...อย่าปล่อยมือ...
อย่าปล่อยมือ
ถ้าหากเธอ...ไม่ช่วย....ดึงฉันไว้ คงเดินหลง....ทางไป....ไหนสักที่ โดยไม่รู้...จะร้าย...หรือว่าดี เพราะไม่มี... เธอนี้...ช่วยชี้นำ
ช่วงระหว่าง...ทางชัน....ฉันหวั่นไหว เธอคงไม่...ปล่อยเป๋....เซถลำ ให้เสียหลัก....ล้มหล่น...จนคะมำ ต้องเจ็บช้ำ...เกินเหนี่ยว....จะเกี่ยวใด
อย่าปล่อยมือ....จากฉัน....วันสับสน ฉันเหมือนคน....จะจมน้ำ....ยามหลากไหล ทั้งเชี่ยวกราก....ยากต้าน....ผ่านโพยภัย สิ้นดับไข....หากเธอปล่อย...ให้ลอยคอ
มือจับมือ....ใจเหนี่ยวใจ...ไว้เสมอ แม้พบเจอ....อุปสรรค....จักไม่ท้อ เพียงเธอจับ....มือฉัน....เท่านั้นพอ จะสานต่อ....ทางฝัน....อย่างมั่นใจ
หากจะต้อง...ผจญภัย...ทั้งใหญ่น้อย เกี่ยวใจร้อย....ร่วมสู้....อยู่เคียงใกล้ สุขหรือทุกข์....เรามีกัน....ทุกวันไป จับมือไว้....จะไม่หวั่น....เชื่อมั่นเธอ
หนทางไกล....ใจพร้อม....จะยอมฝ่า รักศรัทธา....เชิดชู....อยู่เสมอ อย่าปล่อยมือ....จากฉันไป...ไม่พบเจอ ให้ต้องเพ้อ.....พะวง.....เดินหลงทาง
.
สุนันยา
Create Date : 24 กันยายน 2553 |
Last Update : 24 กันยายน 2553 18:37:06 น. |
|
15 comments
|
Counter : 4974 Pageviews. |
|
|
|