ไพเราะครับ คุณสุ
หวัง เศร้า ลึกๆ

หากว่าฟ้ายังมีพรุ่งนี้
เป็นวันที่หัวใจตามใจฝัน
ขอมีรักซื่อตรงคงนิรันดร์
เคียงข้างกันและกันตราบวันตาย

เพลงเพราะจัง

*กลบทรักร้อย*

ดอกรักเอยเอยชื่นระรื่นรส
ร้อยเรียงบทบทสร้อยเคลิ้มคล้อยหวาม
ประดับห้วงห้วงรักประจักษ์นาม
เป็นเขตคามคามหวงแห่งทรวงเรา

ดงรักไหวไหวทักสุดหักหา
ตรงเข้ามามาเยี่ยมกลีบเหลี่ยมเถา
อวลคุ้นเคยเคยสวาทก่อพาดเมา
ยืนยาวเย้าเย้ารื่นลืมตื่นลา

สะพรั่งรักรักบานสราญแกล้ง
กายหมดแรงแรงฝันเข้าหรรษา
ตามทอทาบทาบนิ่งประวิงคา
สุดสายตาตาเห็นแต่เป็นรัก

มีรักแล้วแล้วเข็นมิเป็นอื่น
คนแสนหมื่นหมื่นเร้ามิเท่าประจักษ์
เพียงหนึ่งเดียวเดียวเลิศประเสริฐนัก
เพียงพอภักดิ์ภักดิ์อื่นมิฝืนเอา

ดอกรักโชยโชยกลิ่นถวิลไหว
คิดถึงใครใครคลอพะนอเฝ้า
สุคนธ์ตลบตลบเหมือนจะเคลื่อนเคล้า
ให้สองเราเราสนิทมิคิดคลาย


สวัสดีวันแดดอุ่นอีกวันค่ะ...ก่อนจะหนาวๆๆอีกในวันพรุ่งนี้ค่ะพี่สุ อิ อิ

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะคุณสุ กลอนบทนี้ชอบจังเลย เพราะดีค่ะ

โดย: Tonkra49 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:36:44 น.

Orkut Scraps

สวัสดียามบ่ายครับ

ตอบคุณ….สุนันยา

มวลบุปผา มาลี มีหลายหลาก
กลิ่นหอมมาก ฝากใจ ให้ลุ่มหลง
คือมะลิ หอมซึ้ง ตรึงใจตรง
ใจมั่นคง คือพี่ ที่มองเธอ

โอ้มาลี สวยสด งดงามนัก
พี่แอบรัก มาลี นี้เสมอ
หากเหี่ยวเฉา คราวใด ใจละเมอ
หอมเลิศเลอ สวยใส ใจจังเลย

อ่านกลอนแล้วซึ้ง หวานซะไม่มี

ถามจริง เป็นเช่นกลอนข้างบนเหรอ
เดี๋ยวหนุ่ม ๆ เข้าจะสมัครเป็นแถวนา

แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะคุณสุ
กลอนหวาน อ่านแล้วอินเลย
เพลงบรรเลงเพราะจังค่ะ ...

อยากจะเขียนกลอนเศร้าเหงาสุดสุด
แต่สะดุดเขียนไปได้ไม่เท่าไหร่
เริ่มออกแนวเกินคาดประหลาดใจ
ทำอย่างไรก็ไม่เศร้าเค้ลาน้ำตา

ออกเป็นแนวเที่ยวเล่นเน้นปีนป่าย
กลอนสบายเฮฮาพาสร้างสรรค์
เชิญเพี่อนพ้องน้องพี่มาหม่ำกัน
แนวทางนั้นไยต้องซ้ำ.......ต้องตามใคร

ชอบเขียนกลอนแบบไหน...เขียนโลดเลยพี่สาว...
เราชอบกลอนเศร้า....ใครว่าอย่างไรก็รับฟัง
แต่ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเอง....

เพียงแค่นี้ อ่อนหวาน เทียบล้านซึ้ง
มิต้องถึง บทบรรพ์ ก็ฝันหา
เพียงแคนี้ นั่งอ่าน ก็หวานตา
อวลอุรา เหลือแล้ว หนอแก้วใจ

ได้ยินเจ้า เฝ้าพร่ำ ด้วยคำห่วง
ว่าหมดดวง หมดรัก ถูกผลักไส
มิอยากเชื่อ หูตน เจ้าบ่นไป
นี้อะไร จริงแท้ หรือแค่ลวง

ทั้งทั้งที่ สวยใส ใจสะอาด
หรือเจ้าวาด ความฝัน สู่ชั้นสรวง
มิมองคน มีใจ จะหมายควง
เจ้าดาวดวง เดินข้าม มิตามแล


หากจะเขียน กลอนรัก ฝากสักหน
นึกถึงคน เป็นห่วง นะดวงแข
จะนั่งอ่าน ทุกวัน มิผันแปร
ถึงแม้นแม้ เป็นที่รอง ของอารมณ์


สวัสดีครับ ที่ไม่อึดอัดคนแปลกหน้า

ความรู้สึกลึกล้ำเกินคำสิ้น
อยู่ในจินต์ลิ้นพร่ำหาคำไหน
เทียบเสมอทรวงนั้นมั่นฤทัย
ด้วยสัตย์จริงจากใจมอบให้รัก

ดั่งว่ามากเม็ดทรายหลายสมุทร
เป็นที่สุดของใจสุดไสผลัก
ทรายหนึ่งกำพอหญิงได้พิงพัก
เพียงตระหนักเสี้ยวส่วนยังจวนใจ

หวังเปรียบหรือคือหมายทรายคำนี้
เอาปฐพีมากางสุดกว้างใหญ่
สาดเม็ดทรายหลายสมุทรประดุจนัย
คงท่วมท้นล้นไปถึงแดนอินทร์

หากว่าฟ้ายังมีพรุ่งนี้
เป็นวันที่หัวใจตามใจฝัน
ขอมีรักซื่อตรงคงนิรันดร์
เคียงข้างกันและกันตราบวันตาย.........คุณเบย์

หากว่าฟ้ายังคงมีพรุ่งนี้
รักที่มี จากจินต์ ไม่สิ้นหาย
แม้เวลา คล้อยเคลื่อย เลือนมลาย
พี่อย่าคลาย หน่ายรัก หนีจากจร...........


สวัสดีค่ะคุณเบย์
ขอบคุณ มากมายสำหรับคำชมค่ะ

ดอกรักโชยโชยกลิ่นถวิลไหว
คิดถึงใครใครคลอพะนอเฝ้า
สุคนธ์ตลบตลบเหมือนจะเคลื่อนเคล้า
ให้สองเราเราสนิทมิคิดคลาย.........ญามี่

เมื่อรักซึ้งซึ้งทรวงจึงห่วงหา
เมื่อรักลาลาลับ กลับใจหาย
เมื่อเคยมีมีเขา เคล้าเคียงกาย
เมื่อเขาหน่ายหน่านเรา จึงเศร้าทรวง

ดอกรักเฉาเฉาหล่น จนฌศร้าโศก
สายลมโบกโบกโบย รักโรยร่วง
ที่ว่างามงามชื่น เป็นขื่นลวง
อยู่ในบ่วบ่วงเหว ของเปลวเพลิง...



หวัดดีจ้ะน้องมี่ ขอบใจมากนะจ๊ะ
ที่แวะมา

ระบบฝากรูปปอม...เพิ่งใช้ได้จ้า...
ส่งขนมก่อนนอนจ้า

โดย: กาปอมซ่า วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:16:08 น.

ตะวันลับฟ้าหลายเพลาแล้ว
อีกเสียงแว่วเรไรก็ไกลห่าง
แสงโคมแหวกราตรีมีลางลาง
เห็นแนวทางนำมาหาเพื่อนเรา

เคาะประตูร้องเรียกเพียงแผ่วแผ่ว
ได้ยินแล้วโปรดรู้เสียงผู้เหงา
ก็เกรงใจจึงใช้เสียงเพียงบางเบา
กระซิบเจ้าว่าฝันดียามนิทรา
……………………………………………..
สวัสดียามค่ำคืนครับคุณสุ

สวัสดีค่ะคุณTonkra49

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณอ้อมแอ้ม
สุก็เพิ่งกลับจากจันท์ มาไม่กี่วันเองค่ะ
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

มวลบุปผา มาลี มีหลายหลาก
กลิ่นหอมมาก ฝากใจ ให้ลุ่มหลง
คือมะลิ หอมซึ้ง ตรึงใจตรง
ใจมั่นคง คือพี่ ที่มองเธอ

โอ้มาลี สวยสด งดงามนัก
พี่แอบรัก มาลี นี้เสมอ
หากเหี่ยวเฉา คราวใด ใจละเมอ
หอมเลิศเลอ สวยใส ใจจังเลย.......พี่สุระสิทธิ์

ภมรร้ายหมายดอมหอมมาลี
ไม่ถนอม ค่านี้ ว่าลีเผย
เปียบนารี เป็นดอกไม้ หวังได้เชย
แล้วละเลย ห่างหายไม่ใยดี

หากเปรียบ นารีเป็น เช่นบุปผา
ขอเป็นเพียง ดอกหญ้า กลางวิถี
ของชาวไพร ไกลถิ่น ภุมรี
ในพงพี คอเคล้า คู่ชาวดิน......

สวัสดีค่ะคุณ ไวน์
เป็นอย่างกลอน ที่เขียนจริงๆค่ะ
555....หนุ่มที่ไหนคะ จะมาเข้าแถวสมัคร
จะได้รับแจกใบสมัครให้ ทันทีเลยค่ะ...หุหุ
ใครมา ไม่บ้า ก็เมาแล้วล่ะ...อิอิ

สวัสดีค่ะ คุณ ~anrin~
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา
ดีใจ ที่ชอบค่ะ
แวะมาบ่อยๆนะคะ

อยากจะเขียนกลอนเศร้าเหงาสุดสุด
แต่สะดุดเขียนไปได้ไม่เท่าไหร่
เริ่มออกแนวเกินคาดประหลาดใจ
ทำอย่างไรก็ไม่เศร้าเค้ลาน้ำตา

ออกเป็นแนวเที่ยวเล่นเน้นปีนป่าย
กลอนสบายเฮฮาพาสร้างสรรค์
เชิญเพี่อนพ้องน้องพี่มาหม่ำกัน
แนวทางนั้นไยต้องซ้ำ.......ต้องตามใคร...กาปอม

ที่อยากเปลี่ยนแนวไป กลัวใครเบื่อ
คนเคยเอื้อ อ่านกลอน นอนร่ำไห้
เพราะกลอนเศร้า สุนันยา พาท้อใจ
จึงคิดไป นานา สาระพัน

อยากเขียนกลอน อ้อนแอบ แนบไออุ่น
ก็ไม่คุ้น คารม คมเสกสรรค์
คงต้องร้อยกลอนเศร้า ร้าวจาบัลย์
ประหนึ่งมันฝังลึก ผนึกทรวง.....


พี่เชื่อปอมจ้ะ
ขอบใจนะจ๊ะ

หากจะเขียน กลอนรัก ฝากสักหน
นึกถึงคน เป็นห่วง นะดวงแข
จะนั่งอ่าน ทุกวัน มิผันแปร
ถึงแม้นแม้ เป็นที่รอง ของอารมณ์.......คุณท่อนไม้

หากจะเขียน กลอนรัก ฝากอีกหน
ด้วยคำคน ชวนฝัน ผ่านขื่นขม
แน่หรือว่า จะนั่งอ่าน กานท์กลอมคม
รับอารมณ์ คนเหงา ที่เศร้านาน

เชื่อเถิดหนา ว่าไร้ดวง พ่วงความรัก
ดั่งทายทัก เส้นรักแขวน แดนประหาร
หากรักใคร ดวงใจ ต้องแหลกราน
ในดวงมาน หม่นหมอง ยากครองใจ

แม้สวยใส ใจสะอาด ก็คลาดแคล้ว
ไร้วี่แวว รักเยือน เหมือนหม่นไหม้
วาเลนไทน์ ใกล้วัน ยังหวั่นใจ
จะมีไหม กุหลาบแดง แกล้งให้กัน

ไม่ได้มอง สูงไป ไกลถึงสรวง
แต่ไร้ดวง รักก่อ รอเพียงฝัน
ไม่มีใคร หมายควง ดวงชีวัน
จึงโศกศัลย์ ดั่งบทกลอน...ใช่อ้อนลวง


สวัสดีค่ะคุณท่อนไม้
ไม่อึดอัดสักนิดค่ะ ดีใจด้วยซ้ำ มาบ่อยๆ
ไม่นาน ก็คุ้นแล้วค่ะ...

ความรู้สึกลึกล้ำเกินคำสิ้น
อยู่ในจินต์ลิ้นพร่ำหาคำไหน
เทียบเสมอทรวงนั้นมั่นฤทัย
ด้วยสัตย์จริงจากใจมอบให้รัก

ดั่งว่ามากเม็ดทรายหลายสมุทร
เป็นที่สุดของใจสุดไสผลัก
ทรายหนึ่งกำพอหญิงได้พิงพัก
เพียงตระหนักเสี้ยวส่วนยังจวนใจ

หวังเปรียบหรือคือหมายทรายคำนี้
เอาปฐพีมากางสุดกว้างใหญ่
สาดเม็ดทรายหลายสมุทรประดุจนัย
คงท่วมท้นล้นไปถึงแดนอินทร์.............คุณพันคม

ความรู้สึกลึกล้ำเกินคำกล่าว
ลมรอนร้าวพัดผ่าน สัมพันธ์สิ้น
คำว่ารัก มอบใคร อยู่ในจินต์
ดวงชิวิน สิ้นค่า คำว่ารัก

ดั่งเม็ดทราย นับไป ไม่สิ้นสุด
มหาสมุทร ยั่งหยั่งได้ ให้ประจักษ์
แต่ว่าใจ ของคน วกวนนัก
คำว่ารัก...บอกให้แน่ เธอแคร์ใคร

หรือเปรียบรัก ดั่งทราย มากมายนี้
เป็นข้อชี้ ทรายหว่าน นั้นกว้างใหญ่
ขอท้วงติง ว่ารัก จากดวงใจ
ไม่อาจเทียบ สิ่งใด เกินใจตน...


สวัสดีค่ะคุณ พันคม
ขอบคุณ สำหรับกลอนเพราะๆนะคะ

...

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
โอ้มาลี คงช้ำ น้ำตาไหล
ทั้งดอกใบ พลัดไกลไปจากถิ่น
เปรียบนารี โสภา น่ายลยิน
ภูมริน อย่าพี่ นี้ยังยอม

หากเปรียบเธอ นั้นเป็น เช่นบุปผา
เป็นดอกหญ้า มีค่า น่าถนอม
พี่ชาวไพร หลงไหล ได้ดมดอม
รักเนื้อหอม คอเคล้า คู่ชาวดิน......

เมื่อตะวัน สิ้นแสง ทุกแหล่งหล้า
มองปลายฟ้า มืดดำ คำอกเอ๋ย
คิดถึงสาว คนโก้ โอ้ทรามเชย
ก่อนเราเคย ต่อกลอน เข้านอนกัน
..



Orkut Scraps

ฝากฝันดีด้วยวจีละไมหวาน
ร่วมผสานกลอนกานท์จานอักษร
จงหลับใหลไอละมุนอุ่นหนุนนอน
ฝากจันทรทุกฝันครันนิทรา


ฝันดีครับ คุณสุ

คืนนี้มี่รู้สึกทั้งหนาวและง่วงมากๆ ก่อนนอนยังสัมผัสถึงเหงาได้สิน่า เอ๊านอนกันดีกว่านะคะ..ฝันดีค่ะ

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะคุณสุ

โดย: Tonkra49 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:5:41:28 น.

ฝากกลอนเหงาของสาวอีกคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งเหมือนกลอนรักสมัครสมาน
แต่เป็นกลอนวอนเศร้าร้าวดวงมาน
ถึงก่อนกาลนานมาอุราตรม

จวบจนถึงวันนี้มาอีกคราแล้ว
ขอเพื่อนแก้วโปรดรู้ซึ้งถึงความขม
ความรักเราเศร้ามากมายใจระทม
เจ็บแทบล้มต้องซมซานวานอย่าเมิน

จึงอดทนจนเข้มแข็งแกร่งแล้วหนอ
แต่ก็พอฝืนทนคนห่างเหิน
จึงอยากบอกเพื่อนยาถ้าบังเอิญ
ใครล่วงเกินกล่าวถ้อยร้อยวจี

เพราะเราเป็นเช่นคนที่ไร้รัก
เขาจึงทักรักพร่ำไปไร้ศักดิ์ศรี
มาดูถูกด้วยวาจาถ้อยพาที
ใจเรานี้ย่อมโกรธขึ้งถึงเป็นกลอน

จึงอยากฝากเพื่อนไว้ที่ในนี้
ว่าคนที่มีรักเศร้าเฝ้าทอดถอน
แต่เรามีศักดิ์ศรีที่ต่อกลอน
จึงขอวอนใครเขียนมาว่าคิดที...

สวัสดีค่ะคุณ สุ ฝากกลอนไว้ด้วยนะคะขอบคุณค่ะ

Orkut Scraps


สวัสดียามบ่ายครับคุณสุนันยา