คนเขียนกลอน บางทีนอนตื่นสาย
คนเขียนกลอน ตะกายน้ำลายไหล
คนเขียนกลอน หิวแล้วแทบขาดใจ
คนเขียนกลอน ลาไป....หาอะไรกิน....ก่อนนะจ๊ะ

มีช็อกโกแลตมาแบ่งกันจ้า

เขียนไปเถิด เปิดแจ้ง ให้แกร่งกล้า
ตามศรัทธา ค้นคิด จิตพิสัย
ลิขิตตาม รู้สึก ระลึกไป
จากหัวใจ เรียกร้อง ความต้องการ

ซื่อสัตย์ใส ในตน คือคนแท้
แม้นเพียงแค่ ตื้นตื้น คำพื้นฐาน
แต่ซาบซึ้ง ตรึงใจ ในกลอนกานท์
อันอ่อนหวาน เรียบเรียบ ที่เปรียบเปรย


อยากจะบอก เบาเบา ให้เจ้ารู้
เอียงข้างหู นั่งตรง ลงเฉยเฉย
ฟังเอาหนา คนงาม แม่ทรามเชย
....เจ้าใช่เลยยอดใจที่หมายปอง......

.......แม้มีคู่เคียงข้าง.........**ก็ช่างเขา**
ขอเพียงเรารวมใจใฝ่สนอง
ระบำร่ายกำหนดบททำนอง
มากลั่นกรอง สานใจให้กลมเกลียว.........

ถ้ายืนยันฝันใฝ่อย่าได้ท้อ
น้องจงรอความฝันอย่าหวั่นไหว
ความรักมีต่อกันอย่าหวั่นใจ
โปรดยิ้มให้แก่กันทุกวันเลย

คนเขียนกลอน บางทีนอนตื่นสาย
คนเขียนกลอน ตะกายน้ำลายไหล
คนเขียนกลอน หิวแล้วแทบขาดใจ
คนเขียนกลอน ลาไป....หาอะไรกิน.....กาปอม


คนเขียนกลอน นอนหิว ใส้กิ่วแล้ว
คนเขียนกลอน ต้องแจวหา หนมบ้าบิ่น...สัมผัสพอดีเยยยยย
คนเขียนกลอน ตื่นสาย หาไรกิน
คนเขียนกลอน ต้องกินหนม อารมณ์จึงมา....ใช่ป่าว


หวัดดีจ้ะน้องปอม
ขอบใจ สำหรับช็อกโกแลตนะจ๊ะ...

เค้ามาแอบอ่านกลอน ชอบแอบนอนเวลางาน
... 555+++ ....

มาแอบฟังเพลง อ่านกลอนดีๆด้วยค่ะ

อยากจะบอก เบาเบา ให้เจ้ารู้
เอียงข้างหู นั่งตรง ลงเฉยเฉย
ฟังเอาหนา คนงาม แม่ทรามเชย
....เจ้าใช่เลยยอดใจที่หมายปอง......

.......แม้มีคู่เคียงข้าง.........**ก็ช่างเขา**
ขอเพียงเรารวมใจใฝ่สนอง
ระบำร่ายกำหนดบททำนอง
มากลั่นกรอง สานใจให้กลมเกลียว.........คุณท่อนไม้

เพียงกระซิบ เบาเบา เท่านั้นเหรอ
คำเสนอ เพ้อพร่ำ นำใจเกี่ยว
อยากฟังซ้ำ หลายครั้ง ดังดังเชียว
บอกครั้งเดียว ยังไม่ซึ้ง...ตรึงดวงมาน..

...แม้จริงใจ วานบอก อย่าหลอกนะ
ใช่เลยล่ะ สายใย ใจประสาน
ระบำร่าย หายขื่น ชื่นสราญ
ลืมร้าวราน ก่อนหน้า...มาสานใจ...

**
ขอขอบคุณ กำลังใจ ให้หยัดสู้
เหมือนดั่งมี ผู้รู้ มาอยู่ใกล้
ช่วยชี้แนะ ด้วยหนา ถ้าพลาดไป
กลอนวิไล อาจเพี้ยน เขียนผิดแนว

คนเขียนกลอน มากมี หลายที่เขียน
เพียงขอเวียน มาสร้าง ทางผ่องแผ่ว
จะเดินตาม รอยไป ให้เห็นแวว
อยากเป็นแก้ว ประดับบ้าน ลานกวี....



สวัสดีค่ะคุณท่อนไม้
ดีใจจังค่ะ ที่เห็นมาอีก
มาบ่อยๆนะคะ....ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ถ้ายืนยันฝันใฝ่อย่าได้ท้อ
น้องจงรอความฝันอย่าหวั่นไหว
ความรักมีต่อกันอย่าหวั่นใจ
โปรดยิ้มให้แก่กันทุกวันเลย.................พี่สุระสิทธิ์

เมื่อคำกล่าว ยืนยัน ว่ามั่นนัก
ถ้อยสลัก เรียงร้อย ดั่งคอยเผย
หยอกเย้าบ้าง อย่างเอ็นดู รู้เปรียบเปรย
ความคุ้นเคย เอ่ยวาง....อย่างลงตัว.....



สวัสดีค่ะพี่สุระสิทธิ์
กลอนรักของพี่เขียนได้ ตลอดเวลา จริงๆนะคะ....อิอิ
ขอบคุณมากค่ะ

Orkut Scraps
//m.orkutn

Orkut Scraps
Scraps

รักที่ก่อ เกิดมา น่าเชยชิด
พรหมลิขิต ขี้ทาง สว่างใส
หากความรัก รักยิ่ง จริงจากใจ
วาเลนไทน์ สุขสันต์ สำราญเอย

สวัสดีค่ะ..คุณnuboonme

ขอบคุณมากค่ะ มาอ่านได้บ่อยๆนะคะ

ยินดีต้อนรับค่ะ

มีความสุขมากๆนะคะ

รักที่ก่อ เกิดมา น่าเชยชิด
พรหมลิขิต ขี้ทาง สว่างใส
หากความรัก รักยิ่ง จริงจากใจ
วาเลนไทน์ สุขสันต์ สำราญเอย......พี่สุระสิทธิ์

ถ้าหากมีรักเกิด คงเพริศแพร้ว
มองเห็นแววรักหวาน รอวันเผย
หวังพี่ชาย ช่วยหน่อย ร้อยรำเพย
รอรักเอ่ย นานปี ไม่มีมา......



วันนี้ พี่สุระสิทธิ์ ขยันเขียนกลอนมาบ้านสุจัง..หุหุ

See more heart images here!


น้องจงรอ ต่อไป ไม่นานนัก
เพราะว่ารัก จะไป ในไม่ช้า
พี่อยากช่วย น้องหน่อย นะกลอยตา
แต่พี่ยา จนใจ ทำไงดี

บ า ง ค รั้ ง ค ร า ... ค ร ว ญ ค ร่ำ ... เ พ ร า ะ ช้ำ โ ศ ก
ล ม โ บ ย โ บ ก ... เ บี่ ย ง เ บ น ... เ อ น เ อี ย ง ไ ห ว
ถ้ อ ย สำ น ว น ... ส ดั บ ส่ ง ... จ ร ร โ ล ง ใ จ
แ ก ว่ ง ก วั ด ไ ก ว ... เ กิ น ก ว่ า ... จ ะ ค ร่ า ดึ ง


จึ ง เ กิ ด ก่ อ ... ก า น ท์ ก วิ น ... ริ น ห ลั่ ง ไ ห ล
ถ้ อ ย ล ะ มุ น ... ก รุ่ น ล ะ ไ ม ... ร่ า ยเ รี ย ง ถึ ง
จิ น ต์ ก วี ... ก ร ะ ห วั ด ห ว า น ... ล ะ ล า น ต รึ ง
อั ก ษ ร ซึ้ ง ... แ ซ ม แ ท ร ก ... มิ แ ป ล ก ใ จ


เ พ ร า ะ พ ริ้ ง พ ล อ ย ... พ ร า ว พิ ศ ... ลิ ลิ ต เ จ้ า
ค ว า ม ค รื้ ม เ ห ง า ... เ งี ย บ ห ง อ ย ... พ ล อ ย ห วิ ว ไ ห ว
เ จ้ า สื่ อ แ ส น ... ซึ ม ซั ด ... รุ ม รั ด ใ จ
อั ก ข ร ะ ไ ซ ร้ ... ส อ ด แ ท ร ก ... ชำ แ ร ก ท ร ว ง


ก ร ะ ไ ร ห น อ ... ก ร ะ ห ยิ่ ม เ ห ยี ย ด ... เ สี ย ด แ ท ง ลึ ก
มิ อ า จ ต รึ ก ... ต ร อ ง ต า ม ... ค ว า ม ห่ ว ง ห ว ง
อั ก ษ ร เ จ้ า ... เ จ็ บ ช้ำ ... พ ร่ำ ถ า ม ท ว ง
ด้ ว ย ดั่ ง ท ร ว ง ... ด ว ง นี้ ... ที่ ถู ก ลื ม ๚ะ๛


หวัดดีขอรับ ท่านประธานฯเพลงพวงมาลัยฯ
มาดึก เพราะเพิ่งตื่น ขอรับ

ฝากกุหลาบทาบทรวงทุกรวงดอก
ผลิบานออกรายหอมออกล้อมหน
และบานเนิ่นนานในใจทุกคน
สุขอยู่บนทางรักพร้อมภักดี

น้องจงรอ ต่อไป ไม่นานนัก
เพราะว่ารัก จะไป ในไม่ช้า
พี่อยากช่วย น้องหน่อย นะกลอยตา
แต่พี่ยา จนใจ ทำไงดี..................พี่สุระสิทธิ์

พี่คงแกล้ง จนใจ ไม่อยากช่วย
ทีสาวสวย ยังเทียวหว่าน หวานทุกที่
พอถึงคราว บอกพี่ชาย ให้ช่วยที
ดูซีนี่ หมดปัญญา น่าน้อยใจ....


พี่สุระสิทธิ์ มัวแต่จีบสาวๆ
ไม่อยากคุยกะหนุ่มไล่ซี้........

ต่อกลอนน้องสุ
..

พี่จะแกล้ง จนใจ ทำไมเล่า
หากช่วยเจ้า คนดี ที่หวั่นไหว
เกิดถ้าน้อง เป็นสอง รองผู้ใด
คงจะได้ โกรธพี่ หนีไปเลย


See more days images here!

บ า ง ค รั้ ง ค ร า ... ค ร ว ญ ค ร่ำ ... เ พ ร า ะ ช้ำ โ ศ ก
ล ม โ บ ย โ บ ก ... เ บี่ ย ง เ บ น ... เ อ น เ อี ย ง ไ ห ว
ถ้ อ ย สำ น ว น ... ส ดั บ ส่ ง ... จ ร ร โ ล ง ใ จ
แ ก ว่ ง ก วั ด ไ ก ว ... เ กิ น ก ว่ า ... จ ะ ค ร่ า ดึ ง


จึ ง เ กิ ด ก่ อ ... ก า น ท์ ก วิ น ... ริ น ห ลั่ ง ไ ห ล
ถ้ อ ย ล ะ มุ น ... ก รุ่ น ล ะ ไ ม ... ร่ า ยเ รี ย ง ถึ ง
จิ น ต์ ก วี ... ก ร ะ ห วั ด ห ว า น ... ล ะ ล า น ต รึ ง
อั ก ษ ร ซึ้ ง ... แ ซ ม แ ท ร ก ... มิ แ ป ล ก ใ จ


เ พ ร า ะ พ ริ้ ง พ ล อ ย ... พ ร า ว พิ ศ ... ลิ ลิ ต เ จ้ า
ค ว า ม ค รื้ ม เ ห ง า ... เ งี ย บ ห ง อ ย ... พ ล อ ย ห วิ ว ไ ห ว
เ จ้ า สื่ อ แ ส น ... ซึ ม ซั ด ... รุ ม รั ด ใ จ
อั ก ข ร ะ ไ ซ ร้ ... ส อ ด แ ท ร ก ... ชำ แ ร ก ท ร ว ง


ก ร ะ ไ ร ห น อ ... ก ร ะ ห ยิ่ ม เ ห ยี ย ด ... เ สี ย ด แ ท ง ลึ ก
มิ อ า จ ต รึ ก ... ต ร อ ง ต า ม ... ค ว า ม ห่ ว ง ห ว ง
อั ก ษ ร เ จ้ า ... เ จ็ บ ช้ำ ... พ ร่ำ ถ า ม ท ว ง
ด้ ว ย ดั่ ง ท ร ว ง ... ด ว ง นี้ ... ที่ ถู ก ลื ม ๚ะ๛.........เปลวอัคคี



เพียงถ้อยถึง...ถามไถ่...ในอักษร
สำนวนกลอน...ซ่อนนัย...ใจรู้ปลื้ม
คารมครวญ...ยวนเย้า...คราวโศกซึม
ดังเมฆครึ้ม...ฟ้าหม่น....รอฝนปราย

พิรุณฉ่ำ...เย็นชื่น...สู่ผืนหล้า
เมื่อฝนซา...ฟ้าหม่น...เริ่มพ้นหาย
เหมือนดวงจินต์...สิ้นเหงา...เศร้าคล้อยคลาย
ด้วยความหมาย...ในกวี...วลีงาม

พิลาศล้ำ...พจน์ศิลป์...ถวิลห่วง
ลำนำสรวง...สาส์นส่ง...ตรงคำถาม
เพ่งพินิจ...พิศถ้อย...ร้อยเรียงความ
ปรากฏนาม...งามงด...บทวจี

ไร้ลีลา...อารมณ์...ที่สมชื่น
ช้ำสะอื้น ...กลืนเก็บ ...เจ็บไม่หนี
ระบายพร่ำ....ร่ำไห้...ในกวี
ให้เป็นที่...รองรับ...กลับระทม....


สวัสดีค่ะ คุณเปลวไฟ
ขอบคุณ มากนะคะ ที่มาเม้นท์

ฝากกุหลาบทาบทรวงทุกรวงดอก
ผลิบานออกรายหอมออกล้อมหน
และบานเนิ่นนานในใจทุกคน
สุขอยู่บนทางรักพร้อมภักดี.........คุณวลีฯ

กุหลาบแดง แฝงนัย ความหมายส่ง
ให้พบความ มั่นคง ได้ตรงที่-
ดวงหทัย ถนอม พร้อมรักมี
สุขเปรมปรีดิ์ แพร้วเพริศ..บรรเจิดนัก



สวัสดีค่ะ คุณวลี
ขอบคุณมากนะคะ..

สวัสดีค่ะ คุณกิ่ง
ขอบคุณ มากนะคะ..

สวัสดีค่ะคุณ newyorknurse

ขอบคุณ สำหรับดอกไม้สวยๆค่ะ
มีความสุข มากๆนะคะ

พี่จะแกล้ง จนใจ ทำไมเล่า
หากช่วยเจ้า คนดี ที่หวั่นไหว
เกิดถ้าน้อง เป็นสอง รองผู้ใด
คงจะได้ โกรธพี่ หนีไปเลย........พี่สุระสิทธิ์


ความรักเกิด ที่ใจ ใช่ใครก่อ
จะให้รอถึงไหน พี่ชายเอ๋ย
ถึงจะต้อง รั้งท้าย ไม่ว่าเลย
น้องคนเชย ขอสุดท้าย ปลายเส้นทาง....

*กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย*

เป็นอีกวันเหงาโปรยมาโชยแกล้ง
เป็นอีกวันเหงาแคว้งแทรกแซงดัก
เป็นอีกวันเหงาฝนลอบวนพัก
เป็นอีกวันเหงาหมักหมายจักรม

ดุจเหงาทอม่านบังคิดขังขื่น
ดุจเหงาทอม่านสะอื้นข่มกลืนขม
ดุจเหงาทอม่านปวดทำอวดลม
ดุจเหงาทอม่านระทมแล้วถมเพลิน

คราดอกเหงาส่งเพลงบรรเลงกล่อม
คราดอกเหงาส่งตรอมแห่ห้อมเหิน
คราดอกเหงาส่งคร่ำให้ย่ำเดิน
คราดอกเหงาส่งเมินหมางเดินเย้ย

เงียบเหงาสักครู่ก่อนแล้วจรต่อ
เงียบเหงาสักครู่คลอพะนอเฉย
เงียบเหงาสักครู่ง่วงนอนต้อนเลย
เงียบเหงาสักครู่เผยเราเคยกัน

แล้วนั่งลงเขียนเหงาบอกเล่าเพื่อน
แล้วนั่งลงเขียนเหมือนคิดเลื่อนพรั่น
แล้วนั่งลงเขียนพอชะลอควัน
แล้วนั่งลงเขียนทันเหงาหันไป..


สวัสดีวันเงียบเหงาแต่ฝนชุกมาก
ทั้งหนาวทั้งง่วงอยากนอนตลอดค่ะพี่สุ อิอิ

สวัสดีจ้ะน้องมี่...

บอกกับน้องน้องจ๋า อย่ามีเหงา
บอกกับน้องน้องเจ้า คราวอ่อนไหว
บอกกับน้องน้องรู้ อยู่ที่ใจ
บอกกับน้องน้องให้ คลายเหงาลง

เพราะอยู่ไกลถิ่นฐาน บ้านเมืองเกิด
เพราะอยู่ไกลถิ่นกำเนิด เปิดใจส่ง
เพราะอยู่ไกลถิ่นเก่า ไกลเผ่าพง
เพราะออยู่ไกลถิ่นคง ดังหลงทาง

เหมือนนกน้อยบินเดี่ยวเที่ยวลัดเลาะ
เหมือนนกน้อยบินเลาะเกาะแก่งขวาง
เหมือนนกน้อยบินผกผิน ไม่สิ้นวาง
เหมือนนกน้อยบินคว้วง กลางฟ้าไกล...


หวัดดีจ้ะ น้องมี่
ลองเขียนดู ผิดพลาดอย่างไร แนะนำพี่ด้วยนะ..
ขอบใจที่แวะมา สม่ำเสมอจ้ะ...

ขอบคุณสำหรับดอกไม้นะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ สุ แวะเอาขนมมาฝากค่ะ

ต่อกลอนน้องสุ
..

อันความรัก ก่อเกิด เปิดดวงใจ
จงจำไว้ รักนะ อย่าเมินหมาง
แม้จะต้อง รั้งท้าย อย่าวายวาง
พี่รักนาง จริงแท้ แม้จะเชย