Bloggang.com : สุนันท์ยา : "ประทับใจ ในถ้อย ร้อยกวี"๓

"ประทับใจ ในถ้อย ร้อยกวี"๓


	“ เปลี่ยนพ.ศ..ใหม่ ใจยังตรม” มีเพื่อนพ้อง ปลอบขวัญ สานถ้อยส่ง ให้ดำรง สุขสันต์ วันปีใหม่ แต่ละบท อักษร กลอนวิไล เป็นกำลัง แรงใจ มอบให้มา ส.ค.ส. เสริมสร้าง ทางบรรเจิด ไร้ทุกข์ เกิด ปีใหม่ ดั่งใจหนา ให้สมหวัง ดังตั้ง เจตนา อ่านแล้วชื่น อุรา น่าภิรมย์ ลำนำ กานท์ สานคำ ยิ่งช้ำจิต ดวงฤทัย เกาะติด พิษขื่นขม น้ำตายัง รินไหล จากใจตรม ไร้คำคม จากใครหนึ่ง ที่ซึ้งใจ ขาลล่วงเลย ลับลา อีกคราหนึ่ง ความตราตรึง ฝังทรวง ห่วงไฉน ไม่ยอมเลื่อน เลือนรัก จากทรวงใน ให้หมดไป กับปี ที่สิ้นลง ทั้งทั้งที่ เขาหาย ไปไกลหน้า น้ำคำเคย ห่วงหา ไม่มาส่ง เยื่อใยที่ มีให้ คล้ายปิดลง ไร้พรพรหม สานตรง ส่งมาเยือน ปรารถนา สิ่งใด ให้ได้รับ คือพรกลับ คืนหา มาจากเพื่อน ใครจะรู้ ใจเรา ขาดเขาเยือน ก็เป็นเหมือน จันทร์ข้างแรม แซมราตรี ขาลลับลา จากไป กระต่ายชื่น คนขมขื่น ยังคง อยู่ตรงนี้ ปีเก่าไป ใหม่มา ล้าที่มี ไม่เคยหาย จากใจนี้ ที่ตรอมตรม... “สุนันยา” เศร้ามานานเกินไปรู้ไหมนั่น เศร้ารำพันปันปลูกผูกรักขม เศร้าแต่เกิดเลยนี่ที่ระบม เศร้าจนจมถมร่างกลางน้ำตา เศร้าเข้าฝักเข้าไคลใช่แกล้งเอ่ย เศร้าจนเคยเผยเศร้าเงาด้วยหนา เศร้าลึกซึ้งก้นบึ้งถึงเทวา เศร้าโปรยมาถึงกันจนวันนี้ เศร้าเขาบ่นทนฝืนกล้ำกลืนจิต เศร้าจนติดคิดไกลไม่หลีกหนี เศร้า พ.ศ. หนอลามตามราวี เศร้ามาแล้ว..ร้อยปี...ไม่มีคลาย ! เศร้าขื่นขม ตรมทรวง ดวงใจเอ๋ย เศร้าไม่เคยเผยสุขทุกข์สลาย เศร้าตรมนักปักลึกตรึกเดียวดาย เศร้า..เป้าหมาย แท้จริง..ของหญิงเอง. แบบว่า..ไม่รับอย่างอื่น ..เศร้า เหงา ตรม ขม ขื่น สะอื้น อาลัย ...มีใน สุนันยา คริ คริ บ้านริมโขง 3/01/2554


	..เศร้า เหงา ตรม ขม ขื่น สะอื้น อาลัย ... *************** รู้บ้างไหม ไม่อยาก เป็นแบบนี้ แต่ฤดี หม่นเหงา เขาข่มเหง อยากลบเลือน จากใจ ได้ครื้นเครง แต่ยังเกรง ช้ำหนัก มากกว่าเดิม ไม่มีคำ ปลอบใจ ให้สักนิด แถมยังคิด นำให้ ใจช้ำเพิ่ม กระไรหนอ ทำได้ คล้ายซ้ำเติม ไม่ช่วยเสริม แถมยังซ้ำ ทำได้ไง หวังยืมไหล่ ไว้ซบ ลบรอยแผล หวังพี่แคร์ แลเห็น เป็นคนไข้ ช่วยรักษา ความหม่น ให้พ้นไป แต่ไฉน ยิ้มเยาะ หัวเราะจัง จะให้งอน สักกี่หน คนใจร้าย จะให้หาย ไกลหน้า คราสิ้นหวัง จะ ให้ร้อง ร่ำไห้ จนใจพัง หรือพี่ชัง "สุนันยา" ...ที่มากวน... "สุนันยา" เพียงกระเซ้าเย้าหยอกบอกให้รู้ ด้วยเอ็นดูผู้ขมตรมกำสรวล ใครไหนเล่าซึมเศร้าเฝ้าคร่ำครวญ แต่มาชวนให้ง้อ...หนอสุนันฯ เห็นใจมากอยากช่วยด้วยสักหน กำจัดคนที่แสร้งแกล้งขบขัน จับคนที่ใจร้ายหมายแกล้งกัน จนสุนันฯ น้องพี่ มีทุกข์ตรม จะประหารให้ดูถ้ารู้แน่ จะลงแซ่คนชั่วตัวทำขม จะหักอกให้ดูได้รู้คม จะผูกปมเชือกบ่วงเป็นห่วงมัด แล้วให้น้องสุนันยามาชี้ขาด ว่าจะปาดขังกรงลงกลอนขัด หรือจับส่งท่านเปาเกาทัณฑ์ซัด ให้เข็ดขัดที่ข่มเหงไม่เกรงใจ จะประจานความชั่วทั่วสี่ทิศ ประกาศติดทุกเสาบ้านวานขานไข จะได้รู้คนชั่วตัวเช่นไร ต้องรับกรรมทำไว้...ในชาตินี้ ! เพียงวิงวอนอ้อนขอต่อสุนันฯ ให้ลืมเศร้าเผาจาบัลย์ไล่มันหนี ให้มีชื่นคืนฉ่ำนำชีวี ด้วยอยากเห็นคนดี...มีสุขใจ....นะจ๊ะ. "บ้านริมโขง" ตบหัวแล้ว พี่ยา มาลูบหลัง อยากจะชัง ก็ยากนัก จักทำได้ เห็นคารม คมถ้อย ร้อยความใน เหมือนจริงใจ ไม่จิงโจ้ โชว์พธู กระเซ้ากัน แบบนี้ ไม่ดีนะ สุนันยา น้อยใจ คล้ายอดสู เหมือนพี่ชาย ผลักใส ไม่เอ็นดู ยากหยั่งรู้ ให้ซึ้ง ถึงทรวงใน พี่อย่าสน คนไม่ดี ที่ล่วงล้ำ พี่อย่าทำ เป็นนักเลง เบ่งเข้าใส่ พี่อย่าบ่น เลยหนา ละทิ้งไป พี่อย่าได้ ข้องแวะ น้องแนะนำ จะลบเลือน รอยช้ำ ไม่จำจด จะลืมเสีย ให้หมด ปลดกลืนกล้ำ จะลืมรัก จากชาย ที่ใจดำ จะลืมคำ เขาฝาก ไปจากทรวง จะ เริ่มชีวิตใหม่ ที่ใสกว่า จะ ลบรอย น้ำตา คราหล่นร่วง จะ สร้างสรรค์ สิ่งสวย ด้วยแดดวง จะ ไม่เชื่อคำลวง ติดบ่วงใด.. จะยิ้มรื่น ชื่นบาน ในวันพรุ่ง อรุณรุ่ง ทิวา ฟ้าสดใส เปลียนแปลงตน จากคนเหงา ที่เศร้าใจ เป็นคนใหม่ ใสสด หมดระทม... "สุนันยา"

Create Date : 03 กันยายน 2554

Last Update : 4 กันยายน 2554 9:48:59 น.

37 comments

Counter : 1958 Pageviews.

ความทุกข์ถมทับร่างช่างหนักอึ้ง
มิอาจเพ้อรำพึงคะนึงหา
คำขอโทษฝากถึงสุนันยา
จำใจลาจากกันในวันคืน..
ดั่งโซ่ตรวนผูกมัดรัดเอาไว้
มิอาจไปหรือเอ่ยได้ดั่งใจหวัง
คงหลบเร้นกายาเพียงลำพัง
ซ่อนความหวังได้กลับมาเหมือนเดิม..

.

โดย: ปีศาจวสันต์

วันที่: 3 กันยายน 2554 เวลา:1:49:32 น.

สวัสดีค่ะ คุณสุ

โดย: newyorknurse (newyorknurse

) วันที่: 3 กันยายน 2554 เวลา:5:28:33 น.

อรุณสวัสดิน้องสุ....

เช้าวันนี้อากาศที่อุบลดีมากๆ..ฝนไม่มีแต่ฟ้าครึ้มๆเหมือนฟ้าก่อนฝนตก..บรรยากาศสบายๆน่านอนเล่น...

อ่านกลอนชุดที่สอง..ของคุณบ้านริมโขง..เศร้าจัง..สามารถกลั่นความเศร้าในใจออกมาเป็นอักษรได้เช่นนี้...ทำให้ได้อารมณ์ร่วมของคนอ่านมากพอสมควร...

วันนี้ขอให้จิตใจน้องสุ...ราบรื่นร่าเริงได้รับแต่สิ่งดีๆทั้งวันนะ...

โดย: พี่ชายคนหนึ่ง.... (คนอุบล

) วันที่: 3 กันยายน 2554 เวลา:6:57:41 น.

สวัสดีค่ะ คุณ น้อย
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะ มาเยี่ยมทักทาย
มีความสุขมากๆนะคะ...