น้ำใจ...หายไปไหนหมด
เมื่อวานขึ้นรถไฟฟ้า...มองไปเห็นผู้หญิงท้องยืนอยู่ ...ไม่มีใครลุกให้นั่ง ผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ข้างหน้าผู้หญิงท้อง นั่งอยู่แบบนั้นหน้าตาเฉย
หลายครั้งที่เจอเหตุการณ์ทำนองเดียวกัน คนแก่, ผู้หญิงท้อง, เด็ก ยืนโหนรถไฟฟ้า รู้สึกไหมว่าสังคมบนรถไฟฟ้ามันแย่ลงเรื่อยๆ การที่เราได้นั่งบนรถไฟฟ้าเพียงไม่กี่นาทีนั้นไม่ได้ช่วยให้เราสบายขึ้นมากมาย แต่มีความหมายกับคนที่ร่างกายอ่อนแอกว่า ที่เราควรให้การเอื้อเฟื้อ
เราสามารถเดินช้อปปิ้ง เดินเล่นกับแฟนได้เป็นหลายๆชั่วโมง แต่กลับไม่สามารถเอื้อเฟื้อที่นั่ง ไม่สามารถอดทนยืนบนรถไฟฟ้าแค่ไม่กี่นาที
ลองคิดดูว่าหากคนชราที่ยืนอยู่เป็นคุณพ่อคุณแม่ของเรา ผู้หญิงที่ยืนอุ้มท้องอยู่เป็นคนในครอบครัวของเรา เราคงจะรีบลุกให้เค้านั่งอย่างไม่ลังเล ในทำนองเดียวกัน คนเหล่านั้นก็อาจจะเป็นคุณพ่อคุณแม่หรือคนในครอบครัวของใคร ซึ่งทุกคนก็ต้องการให้คนในสังคมเอื้อเฟื้อแก่คนในครอบครัวของเรา
หากเราอยากที่จะให้สังคมปฎิบัติกับคนในครอบครัวของเราเป็นอย่างดี เราก็ควรจะปฎิบัติต่อคนรอบข้างอย่างดีด้วย เพราะเราทุกคนเป็นตัวกำหนดสังคมว่าจะเดินไปในทิศทางไหน หากเราเมินเฉย ร่วมกันสร้างสังคมที่แล้งน้ำใจ ทุกคนก็จะเข้าใจว่าการปฎิบัติอย่างแล้งน้ำใจนั้นเป็นสิ่งธรรมดาที่ใครๆก็ทำกัน เราและคนในครอบครัวของเราก็จะได้รับการปฎิบัติแบบนั้นเช่นเดียวกัน
หากทุกคนลดการคิดถึงความสบายของตัวเองลงบ้าง มองคนที่อยู่รอบๆข้างว่าเค้าต้องการความช่วยเหลือหรือเอื้อเฟื้อสิ่งไหน สังคมจะได้เป็นสังคมแห่งการเอื้อเฟื้อและดูแลกัน
ถึงทุกคนจะไม่ได้ปฎิบัติดีได้ทั้งหมด ถึงจะมีคนแย่ๆอยู่ในสังคมบ้าง แต่เราก็มีส่วนช่วยผลักดันให้สังคมเป็นไปในทางดีได้อีกแรง คนแย่ๆเหล่านั้นจะได้ละอายที่คนส่วนใหญ่เห็นเค้าเป็นตัวประหลาด
Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2556 |
Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2556 14:32:56 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1067 Pageviews. |
|
|
|
น้ำใจมีน้อยมาก แต่ละคนพอเข้าไปแล้วไม่สนใจ ที่จะเผื่อแผ่ถึงคนอื่น
ยืนอออยู่ตรงหน้าประตู เอาหลังพิงเสา แล้วก้มหน้าก้มตาเล่นเครื่องมือเคลื่อนที่ทั้งหลาย
ไม่สนใจคนอื่นจะมีที่จับที่ยืนหรือไม่ แล้วพูดตรง ๆ ก็คือคนใช้รถไฟฟ้าส่วนใหญ่
มีการศึกษาทั้งนั้น แล้วพี่เห็นบ่อย ๆ คือ ผู้หญิงจะมีน้ำใจมากกว่า เห็นเด็ก คนชรา คนท้อง เธอจะเด้งตัวขึ้นมาทันทีไม่รี่รออิดออดเหมือนผู้ชายบางคน