BlogGang.com : : sea_story : วันสารทเดือนสิบ..."หลบบ้านกันหม้าย"

วันสารทเดือนสิบ..."หลบบ้านกันหม้าย"

เมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาได้กลับบ้านที่สงขลา แบบฉุกละหุกนิดหน่อย

เราเดินทางกันตอนกลางคืน ระหว่างทางก็คุยกับน้องชายไปเรื่อยๆ

อยู่ๆก็นึกถึงความฝันที่เพิ่งฝันเมื่อไม่กี่คืนที่ผ่านมา ก็เลยเล่าให้น้องชายฟัง

"เมื่อคืนก่อนฝันว่ายาย..(ชื่อยายข้างบ้านที่เสียไปแล้ว)เดินมาหาที่บ้าน
แกถามว่า... กินข้าวแล้วยัง"

น้องชายฟังแล้วก็พูดทันทีว่า
"แล้วแกขอให้ทำบุญให้เปล่า"

"ก็ไม่นี่...ถามแค่กินข้าวยัง แกพูดจบพี่ก็รีบตื่นเลย ...แบบกลัวแกขอ"

น้องชายเลยสานต่อให้ดูเป็นเรื่องเป็นราวว่า
"นั่นล่ะ แกก็ถามว่ากินข้าวยัง ...แกจะได้ขอกินด้วย"

ว่าไปนั่น...เห็นบรรยากาศข้างทางมืดๆเลยหลอกเราซะงั้น

"ช่วงนี้เป็นวันทำบุญเดือนสิบด้วย วิญญาณจะถูกปล่อยให้มาโลกมนุษย์"

ได้ยินน้องชายพูดก็เลยปิ๊งขึ้นมาเรื่องวันสารท รู้สึกอยากรู้จักประเพณีนี้มากขึ้น เพราะตั้งแต่เด็กก็ไม่ได้สนใจ จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าเค้าทำบุญกันวันไหน

ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมเลยรู้ว่า วันสารทเดือนสิบเป็นประเพณีที่ทำบุญให้กับญาติที่ล่วงลับไปแล้ว ซึ่งเค้าจะเรียกวิญญาณบรรพบุรุษว่า"เปรต" (ไหงตอนนี้เป็นคำด่ากันไปซะแล้ว)

การทำบุญจะทำสองครั้งคือบุญแรกแรม 1 ค่ำเดือนสิบ เป็นการได้รับอนุญาตจากผู้ดูแลให้วิญญาณบรรพบุรุษมาหาลูกหลานในโลกมนุษย์

ส่วนทำบุญอีกรอบเป็นการทำบุญครั้งใหญ่ แรม 15 ค่ำเดือนสิบ เป็นการส่งวิญญาณบรรพบุรุษกลับ (ปีนี้ตรงกับวันที่ 8 ต.ค.)

ประเพณีวันสารทเดือนสิบที่ใหญ่สุดคงเป็นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช เคยเห็นในทีวี...มีการแห่หมรับ ยิ่งใหญ่สวยงามจริงๆ

คนนครฯส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับการกลับไปบ้านเกิดเพื่อทำบุญให้กับบรรพบุรุษที่ล่วงลับ

============

จำได้ว่าตอนวัยรุ่นเคยไปร่วมงานทำบุญเดือนสิบที่วัดใกล้บ้าน

ภายในวัด มีคนเดินถือถาดที่ใส่ขนมหลากหลายชนิด อย่างเช่นขนมลา ขนมพอง และอื่นๆ(เรียกชื่อไม่ถูก)

แล้วก็มีผลไม้ ดูๆแล้วก็มีของน่ากินหลายอย่าง บางทีก็มีซ่อนเงินไว้ในขนม

สิ่งที่เค้าทำก็คือ จะนำถาดขนมไปนั่งประกอบพิธีตามจุดต่างๆในวัด

ลูกหลานก็จะมานั่งล้อมรอบถาดเป็นวงกลม

คนทำพิธีก็จะท่องๆบทสวด เชิญให้บรรพบุรุษมาทานอาหารในถาด

แล้วสุดท้ายก็จะคว่ำแก้วน้ำลงบนถาด เป็นสัญญาณว่าให้ลูกหลานเริ่มทำการแย่งขนมที่อยู่ในถาด

เพราะมีความเชื่อว่า ลูกหลานที่ได้ทานของที่บรรรพบุรุษทานเสร็จไปแล้วจะเจริญรุ่งเรือง

การแย่งขนมกันแบบนี้เรียกว่า "ชิงเปรต"

ตอนนั้นก็ได้ไปแย่งกับเค้าเหมือนกัน

เห็นถาดนึงขนมน่าอร่อย เลยเดินตามเค้าไป

พอไปถึงทุกคนก็นั่งยองๆ..

ฮิๆ ได้ทำเลดีด้วย นั่งอยู่วงในสุด ใกล้ถาด ตาก็เล็งขนมที่อยากทาน

พอคนทำพิธีคว่ำแก้ว..ยิ่งกว่าสัญญาณยิงปืนปล่อยตัวนักกีฬา

ทุกคนโน้มตัวไปข้างหน้าเป้าหมายคือถาด

เฮ้ย...เด็กที่ไหนนี่ !!!

เด็กผู้ชายสองสามคนที่ยืนอยู่ข้างหลังกระโดดข้ามเรามาจากวงนอกเข้าไปอยู่กลางวง

บางคนขายังอยู่บนบ่าเราอยู่เลย ทำเราเสียการทรงตัว

เฮ้ยๆ...แย่งในมือเราอีก

....กำ

ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก....

มองแทบไม่ทัน

เห็นอีกทีก็เหลือแค่เราและถาดเปล่า ที่เจ้าของกำลังยกถาดไปเก็บ

ไม่เหลือแล้วขนมที่หมายปอง

สุดท้ายก็บอกตัวเองว่า ...เราคงไม่เหมาะกับการแย่งชิง

ด้วยความกลัวเด็กขี่คอ เลยไม่กล้าเข้าไปแย่งอีก

ปีหลังๆเลยได้แค่มอง

เคยเห็นบางวงเด็ดมาก

พอคว่ำแก้ว...เจ้าของถาดยกถาดหนี...เก็บกลับบ้านเลย

อ้าว...แล้วจะมาทำพิธีกันทำไมเนี่ย

ก็สนุกดีนะ มีหลากหลายรูปแบบ

ถ้าขยันเดินหลายๆวงหน่อยก็จะได้ขนมกันเป็นกระสอบเลย

เห็นมืออาชีพเค้าแบกกระสอบขนมกลับบ้านกัน...วันรุ่งเช้าก็มีขนมแปรรูปมาขาย

หลักๆของประเพณีก็คงเป็นการทำบุญให้บรรพบุรุษที่ล่วงลับไป...เป็นการแสดงความกตัญญู

สนุกแล้วก็อบอุ่นดีนะ

น่าเสียดายที่กลับไปไม่ตรงรอบวันทำบุญหลัง คือวันที่ 8 ต.ค.

ลูกหลานชาวปักใต้ถ้ามีโอกาสก็กลับไปทำบุญ สืบทอดประเพณีกันนะ

==============

กลับไปบ้าน ตอนที่นั่งทานข้าวอยู่ก็หันไปดูบ้านยายที่ฝันถึง

ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้านแล้ว เพราะตากับยายเสียไปทั้งคู่ บ้านเลยปิดไฟมืด

พ่อบอกว่าบางคืนยังได้ยินเสียงร้องมาจากบ้านนั้นอยู่เลย

...เหอะๆ

ปกติพ่อเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผี พูดแบบนี้ทีเลยรู้ว่าเค้าคงได้ยินจริง

ทานข้าวไปขนลุกไป ฮ่าๆ

Create Date : 05 ตุลาคม 2553

Last Update : 5 ตุลาคม 2553 23:09:28 น.

42 comments

Counter : 1050 Pageviews.

ตอนเด็กๆๆ ปอยก็เข้าร่วมการชิงเปรตเหมือนกันค่ะ

ชาวบ้านจะเอาอาหารคาวหวานและผลไม้ไปรวมกันที่โต๊ะกลางแจ้ง เพื่อให้กับวิญญาณ เมื่อเสร็จแล้วแย่งเปรตกัน สนุกดีค่ะ เป็นประเพณีที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เทศกาลนี้อาจจะเรียกว่าเป็นการรวมญาติก็ได้นะค่ะ สนุกดีค่ะทุกคนไปพบปะกันที่วัด ได้พูดคุยได้พบเจอ

ปอยชอบจังค่ะ แต่ปอยไม่ได้กลับบ้านมาเกือบสิบปีแล้วค่ะ

วันนี้ขอให้มีความสุขนะค่ะพี่เก๋

โดย: reception hall

วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:12:29:33 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะเก๋

ว๊าวๆๆเป็นความรู้นะเพราะนู๋แอนไม่ค่อยรู้เรื่องนี้ซักเท่าไหร่

เรื่องหลอนๆขอข้ามเพราะนู๋แอนก็กลัวผะผะผีเหมือนกัน

เก๋อยู่สงขลาเหรอคะนู๋แอนก็มีญาติอยู่สงขลาเหมือนกัน

ช่วงนี้อากาศเย็นแล้วเตรียมผ้าหนาๆไว้ห่มยามนอนด้วยนะคะ