เหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต คือเรื่องเล่าหลายๆเรื่อง..เมื่อเวลาผ่านไป
<<
สิงหาคม 2554
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
5 สิงหาคม 2554

วันศุกร์แห่งชาติ


วันนี้เป็นวันศุกร์แห่งความหฤโหด

เพราะนอกจากจะเป็นวันศุกร์ที่ปกติคนชอบเดินทางอยู่แล้ว

....ยังเป็นวันที่มีฝนตกหนัก

แทบจะไม่ต้องบรรยายความแออัดบนท้องถนนเลย




ย้อนกลับไปถึงค่ำวันพฤหัส..เมื่อวาน
ในระหว่างที่จะทานข้าวมื้อค่ำ เพื่อนผู้หญิงสมัยเรียนมหาลัยที่อยู่ใต้โทรมา



"เก๋...อุ๊อยู่กทม. นะ"

(โอ้........ไม่นะ...นึกในใจ เพื่อนจะโทรมาชวนเราไปทานข้าวมั้ยนะ)


ที่ตกใจเพราะเดาว่าเค้าน่าจะชวนเก๋ไปทานข้าวเย็นวันศุกร์...ซึ่งเก๋รับนัดเพื่อนสนิทที่เคยทำงานด้วยกันไปแล้ว



...นัดที่รับ..เป็นนัดที่เก๋เบี้ยวไม่ได้เลย...เพราะเค้าชวนเก๋มาสองหรือสามครั้งแล้ว แต่เก๋ติดโน่นนี่ ไปไม่ได้ทุกครั้ง

ถ้าเบี้ยวอีก...มีหวังเพื่อนเลิกคบแน่



จริงๆก่อนหน้าเพื่อนคนนี้จะนัด เก๋ก็รับนัดเป้ไปแล้วว่าจะไปทานอาหารกับเป้และพี่ๆที่ออฟฟิตเป้

แต่เป้ก็น่ารักนะ ถึงแม้เพื่อนคนนั้นจะโทรมานัดทีหลัง แต่เป้ก็เข้าใจและยอมให้เก๋ไปกับเพื่อน แบบว่ากลัวเพื่อนเลิกคบ





และแล้วความกลัวว่าเพื่อนสมัยเรียนจะนัดซ้อนซ่อนนัด ก็เป็นจริง

เพื่อนโทรมานัดทานข้าววันศุกร์จริงๆด้วย...ถูกเผง

ขอบอกว่าสองนัดนี้ทำให้อึกอักทำตัวไม่ถูกเลยว่าจะรับนัดไหน

ระหว่างเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน หาโอกาสเจอกันยาก แต่นัดมาทีหลัง

กับเพื่อนที่เรารับนัดไปแล้ว โอกาสที่จะเจอกันไม่ยากนัก แต่ก็เบี้ยวไม่ได้อีกแล้ว ..หมดโควต้า

สุดท้ายเลยสารภาพกับเพื่อนที่นัดทีหลังไปตรงๆว่า ...ติดนัดแล้ว

เพื่อนก็ยังอยากให้ไป อ้อนๆอยู่ แต่ก็นะ เลยบอกเค้าไปว่า ถ้านัดอันโน้นเปลี่ยนแปลงยังไงเดี๋ยวจะโทรไปหานะ





เช้าวันศุกร์...รีบโทรไปหาเพื่อนที่นัดกันทันที คอนเฟิร์มนัดตอนเย็น

แล้วเพื่อนก็คอนเฟิร์มมาว่า "แคนเซิล"

เฮ่อ...โล่งอกไป คราวนี้ไปกับเพื่อนสมัยเรียนได้แล้ว เย่ๆ...ลงตัวซะที


ช่วงเวลางานของวันนี้ยุ่งมาก ออกจากห้องประชุมโน้นก็เข้าห้องประชุมนี้

พอออกจากห้องประชุมก็ต้องรีบปั่นๆงานที่ต้องเร่งทำให้เสร็จ

สุดท้ายก็ไม่ได้โทรไปบอกเพื่อนสมัยเรียนว่าเราไปตามนัดเค้าได้แล้ว

แต่ก็ไม่เป็นไร...เค้าคงนัดเพื่อนคนอื่นๆอยู่แล้ว

เดี๋ยวพอมีเวลาซักนิดก็ค่อยโทรไปถามสถานที่แล้วก็เวลา





ประชุมช่วงเย็น...ยุ้ยโทรมา

"พี่เก๋ๆ...ไปตึ้งตึงกัน"

เฮ่อ...ยุ้ยเอ๊ย...

จะมานัดอะไรกันตอนนี้เนี่ย เอาเข้าไปวันนี้

"เลยบอกยุ้ยไปตรงๆ...ตึ้งตึงบ้านใครบ้านมันนะยุ้ย พี่ติดนัดแล้ว"
.
.

ปล่อยให้มานพูดจาถากถางไปตามระเบียบ






.....ประชุมสุดท้าย ลากยาวไปจนถึงทุ่มครึ่ง

แถมออกมาจากห้องประชุมฝนก็ตกหนักอีก...ออกจากออฟฟิตไม่ได้

เลยโทรไปถามเพื่อนคร่าวๆว่านัดกันที่ไหน ...ไกลจากที่พักเราเหมือนกัน



ไม่เป็นไร ระยะทางไม่ใช่อุปสรรค

...แต่ช้านจะออกจากออฟฟิตไปได้ไงเนี่ย...ฝนตกขนาดนี้

ออฟฟิตไม่มีรถผ่านด้วย ต้องนั่งมอไซค์ไปถนนใหญ่



กรรมของข้อยจริงๆ...เลยบอกเพื่อนแบบจ๋อยๆว่า กินข้าวกันไปก่อนเลยนะไม่ต้องรอ (เพื่อนนัดกินข้าวในห้าง เพราะทางโน้นฝนก็ตกเหมือนกัน)


คงไปกินข้าวด้วยไม่ทันแล้วล่ะ เพราะยังออกจากออฟฟิตไม่ได้ ฝนตกแบบนี้รถก็คงติดน่าดู ออกไปตอนนี้เพื่อนๆคงกินข้าวกันเสร็จแล้ว


เลยบอกเพื่อนไว้ว่าถ้าไปต่อให้โทรมาบอกอีกที...แล้วจะตามไป แต่ถ้าไม่ต่อคงไม่ไป เพราะกว่าจะถึงเพื่อนคงกลับกันแล้ว





พอฝนซาก็เป็นสก๊อยส์ของพี่วิน...ซมซานกลับห้อง


...สุดท้ายก็สั่งข้าวผัดที่ห้องทาน



เป้โทรมาบอกว่า...ทานบุฟเฟ่ต์ ไก่นุ่มยังกับสำลี อาหารมากมาย...อร่อยมาก เป้ทานไอศครีมไปสี่ถ้วย ฮือๆ



วันนี้ช่างมีกรรม...แคล้วคลาดจากอาหารทั้งปวง


จบวันศุกร์แห่งชาติด้วยความขมขื่น


เมื่วานยังเนื้อหอมอยู่เลย...ทำไมวันนี้หัวเน่าไปแล้วฟระเรา


...นั่งหงอ


เป้กลับมาห้อง

...เดินออกไปรับแบบหงอๆ

เป้หัวเราะไม่หยุด...


================


สิงหาคมเป็นเดือนแห่งความยุ่งเหยิง

หลายๆโปรเจ็คต้องขึ้นพร้อมกัน แทบจะแยกร่างทำงาน

แต่ก็ไหว...

บอกน้องที่ทำด้วยกันว่า...สู้ๆนะ เหนื่อยตอนนี้แต่เราจะยิ้มได้เมื่อปลายปี

หมายถึงตอนประเมินจะได้ไม่เขินที่จะบอกว่าทั้งปีเราทำอะไรบ้าง

แบบว่าเคยโดนช่วงบริษัทประหยัดงบ ไม่ให้ทำระบบอะไร

น้องตอบกลับมาทันที...เหนื่อยมาทั้งปี...ยิ้มไม่ถึงชั่วโมงเหรอพี่


อืม...นั่นแหละน้อง...อย่างน้อยเราก็ได้ยิ้ม 555








ปล. ตะเอง...คิดถึงเค้าบ้างนะ





Create Date : 05 สิงหาคม 2554
Last Update : 5 สิงหาคม 2554 22:32:48 น. 13 comments
Counter : 838 Pageviews.  

 
555 (ขอหัวเราะเป็นครั้งสุดท้าย)

ตอนทานบุฟเฟ่ต์เป้คิดถึงพี่ตลอดเลย

อาหารเพี๊ยบ!!!!

...
...
...

แต่ก็นะพี่ทำหน้าที่ของคนที่มีความรับผิดชอบไงคะ....ปลื้มค่ะ


โดย: Pae (sea_story ) วันที่: 5 สิงหาคม 2554 เวลา:22:48:10 น.  

 

เมื่อคืนบัวก็บอกว่าฝนตก เลยถามว่าอ้าวหรอ ที่นี่ ใบไม้ยังไม่กระดิกเลยอ่ะ

โถ ๆๆ น่าสงสาร ไม่เป็นไร คราวหน้าเอาใหม่ ต้องมีซักวันที่เราจะได้กิน..........


โดย: witch@thedog วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:7:17:16 น.  

 
ขำ เป้ หัวเราะให้เก๋ 5555

ดีนะเนี่ยที่มาเจอพี่ก่อน ไม่งั้นคงหาโอกาสยาก

เก๋ เป็นบุคลลสาธารณะ อิอิ


โดย: พี่อ้วน IP: 58.10.68.251 วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:8:59:00 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่อ้วน

ช่ายยยค่ะพี่เก๋เป็นบุคคลที่ตอนแรกทุกคนค้องการ

แต่ตอนหลังเนี่ยสิคะหมด...............


โดย: Pae (sea_story ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:10:30:51 น.  

 
หวัดดีจ้ะ เป้

แล้ววันนี้มีคิวนัดไปไหนรึเปล่า


โดย: พี่อ้วน IP: 58.10.68.251 วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:11:18:10 น.  

 
อิอิ เค้าคิดถึงตะเองตลอดนะ ฮ๊าาา เกี่ยวกับเรามั๊ยหว่า อิอิอิิ

เก๋คะ สวัสดีบ่ายวันเสาร์ วันที่อากาศร้อนม๊าคคคค --"นะคะ



ฝึก รอ ไข่ 5555555


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:14:48:20 น.  

 
ศุกร์ที่ผ่านมา เป็นคืนที่โหดร้ายมากจริงๆเลยค่ะ ฝนตกกระหน่ำ (ยิ่งกว่าศุกร์สิ้นเดือนที่ผ่านมาซะอีก)

ขำเก๋นะ .. ตอนแรกเนื้อหอมซ้า


โดย: เจเจ (See You Then ) วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:11:08:44 น.  

 
น่ารักจริงคู่นี้

มายกมือว่าเป็นบุคคลสาธารณะอีกคนค่ะ เคยนัดที่ ๒ กลุ่มบวกน้องหมูอีก อยากจะมีวิชานินจาฮาโตริจริงๆค่ะ หรือ ไม่ก็หุ่นจำลองของปาร์แมนค่ะ


โดย: -..- (tictin ) วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:17:41:43 น.  

 
ไม่เปนไรนะคะ
อย่างน้อยมีอีกหลายวันศุกร์ ที่เรามีความสุข
แต่วันศุกร์ของเวิ่ง ดั๊นเป็นวันศุกร์หัวฟู
ที่จะต้องทำการบ้านจนหัวฟูเลย อิอิ


โดย: เวิ่ง (Begining ) วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:22:26:59 น.  

 
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ฝนตกรถติด ชนะทุกสิ่ง


ช้านเกลียดกรุงเทพฯ ... อารมณ์นี้เลยป่ะเก๋


หัวเราะไปงั้น ติดสนั่นหวั่นไหวเหมือนกานนน วันโศกแห่งชาติ


โดย: ดวงลดา วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:11:34:01 น.  

 
ชอบข้อความบรรทัดสุดท้ายจังค่ะ

"อย่างน้อย เราก็ได้ยิ้ม"



โดย: ไอศครีมรสช๊อกโกแลตชิพ วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:18:30:29 น.  

 
เก๋คะ สวัสดีสายวันพุธ ขอให้ชีวิตสุขสดใสนะคะ ^^



กักขังฉันเถิด...กักขังไป ~~~~


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 10 สิงหาคม 2554 เวลา:11:36:08 น.  

 
เข้ามาอ่าน แล้วความรู้สึกบอกว่าชอบ

เก๋+เป้ คู่ของคุณต้องเป็นคู่รักที่น่ารักมากๆ แน่เลยคะ


โดย: การเดินทาง ของหัวใจ IP: 192.168.20.137, 223.204.15.186 วันที่: 1 ตุลาคม 2554 เวลา:11:40:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

sea_story
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกเส้นทางที่จะเดินได้

ถ้าเชื่อมั่นว่ากำลังทำสิ่งดี

..ก็ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมองเราไม่ดี

คิด..พูด..ทำ.. ในสิ่งที่เชื่อว่าดีที่สุด

แล้วทุกอย่างจะดีเอง
[Add sea_story's blog to your web]