมาต่อ

ฝากหัวใจ กับลม เพื่อห่มเจ้า
เคียงแนบเนา ในห้อง ประคองขวัญ
นิทราเถิด แก้วตา วิลาวัณย์
อย่าจาบัลย์ ร้าวรอน บั่นทอนใจ

กลัวนวลปราง หม่นหมอง ทั้งสองข้าง
น้ำตาล้าง ความเหงา หายเศร้าไหม?
ย่อมเปียกปอน หมอนหมุน ที่อุ่นไอ
ท้งเปียกใน เนื้อทรวง มิล่วงลา

หลับตาลง ปลงจิต ความคิดขุ่น
ฟังเพลงอุ่น อบอวล ที่หวนหา
โอ้อกเอ๋ย ยอดชู้ สุกานดา
โปรดหลับ คิดถึงฉัน ที่บรรเลง

คนที่เขา ลืมลง จงอย่านึก
ทิ้งรู้สึก ตรอมตรม โดนข่มเหง
หายใจแผ่ว แล้วฟัง แว่ววังเวง
จากบทเพลง รักนั้น นิรันดร....

มีแต่บทเพลงจากใจ

โปรดหลับตา คิดถึงฉัน ที่บรรเลง

ความรัก...... เปลี่ยนแปลงได้

ขนม........ อร่อยได้ไม่เปลี่ยนแปลง จ้า

สวัสดีใกล้เที่ยงจ้า

สุดยอดค่ะ แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้ อ่านแล้วได้ ฟิลด์ เศร้า ๆ เหงา ๆ อ่ะครบ

สาวเอเอ็มฟังเพราะเสนาะโสต
เป็นเพลงโปรดของพี่มิมีหน่าย
อยู่บ้านนอกขอบอกว่าสบาย
สุขใจหลายนวลน้องท้องทุ่งนา

ไม่มีใครหยามว่าค่าต้อยต่ำ
ใครเหยียบย่ำบอกพี่นี้เลยหนา
ใครดูหมิ่นดุจดินถิ่นนกกา
บอกพี่ยาอย่าปล่อยทำน้อยใจ

สวัสดีค่ะคุณ ตะวัน
ขอบคุณ มากนะคะ ...

ฝันดีเด้อจ่ะ อิอิ

สักวันหนึ่ง พึงได้ รายล้อมทัก
ด้วยความรัก สลักเน้น เป็นสักขี
ลมหายใจ ในรัก ด้วยภักดี
จะกลับมา หาพี่ ด้วยดีเอง .............................. หนุ่ยเอง

จะรอวัน นวลน้อง ร้องร่ำกล่าว
หากรักมา หน้าหนาว คราวนี้เจ๋ง
จะร้อยรัก กล่อนขวัญ วันครื้นเครง
ด้วยบทเพลง หวานนัก ด้วยรักเรา....


สวัสดีค่ะคุณหนุ่ย
เศร้า เป็นเรื่องปรกติ นี่นา...

พี่พันวัตต์ เดี๋ยว นานจังเลยค่ะ..
รออ่านกลอนอยู่นา...

หลับตาลง ปลงจิต ความคิดขุ่น
ฟังเพลงอุ่น อบอวล ที่หวนหา
โอ้อกเอ๋ย ยอดชู้ สุกานดา
โปรดหลับตา คิดถึงฉัน ที่บรรเลง

คนที่เขา ลืมลง จงอย่านึก
ทิ้งรู้สึก ตรอมตรม โดนข่มเหง
หายใจแผ่ว แล้วฟัง แว่ววังเวง
จากบทเพลง รักนั้น นิรันดร...................คุณท่อนไม้

หลับตาพริ้ม ยิ้มรับ กับเพลงแผ่ว
ที่หวานแว่ว สำเนียง คู่เคียงฝัน
จากคนไกล คนหนึ่ง ซึ่งผูกพัน
ตราปนานวัน ยิ่งผลึก ตรึกในทรวง

ทุกถ้อยห่วง ดวงใจ ได้สดับ
ทุกถ้อยขับ อักษร สุนทรสรวง
ทุกถ้อยกานท์ สานรัก จากแดดวง
ทุกถ้อยหวง ห่วงหา ดุจยาใจ

คนที่เขา สิ้นรัก จะหักห้าม
ไม่คิดตาม ให้ท้อ ก่อหวั่นไหว
สลัดทิ้ง จากห้วง บ่วงหทัย
ลาให้ไกล ความเศร้า....ที่เขาทำ..


สวัสดีค่ะคุณท่อนไม้
กลอนเพราะมากเลยค่ะ...
ขอบคุณมากนะคะ
..

สวัสดีจ้ะ น้องกาปอม
หนมน่าทานจังเลย
แต่ตอนนี้พี่..จากลมกลิ้ง แทนปอมแล้วแหละ...

สวัสดีค่ะ คุณ rafa fan
เศร้าขนาดนั้นเชียวเหรอ

ไม่มีใครหยามว่าค่าต้อยต่ำ
ใครเหยียบย่ำบอกพี่นี้เลยหนา
ใครดูหมิ่นดุจดินถิ่นนกกา
บอกพี่ยาอย่าปล่อยทำน้อยใจ.........พี่สุระสิทธิ์

หากบอกไป พี่ชาย คงจะแย่า
เพราะไม่แน่ ใครกัน จะหวั่นไหว
ปล่อยเถิดหนา ช่างมัน ก็ตวใคร
เขาหยามได้ ใช่ว่า เขาจะดี..

ขอบคุณค่ะ..

ขอ ฝากอีก ถ้อยหนึ่ง รำพึงผ่าน
ขอ ฝากกานท์ สลัก ด้วยรักพี่
ขอ ฝากใจโอบเอื้อ เยื่อใยมี
ขอ ฝากถ้อย วลี นี้จากใจ....
.................................................................
ฟังถ้อยคำสุนันยาแล้วพาเศร้า
เหมือนความเหงายึดครองจนหมองไหม้
เหมือนเดินตามทางเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
ใจสลายสิ้นร้างหนทางเดิน

ขอเป็นกำลังใจในทุกที่
ขอให้มี ความมั่นใจ ไม่ขัดเขิน
ขอให้รัก ที่ห่างหก กลับวกเดิน
เข้ามาเทินห้องใจให้เต็มทรวง

ขอให้สิ่งดีดีมานี่เถิด
ทุกข์เตลิดหมดใจสลายร่วง
ให้เป็นใจสีชมพูอยู่ทั้งดวง
ความหลอกลวงมิอาจกล้ำเข้าทำลาย
..................
อ่า...สวัสดียามค่ำคืนครับคุณสุ

สวัสดีค่ะ

มีความสุขนะคะ

ขอบพระคุณมากครับที่ชม

เป็นครั้งแรกที่ถูกชม
จะเก็บไว้ตลอดไป

ขอเป็นกำลังใจในทุกที่
ขอให้มี ความมั่นใจ ไม่ขัดเขิน
ขอให้รัก ที่ห่างหก กลับวกเดิน
เข้ามาเทินห้องใจให้เต็มทรวง

ขอให้สิ่งดีดีมานี่เถิด
ทุกข์เตลิดหมดใจสลายร่วง
ให้เป็นใจสีชมพูอยู่ทั้งดวง
ความหลอกลวงมิอาจกล้ำเข้าทำลาย..............คุณพันวัตต์

กำลังใจ ส่งถึง ซาบซึ้งนัก
เรื่องความรัก เจ็บช้ำ ทำเสียหาย
ได้รับรู้ อีกซีก ของปลีกใจ
ว่ามีใคร ห่วงหา เอื้ออาทร

วลีร้อย คอยห่วง ทุกช่วงช้ำ
คราวกลืนกล้ำ อยู่ใกล้ มิถ่ายถอน
มอบสิ่งดี พรพร่ำ ย้ำทุกตอน
ห่วงบังอร น้องรัก จักช้ำนาน

ขอขอบคุณ พี่ชาย ไม่หน่ายหนี
ทุกอักษร ของพี่ ที่สื่อสาร
เต็มไปด้วย เมตตา มาสู่มาน
ทุกกลอนกานท์ ที่มอบ ..น้องขอบคุณ..


สวัสดีค่ะคุณ พันวัตต์
ขอบคุณมากนะคะ

..

สวัสดีค่ะคุณน้อย
ขอบคุณมากนะคะ

ผมคงชอบนักร้องชอบน้องหนู
แล้วชอบดูหางเครื่องย่างเยื้องใส่
ชอบเสียงเพลงดาวรุ่งลูกทุ่งไทย
ชอบสดใสไวพจน์ทศพล

ชอบสีไพรไทยแท้แหล่เสียงหลง
บอกตามตรงชอบใจไม่สับสน
ตั๊กแตนชลดาพาวกวน
สุรพลพุ่มพวงและดวงตา

ทุกทุกเพลงมีค่าน่ารับฟัง
เพลงความหลังอกหักรักผวา
เพลงจีบสาวจีบหนุ่มกลุ้มอุรา
เพลงดอกฟ้าดอกดินกินกัดทรวง

สวัสดีค่ะ พี่สุระสิทธิ์
ขอบคุณ มากค่ะ...

สวัสดีค่ะคุณ ท่อนไม้
สุ พูดความจริงนี่นา...กลอนคุณท่อนไม้ เพราะทั่งนั้นค่ะ
กลอนการเมือง ก็ แรงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ

โอ้ว่ารัก รักเอ๋ย เขนยน้อง
ในหอห้อง โฉมฉิน ถวิลไหว
แหวกม่านหวาน สานสม ภิรมย์ไร
กระจ่างใจ แจ่มจ้า รื่นราตรี

คีตารัก ตักตวง บนห้วงสุข
มิอยากลุก เลือนลา มารศรี
เหมือนอิ่มเอม อาหาร ในจานดี
มิอยากหนี ปราศปอง แต่ต้องไกล

นิทรารมย์ เถิดเจ้า เยาวเรศ
ปิดดวงเนตร ทั้งสอง ที่ผ่องใส
ค่ำคืนนี้ พี่ลา แล้วยาใจ
ราตรีใหม่ จะมากล่อม ถนอมนวล

ขอฝากเจ้า ก่อนลา ว่าอย่าหวั่น
กับคำหยัน เสียดแทง ระแหงหวน
กับวลี นอกใน ใส่ใยยวน
ให้กระบวน พิสวาท ต้องขาดลง

พี่มิใช่ นักอ้อน อาทรเอื้อ
มีเลือดเนื้อ มีรัก จักประสงค์
คนอิจฉา อย่าร้อน ผันผ่อนปลง
ตั้งใจตรง รักเรา ให้เนานา

สวัสดีค่ะคุณท่อนไม้
กลอนนี้ สุไปอ่านที่ ดีดีจัง แล้ว ชอบมาก
ไม่คิดว่า คุณ จะ นำมาวาง ที่บล็อคสุ
ขอบคุณมากนะคะ

ขอเวลา สุก่อนนะคะ แล้ว จะมาตอบค่ะ...
....

ไม่เคยลืมแม้วันอันสดชื่น
ยามขมขื่นยืนดูอยู่ชิดใกล้
ปรารถนาเคลียคลอรออุ่นไอ
เพราะเหตุใดจึงงอนร้อนดวงแด


คงคิดมากฝากคำพร่ำบนพี่
ดวงฤดีน้อยใจอะไรแน่
ไม่เชื่อใจพี่เลยที่เคยแล
ดูเจ้าแง่แสนงอนร้องดวงใจ


ขอฝากอีกถ้อยคำรำพันผ่าน
ขอฝากกานท์กลอนพี่ที่หวั่นไหว
ขอฝากบอกคนดีมีเยือใย
ขอฝากไว้จากถ้อยร้อยวลี

กลอนคือหมอน ไว้หนุนนอน ยามอ่อนเหนื่อย
สายลมเอื่อย พัดสำเนียง เสียงภาษา
กลิ่นสัมผัส นำรัก อักษรา
แมกพฤกษา ลีลาเขียน ยอดเซียนกลอน

กลอนคือเพื่อน เตือนกระตุ้น ให้ครุ่นคิด
ใจลิขิต ขีดคั่นไว้ ในคำสอน
เหตุและผล อารมณ์ใส่ ให้สังวร
เอื้ออาทร อ่านกลอนปลอบ ที่ชอบใจ

กลอนคือรัก รักคือกลอน ไว้อ้อนฝัน
กลอนคือฉัน ฉันคือกลอน สอนใจใส่
กลอนคือมิตร ที่จิตจด ไม่ขดใน
กลอนคือใจ เลือดเชื้อไข ใส่ในกลอน

ขอฝากเจ้า ก่อนลา ว่าอย่าหวั่น
กับคำหยัน เสียดแทง ระแหงหวน
กับวลี นอกใน ใส่ใยยวน
ให้กระบวน พิสวาท ต้องขาดลง

พี่มิใช่ นักอ้อน อาทรเอื้อ
มีเลือดเนื้อ มีรัก จักประสงค์
คนอิจฉา อย่าร้อน ผันผ่อนปลง
ตั้งใจตรง รักเรา ให้เนานาน.................คุณท่อนไม้

แม้นพี่ไม่ ได้เป็น เช่นนักอ้อน
คำเว้าวอน ชวนพิศ สนิทสาน-
สายใยชื่น รื่นรัก สลักกานท์
ซึ้งดวงมาน ทุกถ้อย ที่ร้อยเรียง

คำเล้าโลม ชมชิด สนิทแนบ
ดังได้แอบ อุ่นไอ ไร้ถ้อยเถียง
โอนอ่อนตา พี่ยา คราแนบเคียง
แม้เป็นเพียง อักษร ที่อ้อนอิง

แม้หากอยู่ แนบเนา ดังกล่าวอ้าง
ฤา จะร้าง ห่างได้ หนอใจหญิง
หวานใดเท่า หวานรัก ให้พักพิง
คือทุกสิ่ง ปรารถนา ด้วยอาวรณ์

แม้อรุณรุ่งสาง ไม่จางจิต
รอยจุมพิต ติตอยู่ เคียงคู่หมอน
อาลัยรัก หากไกล ใจร้าวรอน
อยากออดอ้อน ไม่หาง เส้นทางใจ.....


สุไม่ค่อยถนัดกลอนแบบนี้เลย
เขินๆอยู่นะคะ คงต้องฝึกแล้วล่ะ
หวังว่า คุณ ท่อนไม้ จะช่วยแนะนำนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

..

คงคิดมากฝากคำพร่ำบนพี่
ดวงฤดีน้อยใจอะไรแน่
ไม่เชื่อใจพี่เลยที่เคยแล
ดูเจ้าแง่แสนงอนร้องดวงใจ

ขอฝากอีกถ้อยคำรำพันผ่าน
ขอฝากกานท์กลอนพี่ที่หวั่นไหว
ขอฝากบอกคนดีมีเยือใย
ขอฝากไว้จากถ้อยร้อยวลี........พี่สุระสิทธิ์

ฝากเพียงถ้อย วลี ที่มีให้
มิได้ฝาก ดวงใจ ให้น้องนี้
เชื่อได้หรือ เพียงถ้อย ร้อยวจี
หรือใจพี่ ถอยห่าง ไม่วางเคียง

ร้อยคำรัก ฝากใคร ที่ไหนชื่น
มอบใจให้ ใครอื่น ไร้คลื่นเสียง
สลักคำ ย้ำถ้อย ร้อยสำเนียง
ไม่อาจเคียง ข้างอยู่ ดั่งคู่ใจ

ในดวงจิต คิดไป เพราะไหวหวั่น
ในช่วงวัน ผ่านผัน ที่ขานไข
หากยังเป็น เช่นนี้ มิรู้นัย
คงตัดใย รันทด ให้หมดทรวง....


ขอบคุณค่ะ พี่สุระสิทธิ์
ที่พยายาม เขียนกลอนแบบนี้ให้

กลอนคือเพื่อน เตือนกระตุ้น ให้ครุ่นคิด
ใจลิขิต ขีดคั่นไว้ ในคำสอน
เหตุและผล อารมณ์ใส่ ให้สังวร
เอื้ออาทร อ่านกลอนปลอบ ที่ชอบใจ

กลอนคือรัก รักคือกลอน ไว้อ้อนฝัน
กลอนคือฉัน ฉันคือกลอน สอนใจใส่
กลอนคือมิตร ที่จิตจด ไม่ขดใน
กลอนคือใจ เลือดเชื้อไข ใส่ในกลอน...........คุณมังตรา

สำนวนล้ำ คำคม ที่พรมแผ่ว
ดุจดั่งแก้ว กระจ่าง ทางอักษร
ซาบซึ้งนัก ร้อยรส บทสุนทร
เป็นคำกลอน สอดเสียบ ที่เปรียบเปรย

อรมร์กลอน อ่อนล้า เป็นคราครั้ง
แต่ใจฝัง ด้วยรัก ใจอยากเผย
ยังอ่อนชั้น เชิงอยู่ ไม่รู้เคย
ถ้อยเฉลย หม่นเศร้า จึงเข้าครอง

หากวันหน้า มังตรา ผ่านมาอีก
อย่าได้หลีก เว้นไป ทำให้หมอง
เชิญต่อกานท์ ทุกห้วง ท่วงทำนอง
สุนันยา ขอจอง อย่าข้องใจ...(จองเป็นเพื่อนต่อกลอนค่ะ)

สวัสดีค่ะคุณ มังตรา
ใช่มังตรา ในบ้านกลอนหรือเปล่าคะ สุเคยเห็น
ถ้าไม่ใช่ ก็ ขอโทษด้วยนะคะ...
ขอบคุณมากนะคะ วันหน้า ถ้าผ่านมา แวะมาอีกนะคะ

หากวันหน้า มังตรา ผ่านมาอีก
อย่าได้หลีก เว้นไป ทำให้หมอง
เชิญต่อกานท์ ทุกห้วง ท่วงทำนอง
สุนันยา ขอจอง อย่าข้องใจ. ( คุณสุนันยา )

สุนันยา ขอจอง พี่ข้องจิต
เพราะเหตุคิด ติดความ ตามสงสัย
โอ้นวลน้อง ใครก็จ้อง จองฤทัย
แต่ทำไม ปันใจ ให้มังตรา

ปันบทกลอน วอนเว้า เข้าทรวงพี่
คำวจี ยามเอื้อน ให้เตือนหา
เป็นน้ำทิพย์ ชโลมใจ ในอุรา
แก้วกานดา เก่งล้ำ คำบทกลอน

จะเอ่ยชม อย่างไร คงไม่สม
คำนิยม ที่ให้ ไม่ใช่สอน
เป็นคำสัตย์ ให้ไว้ ในใจอร
เป็นคำอ้อน อ่อนหวาน แด่กานดา

ยินดีรู้จักจ๊ะ คุณสุ ............

จะเอ่ยชม อย่างไร คงไม่สม
คำนิยม ที่ให้ ไม่ใช่สอน
เป็นคำสัตย์ ให้ไว้ ในใจอร
เป็นคำอ้อน อ่อนหวาน แด่กานดา ...............คุณมังตรา

ขอขอบคุณ คำชม ที่พรมหว่าน
ทุกถ้อยกานท์ งามคล้อย ดั่งคอยหา
สำนวนหวาน สาส์ส่ง ตรงให้มา
สุนันยา ซึ้งอักษร กลอนกวี

ตัวน้องยัง อ่อนด้อย โปรดคอยช่วย
ยังไม่สวย อักขรา ภาษาศรี
หลงในมนตร์ พจน์ศิลป์ ปิ่นวลี
ไม่ได้มี เลศนัย ที่หมายจอง

หากแม้ไม่ เดียจฉันท์ เชิญผ่านบ่อย
ร่วมเรียงร้อย ทอถัก ฝากสนอง
ด้วยตราตรึง ถึงรส บทร้อยกรอง
อย่าเพียงมอง แล้วเมิน ...ให้เขีนใจ....


ยินดีได้รู้จักเช่นกันค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาอีก...

หากแม้ไม่ เดียจฉันท์ เชิญผ่านบ่อย
ร่วมเรียงร้อย ทอถัก ฝากสนอง
ด้วยตราตรึง ถึงรส บทร้อยกรอง
อย่าเพียงมอง แล้วเมิน ...ให้เขินใจ....

จะเมินมอง มองเมิน คงเกินว่า
ทัศนา อภิรมย์ ตรมที่ไหน
อยู่เป็นสุข คิดวางฐาน สำราณใจ
เหมือนอยู่ใน วังเวียง เคียงปัญญา

ได้ต่อกลอน วอนน้อง คล้องบ่วงรัก
ได้รู้จัก คนงาม ที่ตามหา
ได้เพื่อนคิด เพื่อนกลอน สอนอุรา
ได้แก้วตา เป็นเพื่อนแก้ว วับแววไว

เหตุที่บอก ตามความ ที่ปรากฎ
ผลจรด จะเคลื่อนหนี ได้ที่ไหน
ถ้าได้พบ คนดี ที่เข้าใจ
ถึงร้างไกล รักเหลือไว้ ในอุรา

เหตุที่บอก ตามความ ที่ปรากฎ
ผลจรด จะเคลื่อนหนี ได้ที่ไหน
ถ้าได้พบ คนดี ที่เข้าใจ
ถึงร้างไกล รักเหลือไว้ ในอุรา.................คุณมังตรา

คงถนัด เขียนกลอน ที่อ้อนหวาน
แต่ละกานท์ ชื่นนัก รักถามหา
แม้หลงลม คมร้อย ถ้อยมายา
อาจต้องเสีย น้ำตา เพราะจาบัลย์

หวาน น้ำตาล คงแพ้ แก่น้ำถ้อย
หวาน น้ำอ้อย หรือเทียบ เปรียบพี่ขวัญ
หวาน น้ำผึ้ง คงน้อย กร่อยเหมือนกัน
หวาน วาจาพี่นั้น ทำหวั่นทรวง

มาสะกดคำรัก เพื่อฝากไว้
หากเผลอใจ ใครเล่า จะเฝ้าห่วง
วอนพี่ชาย สักนิด อย่าคิดลวง
ให้ตกบ่วง ห้วงเหว ของเปลวไฟ....

สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณมังตรา
ขอบคุณนะคะ ที่มาต่อกลอนด้วย..

มาสะกดคำรัก เพื่อฝากไว้
หากเผลอใจ ใครเล่า จะเฝ้าห่วง
วอนพี่ชาย สักนิด อย่าคิดลวง
ให้ตกบ่วง ห้วงเหว ของเปลวไฟ.... ( คุณสุ )

55555555
จะมีบ่วง ห่วงฝัน อันใดเล่า
มีเพียงเงา ความคิดถึง คนึงให้
ความรักส่ง ตรงฝาก ออกจากใจ
ให้น้องไป ด้วยจิต ที่คิดงาม

เกิดเป็นพี่ แต่ไร ให้แด่น้อง
ไม่ร่ำร้อง สิ่งใด หรือให้ถาม
หวังได้เห็น เจ้าเป็นสุข ทุกโมงยาม
พี่มองตาม น้องดำเนิน เพลินฤทัย

มีปัญหา คราใด ให้คิดถึง
จงรำพึง คนึงหา มาใกล้ใกล้
พี่หลบแอบ ซ่อนอยู่กลาง หว่างดวงใจ
ไม่หนีไกล ขออาศัย ในใจเธอ

มีปัญหา คราใด ให้คิดถึง
จงรำพึง คนึงหา มาใกล้ใกล้
พี่หลบแอบ ซ่อนอยู่กลาง หว่างดวงใจ
ไม่หนีไกล ขออาศัย ในใจเธอ....................คุณมังตรา

ความคิดถึง เก็บไว้ คงไม่ถึง
ถ้อยคำซึ้ง หว่านวาง เมื่อพลั้งเผลอ
พี่จะอยู่ ห้อง(ใจ)ไหน หาให้เจอ
หรือเพียงเพ้อ คำผ่าน ให้หวั่นใจ

คราเมื่อกาล ล่วงเลย ที่เอ่ยเอื้อน
ก็ลางเลือน ลับลา พาหวนไห้
คำเคยหวาน กลับชืด จางจืดไป
เหลือแต่ลอย อาลัย ไว้ให้จำ

โอ้พี่เอ๋ย..มังตรา อย่าหว่านรัก
แล้วเหหัก ห่างหาย ใจถลำ
คำว่ารัก คำนี้ ที่ระกำ
ความเจ็บช้ำ ยังไม่หาย สลายเลือน...


สุต้องขอโทษคุณ มังตรา ด้วยนะคะ
ที่มาต่อกลอน ช้า ไปวันนึง...สุบางครั้ง งานก็ยุ่งเหลือเกินค่ะ..

โอ้พี่เอ๋ย..มังตรา อย่าหว่านรัก
แล้วเหหัก ห่างหาย ใจถลำ
คำว่ารัก คำนี้ ที่ระกำ
ความเจ็บช้ำ ยังไม่หาย สลายเลือน... ( คุณสุ)

ใครกันนี่ ที่ทำให้ ใจเจ้าเจ็บ
อกหนาวเหน็บ เก็บช้ำ ย้ำเสมือน
เป็นบาดแผล แพ้รัก สลักเตือน
ให้พิษเคลื่อน เลื่อนใส่ กลางใจนาง

โอ้อกเอ๋ย เคยรัก ที่มักช้ำ
ให้ระกำ ไม่ย้ำติด หวังพิษสร่าง
ต่อกลอนพี่ ครานี้หนอ คงร้องคราง
พิษเก่าจาง ที่หวลห่าง ไม่คลายลง

ต้องขอโทษ โปรดอภัย หากใจผิด
ไปแงะชิด ติดแผลให้ ใจเจ้าหลง
เรื่องลืมแล้ว กลับแคล้ว แจ้วเรือตรง
ให้จิตส่ง เรื่องเก่าซ้ำ ย้ำนงคราญ

ต้องขอโทษ โปรดอภัย หากใจผิด
ไปแงะชิด ติดแผลให้ ใจเจ้าหลง
เรื่องลืมแล้ว กลับแคล้ว แจ้วเรือตรง
ให้จิตส่ง เรื่องเก่าซ้ำ ย้ำนงคราญ.................คุณมังตรา

คนที่ไม่ เคยรู้ มิสู้ผิด
ใช่สะกิด แผลเก่า ที่ร้าวฉาน
ทุกเรื่องล้วน ลางเลื่อ เมื่อผ่านกาล
ในดวงมาน มิย้ำ กลัวซ้ำลอย

ไม่ต้องขอ โทษทันฑ์ ท่านไม่ผิด
เจ็บเพิยงนิด ผ่านมา อุราหงอย-
ก็เหือดหาย ไม่จำ คำสำออย
แค่น้ำถ้อย คำรัก ที่ฝากลวง

บอกพี่ชาย ไว้ว่า อย่ามาหว่าน
กลัวร้าวราน คำรัก หากติดบ่วง
ความอ่อนไหว ทำเจ็บ หนาวเหน็บทรวง
คนไร้ดวง ห่วงนัก เรื่องรักลา.......


ขอบคุณมากค่ะคุณมังตรา