คะนึงหา..คราสองเรา
ขอบคุณ บทกวี ข้างบน ของพี่กวนจังแกค่ะ
คิด เหมือนกัน หวั่นไหว ฤทัยคิด
ถึง อย่างไร ในดวงจิต ยังคิดถึง
คนึง หา ยาใจ ใฝ่คนึง
ปราง เคยซึ้ง พี่ควรซึ้ง ถึงนวลปราง
ไกล กันสัก เพียงไหน ใจมิไกล
ห่าง ร่างนั้นรักมอบไว้ ฤาใช่ห่าง
จาง ใจชืด รักยังคง ไม่จืดจาง
ใจ ไม่ร้าง ยังมีพี่ นี้เคียงใจ
หวั่น พี่ไกล หน่ายรัก ชักจะหวั่น
ไหว ฤทัย พี่นั้นกลัวหวั่นไหว
ใคร ที่รัก ปักใจ มากกว่าใคร
กัน ใจห่าง เขาไว้ ให้ห่างกัน
เห หัวใจ ห่างเขาได้ ให้พี่เห
หัน หลังให้ อย่าใช้เล่ห์ ทำเหหัน
พลันจะเลือน กลายกลับ ลับลาพลัน
ครวญ หาอยู่ทุกวัน หวั่นใจครวญ
ขอ พี่อย่า มีใคร ใคร่ร้องขอ
หวน คืนมา พะนอ รอพี่หวน
ทวน รักเรา คราวก่อน วอนทบทวน
คืน รักให้กลับหวน ชวนพี่คืน
รัก น้องยังคงมั่น สัมพันธ์รัก
ชื่น ใจภักดิ์ รักนั้น ยังหวานชื่น
ยืนยันไหม ว่าคงรัก ภักดิ์ขวัญยืน
นาน แค่ไหน รักคงชื่น ยิ่งยืนนาน /...
คะนึงหา...พาหวั่น...วันเราสอง
เชยชิดปอง...ครองคู่...อยู่เคียงขวัญ
เอนกายแอบ...แนบชิด...พิศชมจันทร์
อีกดาวร้อย...เคียงกัน...สัมพันธ์ใจ
สัญญารัก ...พักตร์พริ้ม...ยิ้มระรื่น
ณ.ราตรี...ชมขื่น...คืนสดใส
สองแขนโอบ...ละมุน...อุ่นละไม
สองปรางแนบ...กรุ่นใน...ไหวซ่านทรวง
หวานน้ำคำ...พร่ำพลอด...ที่ออดอ้อน
ใจสะท้อน...อ่อนไหว...สู่ในห้วง
เสน่หา....พาซึ้ง ....ถึงแดดวง
ดังอยู่สรวง...สวรรค์...ชั้นวิมาน
สายลมพลิ้ว ...ปลิวผ่าน...จากม่านฟ้า
กระชับกอด...จากพี่ยา...พาสะท้าน
หวามไหวทรวง....โอ้ดวงใจ...ไร้แรงทาน
ด้วยรสรัก...ที่อ่อนหวาน....อันภิรมย์
สายสวาท...ยังซึ้ง...คะนึงหา
วันเวลา...ยังจำไว้...ไม่ขื่นขม
สัญญาใจ...ยังยึดมั่น ...ไม่หวั่นตรม
ถ้อยคารม...ยังหวานลึก...ตรึกทรวงใน
มองดูจันทร์...วันนี้...ที่ปลายฟ้า
ใกล้ถึงวัน...สัญญา...ย้อนมาใหม่
จะอยู่ข้าง...ไม่ร้าง...ห่างยาใจ
อิงอุ่นไอ...มิให้...ต้องคะนึง
กลับมาชื่น...ชมเคล้า...ดังคราวก่อน
กลับมาอ้อน...ป้อนคำ....พร่ำคิดถึง
กลับมาหา...พารัก...ภักดิ์รำพึง
กลับมาซึ้ง...รสสวาท....มิคลาดครา/
**************************
| Create Date : 10 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 11 ตุลาคม 2552 12:49:23 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 2804 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
Ladfa come here ka