BlogGang.com : : sea_story : เรื่องเล่า...ชาวหอพัก

เรื่องเล่า...ชาวหอพัก

วันนี้ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในห้องพัก เลยนึกถึงเรื่องเล่าหลายๆเรื่องตลอดเวลาที่เป็นชาวหอ

คนที่มีบ้านอยู่ในกรุงเทพแล้วก็ถือเป็นเรื่องดีๆที่ไม่ต้องเจอประสบการณ์ต้องใช้ห้องพักต่อจากใคร

แต่คนต่างจังหวัดแบบเก๋และอีกหลายๆคนที่ยังไม่แน่ใจว่าชีวิตจะไปตั้งหลักแหล่งอยู่ตรงไหนดี หรือยังอยากมีชีวิตที่เคลื่อนย้ายได้สะดวก หอพักก็ถือเป็นทางเลือกชั่วคราวที่มาพร้อมกับเหตุการน่าตื่นเต้น เก๋คิดว่าหลายๆคนก็มีเรื่องเล่า

ก่อนหน้าที่เก๋จะเข้ามาอยู่ที่นี่ เก๋กระเซอะกระเซิงขนของจากที่เก่า ที่ต้องตัดสินใจย้ายออกอย่างกระทันหัน

เพราะมีเหตุการณ์ผู้หญิงห้องข้างๆผูกคอตาย เสียชีวิตอยู่ในห้องพักของเค้า ซึ่งเป็นห้องติดๆกันกับที่เก๋พักอยู่

ยังจำได้เลยว่า ตอนที่ทราบข่าว ไม่ได้มีความคิดที่จะย้ายที่พักเลย เพราะคิดว่าเราก็ไม่ได้รู้จักกับเค้า เราก็อยู่ส่วนเราเค้าก็อยู่ส่วนเค้า (ห้องเค้าก็มีไม่น่ามาหาเราเนอะ)

หลังจากทราบข่าว คืนแรก กลับที่พัก... ตอนเดินออกจากลิฟท์ออกมาอย่างผู้กล้า เท่ห์สุดๆ เพราะคนอื่นๆย้ายออกกันไปเกือบทั้งชั้น เหลือแต่ความเงียบ

ตอนช่วงที่ต้องเดินผ่านหน้าห้องเค้า เพื่อจะเดินไปที่ห้องตัวเอง....เท่านั้นแหละ มันเสียววูบเหมือนเดินผ่านมิติลี้ลับ(คิดไปเองแหละ)

และเริ่มเข้าใจตัวเองได้มากขึ้นก็ตอนที่หยิบกุญแจขึ้นมาไขประตูห้อง มันเสียวที่หลัง จนรู้สึกได้ว่ามือข้างที่ยื่นออกไปไขกุญแจมันสั่นจนเสียบไม่ตรงร่องกุญแจ

เฮ้ย..มือเราเป็นอะไรไป สั่นยังกับเจ้าเข้า เลยใช้มืออีกข้างคว้าหมับไปให้มือข้างนั้นสงบสติอารมณ์ประคองให้นิ่งขึ้นเพื่อให้ไขกุญแจห้องได้

ตอนนั้นในใจก็คิดแล้วล่ะว่า...จะไหวมั้ยเนี่ย เริ่มรู้สึกกลัวๆแล้วเหมือนกัน
บางทีก็เป็นตัวเรานี่แหละที่สร้างอารมณ์ให้กลัวไปเอง แต่ก็นะ หยุดความรู้สึกแบบนี้ได้ยาก

เข้าห้องไปก็ไม่อยากอยู่ในความเงียบ เปิดเพลงดังลั่นห้อง กำลังจะเปิดคอมนั่งทำงาน กะว่าจะสู้กับความกลัวของตัวเอง เพราะมันยังไม่มีอะไรผิดปกติเลย (รอให้มีก่อน..แล้วจะเป็นฝ่ายไปแบบเงียบๆเหมือนห้องอื่น)

ในระหว่างที่ต่อสู้กับความกลัวอยู่ในห้อง อยู่ๆก็คิดขึ้นมาได้ว่า สู้แล้วจะได้อะไรเนี่ย ถ้าดึกไปกว่านี้แล้วอยู่ๆเกิดอะไรขึ้นมา จะวิ่งไปหาใครได้...ทั้งชั้นเค้าก็ทิ้งเราไปเกือบหมดแล้ว

ขนาดเด็กส่งข้าวมาที...เธอยังมากันเป็นโขยง วิ่งกระหืดกระหอบกันมา
.
.
.

สุดท้ายก็ตัดสินใจได้....เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเท่าที่จำเป็น และรีบเผ่นออกจากห้องอย่างรวดเร็ว
ท่าเดินจ้ำๆหิ้วกระเป๋าออกมาดูไม่ได้เลย ......แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตอนเดินเข้า

ห้องพักหลายๆที่ก็เป็นแบบนี้ บางห้องก็มีประวัติ โชคไม่ดีก็เจอไป...เหมือนถูกหวย

อย่างห้องที่เกิดเหตุนั้น เก๋ทราบข่าวว่าเวลาไม่ถึงเดือนก็มีคนมาเช่าอยู่ในห้องนั้นแล้ว....สงสารคนมาเช่าใหม่จริงๆ เพราะเจ้าของที่พักใจร้ายมาก ไม่ยอมพิธีกับห้องนั้นเลย มีแค่ทำความสะอาดและปิดล็อคไว้ และแค่ไม่ถึงเดือนก็เปิดให้เช่าใหม่ ใครๆก็ว่าแกกลัวเปลืองเงิน

ใครที่กำลังหาหอพักใหม่ก็ต้องเสี่ยงกันหน่อย เรื่องแบบนี้คงไม่มีเจ้าของที่พักไหนบอกเราแน่นอนว่าห้องมีประวัติอะไรมา ถ้าฟลุ้คก็จะเจอห้องอย่างที่เก๋เล่ามาได้ ถ้าคนที่ไม่กลัวก็คงไม่เป็นไร แต่ถ้าใครมีจิตสื่อกับเรื่องแบบนี้อาจจะมีเรื่องเล่าในรายการคนอวดผีหรือไนท์ตี้ช็อคได้

อีกเรื่องนึงที่เพื่อนเก๋เล่าให้ฟัง มีเพื่อนของเพื่อนเก๋เป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกัน

เค้ากับแฟนต่างคนต่างก็อยู่หอพักคนละที่กัน พอคบกันนานไป เลยเก็บเงินซื้อบ้านด้วยกัน..กำลังจะย้ายเข้าไปอยู่บ้านใหม่

แต่คืนก่อนจะย้าย แฟนของเค้านอนอยู่ที่ห้องพัก แล้วก็เผลอหลับไปโดยที่เปิดประตูหลังห้องไว้ ปรากฏว่ามีผู้ชายห้องข้างบนปีนจากหลังห้องเค้าเข้ามา แล้วก็ขืนใจผู้หญิงคนนี้

คิดแล้วก็โมโหจริงๆ คนสมัยนี้เลวได้ใจ

แต่ก็ยังโชคดีที่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ทำร้ายร่างกายผู้หญิงจนถึงขั้นเสียชีวิตเหมือนข่าวสลดอื่นๆ แต่ผู้หญิงเราอ่ะเนอะ เจอเหตุการณ์แบบนี้ก็แย่ที่สุดในชีวิตแล้ว

เก๋เลยอยากเตือนเพื่อนๆที่อยู่หอพักนะคะ ขอให้ระมัดระวังอย่างที่สุดเลย
อย่างหอพักเก๋ตอนนี้ สิ่งที่เป็นปัจจัยหลักในการเลือกอย่างแรกสุดเลยก็คือเรื่องความปลอดภัย

ผู้หญิงบางคนต้องเช่าห้องอยู่คนเดียว ตอนหาหอพักใหม่ก็ดูแค่ราคา บางคนก็เสียดายเงิน ไม่อยากจ่ายเงินเยอะ เอาแค่ราคาเหมาะสมกับตัวเอง ส่วนเรื่องความปลอดภัยก็ไม่ได้สนใจ แต่มันก็เป็นความเสี่ยงถึงชีวิตได้นะคะ

อย่างหอพักที่กำลังอยู่นี้ เก๋เดินดูหมดเลยว่ามีระบบความปลอดภัยอะบ้าง ที่นี่เน้นเรื่องความปลอดภัยมากตั้งแต่ตอนสร้าง เพราะหลังห้องของทุกห้องออกแบบให้มีระยะห่างกันจนไม่สามารถปีนถึงกันได้ ตรงทางเดินก็มีกล้องติดไว้ตลอดทุกชั้น การติดกล้องของหลายๆที่อาจจะเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ เพราะหอพักส่วนมากติดไว้เพื่อนำกลับมาดูตอนที่เกิดเหตุว่าใครเป็นคนร้าย แต่ก็นั่นแหละ มันจะช่วยอะไรเราได้ หากมันเกิดเหตุการณ์ร้ายๆขึ้นแล้ว แต่ที่นี่ดีตรงที่มีคนนั่งดูกล้องอยู่ตลอดเวลาเพื่อดูแลความปลอดภัยในเชิงป้องกัน คนที่ดูกล้องก็เป็นผู้หญิง ไม่ใช่รปภ.ตัวล่ำๆหน้าตาโหดๆเหมือนในหนัง เพราะบางที รปภ.ของบางที่ก็เป็นคนก่อเหตุซะเอง

ห้องที่เก๋อยู่ตอนนี้ทำเลดีเรื่องความปลอดภัย เพราะมีกล้องติดตรงทางเดินหน้าห้องพอดี ประมาณว่าถ้าใครมายืนตรงประตูก็เห็นหน้าชัดเจน ตอนมาอยู่เค้ายังบอกเลยว่า ถ้ามีคนมาเคาะประตูแล้วเราไม่แน่ใจว่าเป็นใครแบบว่าไม่ได้นัดใครไว้ ก็ให้โทรไปบอกเค้าให้ดูกล้องได้เลย ถ้าเป็นคนที่เราไม่รู้จักเค้าก็จะขึ้นมาจัดการให้ โดยที่เราไม่ต้องเปิดประตูไปออกไป
ถึงที่นี่จะแคบไปซักหน่อยและราคาค่อนข้างแพงกว่าที่อื่นเมื่อเทียบกับขนาดของห้อง แต่เก๋ก็เข้าใจว่าเงินส่วนนึงใช้ไปกับบริการเพื่อความปลอดภัยต่างๆ ซึ่งก็ถือว่าคุ้มกับการรักษาชีวิตและความปลอดภัยของเรา

อยากเตือนเพื่อนๆที่เป็นชาวหอแบบเก๋นะคะ ไม่อยากให้เสียดายเงินทอง ตอนหาหอพักใหม่ก็ดูเรื่องความปลอดภัยเป็นอย่างแรกเลย อย่าใช้เงินเป็นตัวตัดสินใจ เงินหาเมื่อไหร่ก็หาได้ แต่ชีวิตเรานี่สิคะ บางครั้งอะไรๆก็เรียกคืนกลับมาไม่ได้จริงมั้ยคะ

ด้วยระบบความปลอดภัยที่ดีของที่นี่ ก็เลยได้เรื่องเล่ามาอีก
มีอยู่คืนนึงตอนตีสองหรือตีสามกว่าๆเก๋ไม่แน่ใจ อยู่ๆก็มีเสียงคนพูดอยู่หน้าห้องไหนซักห้องใกล้ๆกัน เสียงดังนั้นทำให้เก๋กับแฟนตื่นขึ้นมากลางดึก

“ชั้นก็แค่มาดูให้แน่ใจว่าสามีของชั้นอยู่ที่นี่รึเปล่า”

ฟังจากการสนทนาทำให้ทราบว่า ตอนนี้มีผู้หญิงคนนึงกับลูกสาวตัวเล็กๆมายืนอยู่หน้าห้องไม่ไกลจากเรา มาตามหาสามีที่ตอนนี้น่าจะอยู่กับผู้หญิงอีกคน แต่ห้องนั้นคงไหวตัวทันก่อนเลยไม่เปิดประตูออกมา และโทรไปบอกให้รปภ.ข้างล่างขึ้นมาคุยกับผู้หญิงและเด็กที่ยืนอยู่หน้าห้องให้ลงไปข้างล่างเพื่อเกลี้ยกล่อมให้กลับไป

เธอคนนี้น่าจะแอบเข้ามาพร้อมกับคนอื่นๆที่มีคีย์การ์ด ถึงเข้ามาในหอพักนี้ได้

เท่าที่ฟังดูเก๋ก็คิดว่าสามีของผู้หญิงคนนั้นคงอยู่ในห้องจริง เพราะถ้าไม่มี คนในห้องคงเปิดประตูมาไล่แล้ว

ฟังดูน่าสงสารอยู่ เพราะผู้หญิงคนนั้นพูดจาดี พูดกับรปภ.แบบว่าเสียงมีมารยาทและไม่ได้ใช้คำไม่ดีเลย เค้าขอแค่ให้คนข้างในเปิดประตูออกมา แถมยังมีลูกมาเพื่อให้รปภ.ใจอ่อนสงสารเด็ก แต่ก็นั่นแหละ หน้าที่ก็คือหน้าที่ รปภ.ที่เป็นคุณลุงแก่ๆเกลี้ยกล่อมอยู่นานมาก ยืนยันว่าการเข้ามาผิดกฎของที่พักนี้ และขอร้องให้ผู้หญิงกับเด็กลงไปข้างล่าง เพราะรบกวนห้องอื่นๆ

ผู้หญิงคนนั้นก็นะ พาลูกมาลำบาก มาคนเดียวไม่พอ ดึกๆดื่นๆน่าจะให้ลูกได้นอนหลับอยู่บ้าน ยังต้องพาลูกมาลำบากและเห็นสิ่งที่พ่อทำ
ถ้าในห้องนั้นมีสามีของตัวเองอยู่จริง จริงๆก็ไม่น่ามาตามแล้วล่ะ ถึงขั้นทำตัวแบบนี้แล้วก็น่าจะปล่อยให้อยู่ที่นี่ไปเลย ใช้ชีวิตของเราตามประสาแม่ลูกดีกว่า

แหะๆ อินไปหน่อย...ไปยุ่งเรื่องของเค้าทำไมเนี่ย

คืนนั้นก็เลยได้นอนฟังเรื่องชาวบ้าน จะนอนก็นอนไม่ได้ถ้าเหตุการณ์ยังไม่สงบ เสียงไม่ได้ดังจนนอนไม่หลับหรอก แต่กลัวหลับแล้วไม่รู้เรื่อง พลาดเรื่องชาวบ้านไปอีก อิอิ รู้ไว้เป็นประสบการณ์

ความปลอดภัยของที่นี่เลยกลายเป็นแหล่งซุกซ่อนของบรรดาภรรยาน้อยหรือกิ๊กไปซะอีก...เฮ้อ

คุยเรื่องหอพักต่อ สำหรับสาวๆที่อยู่หอพักนะคะ เก๋จะบอกแฟนเก๋เสมอว่าเวลาเดินจะเข้าห้อง ถ้ามีใครเดินตามมาจากลิฟท์ หรือทำท่าจะไขประตูห้องข้างๆ ก็ให้เค้าไขประตูเข้าห้องเค้าไปก่อน เราอย่าเพิ่งไขห้องเรา รอจนเค้าเข้าห้องแล้วเราค่อยไขห้องเราค่ะ

เพราะมีพวกปลอมแปลงทำเนียนแบบนี้มาเยอะแล้ว อาจจะเป็นคนนอกลักลอบเข้ามา พอเราไขห้องเราเค้าก็วิ่งมาผลักตัวเราเข้าห้องเรา ล็อคประตู ก็ทำมิดีมิร้ายเราได้แล้ว

เพราะงั้น อย่าเปิดห้องในระยะที่เราเห็นว่ามีใครยืนอยู่เด็ดขาด ให้ตัวอยู่นอกห้องอยู่ก่อนจะปลอดภัยกว่ารีบผลีผลามเข้าห้องค่ะ เพราะเราสามารถร้องเรียกคนอื่นๆให้ช่วยเหลือเราได้

การเป็นผู้หญิงที่ต้องอยู่หอพัก ขอให้ระมัดระวังตัวอย่างที่สุดนะคะ ปิดล็อคห้องทันทีที่เข้าห้องได้ ล็อคทุกอย่างให้หมดเท่าที่มี อย่างห้องเก๋มีล็อคสามชั้น (ลูกบิด, ที่บิดหมุนล็อก ไม่ทราบเรียกว่าอะไร, กลอน) ถ้ามีได้มากกว่านี้อีกก็น่าจะดี บ้าที่ล็อกไปแล้ว ฮ่าๆ

ถ้าระบบการล็อกของห้องมีไม่เยอะก็ควรซื้อมาเพิ่ม อย่างน้อยๆตอนเข้าพักวันแรกก็ให้ซื้อที่ครอบกุญแจมาใหม่เลย ระบบล็อคจะได้เป็นของเรา

เพราะเจ้าของที่พักก็ย่อมจะมีกุญแจห้องเราอยู่แล้ว ไว้ใจได้หรือไม่ได้ไม่เป็นไร เราซื้อกุญแจมาครอบไว้อีกอัน เค้าก็ไขเข้าห้องเราไม่ได้แล้ว กลัวดึกๆจะมีแขกไม่ได้รับเชิญมาเยี่ยมหน้าตาคล้ายเจ้าของหอเรา

การอยู่ในเมืองที่คนพลุกพล่านแบบนี้ก็เป็นอะไรที่เสี่ยงทุกฝีก้าวนะคะ เก๋เองเคยอยู่หอพักมาก็จะเตือนเพื่อนๆหรือน้องๆที่กำลังหาหอพักอยู่บ่อยๆว่าเรื่องความปลอดภัยสำคัญ ถ้าเราคิดจะอยู่เมืองนี้ให้ได้เราก็ต้องดูแลตัวเองให้ได้และดีที่สุด

เดี๋ยวนี้ใจคนโหดร้ายเยอะแยะ ระแวงไว้เยอะๆก็ไม่เสียหาย ดีกว่ามาเสียใจทีหลังเนอะ

"ขอให้ชาวหอทุกคนปลอดภัยค่ะ"

Create Date : 08 มีนาคม 2554

Last Update : 8 มีนาคม 2554 20:02:04 น.

13 comments

Counter : 1532 Pageviews.

ไม่เคยอยู่หอเลยค่ะ

โดย: toeyao

วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:22:04:23 น.

เก๋จ๊ะแวะมาหาแต่เวลามีน้อย ติดไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านย้อนนะจ๊ะ นอนหลับฝันดีค่ะ

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:23:38:47 น.

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ

โดย: แป๊ะย๊ง

วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:23:45:57 น.

การใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงทุกวันนี้ลำบากมากมิจฉาชีพเยอะๆๆๆๆๆๆ
ต้องระแวดระวังกันเรียกว่าเกือบจะทุกฝีก้าวทีเดียวเลย

โดย: อ้ายมะเดี่ยว

วันที่: 9 มีนาคม 2554 เวลา:8:50:22 น.

เคยอยู่หอพักคะ เพราะตอนนั้นตามคุณแฟนไปอยู่ด้วย ที่หอก็มีประวัติเหมือนกัน เคยมีเด็กนักศึกษาเป็น ชู้ กับเมียญี่ปุ่น แล้วญี่ปุ่นกลับมาเจอ เด็กนักศึกษา หนีไปจนสุดทาง กลัวดาบซามูไรมาก ก็เลยกระโดดออกไป .. 12 ชั้น ไม่มีรอด ..

อีกครั้งหนึ่ง ระหว่างทางกลับไปที่หอ เห็นรถเยอะผิดปกติ คิดในใจเลยว่า "หอกรูแหง" เพราะหอนี้ ใหญ่สุด สูงสุดในซอยแล้ว .. สรุปว่า เป็นผู้ชาย ปีนระเบียง ตกลงมาใส่รถที่จอดตรงนั้น และ เสียชีวิตคาที่ .. เอ่อ จิตใจไม่ปกติ อยู่คนเดียวไม่ได้ รีบออกจากหอ กลับมาออฟฟิศใหม่ทันที

แต่สุดท้าย ตอนนี้คุณแฟนย้ายมาอยู่ คอนโด ล่ะคะ เธอชอบเปิดประตูระเบียงทิ้งไว้ เพราะอุตส่าห์ตามช่างมาติดมุ้งลวด ให้ลมเข้า แต่แอร์ก็มองว่า อันตราย สุดท้าย ทั้งบ่น ทั้งอะไรๆ จนได้ข้อสรุปว่า จะเปิด ตากผ้า แล้วก็ปิดในตอนกลางคืน

ดีหน่อยที่ว่า คอนโดนี้ มีรปภ. นั่งอยู่ชั้นล่างสุดพอดี น่าจะพอเป็นหู เป็นตาได้บ้าง (ขอว่า รปภ.เป็นคนดีพอ ก็น่าจะโอเค)

ขอให้ ชาวหอ ชาวคอนโด ปลอดภัย คะ

โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว

วันที่: 9 มีนาคม 2554 เวลา:10:25:08 น.

เป็นข้อเตือนใจที่พึงระลึกถึงนะคะ

ขอบคุณคุณเก๋ที่เอามาแชร์

ปลอดภัยไว้ก่อน สำคัญสุดนะคะ

โดย: ดวงลดา

วันที่: 9 มีนาคม 2554 เวลา:12:28:16 น.

เก๋คะ...สวัสดียามเที่ยงค่ะ ขอให้มีความสุขกับอาหารมื้อเที่ยงนะคะ

ปล.น่ากลัวจังเลยเนอะเก๋

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 9 มีนาคม 2554 เวลา:13:02:50 น.

ซี เองก็เคยอยู่หอเหมือนกันคะ ไว้ใจกันยากเหมือนกัน ก็ยึดหลัก ปลอดภัยไว้ก่อน กับ กันไว้ดีกว่าแก้ ดีที่สุด

เกิดอะไรขึ้นแล้วจะย้อนไปแก้ลำบาก

ขอบคุณคะสำหรับประสบการณ์ที่มาแชร์กันคะ

ปล. ซี ไม่เคยเจอผีนะคะ แต่ว่าเพื่อนที่มานอนด้วยบอกว่าเคยเจอ เงา ดำ ตะคุ่ม ๆ ยืนมองอยู่ปลายเท้า
เล่นเอา ซี นอนคลุมโปง หลายวันเลยคะ แต่ก็ไม่ย้ายคะ เพราะยังไม่ได้เจอจริง ๆ

แต่ อะนะ คนเรา ร้ายกว่าผี อีก

กันไว้ดีกว่าแก้ ดีที่สุดคะ

โดย: ck_naka

วันที่: 9 มีนาคม 2554 เวลา:22:39:12 น.

เอากาแฟกับมัฟฟินมาฝากค่ะ

โดย: is_ninja

วันที่: 10 มีนาคม 2554 เวลา:7:58:10 น.

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 10 มีนาคม 2554 เวลา:15:09:31 น.

ฝันดีคะ คุณเก๋

โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว

วันที่: 10 มีนาคม 2554 เวลา:22:27:59 น.

เก๋คะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ นอนหลับฝันดีค่ะ ^^

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 10 มีนาคม 2554 เวลา:22:32:21 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย อีกครั้ง อิอิ

ไม่เคยอยู่หอค่ะ แต่เคยไปพักหอเพื่อน
แบบว่า ถึงมีคีย์การ์ด แต่เราแฝงเข้าไปได้ง่ายเหมือนกันนะ
ยังคิดว่า เค้าน่าจะมีคนคัดกรองอีกรอบ แบบดูเลยว่าห้องไหน มากะเค้ารึป่าวไรเนี้ย

ไปก่อนนะคะ เด๋ววันหลังมาเยี่ยมใหม่

โดย: witch@thedog

วันที่: 11 มีนาคม 2554 เวลา:14:28:49 น.