"หนาวน้ำค้าง" เย็นสายลม พรมผิว ที่พลิ้วผ่าน พราวตระการ ม่านหมอก ระลอกขาว หยดน้ำค้าง พร่างพรู นั่งดูดาว คิดถึงคราว อิงแอบ อยู่แนบทรวง อ้อมอกอุ่น คนคุ้น ยังกรุ่นรัก แม้นานนัก จำจด ไม่ปลดบ่วง กลางลมหนาว ดาวเคลื่อน เดือนเต็มดวง น้ำคำห่วง รำพึง ตรึงดวงใจ หนาวน้ำค้าง ยังแห้ง เมื่อแสงสาด ไม่หายขาด หยาดน้ำตา คราอ่อนไหว ยากจะลืม รักนั้น ที่สานใย ยังค้างใจ ไม่เคลื่อน หรือเลือนลา อยากลบเธอ จากใจ ให้หายขาด สิ้นสวาท รักเรา คราวก่อนหน้า แต่กลับกลาย ยิ่งคะนึง ติดตรึงตรา ภาพของเธอ ลอยมา ไม่ลาเลือน รอยสัมผัส รัดกาย ยังไหววูบ รสรอยจูบ ลูบไล้ ..ยังคล้ายเหมือน เมื่อวันวาน ผ่านผัน สัญญาเตือน รักที่เยือน ยังอยู่ มิรู้คลาย น้ำค้างพรม ลมหนาว ผ่าวแผ่วผ่าน ละอองม่าน หมอกเหมย มิเลยหาย รักเคยซึ้ง ถึงห้วง เป็นบ่วงพราย “หนาวน้ำตา”ไม่คลาย ใจเฝ้าครวญ... "สุนันยา"   Create Date : 24 ตุลาคม 2553 20 comments Last Update : 8 ธันวาคม 2554 10:38:55 น. Counter : 1752 Pageviews. Share Tweet

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้แก่กันในยามที่บ้านเมืองมีภัยค่ะ ... “เพียงกายหวั่นสั่นสะท้านเพราะกาลหนาว...” ฝากเรื่องราว ... ร้อยเรียงคำ ... นำสาส์นส่ง ความรู้สึกลึกล้ำยังดำรง อย่างมั่นคง ... ตลอดปี ... ที่ผ่านเลย ... ... จวบหิมะหวนมา ... อีกคราครั้ง โปรยปรายดั่งพจน์พร่ำรำพันเผย แทนน้ำเสียงเรียงศัพท์ขับขานเปรย นั่นคือความ ... คุ้นเคย ... ใช่เฉยชา ... . . .   โดย: ploythana 24 ตุลาคม 2553 17:13:15 น.

เพลง เพราะมากเลยค่ะ   โดย: ThreeTanz 24 ตุลาคม 2553 17:38:03 น.

สัญญารักจากใครจำให้มั่น มักแปรผันปันแต่งแบ่งเป็นส่วน มุ่งหมายมาตรใจมั่นจนรัญจวน ตามกระบวนทั้งสิ้นจับจินต์เรา ธรณีแห่งนี้....คือสถาน เป็นพยานหัวใจที่ให้เขา เป็นที่รับหัวใจเขาให้เรา ใต้ร่มเงาแห่งฟ้าหลังคาดิน เมื่อไม่เหลือหัวใจที่เขาให้ มันลอยลับกลับหายไปหมดสิ้น ไม่เหลือซากอะไรให้ยลยิล ธรณินเหือดแห้งแล้งน้ำตา จะเหน็บหนาวร้าวรานซักปานไหน ก็หาใช่ได้สบหรือพบหน้า พรหมลิขิตขีดไว้ไร้ชะตา เก็บน้ำตาไว้ก่อน...แค่ถอนใจ   โดย: พันคม 24 ตุลาคม 2553 19:15:16 น.

น้ำค้างคาเต็มปริ่มริมสองฝั่ง ท่วมนองทั้งประเทศเขตสถาน มิลดหลั่นไหลบากต้องยากนาน น้ำตาผ่านผู้ทุกข์ล้นจุกทรวง ............ 55   โดย: อาลีอา 24 ตุลาคม 2553 19:21:08 น.

ฮ่าๆๆๆ มาต่อพี่เลิฟเหรอ....มันล่ะงานนี้ เขาบอกว่า น้ำมา ปลากินมด พอน้ำลด ของข้างกาย ต่างวายป่วง แถมเจ้าหนี้ ยังหน้าหนา ชอบมาทวง >>> คนหน้าบางเลยกะชักดาบ...ฮ่าๆๆ ไม่หลอกลวง ขอหนมหน่อย....ค่อยจากไป... จ๊ากกกก.....ไหงเขียนแนวอื่นไม่ได้ง่ะ....อย่าว่ากันนะ...พีสุ   โดย: กาปอมซ่า 24 ตุลาคม 2553 20:08:16 น.

... จวบหิมะหวนมา ... อีกคราครั้ง โปรยปรายดั่งพจน์พร่ำรำพันเผย แทนน้ำเสียงเรียงศัพท์ขับขานเปรย นั่นคือความ ... คุ้นเคย ... ใช่เฉยชา ......พลอยธนา กาลเวลา พาเรา ให้มาพบ ครั้งประสบ ภัยพาล มารมากหน้า นานแค่ไหน ไม่ลืม ปลื้มศรัทธา เพียงแต่ว่า เส้นทาง ยังคดยาว มีโอกาศ มาบ้าง ทางบ้านนี้ ยังคงมี ไออุ่น ยามคุณหนาว แสงแดดอ่อน ยามอรุณ กรุ่นแสงพราว เรามีเรา อยู่อย่างนี้ ไม่หนีนวล......สุนันยา   โดย: สุนันยา 24 ตุลาคม 2553 22:03:54 น.

ทั่วทั้งประเทศเขตไกลใกล้ ล้วนมากด้วยน้ำใจช่วยหลั่งไหล คนละไม้คนละมือช่วยกันไป เพียงเพื่อให้บรรเทาทุกข์เกิดสุขแทน สวัสดีค่ะคุณสุ แวะมาแจมด้วยหน่อยนะคะ สบายดีนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 24 ตุลาคม 2553 22:14:15 น.

สวัสดีค่ะ คุณสุฯ หลับฝันดีเช่นกันนะคะ รุ่งเรื่อสายพรายแสงขึ้นแต่งฟ้า หยาดน้ำตาจากสรวงร่วงเป็นสาย เหมือนในอกตกนองหมองไม่คลาย ไม่เว้นวายทุกข์ตรมคอยถมทรวง น้ำใจหนอเลือนหายคล้ายน้ำค้าง ต้องแดดสางวาบใสก่อนไหลร่วง ระเหยห่างร้างหายคล้ายภาพลวง ไม่เหลือช่วงหวานชื่นคืนสู่ใจ   โดย: วลีลักษณา 24 ตุลาคม 2553 22:27:18 น.

จะเหน็บหนาวร้าวรานซักปานไหน ก็หาใช่ได้สบหรือพบหน้า พรหมลิขิตขีดไว้ไร้ชะตา เก็บน้ำตาไว้ก่อน...แค่ถอนใจ.......คุณพันคม เก็บรักซ้อน ซ่อนไว้ คงไม่เจ็บ ร้าวรานเหน็บ หรือรู้ค่า คราอ่อนไหว เมือรักเปลี่ยน กลายถอน ผ่อนได้ไง หนาวที่ใจ ร้าวหนัก เพราะรักลวง คำเคยหวาน ป่านนี้ มีใครอื่น ที่เชยชื่น ยื่นคำ ทำห่วงหวง หมดความหมาย ใจร้าว จึงเศร้าทรวง เหมือนถูกลวงให้รัก แล้วจากลา คำเคยปลอบ มอบไว้ ในอักษร เป็นบทกลอน ยังหาย ดุจไรค่า คำว่ารัก จากห้วง บ่วงอุรา ยังไม่กล้า ส่งให้ ได้ยลยิน หนาวน้ำค้าง กลางห่วง เป็นบ่วงหนา หนาวน้ำตา จากใจ ใฝ่ถวิล หนาวสายลม ห่มผ้า ก็ชาชิน หนาวดวงจินต์ เมื่อสิ้นฝน ทนกล้ำกลืน......สุนันยา   โดย: สุนันยา 24 ตุลาคม 2553 22:54:55 น.

โห...บล๊อกนี้รวมนักกลอนตัวยงเลยค่ะ เข้ามาอ่านกลอนเพราะเสนาะโสต ชอบกลอนแนวนี้อ่ะค่ะ หวานเจือเศร้า ยิ่งเศร้า ยิ่งชอบค่ะ อิอิ แต่งเก่งจังเลยนะคะ แต่งได้ตั้งหลายบทแน่ะ ของฉัตรเองแต่งได้นิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่ไหวแระค่ะ เอิ๊กๆๆ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 24 ตุลาคม 2553 23:33:59 น.

น้ำค้างคาเต็มปริ่มริมสองฝั่ง ท่วมนองทั้งประเทศเขตสถาน มิลดหลั่นไหลบากต้องยากนาน น้ำตาผ่านผู้ทุกข์ล้นจุกทรวง......อาลีอา พี่พูดถึง น้ำค้าง อย่างโศกเศร้า โธ่น้อง เรา เปี่ยนเรื่องไป ให้น่าห่วง น้ำท่วมค้าง อ่างแอ่ง เป็นแหล่งกวง เราทั้งปวง ร่วมส่งใจ ไปช้วยกัน...แล้วไงน้องเอ๊ย.....สุนันยา   โดย: สุนันยา 25 ตุลาคม 2553 10:15:47 น.

เขาบอกว่า น้ำมา ปลากินมด พอน้ำลด ของข้างกาย ต่างวายป่วง แถมเจ้าหนี้ ยังหน้าหนา ชอบมาทวง >>> คนหน้าบางเลยกะชักดาบ...ฮ่าๆๆ ไม่หลอกลวง ขอหนมหน่อย....ค่อยจากไป... จ๊ากกกก.....ไหงเขียนแนวอื่นไม่ได้ง่ะ....อย่าว่ากันนะ...พีสุ.......กาปอมซ่า อารมณ์ขัน นั้นมา พาสดชื่น ได้ยิ้มรื่น ขึ้นมา คราหวั่นไหว เรื่องอาหาร ถนัดนัก ชักห่วงใย ต้องขอไป เผื่อด้วย จะช่วยกิน.......55 ดีเลยน้องปอม ไปไหนกะปอม พี่ไม่ต้องกลัวอด ..วันที่6 อย่าลืม เผื่อพี่ด้วยล่ะนะจ๊ะ........สุนันยา   โดย: สุนันยา 25 ตุลาคม 2553 10:20:30 น.

ทั่วทั้งประเทศเขตไกลใกล้ ล้วนมากด้วยน้ำใจช่วยหลั่งไหล คนละไม้คนละมือช่วยกันไป เพียงเพื่อให้บรรเทาทุกข์เกิดสุขแทน เป็นน้ำใจ ไทยแท้ ที่แลช่วย ยังจะมี อาการป่วย ด้วยมากแสน- จะตามมา ภายหลัง น้ำท่วมแดน สิ่งทดแทน คือแรงใจ มอบให้กัน.... สวัสดีค่ะ คุณกิ่ง สุสบายดีค่ะ เรื่องน้ำท่วม ทำให้เราเห็นน้ำใจ ของคนไทย ด้วยกัน ว่า ยามเดือดร้อน เรา ไม่ทิ้งกัน...ค่ะ   โดย: สุนันยา 25 ตุลาคม 2553 10:26:34 น.

รุ่งเรื่อสายพรายแสงขึ้นแต่งฟ้า หยาดน้ำตาจากสรวงร่วงเป็นสาย เหมือนในอกตกนองหมองไม่คลาย ไม่เว้นวายทุกข์ตรมคอยถมทรวง น้ำใจหนอเลือนหายคล้ายน้ำค้าง ต้องแดดสางวาบใสก่อนไหลร่วง ระเหยห่างร้างหายคล้ายภาพลวง ไม่เหลือช่วงหวานชื่นคืนสู่ใจ.........คุณวลีฯ คืออีกด้าน ที่ร้าย ให้มองเห็น ถึงความเป็น ในสิ่ง จริงแค่ไหน ไม่อยากเชื่อ ก็ต้องเชื่อ ว่าเยื่อใย- รักที่ให้ กลายหมด สลดทรวง แต่ก็ยัง ฝังจิต ไม่คิดปลด เรื่องทั้งหมด จากชาย เคยได้หวง คำว่ารัก ไม่เหลือค้าง เป็นทางลวง ที่ค้างทรวง คือ น้ำตา ที่บ่านอง..........สุนัยยา สวัสดีค่ะ คุณ วลี ขอบคุณมากค่ะ บทกวี คุณวลี เพราะมากเลยค่ะ.....   โดย: สุนันยา 25 ตุลาคม 2553 10:33:26 น.

สวัสดีค่ะ คุณ ปลายฉัตร... ต้องโทษนะคะ เมื่อคืน สุ คงเข้านอนแล้ว เลยทักทายช้าไปค่ะ ขอบคุณ ที่แวะมาอ่าน ....ถ่อมตัวอีกแล้ว.. .   โดย: สุนันยา 25 ตุลาคม 2553 10:35:40 น.

สวัสดีตอนสายๆค่ะคุณสุ วันนี้พอมีเวลานิดหน่อยเลยแวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ ขอให้คุณสุมีความสุขเช่นกันนะค่ะ คืนนี้หนาวนัก... ไร้คนรักมาชิดใกล้ อยากนอนหนุนอุ่นอกไอ อยากบอกความในใจกับเธอ อยากชวนมาช่วยนับดาว แล้วฟังเรื่องราวในคืนหนาว คืนนี้ไม่มีเธอใต้แสงดาว มีแต่ฉันนั่งอ้างว้าง...อยู่ดายเดียว   โดย: ดาวริมทะเล 25 ตุลาคม 2553 10:41:04 น.

คืนนี้หนาวนัก... ไร้คนรักมาชิดใกล้ อยากนอนหนุนอุ่นอกไอ อยากบอกความในใจกับเธอ อยากชวนมาช่วยนับดาว แล้วฟังเรื่องราวในคืนหนาว คืนนี้ไม่มีเธอใต้แสงดาว มีแต่ฉันนั่งอ้างว้าง...อยู่ดายเดียว.....คุณดาว ไร้คนนั่ง นับดาว เคล้าคลออยู่ ต้องขาดคู่ เดียวดาย ใจเปล่าเปลี่ยว เพราะคนรัก ปันใจ ไม่กลมเกลียว ไม่แลเหลียว เกี่ยวก้อย คอยเอาใจ ชีวิตเรา ก็เท่านี้ เมื่อมีรัก คล้ายสลัก ปักห้วง ลวงหวั่นไหว เจ็บร้าวลึก เกินกว่า จะลืมไป คงต้องใช เวลา รักษานาน........สุนันยา สุเคยบอกแล้วไงว่า ผู้หญิง จะลืมยาก ไม่เหมือน ชายบางคน แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้ นะคะคุณดาว นอกจาก ทำใจค่ะ.....55   โดย: สุนันยา 25 ตุลาคม 2553 12:07:21 น.

โดย: กิ่งฟ้า 25 ตุลาคม 2553 12:52:06 น.

สวัสดีค่ะคุณ สุ เอาเพลงโปรดมาฝากให้ลองฟังดูค่ะ ยามชังพี่ยิ่งช้ำทุกยามเช้า ไม่เห็นเจ้าเหงาจิตคิดจนเกือบสาย วานอย่าชังให้พี่ช้ำทุกยามบ่าย อย่าให้ชายหมายชมจนเดือนคล้อยดิน ค่ำแล้วแสงเดือนงามอร่ามสรวง ดาวลอยดวงดูกลับทรามเมื่อยามเห็น ฟังเพลงรักเหมือนเพลงลาน้ำตากระเซ็น ไม่วายเว้นสวาทหวามยามน้องชัง   โดย: กิ่งฟ้า 25 ตุลาคม 2553 12:54:39 น.

กาพย์ยานี๑๑ หยาดน้ำ..เมื่อค่ำลง...............ดังประสงค์จะคงหวาน ดุจสรวงมาล่วงสาน................ให้ดื่มด่ำคราค่ำกาง พัดพริ้ว..ละลิ่วเกาะ..................ไม่จำเพาะเที่ยวเลาะวาง ต้นไม้พงไพรบ้าง.....................ระยิบเต้นตรงเส้นแสง บางช่วง..มาท้วงทัก...................พร้อมร่ายจักเข้าพักแหล่ง ประดุจดาวร่วมก้าวแสดง...........ความงามเล่นเฉกเช่นฝัน น้ำค้างมาวาดหยด......................สุดเพิ่มพจน์เข้าทดทัน ท่ามเอกภพเสกสรรค์...................ปรากฎงามฝากพล่ามถึง สวัสดีค่ะพี่สุ ไม่ว่าโลกเปลี่ยนเป็นร้อนหรือหนาว ของให้ยืดหลักสวย,สุขเข้าไว้ดีกว่านะคะ อิอิ   โดย: ญามี่ 25 ตุลาคม 2553 13:08:19 น.