BlogGang.com : : sea_story : "เผด็จการ ป.4"

"เผด็จการ ป.4"

ตอนเรียนอยู่ชั้นป.4

ได้รับบทเรียนอะไรบางอย่างในชีวิต

วันนั้น....อาจารย์ประจำวิชาบอกพวกเราว่า จะให้ทำงานกลุ่ม

อาจารย์ให้เด็กทุกคนไปยืนหน้าห้อง

แล้วอาจารย์ก็เรียกชื่อเพื่อนออกมาสี่คน

คนที่ถูกเรียกมาทั้งสี่คน จะเป็นคนตั้งกลุ่ม

โดยสามารถเลือกสมาชิกเข้ามาในกลุ่มของตัวเอง

คุณครูให้เพื่อนทั้งสี่คนเรียกชื่อคนที่ตัวเองอยากให้เข้ากลุ่มด้วย...รอบละคน

รอบถัดมา... เมื่อสมาชิกเพิ่มขึ้น ในกลุ่มก็ร่วมกันปรึกษาว่าจะเลือกใครในรอบถัดไป

คนที่เก่ง...เพื่อนๆก็อยากให้ร่วมกลุ่ม เพื่อช่วยเหลือกันทำงาน

ทุกๆคนโดนเรียกชื่อออกไปทีละคน...ทีละคน

กลุ่มคนที่ยืนอยู่โดยยังไม่ได้ถูกเลือก...มีจำนวนน้อยลงเรื่อยๆ

ถึงตอนนั้น....ฉันรู้สึกประประหลาดใจขึ้นทุกที

เพราะฉันอยู่ในกลุ่มของคนที่ยังไม่ถูกเลือก

ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองน่าจะถูกเลือกไปให้อยู่ในกลุ่มตั้งแต่ลำดับแรกๆด้วยซ้ำไป

ฉันซึ่งเป็นเด็กเรียนดีสอบได้ที่หนึ่งของห้องทุกเทอมจนถึง ป.4

ฉันซึ่งมักจะได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้ากลุ่มทุกๆครั้งที่มีการแบ่งกลุ่มกันทำงาน

ฉันซึ่งเป็นเด็กนิ่งๆ ไม่เคยทำตัวมีปัญหากับเพื่อนๆ

และได้รับเลือกจากอาจารย์ให้เป็นหัวหน้าชั้นทุกปี

แต่ตอนนี้...ฉันกลับยืนอยู่หน้าห้อง กับเพื่อนอีกคนที่ผลการเรียนระดับท้ายๆ ซึ่งมักชอบทำตัวเป็นภาระไม่รับผิดชอบงานอะไรเลย
.
.

และสุดท้าย....เพื่อนๆก็เลือกเพื่อนคนนั้น...

...คงเหลือแค่ฉันไว้เป็นคนสุดท้าย..จริงๆ

ฉันต้องเดินเข้ากลุ่มที่เหลือ

รู้สึกหน้าชา.....กับสิ่งที่ต้องเจอ

ในตอนนั้น...ฉันได้แต่ถามตัวเองว่า

ทำไมนะ...ทำไมจึงเหลือฉันไว้กับคนที่แย่ที่สุดของห้อง

และยิ่งกว่านั้น...เพื่อนๆไม่เลือกฉัน

นี่ฉันแย่กว่าเพื่อนคนนั้นเลยเหรอ?

คืนนั้นฉันนอนคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

ยอมรับว่าตอนนั้นค่อนข้างยากต่อการเข้าใจของเด็กคนนึง

คนที่ค่อนข้างมั่นใจในความสามารถตัวเอง แต่กลับถูกมองว่าแย่กว่าคนที่แย่ที่สุดในห้อง

ฉันเริ่มคิดว่าฉันไม่ดีตรงไหน

แล้วฉันก็ได้พบว่า...ความมั่นใจในตัวเองโดยไม่สนใจคนอื่นนั่นเอง คือปัญหาของฉัน

ทุกๆครั้งที่มีงานกลุ่ม ฉันมักได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้ากลุ่ม

ฉันมักแสดงความคิดเห็น หรือบอกทิศทางของงานที่จะทำในกลุ่มว่าจะไปทางไหน

ฉันมักเป็นคนมอบหมายงานให้เพื่อนในกลุ่ม

และบางครั้ง หากต้องร่วมงานกับกลุ่มที่มีคนไม่รับผิดชอบเยอะๆ ฉันก็มักจะเก็บงานนั้นไปทำที่บ้านคนเดียว

สิ่งที่ฉันทำทั้งหมดเพียงเพื่อต้องการให้งานออกมาดีที่สุด

เมื่อเพื่อนๆไม่สนใจจะร่วมกันทำงานให้เสร็จตามเวลา...ฉันจึงต้องเก็บงานไปทำคนเดียว

ทำยังไงก็ได้....ให้งานเสร็จตามเวลา...และออกมาดีในความคิดของฉัน

การคิดถึงแต่เป้าหมายของฉันที่จะทำให้ผลออกมาดี ทำให้ลืมใส่ใจความรู้สึกของเพื่อนๆในกลุ่ม

ฉันมักถือความคิดของตัวเองเป็นหลัก โดยไม่ฟังความคิดเห็นของคนอื่น

จนสุดท้าย...ฉันกลายเป็นคนที่ไม่มีใครอยากทำงานร่วมด้วย

ฉันเข้าใจแล้วว่า...ความเก่งไม่ใช่สิ่งสำคัญของการทำงานเป็นทีม

การรับฟังความคิดเห็น การให้เกียรติกันต่างหากที่สำคัญ

เพื่อนร่วมกลุ่มต้องมาอึดอัดใจกับการถูกบงการจากฉัน ไม่มีใครอยากทำงานด้วยความอึดอัดใจ

บางทีการมีเพื่อนร่วมกลุ่มที่ไม่เก่ง คนที่ไม่ช่วยทำอะไรเลย

การอยู่เฉยๆของเค้า...อาจจะดีกว่าคนที่สร้างความลำบากใจให้กลุ่ม

หลังจากวันนั้นฉันก็ได้เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไป

เมื่อทำงานกลุ่ม...ฉันมักหลีกเลี่ยงการเป็นหัวหน้ากลุ่ม

รับฟังความคิดเห็นของเพื่อนๆ ลดความมั่นใจในความคิดของตัวเองลง

ไม่ว่าสิ่งที่กลุ่มสรุปจะเป็นไปตามสิ่งที่ฉันคิดหรือไม่ แต่นั่นคือสิ่งที่ถูกที่สุด เพราะมันคือมติของกลุ่ม

ฉันเริ่มทำตัวเงียบลง และขอให้คุณครูเลือกหัวหน้าชั้นคนใหม่

จะไม่มีฉันที่เป็นเผด็จการอีกแล้ว

สิ่งที่คิดได้ในตอนนั้น...อาจจะเป็นความคิดของเด็กคนนึง

ฉันอาจเดินทางสายใหม่ได้ไม่ดีนัก

เพราะหลังจากนั้นฉันก็กลายเป็นคนที่ไม่อยากทำอะไรโดดเด่นอีกต่อไป

ฉันเลี่ยงที่จะทำอะไรในตำแหน่งที่เป็นผู้นำ

เหมือนฉันยังปรับความสมดุลให้กับตัวเองได้ไม่ดีนัก

คงเพราะความเป็นเด็ก...

ความกลัวที่จะเป็นแบบเดิม....ทำให้ฉันเลือกที่จะไม่ทำ

แทนที่จะปรับให้มันอยู่ในระดับสมดุล

แต่การคิดได้ในตอนนั้นก็ทำให้ฉันสามารถกลับไปทำงานอยู่ในกลุ่มเพื่อนๆได้

ในโลกความเป็นจริง โลกของการทำงานปัจจุบันนี้ก็คงเป็นแบบนี้

ไม่มีใครเจ๋งคนเดียว

องค์กรเดินได้ด้วยหลายฝ่ายร่วมกันทั้งผู้นำและผู้ดำเนินการ

ไม่ใช่เพราะผู้นำองค์กรเท่านั้น

และก็ไม่แน่ว่า..ในบางองค์กร

อาจจะยังมีผู้นำที่เป็นแบบฉันตอน ป.4 อยู่ก็ได้

Create Date : 17 มกราคม 2554

Last Update : 17 มกราคม 2554 23:06:21 น.

5 comments

Counter : 622 Pageviews.

ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม สู้ น๊าคนเก่ง

โดย: อ้ายมะเดี่ยว

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:8:53:25 น.

ขอบคุณค่ะ
ช่วงนี้ชอบคิดถึงเรื่องสมัยอดีต...สงสัยจะแก่ อิอิ

พี่มะเดี่ยวคะ อัพบล็อกบ้างสิคะ ..รอเขียนเรื่องโอลิมปิคอีกครั้งมันนานนะคะ ฮ่าๆ

โดย: sea_story

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:9:22:41 น.

อัพบล๊อกเรื่องอดีต แต่นำมาใช้ได้ในปัจจุบันนะค่ะ

ผู้นำในองค์กรมีหลายแบบ องค์กรไหนได้ผู้นำดี เก่ง ก้อจะนำพาองค์กรไปในทางที่ดี องค์กรไหนได้ผู้นำไม่ดี พาองค์กรนั้นเสียหาย ส่วนตัวเคยได้ผู้นำมาหลายแบบ มีทั้งแบบเก่ง เชื่อมั่นตัวเองสูง แต่ไม่เคยเชื่อและไว้ใจลูกน้อง แบบนี้ขอบอกว่าไม่ดี และมีแบบเชื่อและไว้ใจลูกน้องมากเกินไป ก้อไม่ดีอีก เสียการปกครองและค่อนข้างหูเบาค่ะ การเป็นผู้นำนี่ยากนะค่ะ ที่จะให้อยู่ตรงกลาง พอใจด้วยกันทุฝ่าย และงานออกมาดีสำเร็จตามเป้าหมาย

วันนี้อากาศยังหนาวอยู่ แวะมาส่งชาร้อนให้คุณเก๋ค่ะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:10:39:35 น.

คิดดี ทำดี ได้ดีแน่นอนคะ

อ่านแล้วทำให้ย้อนดูตัวได้เลยคะ

แวะมาทักทายคะ

โดย: บางสิ่งในหัวใจ

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:15:05:41 น.

สวัสดีค่ะพี่เผด็จการ ป.4 อิอิ
แต่ตอนนี้พี่เก๋เป็นที่ปรึกษาที่ดีสำหรับหนึ่งเลยนะคะ

โดย: สายลมที่จากไป

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:20:45:11 น.