.....เรื่องราวของฉันผู้หญิงคนหนึ่ง..... Love has no boundaries.
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
18 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 

“นกขมิ้นเหลืองอ่อน จะนอนไหน”




“นกขมิ้นเหลืองอ่อน จะนอนไหน”


จันทร์เต็มดวง คืนเพ็ญ งามเด่นสรวง
ใจหนึ่งดวง รอนร้าว เฝ้าห่วงหา
นกขมิ้น เหลืองอ่อน ที่จรลา
ดวงจันทรา โศกเศร้า เฝ้าอาลัย


นกขมิ้น บินจร หาคอนจับ
สุรีย์ลับ ร้าวรอน จะนอนไหน
ต้องเร่รอน เลี่ยงหลบ กลัวพบภัย
รู้บ้างไหม ใครหนึ่ง คำนึงครวญ


อยากรับเจ้า กลับรัง เหมือนดังก่อน
ไม่ต้องนอน เดียวดาย ร่ำไห้หวน
รอฟ้ารุ่ง แสงฉาย ไร้หมอกกวน
คงได้หวน คืนถิ่น แผ่นดินเดิม


โอ้..จันทร์ยัง ปวดร้าว แสนเศร้านัก
นกขมิ้น เหหัก ขาดหลักเสริม
ใจอาวรณ์ หวั่นไหว ไร้สิ่งเติม
แสงก็เริ่ม อ่อนล้า น้ำตาริน


ส่งประกาย ฉายส่อง ทาบท้องฟ้า
แต่อุรา หม่นไหม้ ให้ถวิล
นกขมิ้น รู้ไหม ในดวงจินต์
ไม่เคยสิ้น ทรงจำ ถึงความนัย


อยู่อดทน รู้หลบ เพื่อกลบเกลื่อน
รอดวงเดือน เยือนรับ กลับคืนใกล้
รักษากายให้พร้อม ถนอมใจ
รอฟ้าใส บรรจบ ค่อยพบกัน........


“สุนันยา”




บทกลอนนี้ เขียน เพื่อใคร คนหนึ่ง
ที่คิดถึงอยู่เสมอ......ตลอดเวลาค่ะ











 

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554
34 comments
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2554 20:59:49 น.
Counter : 3593 Pageviews.

 

อืมหืมมมม เขียนเก่งจัง

ภาพก็เข้ากับบรรยากาศมาก

ชื่นชมคะ

พยามต่อไปคะ อย่ายอมแพ้

 

โดย: อาณาจักรสีเขียว 18 กุมภาพันธ์ 2554 9:55:05 น.  

 

ไอติมมาส่งค่ะ ไว้คลายร้อน
ขอบคุณเนื้อหาดีๆ ที่เอามาแบ่งปันค่ะ

Photobucket

 

โดย: Junenaka1 18 กุมภาพันธ์ 2554 13:37:01 น.  

 

แวะมาเสพกลอนนกขมิ้น ที่ส่งกลิ่นความคิดถึงอันหอมกรุ่นค่ะพี่สุนันยา

กลอนเพราะๆ เพลงหวานๆ
อ่านแล้วเพลิ๊น เพลินค่ะ
^ ^

 

โดย: ณ ปลายฉัตร 18 กุมภาพันธ์ 2554 17:25:28 น.  

 

นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนเถิดหนา
มองท้องฟ้าคืนเพ็ญเช่นดังฝัน
ความห่วงใยให้น้องมองดูจันทร์
ใจพี่นั้นฝากไว้แม้ไกลตา

เอาพระธรรมนำทางกระจ่างจิต
นำชีวิตรอดพ้นคนอิจฉา
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเร้าอุรา
มีปัญหาอย่าท้อเลยหนอเธอ

 

โดย: สุระสิทธิ์ 18 กุมภาพันธ์ 2554 20:07:11 น.  

 

 

โดย: สุระสิทธิ์ 18 กุมภาพันธ์ 2554 21:39:11 น.  

 



ขอให้อิ่มบุญและมีความสุขในวันมาฆบูชานะคะ


ฝันดีเช่นกันค่ะ

 

โดย: วลีลักษณา 18 กุมภาพันธ์ 2554 21:39:16 น.  

 


ธรรมะสวัสดีค่ะ..

วันนี้อ้อมแอ้มไปเวียนเทียนที่วัดพระราม 9 ค่ะ

แต่งไทย ผ้าไทย ไปเวียนเทียนด้วยค่ะ

ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญนะค่ะ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 18 กุมภาพันธ์ 2554 21:44:14 น.  

 

กลอนเขียนได้กินใจจริง ๆ ถ้าคนที่คุณสุ

คิดถึง เขาได้อ่านคงจะยิ้มแล้วหลับตา

อย่างมีความสุขที่สุดเลยครับ

แต่คงหลับไม่ลง คงมีแต่ความคิดถึงเพิ่ม

ขึ้นครับ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 กุมภาพันธ์ 2554 21:46:11 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ อาณาจักรสีเขียว
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมา
ขอบคุณ สำหรับกำลังใจ
สุไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 21:57:25 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ Junenaka1
ขอบคุณ มากนะคะ น่าทานจัง

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 22:01:21 น.  

 

สวัสดีค่ะ น้อง ฉัตร
ขอบคุณมากค่ะ น้องฉัตรเองก็เขียนกลอนเพราะ ไม่เห็นเขียนมาวางบ้านพี่บ้างเลย

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 22:03:12 น.  

 

นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนเถิดหนา
มองท้องฟ้าคืนเพ็ญเช่นดังฝัน
ความห่วงใยให้น้องมองดูจันทร์
ใจพี่นั้นฝากไว้แม้ไกลตา

เอาพระธรรมนำทางกระจ่างจิต
นำชีวิตรอดพ้นคนอิจฉา
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเร้าอุรา
มีปัญหาอย่าท้อเลยหนอเธอ.........พี่สุระสิทธิ์

จะนอนไหน ไร้ถิ่น ยังสิ้นหลัก
ไม่รู้จัก แหล่งคอย ใจลอยเหม่อ
อยากกับรัง ครั้งอยู่ มีคู่เจอ
ได้แต่เพ้อ อาลัย ดวงใจตรม

ต้องบินเดี่ยว เดียวดาย ไกลถิ่นฐาน
ชื่นสราญเคยรับ กับขื่นขม
หวังวันใหม่ได้คืน รื่นอารมณ์
จะสุขสม วันไหน ใจเฝ้าคอย........


ขอบคุณค่ะ พี่สุระสิทธิ์

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 22:11:15 น.  

 

ขอบคุณ พี่สุระสิทธิ์ อีกครั้งค่ะ

สำหรับธรรมะดีๆ..

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 22:14:35 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณ วลีฯ
ขอบคุณมากค่ะ

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 22:16:00 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณ อ้อมแอ้ม
อนโมทนาบุญด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 22:17:24 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณไวน์

คนที่สุเขียนถึง
เค้าคงไม่ได้มาอ่านหรอกค่ะ
แต่ถ้าเค้าได้อ่าน...แล้วดีใจอย่างที่คุณไวน์บอก
สุ..คงจะมีความสุขมาก...และนอนไม่หลับ
เพราะคิดถึง เค้าแน่ๆเชียวค่ะ...หุหุ

 

โดย: สุนันยา 18 กุมภาพันธ์ 2554 22:21:00 น.  

 

ต่อกลอน..

จะนอนไหนไร้ถิ่นอย่าสิ้นรัก
ถึงงานหนักเราจนทนเหงาหงอย
หารวงรังพอดูแม้อยู่ซอย
กระท่อมน้อยปลายนาน่ายินดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายสร้างหลัก
รอรังรักพักพิงอิงแอบพี่
คงสุขสันต์วันคืนชื่นชีวี
จงสุขีเถิดหนาอย่ากังวล

 

โดย: สุระสิทธิ์ 18 กุมภาพันธ์ 2554 23:03:49 น.  

 

นกขมิ้นเอยเจ้าเคยบินเคียงคู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหนสุดไกลฝัน
เคยเคลียเคล้าพะเน้าพะนอรำพัน
ไยกลับหันจากไปไม่หวนคืน

มองเพ็ญจันทร์คอยตะวันผันรุ่งสาง
ใจอ้างว้างเดียวดายทลายฝืน
คิดถึงเจ้าเช้าถึงค่ำย้ำยั่งยืน
ตะวันตื่นคืนกลับมาเยียวยาใจ

ฝันดีครับ คุณสุ

 

โดย: bayesian 18 กุมภาพันธ์ 2554 23:21:56 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณ สุ กลอนเพราะ เพลงเพราะค่ะ
บล็อกก็สวย คุณสุนี่เก่งไปหมดทุกๆทางเลยนะคะ อิอิ

ขอให้มีความสุขยามค่ำคืนค่ะ

คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

 

โดย: กิ่งฟ้า 18 กุมภาพันธ์ 2554 23:26:55 น.  

 

คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

เอ ตกลงนกขมิ้น จะมีที่นอนไหมคะ?

 

โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 19 กุมภาพันธ์ 2554 3:28:56 น.  

 

จะนอนไหนไร้ถิ่นอย่าสิ้นรัก
ถึงงานหนักเราจนทนเหงาหงอย
หารวงรังพอดูแม้อยู่ซอย
กระท่อมน้อยปลายนาน่ายินดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายสร้างหลัก
รอรังรักพักพิงอิงแอบพี่
คงสุขสันต์วันคืนชื่นชีวี
จงสุขีเถิดหนาอย่ากังวล........พี่สุระสิทธิ์

จะนอนไหนไร้ถิ่นไม่สิ้นรัก
จึงตระหนัก ความนัย ไม่สับสน
แต่ด้วยเล่ห์ อุบาย ในกาลกล
ต้อจำทน แม้ทุกข์ สิ้นสุขใจ

บินเดียวดาย ด้วยวิตกระหกระเหิน
ทั้งหนาวร้อน เผชิญ ความหวั่นไหว
รอรวงรัง พักพิง อิงแอบใจ
คือความหวัง ครั้งใหม่ ที่ใจรอ.....


ขอบคุณค่ะ พี่สุระสิทธิ์

 

โดย: สุนันยา 19 กุมภาพันธ์ 2554 6:25:36 น.  

 

นกขมิ้นเอยเจ้าเคยบินเคียงคู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหนสุดไกลฝัน
เคยเคลียเคล้าพะเน้าพะนอรำพัน
ไยกลับหันจากไปไม่หวนคืน

มองเพ็ญจันทร์คอยตะวันผันรุ่งสาง
ใจอ้างว้างเดียวดายทลายฝืน
คิดถึงเจ้าเช้าถึงค่ำย้ำยั่งยืน
ตะวันตื่นคืนกลับมาเยียวยาใจ........คุณเบย์

หวังเพียงวัน หวานชื่นหวนคืนกลับ
ยังรอรับ นกขมิ้น คืนถิ่นใหม่
รอยความร้าว หนึ่งช่วง คงร่วงไป
เริ่มชีวิต สดใสได้สักวัน

ในคืนเพ็ญเด่นฟ้า จันทราส่อง
แสงสีทอง ทาบทาพาสุขสันต์
เคยโศกซับ กับทรวง หน่วงจาบัลย์
หมดสิ้นวัน ทุกข์ท้อ....รอคืนคอน


สวัสดีค่ะคุณเบย์ ขอบคุณนะคะ

 

โดย: สุนันยา 19 กุมภาพันธ์ 2554 6:39:03 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณกิ่ง

แม้..ชมกันมากไปแล้วค่ะไม่ได้เก่ง อะไรเลยค่ะ (อายคนที่เค้าเก่งจริง น่ะ)
สุก็เขีบนตามใจนึกค่ะ คุณกิ่งก็เก่งมากค่ะ
ทำอะไรด้ตั้งหลายอย่าง...

ขอบคุณนะคะ ที่แวะมา

 

โดย: สุนันยา 19 กุมภาพันธ์ 2554 7:24:31 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณน้อย

นกขมิ้น ยังเร่ร่อนอยู่ค่ะ
ค่ำไหน นอนนั่นค่ะ...อิอิ

ขอบคุณมากนะคะ
มีความสุขมากๆค่ะ

 

โดย: สุนันยา 19 กุมภาพันธ์ 2554 8:36:03 น.  

 

น้องจงนอนถิ่นนี้ที่พำนัก
น้องจงพักจงผ่อนนอนเถิดหนอ
ความเจ็บใจเคยทำน้ำตาคลอ
พี่จะขอซับหน้านะคนดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายมุ่งมั่น
น้องยังฝันไปไกลด้วยใจนี้
ถึงหนาวร้อนอ่อนไหวใจยังมี
คนคนที่เธอรักให้พักใจ

0

[สวัสดีครับ สุขสันต์วันเสาร์ นะครับ]

 

โดย: สุระสิทธิ์ 19 กุมภาพันธ์ 2554 10:48:40 น.  

 

*ถ้าคุณมี60นาทีสุดท้ายกับคนรัก
..มีทางไหมจะทำตามใจปรารถนาได้สำเร็จ*

.........................

สวัสดีวันฝนพรำๆค่ะพี่สุ



 

โดย: ญามี่ 19 กุมภาพันธ์ 2554 11:57:39 น.  

 

น้องจงนอนถิ่นนี้ที่พำนัก
น้องจงพักจงผ่อนนอนเถิดหนอ
ความเจ็บใจเคยทำน้ำตาคลอ
พี่จะขอซับหน้านะคนดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายมุ่งมั่น
น้องยังฝันไปไกลด้วยใจนี้
ถึงหนาวร้อนอ่อนไหวใจยังมี
คนคนที่เธอรักให้พักใจ...........พี่สุระสิทธิ์

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายมุ่งมั่น
คนเคยรักแปรผัน ทำหวั่นไหว
ไม่เหลียวมอง เหมือนเก่า เขาห่างไกล
จึงร่อนเร่ เดียวดาย ไร้รวงรัง

นกขมิ้น บินเดี่ยว ต้องเหลียวหลบ
เพื่อหาทาง สงบ กลบความหลัง
สัญญาใจ คล้ายลม จมพะวังค์
เมื่อภินท์พัง รักเคลื่อน ต้องเลือนลา...


ขอบคุณ ค่ะพี่สุระสิทธิ์


 

โดย: สุนันยา 19 กุมภาพันธ์ 2554 15:06:52 น.  

 

ต่อกลอนน้องสุนันยา
..

นกขมิ้น บินเดี่ยว อย่าเลี้ยวหลบ
ทางสงบ ก็มี อยู่นี่หนา
เพราะดวงใจ มั่นคง ตรงอุรา
ที่สัญญา เอาไว้ ใจตรงกัน

อย่าบินเดี่ยว ให้ไกล ไปจากพี่
รอคนดี เคียงใจ เหมือนในฝัน
ยังระลึก ถึงเธอ เพ้อรำพัน
อยู่ทุกวัน แสนปลื้ม ลืมไม่ลง
..

 

โดย: สุระสิทธิ์ 19 กุมภาพันธ์ 2554 20:36:08 น.  

 

ส่งกระต่ายมาเยี่ยมนกขมิ้น
เยือนถึงถิ่นว่าอยู่ดีไฉน
จากรวงรังต้องพรากจากไปไกล
อยู่ที่ใดจงสุข....ทุกวันเอย

มาเยี่ยมพี่สุตอนดึกๆจ้า



 

โดย: กาปอมซ่า 19 กุมภาพันธ์ 2554 22:02:12 น.  

 

 

โดย: สุระสิทธิ์ 20 กุมภาพันธ์ 2554 10:37:05 น.  

 

กลับมาแล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะค่ะ

 

โดย: บาร์บี้แสนสวย 20 กุมภาพันธ์ 2554 12:49:40 น.  

 

อยู่อดทน รู้หลบ เพื่อกลบเกลื่อน
รอดวงเดือน เยือนรับ กลับคืนใกล้
รักษากายให้พร้อม ถนอมใจ
รอฟ้าใส บรรจบ ค่อยพบกัน........

(ต่อกลอนคุณสุนันยา)

จะรอวันนกขมิ้นเจ้าบินย้อน
ทนหลบนอนขวัญหายที่ปลายฝัน
อย่าห่วงเลยเคยคู่อยู่รำพัน
เราจะรอมีกัน..ใช่บั้นปลาย

ไทยยังคงเป็นไท..เหมือนให้สัตย์
แม้นเจ้าพลัดถิ่นหลงคงไม่สาย
ทุกข์ที่ท้อรอพี่มาคลี่คลาย
เพียงเม็ดทรายในรองเท้า..เจ็บร้าวทรวง

นกขมิ้นเหลืองอ่อนทนร่อนเร่
คนเกเรทำร้าย..ไม่ใหญ่หลวง
นกทั้งหมู่..ถูกขังในรังรวง
รอวันทวงสัญญา..ประชาคม

..อยากลงเพลงนกขมิ้น..ให้นะ
แต่เวลาไม่อำนวย.ต้องไปก่อน แล้วจะย้อนมาลงให้จร้า

 

โดย: คนเดียวที่ต้องการ 20 กุมภาพันธ์ 2554 14:13:26 น.  

 

พูดผิดอ่ะ....เพลง..ฉันคิดถึงบ้าน...
เปิดฟังให้ได้นะ..อยากฟังพร้อมกันนะ

//www.youtube.com/watch?v=CLlOhUouODI

 

โดย: คนเดียวที่ต้องการ 20 กุมภาพันธ์ 2554 14:28:57 น.  

 

นกขมิ้นเหลืองอ่อน นอนเสียเถิด
อย่าเตลิดไปไหนในไพรกว้าง
กินแค่อิ่มพอแล้วหนออย่าต่อทาง
ตะวันร้างย่างค่ำจำต้องนอน

ลูกน้อยร้องหาเจ้าอยู่ รู้ไหมนั่น ?
อย่ามัวฝันบินหลงจงกลับย้อน
คาบเอาเหยื่อเผื่อลูกด้วยมาช่วยป้อน
กลับมานอนบนคอนเก่า ดังเจ้าเคย..

 

โดย: สะมะภพ ศิรินทิพย์ IP: 223.205.6.13 7 มกราคม 2556 8:41:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สุนันท์ยา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




by http://www.zalim-code.com

free counters




ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน
ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
ผู้หญิงคนหนึ่ง ซาบซึ้งกวี
เรียงร้อยวจี..ฤดีเดียวดาย...



ผู้ชมออนไลน์
New Comments
Friends' blogs
[Add สุนันท์ยา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.