นกขมิ้นเหลืองอ่อน จะนอนไหน
นกขมิ้นเหลืองอ่อน จะนอนไหน
จันทร์เต็มดวง คืนเพ็ญ งามเด่นสรวง ใจหนึ่งดวง รอนร้าว เฝ้าห่วงหา นกขมิ้น เหลืองอ่อน ที่จรลา ดวงจันทรา โศกเศร้า เฝ้าอาลัย
นกขมิ้น บินจร หาคอนจับ สุรีย์ลับ ร้าวรอน จะนอนไหน ต้องเร่รอน เลี่ยงหลบ กลัวพบภัย รู้บ้างไหม ใครหนึ่ง คำนึงครวญ
อยากรับเจ้า กลับรัง เหมือนดังก่อน ไม่ต้องนอน เดียวดาย ร่ำไห้หวน รอฟ้ารุ่ง แสงฉาย ไร้หมอกกวน คงได้หวน คืนถิ่น แผ่นดินเดิม
โอ้..จันทร์ยัง ปวดร้าว แสนเศร้านัก นกขมิ้น เหหัก ขาดหลักเสริม ใจอาวรณ์ หวั่นไหว ไร้สิ่งเติม แสงก็เริ่ม อ่อนล้า น้ำตาริน
ส่งประกาย ฉายส่อง ทาบท้องฟ้า แต่อุรา หม่นไหม้ ให้ถวิล นกขมิ้น รู้ไหม ในดวงจินต์ ไม่เคยสิ้น ทรงจำ ถึงความนัย
อยู่อดทน รู้หลบ เพื่อกลบเกลื่อน รอดวงเดือน เยือนรับ กลับคืนใกล้ รักษากายให้พร้อม ถนอมใจ รอฟ้าใส บรรจบ ค่อยพบกัน........
สุนันยา
บทกลอนนี้ เขียน เพื่อใคร คนหนึ่ง ที่คิดถึงอยู่เสมอ......ตลอดเวลาค่ะ
Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
34 comments |
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2554 20:59:49 น. |
Counter : 3593 Pageviews. |
|
|
|
ภาพก็เข้ากับบรรยากาศมาก
ชื่นชมคะ
พยามต่อไปคะ อย่ายอมแพ้