ญ รัก ญ .....อยู่ได้....ไม่แปลกแยก
คำถามที่กลุ่มคนหลากหลายทางเพศมักต้องหาคำตอบให้กับตัวเองให้ได้ก็คือ
เราจะอยู่อย่างไรให้ได้..และมีความสุข ในสังคมนี้
ต่างคนต่างก็มีคำตอบที่เป็นสูตรการคิดของตัวเอง
เก๋เองก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นคนที่รู้จักตัวเองมากนัก....เลยต้องใช้คนอื่นเตือนสติ
เก๋รู้สึกขอบคุณคนๆนึงมาจนถึงวันนี้...คนที่เป็นกระจกเงาให้เก๋ได้มองเห็นตัวเอง...และปรับเปลี่ยนตัวเองให้สามารถเดินเข้าสู่สังคมได้อย่างคนทั่วไป
ตอนที่เก๋เรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีสอง เก๋ได้รับคำถามจากอาจารย์ผู้หญิงท่านหนึ่งว่า
ทำไมเก๋ถึงดูเงียบๆแล้วก็ไม่สดใสเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ
อาจารย์พูดถึงบุคลิกที่ดูผิดแผกไปจากเพื่อนๆวัยเดียวกัน เก๋เป็นคนเงียบไม่ค่อยพูด และไม่ค่อยจะร่าเริงเหมือนเพื่อนๆ เหมือนมีอะไรในใจ
ในตอนนั้นการได้พูดคุยกับอาจารย์...ทำให้เก๋เข้าใจถึงสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็น และไม่เคยรู้ตัวมาก่อนเลยว่า การที่เก๋เป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงทำให้เก๋ต้องสร้างโลกส่วนตัวไว้ ...โดยที่ไม่อยากให้ใครเข้ามาในโลกส่วนตัว ไม่อยากให้ใครมาทราบว่าเก๋เป็นอะไร
บวกกับแรงกดดัน ที่เก๋ทราบดีว่าที่บ้านไม่สามารถรับในสิ่งที่เก๋เป็นได้ เก๋จึงรู้สึกว่าคนรอบข้างเก๋อย่างเช่นเพื่อนๆ จะรับไม่ได้หากทราบว่าเก๋เป็นอะไร
ขนาดพ่อแม่ที่รักเรายังไม่สามารถรับเราได้ แล้วเพื่อนๆจะไม่รังเกียจกับสิ่งที่เราเป็นได้ยังไง ....นั่นคือความคิดของเก๋ในตอนนั้น
เลยส่งผลให้ตอนที่เรียน เก๋ไม่มีเพื่อนสนิทที่สามารถเปิดใจได้ทุกเรื่อง และมักไม่พูดเรื่องราวของตัวเองให้ใครฟัง
อาจารย์จึงเป็นคนเดียวที่เก๋ไว้ใจ และเล่าเรื่องราวในโลกของเก๋ให้ฟัง
อาจารย์รับฟังและให้คำปรึกษา ทำให้เก๋ลดความกลัวลง ทำให้เก๋รู้สึกว่า บางทีสิ่งที่เราเป็นก็ไม่ได้น่ารังเกียจอย่างที่เคยคิด
คนบางคนอาจจะรับเราได้ เหมือนกับที่อาจารย์รับฟังและให้คำปรึกษาโดยที่ไม่มองว่าเก๋เป็นคนผิดปกติ
ตอนที่เก๋เรียนปีสาม...เก๋บอกความจริงกับที่บ้านว่าเก๋เป็นอะไร ตามเหตุการณ์ที่เก๋ได้เล่าไว้ในเรื่องเล่า วันที่ต้องบอกแม่ว่า....ฉันชอบผู้หญิง
ในตอนนั้นเป็นจุดที่วิกฤตที่สุดในชีวิตของเก๋ การที่ได้บอกความจริงกับพ่อและแม่ไป ทำให้เก๋โดนต่อว่า
มันทำให้รู้สึกถึงว่าตัวเองผิดปกติและเป็นที่น่ารังเกียจ
ครอบครัวบอกเราว่า ผู้หญิงปกติจะต้องเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชาย
ทำให้เก๋รู้สึกคล้ายๆเป็นคนพิการและแบ่งแยกตัวเองเสมอว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงปกติ ความรู้สึกว่าตัวเองไม่เหมือนคนปกติติดอยู่ในใจเก๋ตลอดเวลา ถึงแม้เก๋จะมีแนวทางเดินเป็นของตัวเอง
ถึงแม้วันนั้นเก๋จะบอกกับตัวเองว่า เก๋จะเดินในเส้นทางที่เก๋เลือกให้ดีที่สุด จะเป็นคนดีที่สุดและรับผิดชอบตัวเองให้ได้
เก๋มุ่งมั่นทำหน้าที่ของตัวเอง ในขณะที่ลึกๆแล้ว เก๋ก็ยังคิดว่าตัวเองแตกต่าง...ไม่เหมือนคนปกติอยู่ดี
วันที่เก๋เรียนจบและทำงานแล้ว....
อาจารย์ก็ถามเก๋ว่า ทำไมเก๋ถึงชอบพูดว่าตัวเองไม่ปกติเหมือนคนอื่น
เก๋ไม่รู้ตัวเลยว่าเก๋มักใช้คำนี้แยกประเภทของตัวเองออกมาจากคนทั่วไป
วันนั้นอาจารย์ย้ำและบอกกับเก๋ว่า เก๋เป็นคนปกติเหมือนคนอื่นๆ
อาจารย์ถามว่า..แฟนของเก๋ก็เป็นผู้หญิงที่เก๋เรียกว่าปกติ คือชอบผู้ชาย
แต่วันนี้เค้ามาคบกับเก๋ที่เก๋เป็นเก๋
ถ้าเก๋มองเค้าว่าเป็นผู้หญิงปกติ ....แล้วเก๋แตกต่างจากเค้าตรงไหน?
ในตอนนั้นเก๋ได้เข้าใจแล้วว่าความรักก็คือการมองผ่านลึกเข้าไปข้างใน
เรารักที่เค้าเป็นเค้าก็เท่านั้นเอง....ไม่สำคัญว่าเค้าจะเป็นเพศไหน
หลังจากวันนั้นเก๋เปลี่ยนไปในทางที่สามารถเปิดตัวเองได้มากขึ้น ไม่ทำตัวถอยห่างจากสังคมเพราะคิดว่าตัวเองแปลกแยก และกล้าที่จะเปิดใจมีเพื่อนมากขึ้น
คนบางคนอาจจะคิดว่าสังคมไม่ยอมรับเรา ผลักเราออกมา
แต่ถ้ามองดีๆ ....สำหรับบางคนอาจเป็นตัวเค้าเองที่เดินหนีออกจากสังคมออกมา....
การมองว่าตัวเองไม่ปกติ อาจทำให้การใช้ชีวิตเราไม่สมดุล ทำให้เราขาดเพื่อน ทำให้เราขาดความมั่นใจที่จะเดินเข้าสู่สังคม
การที่จะยืนอยู่ในสังคมนี้ให้ได้โดยที่ทำใจยอมรับได้ว่าอาจมีทั้งคนที่ยอมรับและไม่ยอมรับเรา จะช่วยให้ชีวิตเราไม่ร้อนรน....
เราไม่สามารถเปลี่ยนความคิดใครให้มาชอบหรือไม่ชอบเรา เราทำได้ดีที่สุดในส่วนของเรา ที่เหลือคงต้องปล่อยให้เป็นไปตามความคิดของแต่ละคน
หากแต่ว่า การวางเฉยกับคนที่เราไม่ได้มีบทบาทกับชีวิตเรา อาจทำได้ง่าย เราอาจไม่ใส่ใจกับความคิดของคนเหล่านั้นได้
แต่ในอีกด้าน มันเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก หากคนเหล่านั้นมีบทบาทและสำคัญกับชีวิตเรา เช่นพ่อแม่เรา เป็นคนในครอบครัวที่เรารัก
หลายๆคนจึงยังต้องอดทน และใช้ความพยายามเพื่อพิสูจน์ว่าเราสามารถดีในแบบที่เราเป็นอยู่ได้
ให้เราค่อยๆใช้สติแก้หาทางออกของแต่ละปัญหาไปทีละขั้น แล้วสติจะพาเราก้าวผ่านปัญหาไปได้เอง
สิ่งที่เกิดขึ้นในโลกนี้ไม่อาจเป็นไปอย่างที่ใจเราต้องการได้หมด....จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะมีคนชอบหรือไม่ชอบเรา
แต่เราสามารถอยู่ในสังคมแบบไม่แปลกแยก และมีความสุขในมุมเล็กๆของเราได้
ความสุขที่เราสร้างได้...ความสุขที่เรามองให้ดีๆก็จะเห็น
ในสิ่งที่เราคิดว่าโชคร้าย..อาจมีความโชคดี
ในความทุกข์...อาจมีความสุข
ถึงแม้เก๋จะโชคร้ายที่มีความไม่เหมือนใครติดตัวมา... แต่เก๋ก็โชคดีที่บททดสอบเหล่านี้ทำให้เก๋กลายเป็นคนอดทนและไม่ย่อท้อ
ถึงแม้ตอนนั้นที่บ้านจะรับเก๋ไม่ได้....แต่เก๋ก็ยังโชคดีที่พ่อแม่เลี้ยงเก๋มาจนโต...ด้วยความรัก
แม้ครอบครัวของแฟนจะไม่ยอมรับ...แต่เก๋ก็โชคดีที่มีแฟนที่รักเก๋อย่างมั่นคงและพร้อมจะฝ่าฟันไปด้วยกัน
แม้บางครั้งคนรอบข้างจะมองเราเหมือนตัวประหลาด....แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าเรารักกันและมีความสุขจากความรักของเรามากขนาดไหน
ความสุขเหล่านั้นจะอยู่รอบๆตัวเรา แค่เรามองหาอีกด้านที่มีความสุข มากกว่าจะมองแค่ด้านทุกข์
ไม่ว่าเราจะเป็นอะไร...เราก็สามารถมีความสุขอยู่ในสังคมที่อยู่ได้
สุข...จากหัวใจเราเอง
Create Date : 25 มีนาคม 2554 |
|
27 comments |
Last Update : 25 มีนาคม 2554 22:47:28 น. |
Counter : 1165 Pageviews. |
|
|
ถึงแม้จะมีครอบครัวที่สามารถยอมรับได้มั้งไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ไม่มีเรื่องแฟนมาให้ปวดหัว มีเพื่อนที่รัก แต่จอยก็ยังหลีกหนีสังคมที่เป็นอยู่ เก็บตัวเงียบ ชอบอยู่กับตัวเอง
แต่นี่ก็คือความสุขของจอยที่ได้ใช้ชีวิตแบบนี้ ไม่เดือร้อนใคร และไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเท่านั้นก็พอ
เอ่อ ขนาดเก็บตัวอยู่คนเดียวแล้ว ยังจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็ให้มันรู้ไปซิ