Group Blog All Blog
|
ภูผา กำแพง แสงดาว / สิรปกรณ์  ผู้แต่ง สิรปกรณ์ สำนักพิมพ์ นิลุบล พิมพ์ครั้งที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๖๐ ราคา ๒๖๕ บาท จำนวน ๒๒๔ หน้า ปกหลัง "ผมรักหมู่บ้านแสนพนม คืนไหนที่ผมเหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน ผมจะขึ้นไปที่ริมผาด้านหลังฐานปฏิบัติการเพื่อนั่งมองดวงดาวบนท้องฟ้า แสงดาวที่กะพริบอยู่บนนั้นทำให้ผมมีกำลังใจสู้ต่อ บูกิตบินตังเป็นเมืองคนกล้า มีนักรบ ทหาร ตำรวจหลายร้อยคนทิ้งชีวิตไว้ที่นี่เพื่อปกป้องประเทศชาติ แต่พวกเขาไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ยังคงคุ้มครองทุกคนอยู่บนฟากฟ้าโน่น นิจรู้ไหมว่าดวงดาวทุกดวงมีจิตวิญญาณของผู้กล้าเหล่านั้นอยู่" เรื่องย่อ (อาจสปอยล์) สำหรับ "ภูผา กำแพง แสงดาว" เล่มนี้ ผมเจอด้วยความบังเอิญใน facebook เห็นว่าเป็นหนังสือที่ได้รับรางวัลรองชนะเลิศรางวัลประภัสสร เสวิกุล ประจำปี ๒๕๕๙ ยิ่งพอรู้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ก็อยากอ่านขึ้นมาทันที รีบสั่งซื้อมาหนึ่งเล่มอย่างไม่ลังเล (สั่งซื้อกับนักเขียนโดยตรงเพราะไม่มีวางจำหน่ายตามร้านทั่วไปครับ) เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในพื้นที่สมมุติที่ชื่อ "บูกิตบินตัง" พื้นที่สีแดงซึ่งอยู่ในจังหวัดยะลา โดยมี "ร้อยเอกคีรี เด่นภูมิ" หัวหน้าฐานปฏิบัติการแสนพนมและ "ร้อยตำรวจเอกมหรรณพ ธยานันท์" หัวหน้าฐานปฏิบัติการตำรวจตระเวนชายแดนสายกำแพง ประจำการอยู่ ทั้งสองช่วยกันดูแลหมู่บ้านให้เกิดความเรียบสงบเรียบร้อยเสมอมา กระทั่งได้เบาะแสของกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบหลบซ่อนในพื้นที่ ประกอบกับมีการสร้างโรงเรียนแห่งใหม่ ความกังวลใจเกี่ยวกับสถานการณ์เลวร้ายบางอย่างก็ก่อตัวขึ้น อีกฟากหนึ่ง "นิจ เดชดำรง" ได้เดินทางมายังหมู่บ้านแสนพนม เพื่อเป็นครู ณ บ้านเกิดที่เธอจากไปนานนับสิบปี วันแรกของการมาถึงนิจได้พบกับมหรรณพที่สถานีรถไฟและเขาเป็นคนมาส่งเธอยังหมู่บ้านแสนพนม ชายหนุ่มประทับใจนิจตั้งแต่แรกเห็น ระหว่างทางคนร้ายได้สร้างสถานการณ์ ทำให้นิจหวนคิดถึงเหตุการณ์ในอดีต นั่นคือเหตุการณ์เผาโรงเรียนที่พรากชีวิตพ่อของเธอไป กระนั้นมันก็ไม่สามารถเผาความตั้งใจและอุดมการณ์อันแรงกล้าของเธอได้ ที่แสนพนมชาวบ้านต้อนรับนิจอย่างดี เธอหมั่นออกพบปะผู้คนที่เคยรู้จัก จนได้มาเจอกับคีรี แต่ทุกอย่างก็จบลงด้วยความไม่ประทับใจของทั้งสองฝ่าย หลังจากนั้นเหตุการณ์ต่างๆ ก็เกิดขึ้นในหมู่บ้าน ทั้งการลอบยิง การลอบขนอาวุธเถื่อน ทำให้นิจและคีรีได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น จนเกิดเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว แต่แล้ววันหนึ่งนิจกับเด็กนักเรียนก็ถูกจับตัวไปโดยกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ เพื่อแลกกับการเผาโรงเรียนทิ้ง คีรีและมหรรณพตัดสินใจตามไปช่วย ทว่าเหตุการณ์เลวร้ายก็เกิดขึ้นอีกครั้งอย่างไม่ทันตั้งตัว หลังอ่าน เล่มนี้ใช้เวลาอ่านนานมาก เพราะตั้งใจอ่านวันละบทก่อนนอน ทีนี้พักหลังๆ ผมชักจะง่วงง่ายขึ้น เลยพาลอ่านไม่จบอย่างที่หวัง สุดท้ายก็เลยตัดสินใจอ่านให้จบภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เรื่องสามจังหวัดชายแดนใต้ถือว่าเป็นอะไรที่ใกล้ตัวผมมาก เนื่องด้วยเป็นคนนราธิวาสแต่กำเนิด จึงเจอกับเรื่องแบบนี้มาเยอะพอสมควรเหมือนกัน คนที่รู้จักหลายคนก็จากไปก่อนวัยอันควรจากสถานการณ์ความรุนแรงนี่แหละครับ ด้วยความที่อินมาก เลยทำให้รู้สึกหดหู่ตามทุกคนในเรื่องที่ต้องสูญเสีย บางบทสรุปของตัวละครอ่านแล้วมันสะเทือนใจ แต่ก็เป็นความจริงที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกประการ ตอนแรกอ่านไปลุ้นมากว่าจะจบยังไง เพราะการเขียนเรื่องที่ยังคงเป็นจริงอยู่ในปัจจุบันให้จบลงอย่างสมเหตุสมผลและน่าจะเป็นไปได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย และบางประเด็นก็เปราะบางเกิน ดังนั้นจุดนี้จึงเป็นสิ่งที่นักเขียนต้องทำการบ้านมาอย่างหนักพอสมควร ซึ่งผมมีความรู้สึกว่าทำออกมาได้ดีในระดับหนึ่งเลยทีเดียว คือไม่ได้มีบทสรุปทั้งหมด ยังมีปลายเปิดให้ผู้อ่านคิดต่อเอาเองด้วย นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นถึงการอยู่ร่วมกันของคนต่างศาสนา ที่เมื่อมีความรักใคร่กลมเกลียวและเข้าใจกันแล้ว ย่อมจะสามารถสร้างภูมิคุ้มกันป้องอันตรายจากภายนอกได้ ขอชื่นชมในความเสียสละของผู้กล้าทุกคนที่ทำเพื่อแผ่นดิน มันทำให้หันมามองตัวเองได้ว่าเรานี่กล้าหาญพอที่จะทำเพื่อคนอื่นหรือเปล่า ได้ทำสิ่งดีดีให้คนอื่นจดจำบ้างหรือไม่? ถ้าหากมีคนที่มีอุดมการณ์ในการทำหน้าที่ของตนอย่างซื่อสัตย์สุจริต สิ่งที่ว่าเลวร้ายในสังคมก็จะดีขึ้นมาบ้าง ไม่มากก็น้อย มีข้อสงสัยอยู่บ้างนิดหน่อยเหมือนกัน แต่โดยรวมผมค่อนข้างชอบเลยทีเดียวครับ ผมเองก็ได้แต่หวังให้สักวันหนึ่งเหตุการณ์เหล่านี้จะจบลง ทุกคนจะได้อยู่กันอย่างสงบสุขเสียที "นะดาทำใจได้แล้วค่ะผู้กอง นะดาเชื่ออย่างที่พ่อบอกว่าทุกอย่างเป็นไปตามประสงค์ของอัลเลาะห์ ครูสอนว่าทุกศาสนาล้วนสอนให้ทุกคนเป็นคนดีด้วยกันทั้งนั้น แต่อาจจะมีบางคนที่ทำให้ความเข้าใจของศาสนาคลาดเคลื่อนจนต้องมุ่งเอาชีวิตกัน ตั้งแต่แม่ตายไป นะดาก็เห็นเพื่อนตาย ครอบครัวของเพื่อนตาย แล้วก็มาเป็นพี่ชะรอฟ จนนะดารู้สึกว่าชีวิตของคนที่นี่มันหมุนวนเป็นวงโคจรแบบนี้แหละค่ะผู้กอง เขาฆ่าแม่เรา เราฆ่าเพื่อนเขา เขาฆ่าเพื่อนเรา ตราบใดที่ปัญหาในจังหวัดชายแดนภาคใต้ยังไม่ถูกรัฐบาลแก้ไขอย่างจริงจัง มันก็จะเป็นแบบนี้ต่อไป ผู้กองแค่คนเดียวไม่สามารถยุติปัญหาได้หรอกค่ะ เท่าที่ผู้กองเสียสละมาอยู่กับพวกเราที่นี่ พวกเราก็ชอบคุณผู้กองมากแล้ว ทุกคนรู้ว่าผู้กองรักพวกเรา ยังไงก็จะไม่มีวันลืมผู้กอง" ...นะดา...
สามจังหวัดชายแดนใต้กลายเป็นจังหวัดอัตรายไปเลย
ทั้งที่ควรจะเป็นจังหวัดท่องเที่ยว ภูผา กำแพง แสงดาว อ่านรีวิวแล้วอยากอ่านค่ะ โดย: ข้ามขอบฟ้า
  วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:1:17:06 น.ruennara Book Blog ดู Blog
เรื่องออกแนวเศร้า แถมเป็นบ้านเราด้วยนะเนี่ย  โดย: หอมกร
 วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:4:38:30 น.สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณโจ
โดย: ann_shinchang (ยังไงก็ได้ว่ามาเลย
) วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:5:40:58 น.เล่มนี้เนื้อหาน่าสนใจ แต่ออกเศร้านะคะ
สามจังหวัดชายแดนภาคใต้คนต่างศาสนาก็อยู่ร่วมกัน รักใคร่กันดีอย่างน่าชื่นชม เมื่อก่อนแถบนั้นคนนิยมไปเที่ยวเยอะ ทุกวันนี้ไม่ค่อยมีใครกล้าไป แต่เพื่อนอยู่นราธิวาสบอกว่าตอนนี้สงบดีค่ะ โดย: mambymam
 วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:5:55:35 น.อรุณสวัสดิ์ครับ เรื่องราวในสามจังหวัดชายแดนใต้ ยังมีอะไรที่เราไม่รู้อีกมากจริงๆ นักเขียนช่วยสะท้อนแง่มุมต่างๆออกมา นับว่าเป็นเรื่องดีเลยนะครับ โหวตครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:6:26:53 น.น่าอ่าน
มันเพิ่งกลับมามีปัญหาเมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมานี่เองนะ ตอนราวปี 40-42 เราเองยังไปเบตง ยะลา นราธิวาสได้แบบปกติ พาลูกค้าไปเที่ยวด้วย ช่วงนั้นมันดีขึ้นแล้ว แต่มาแย่อีกรอบ เหอๆ คราวนี้เลยยาวเลย นึกแล้วก็เสียดาย ตอนนัน้มันดีจริงๆ โควต้าหมดแล้ว เดี๋ยววันไหนเข้าบล็อกจะมาโหวตให้นะคะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:9:18:07 น.สวัสดีค่ะ
ถอนใจเฮือกใหญ่ พออ่านพบว่าเป็นเรื่องของการสูญเสีย ของชายแดนใต้ ซึ่งแม่ตะลียังไใม่รู้(จริงๆ) ว่าสาเหตุที่เป็นแบบนี้เพราะอะไร สมัยนี้เลิกอ่านนวนิยายแล้วค่ะ อ่านแต่จิปาถะและสารคดี โดย: ตะลีกีปัส
วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:12:05:16 น.หนังสือเล่มนี้ น่าจะช่วยขยายความ ความเป็นอยู่ เป็นไปใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ได้ดี
อยากให้จบลงด้วยดีเนาะคะ อะไรยังไงก็ได้ อยากให้สงบสุข อยู่ร่วมกันได้ โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
 วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:15:27:48 น.สวัสดี จ้ะ คุณโจ
อ่านการรีวิว นวนิยาย เรื่อง "ภูผา กำแพง แสงดาว" แล้ว ทำให้คิดถึงเรื่องหนังสืออ่านนอกเวลา เรื่อง "ปุลากง" เป็น เรื่องของสามจังหวัด ภาคใต้ เรื่องของ ก่อการร้าย เรื่องของ ความขัดแย้งทางการเมือง ศาสนา เหมือนกัน เรื่องลึก ๆ ใน 3 จังหวัดภาคใต้ เราไม่สามารถที่จะรู้ได้ มากมายนัก ครูมีลูกศิษย์ 3 จังหวัดภาคใต้ หลายคน ในฐานะ เคยสอน ที่อิสลามวิทยาลัยมาก่อน มีทั้งยะลา นราธิวาส ปัตตานี ส่วนใหญ่นักเรียนมาจาก 3 จังหวัดนี้ หัวแรงมากพอ สมควร กว่าจะปรับตัวเข้ากันได้ ก็ต้องพักใหญ่เหมือนกัน อิอิ โดยเฉพาะเรามาบรรจุใหม่ ๆ ก็ต้องอยากลองของ ห้าห้า แต่ ลูกศิษย์ ก็มีเหตุมีผลใช้ได้ ถ้าเรามีเหตุมีผลกับเขา โหวดหมวด รีวิวหนังสือ ขอบใจที่ตามมาอ่านและโหวดที่บล็อกครู จ้ะ และขอบใจที่จะรออ่านตอนต่อไป จ้ะ โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:16:42:59 น.นวนิยายเกี่ยวกับสามชายแดนจังหวัดภาคใต้
เคยอ่านมาบ้างแต่น้อยมาก เพราะรู้สึกส่วนตัวว่าว่าเครียดไป อ่านครั้งใดแล้วนึกถึงแผ่นดินอันร่มเย็น ในอดีตมาก เรื่องนี้ไม่เคยอ่านเลยค่ะ โดย: หมุยจุ๋ย
วันที่: 12 มกราคม 2561 เวลา:17:21:59 น.มาอ่านรีวิวเรื่อง ภูผา กำแพง แสงดาว ชื่อเรื่องก็น่าอ่านแล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะไปปที่บล็อกนะคะ อาทิตย์นี้ อากาศดีขี้นหน่อยค่ะ แต่หน้าหนาวก็ยังไม่หมด อีกสองเดือน โดย: newyorknurse
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:4:13:08 น.สะเทือนใจทุกครั้งที่ทราบข่าวการสูญเสียค่ะ
คุณ ruennara ใกล้ชิดกับเหตุการณ์จริงคงรู้สึกมากกว่าหลายเท่า ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ สวัสดียามเช้าค่ะ ขอบคุณคุณ ruennara มากค่ะสำหรับกำลังใจ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:6:15:22 น.อรุณสวัสดิ์ครับ เพลงผู้สาวขี้เหล้ายังไม่เคยฟังเลยครับ เดี๋ยวคงต้องลองไปหาฟังดูบ้างครับ โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:6:20:33 น.จอบคุณที่แวะชมมะเขือเทศ
และขอบคุณสำหรับพรค่ะ หำลังจะออกเดินทางค่ะ โดย: mambymam
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:8:45:33 น.ขอบคุณค่ะ
ไม่รู้เม้นท์อะไรผิดพลาด โดนยึดไปแล้ว ในหน้าจัดการค่ะ รบกวนดูให้ด้วยนะคะ โดย: mambymam
วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:8:46:32 น.หนังสือแนวนี้ น่าอ่าน แม้จะเป็นนิยาย แต่ผู้เขียน คงใส่ความเห็น
ข้อเท็จจริง ไปด้วย.. พออ่านเม้นท์แรก อีตาต่อ เขียนทำเอาสะดุ้ง.. แหม เงินมันเยอะ 555 นั่น มันสมัยก่อน ที่เขาปลุกผี คอมมิวนิสต์แล้ว.. หรือว่ายังมีการปลุก อย่างอื่นแทน หุ หุ ออกจากเรื่องนี้ดีกว่า ชัก ไอ คุก ๆ ..... นิยายบางอย่างก็ ใช้สถานที่เป็นส่วนประกอบ แล้วใช้แนวคิด เป็นตัวเดินเรื่อง... มีหลายเรื่อง เช่น ไผ่แดง ของ หม่อมคึกฤทธิ์.. เรื่องภิกษุแต่ บางครั้งก็เผลอจิตเป็น คนธรรมดา มีโกรธ หลง หรือ ทำอะไรบางอย่าง.. เพื่อขจัด มารศาสนา.. งั้นโหวตให้นะครับ ... เห็นชื่อ แล้วยังคิดว่า เอ..เป็นเจ้าของสำนักพิมพ์ เรือนนรา แถวสุขุมวิท 71 ใกล้บ้านพี่สาวผมหรือเปล่าหนอ พออ่านเม้นท์ที่บล๊อกผม อ้อ.. คนนราธิวาสนี่เอง.. เมื่อก่อน ผมไปเป็น สายตรวจ สาขา แถวนั้น... ไปไหนก็ต้องระวัง 4 โมงเย็นไม่กล้านั่งแท๊กซี่จาก จังหวัดนี้ไปจังหวัดนั้น.. นอนที่นราฯ ก็แล้วกัน.. แล้วก็ไปกินอาหาร แถวหาดนราทัศน์... คลื่นแรงเซาะทราย ต้นสน มะพร้าวล้ม เสียดายครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:9:24:00 น.ผมก็เก่งแต่ทฤษฎีครับ 555
แต่ชอบเขียนนะครับ การเขียนเรื่องราวความรัก ก็เหมือนการได้สำรวจตรวจสอบความรักของตัวเองไปด้วย  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:9:59:02 น.สมัยเรียน ป.ตรี ผมเคยไปฝึกงานที่ยะลาไปกินร้านอาหารทะเล ในตัวจังหวัดยะลา ตอนหลังได้ข่าวว่าใกล้ๆ ร้านมีระเบิดหลายครั้ง น่าใจหายเหมือนกันครับ อ่านรีวิวของ จขบ. อยากไปหามาอ่านเลยครับ
โดย: The Kop Civil
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:10:50:37 น.ชื่อเรื่องไพเราะมากๆ
เนื้อหาน่าติดตาม Vote ค่ะ  ขอบคุณสำหรับกำลังใจในรอบปี 2560 ที่ผ่านมาค่ะ    โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:11:00:44 น.มาโหวตนะคะ
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ruennara Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:11:21:59 น.มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ
หนังสือแนวนี้ที่เขียนเรื่องเกี่ยวกับสามจังหวัดชายแดนใต้ผมไม่เคยอ่านเลยครับ เห็นว่าเรื่องนี้ชนะการประกวดรางวัลประภัสสรด้วย แสดงว่าต้องเป็นเรื่องที่น่าอ่านแน่ๆ ไว้ผมจะลองหาเรื่องนี้มาอ่านครับ อิอิ         โดย: อาคุงกล่อง
วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:15:01:01 น.สวัสดีค่ะ
เพิ่งว่าเข้ามาอ่าน บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเหตุร้ายมันเริ่มขึ้นได้อย่างไร แต่อยากให้จบนะคะ ชอบท่อนสรุป เขียนออกมาได้ดีมากค่ะ จากคนที่อยู่ในพื้นที่ ที่จะไม่ไปไหน และเข้าใจในคนที่ได้ผ่านมาค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:16:04:43 น.สวัสดีวันเด็กนะคะ
เรื่องนี้เศร้าจัง อ่านแล้วคงต้องเตรียมผ้าซับน้ำตา  โดย: หยกตะวัน เจล (จอมใจจอมมโน
) วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:16:21:13 น.สวัสดีค่ะน้องโจ
สอบเสร็จยังนิ ทำได้บ้างหรือเปล่า รีวิวหนังสือได้แบบนี้ แสดงว่าสอบเสร็จแล้วสิ หนังสือแนวนี้ พี่ไม่ค่อยได้อ่านเท่าไหร่ค่ะ แนวบีบคั้นจิตใจโดยมีเนื้อหาจากเรื่องหรือเหตุการร์จริงมา ดำเนินเนื้อหาในเรื่อง มันสะเทือนใจ อ่านแล้วรู้สึกเครียดและหดหู่ มันไม่ได้ความบันเทิง ตะก่อนชอบอ่านนะ เคยซื้อไว้หลายเรื่องเลยแนวนี้ หนาเป็นบึกๆ เลย แต่หลัง ๆ มานี้ เน้นอ่านความเพลิดเพลิน เข้มข้นบาง แต่ไม่บีบคั้นจิตใจเราเกินไป ปัญหาภาคใต้ แค่ดูข่าวในทีวี พี่ก็ว่ามันหดหู่เกินพอแล้ว รู้สึกว่าตัวเองโชคดี ที่ได้เกิดเป็นคนเหนือ ที่ไม่อยู่ในสถานการณ์อันตราย และรู้สึกเห็นใจคนภาคใต้มาก ๆ อยากช่วย แต่ไม่รู้จะช่วยยังไงนะ ได้แต่ภาวนา อย่าให้คนบริสุทธิ์ต้องมาเสียชีวิตมากกว่าไปนี้เลย พี่อ่านหนังสือจบไปหลายเล่มแล้ว ยังไม่ได้รีวิวเลย รู้สึกรีวิวไม่ค่อยออก บอกไม่ถูก ล่าสุด เป็นนิยายแฟนซีของจีน สนุกมาก แต่พอจะเขียนรีวิว รู้สึกขี้เกียจซะอย่างงั้น 5555 ขอให้ผลสอบออกมาดีน๊า ไว้มาเม้าธ์ใหม่จร้า โดย: JinnyTent
 วันที่: 13 มกราคม 2561 เวลา:18:24:35 น.สวัสดีค่ะ
มาส่งกำลังใจให้ค่ะ ruennara Book Blog โดย: ข้ามขอบฟ้า
 วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:0:07:47 น.บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ล้งเล้งลัลล้า Travel Blog ดู Blog ข้ามขอบฟ้า Music Blog ดู Blog oranuch_sri About Weblog ดู Blog ruennara Book Blog ดู Blog แค่ชื่อก็น่าสนใจมากเลยนะคะ โหวต โดย: อุ้มสี
 วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:2:38:06 น.สวัสดียามเช้าครับคุณโจ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:6:29:21 น.สวัสดีอีกรอบนะค้าาา
เราก็เป็นค่ะ ตอบเมนท์ หรือไปโหวตไม่ทัน ต้องค้างเนี่ย คือถ้าเสาร์อาทิตย์ไหนไม่ได้เข้าบล็อก นั่นแหละค่ะ วีคนั้นทั้งวีคต้องค้างโหวตไปอีกวันตลอดๆ คนอ่านคงได้สาระและความเพลิดเพลิน แต่อ่านจริงๆ หรือเปล่านี่แหละค่ะ 555555 โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:10:34:35 น.  จากบล็อก : ขอบคุณนะครับ มีความสุขมาก ๆ นะครับ รักษาสุขภาพ  โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง
วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:18:28:37 น.สวัสดีอีกรอบค่าาา
นักอ่านเงา เราก็ว่ามีค่ะ ซึ่งเราก็ไม่ได้ซีเรียสว่าต้องเมนท์หรอกนะคะ แต่เราแค่อยากให้คนมาอ่านบล็อกแกงค์กันเยอะๆ เหมือนสมัยก่อนน่ะ มันมีสถิติอยู่ค่ะ ปีที่ผ่านมานี่ลดไปมากกว่า 50% อีกค่ะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:19:47:16 น.สวัสดีครับบล็อกน้องใหม่ไฟแรง ปีที่แล้วโผล่มาช่วงปลายๆปี ปีนี้จับตาบล็อกนี้กันได้เลยครับทุกคน //รุมมอง อิอิ :D
แอบดูเม้นท์เพื่อนๆ ....ขอเรียกคุณโจนะครับ ผมไปเที่ยวสามจังหวัดครั้งสุดท้ายเมื่อสามปีก่อน (ไปแค่ปัตตานีครับ) แม่ค้าร้านข้าวดีใจมากที่ได้เห็นคนกรุงเทพ ทหารตั้งด่านหนาแน่นเต็มถนนสายหลักเลย พอขับเข้าสายรองไปแล้วใจก็หวิวๆ อยากให้คนสามจังหวัดได้ใช้ชีวิตที่สงบสักทีนะครับ สามจังหวัดชายแดนภาคใต้เป็นความขัดแย้งที่แทบจะทำความเข้าใจไม่ได้เลยครับ ทั้งเรื่องความภาคภูมิในลังกาสุกะ การเข้าตีรัฐปาตานีของสยาม การสังหารผู้นำมุสลิมช่วงรัฐบาลทหาร กรณีตากใบ ฯลฯ มันปนกันไปหมด ไม่รู้ความพยายามดับไฟใต้จะบรรลุผลเมื่อไหร่ ด้วยวิธีอะไร ยากที่สุดก็คือการที่ผู้ก่อการร้ายเข้าไปแทรกซึมกับคนในพื้นที่จนแยกออกมาจัดการไม่ได้ คงต้องเสียผู้กล้ากลายเป็นดวงดาวบนท้องฟ้าอีกมากเลยครับ หนังสือเล่มขนาดนี้ผมอ่านไม่ไหวแหงๆ ช่วงหลังๆขนาดเจียดเวลาหลังอัพบล็อกมาดูหนังยังดูแค่ 20-30 นาที หลับ! กว่าจะจบสักเรื่องล่อไปเป็นอาทิตย์ คอหนังสืออ่านเก่งง่ะ โดย: ชีริว
 วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:22:02:00 น.สวัสดีอีกรอบค่า
ใช่ค่ะ น้อยลงมาก มันมีสถิติอยู่ อย่างปีที่แล้วลดไป 60-70% เลยค่ะ อย่างรุนแรงอ้ะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 15 มกราคม 2561 เวลา:0:04:23 น.ruennara Book Blog ดู Blog
สวัสดีค่ะ ตามเพื่อน ๆ ด้านบนมาค่ะ :) เรื่องเกี่ยวสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ฟังข่าวทีไร ก็รู้สึกใจหายจริง ๆ ค่ะ โดย: Close To Heaven
 วันที่: 15 มกราคม 2561 เวลา:0:21:02 น.สวัสดีค่ะ เข้ามาทักทายช้าหน่อย แต่ก็มานะคะ วันนี้อากาศหนาว ถึงติดลบ ๕ เมื่อคืน แต่ตอนเช้ามีแสงแดดเลยพากันไปเดินในป่า เพื่อรับแสงแดด ออกกำลังกายด้วย ทั้งวันไม่ได้จับคอมฯ จนมาถึงตอนเย็น
พี่เป็นคนหนึ่งที่ติดตามอ่านงานเขียนของนักเขียนท่านนี้และชอบมาก ตอนอยู่เมืองไทยชอบซื้อพ็อคเก็ตบุคมาอ่าน อย่างน้อยก็เดืนอละสองสามเล่ม ตอนนี้เห็นว่าสำนักพิมพืหลายแห่งปิดตัวลงเพราะคนอ่านหนังสือน้อยลง ไปเสพทางสื่ออินเทอร์เน็ตกันหมด น่าสงสารทั้งสำนักพิมพ์และคนที่ต้องตกงานอีก เรื่องราวความรุนแรงทางภาคใต้เป็นปัญหายืดยื้อมานานมาก ยิ่งตอนนี้เราขาด...หลัก...ทางจิตใจ ..งพ่อหลวง...จากไป ไม่มีใครเป็นหลักทำอย่างท่านอีก ปัญหาก็คงสืบเนื่องไปเรื่อยๆ เรื่องราวความยึดมั่นในศาสนาอย่างไร้เหตุผล ทำให้ผู้คนต้องมาล้มตายอย่างมากมาย ช่างน่าอนาดจริงๆ สำหรับเมืองพุทธ อย่างเรา ได้แต่คิดหวังว่า สักวัน...สักวัน...บ้านเมืองเราจะสงบอย่างแท้จริงเสียที ...สาธุ โดย: Maeboon
วันที่: 15 มกราคม 2561 เวลา:0:48:17 น.หอยนางรมนี่เราไม่ถึงกับรักมากค่ะ แต่ชอบกิน
แต่พอมีข่าวคนตายเพราะกินหอยติดเชื้อเลยเริ่มกลัวแล้วค่ะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 15 มกราคม 2561 เวลา:9:55:15 น.นักประพันธ์ท่านนี้ ใช้ถ้อยคำได้สละสลวย.. ผมก็ชอบครับ
.... เรื่องสามจังหวัดภาคใต้... ละเอียดอ่อนจริงครับ.. คนที่อยาก เป็นใหญ่เป็นโต แต่ไม่ยอมเรียนหรือ เคารพกติกา.. ใช้ความรู้ ของตนเอง ชักจูงคนที่ด้อยกว่า เป็นพวก ให้เชื่อในทางที่ผิด ๆ ผมเองมีเพื่อนศาสนนานั้น ๆ ทั้งใต้ และภาคกลาง เลยรู้ว่า ศาสนามิไดสอนแบบนั้น.. คำสอน ของท่าน อ่านเหมือนกันหมด... แต่คนอ่านจะตีความไปทางไหน ก็อยู่ที่มโนของคนนั้นแล้ว แต่จะให้คล้อยตาม คล้ายกับ วงการต่าง ๆ ของไทยเรา... เ่ช่น วิธีพิจารณาความ.. สามารถดึงให้ ช้า ให้เร็ว เลยการเป็น "ความเลว" ของคนถือ โอกาส... แต่มีคนดีมากกว่า พวกเราเลย พออยู่ได้ ส่วนใหญ่จะเป็น กฏหมายรอง ๆ หรือระเบียบปฏิบัติมากกว่า กม.หลัก ศาสนาที่ใช้ในภาคใต้ ผมว่าดีนะครับ... แต่คนใช้รอง ๆ ลง ไปไม่ดี(บางคน) เอ.. คุยเรื่องหนังสืออยู่ดี ๆ ไง แตกฝอยออกไปไม่รู้ แถม อีกนิด เมื่อวาน เข้าห้างใหญ๋ เห็นร้านหนังสือใหญ่ ไม่มีคน เข้าเลยสักคนเดีียว เห็นแล้วใจหายครับ... ส่วนร้านอื่นยัง ขายของอื่นตามปกติ.. ที่สะกิดใจที่คุณ เล่าว่าต้องสั่งซื้อจากนักเขียนเอง.. นี่แหละ หนังสือ คงเหมือน แผ่นเสียงครั่ง พลาสติก เทป ซีดี บลูเรย์ และแล้ว....ก็.... เฮ้อ..เลยครับ แหะ ๆ มาบ่นให้ฟังอีกรอบครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
วันที่: 16 มกราคม 2561 เวลา:6:04:30 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับคุณโจ
ใช่ครับ ปัญหาของเรา คือ เราไม่ค่อยรู้หน้าที่นี่ล่ะครับ ถ้าทุกคนรู้หน้าที่ ทำตามหน้าที่ ปัญหาก็ไม่เกิดจริงๆครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 16 มกราคม 2561 เวลา:9:19:38 น.สวัสดีอีกรอบค่ะ
คือ เท่าที่อ่าน เค้าบอกว่าหอยนางรมมันมีเชื้อโรคอยู่แล้วตามธรรมชาติค่ะ ถ้ากินไม่มาก ร่างกายแข็งแรงดี จะไม่เป็นอะไร แต่ถ้ากินเยอะ ร่างกายอ่อนแออยู่ด้วย ก็มีโอกาสติดเชื้อจนถึงเสียชีวิตค่ะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 16 มกราคม 2561 เวลา:9:35:36 น.ขอบคุณค่ะ
ทั้งโหวต และ ปล.รูปถ่ายน่ารักมากครับ โดย: tuk-tuk@korat
วันที่: 16 มกราคม 2561 เวลา:10:22:21 น.วัดที่อยู่บนเขา น่าจะเป็นวัดเขาสุกิมมังคะ มีอีกก็เขาคิชฌกูฎแต่ไม่น่าจะได้ไปตอนทัศนศึกษา
ขอบคุณค่ะ โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
 วันที่: 16 มกราคม 2561 เวลา:16:07:19 น.อ่านรีวิว แล้วคิดถึงบ้านมากค่ะ
แม่ซองฯเกิดและโต ที่นั้น คิดว่าจะแก่ตายที่นั่นด้วย แต่เหตุการณ์มันกลับตาลปัตรค่ะ ต้องหนีตายมาอยู่กรุงเทพฯ ทิ้งเพื่อน ทิ้งความหลังไว้ที่นั่นหมดเลย ต้องมาปรับตัวใหม่ ใช้ชีวิตแบบใหม่ ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องทำค่อนข้างยาก เพราะอายุมากแล้ว ที่ตากใบแม่ซองฯก็มีญาตินะคะ สมัยก่อนคุณป้าอยู่ที่ตากใบ และมีเพื่อนที่เป็นภรรยาผู้ว่าฯทำงานเป็นผู้จัดการแบงค์กรุงเทพฯที่นราฯค่ะ เพื่อนญาติๆหลายคน แต่เดี๋ยวนี้เหมือนจะแยกย้ายกันไปหมดแล้วค่ะ ชอบกะปิของร้านยูงทองที่เขาทำขายเอง อร่อยมาก ฝากน้องชายซื้อประจำค่ะ อิอิ โดย: ซองขาวเบอร์ 9
 วันที่: 16 มกราคม 2561 เวลา:20:00:36 น.สวัสดีค่าาาา
มาขอแอดเป็นเพื่อนด้วยคนค่ะ :) โดย: Close To Heaven
วันที่: 17 มกราคม 2561 เวลา:8:23:21 น.ใช่ค่ะ น้องซีเพิ่งสงไป รร ร้องไห้ แงแง วันแรก อ้าว ตอนนี้จะขึ้น ป.4 แล้ว
โดย: kae+aoe
 วันที่: 17 มกราคม 2561 เวลา:8:56:26 น.สวัสดีค่ะ คุณโจ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและโหวตให้ชบาโคมนะคะ ทำบล็อกนั้น พี่ก็ไม่ได้ต้องมุมานะหรอกค่ะ แค่กะๆ ดูว่าจะทำอะไรบ้าง อาทิตย์นึงจะเขียนอะไรแค่ไหน แล้วก็ทำไปตามนั้นละค่ะ ไม่เคยทำเกินที่ตั้งใจไว้ แต่ขาดจะมีบ้างเพราะป่วยบ่อย ถ้าสบายดีก็ร่างๆทิ้ง ไว้บ้าง ป่วยก็เอาออกมาอัพ แค่นี้ละค่ะ แต่ปีนี้เขียน น้อยลง ก็จะได้สายน้อยลงค้าบบบบ โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า
 ) วันที่: 17 มกราคม 2561 เวลา:21:58:18 น.สวัสดียามเช้าครับคุณโจ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตด้วยนะครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 18 มกราคม 2561 เวลา:6:38:19 น.สวัสดีค่ะคุณโจ ชื่อของแย้มปีนังนี่หาข้อมูลเกี่ยวกับชื่อไม่ได้เลยค่ะ
ไม่รู้ว่ามีที่มาอย่างไร อยากรู้เหมือนกันค่ะ ขอยคุณที่แวะชมค่ะ โดย: mambymam
วันที่: 18 มกราคม 2561 เวลา:7:51:30 น.สวัสดีรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ววววว
คุณโจทันหนังเรื่องนี้ใช่มั้ยคะ? อิอิ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 18 มกราคม 2561 เวลา:9:18:31 น.ผมอ่านเล่มนี้จบไปแล้วเหมือนกัน เป็นเรื่องราวความเสียสละของทหารหนุ่มที่สะเทือนอารมณ์ดีครับ ไว้จะมารีวิวแบ่งปันมุมองกับคุณ ruennara นะครับ ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ
โดย: Jim-793009
วันที่: 18 มกราคม 2561 เวลา:9:45:51 น.สวัสดี จ้ะ คุณโจ
ขอบใจนะจ๊ะ ที่แวะไปเยี่ยม อ่าน เม้นท์ และโหวด ที่บล็อกของครู แถมมีกลอนไพเราะมาประกอบด้วย ยังเก็บชุดนักเรียนไว้เลยเหรอ ของครูไม่เหลืออะไรแล้ว แม้แต่ชุดนักศึกษา เหลือแต่กระดุม เครื่องหมายของมหาวิทยาลัย เข็มขัด ถึงเสื้อ และกระโปรงอยู่ ก็ใส่ไม่ได้แล้ว อิอิ หุ่นต่างกันเป็นสิบกิโลกรัม ห้าห้า อัพบล็อกแล้วอย่าลืมมาเคาะประตูบอกครูด้วยนะจ๊ะ โดย: อาจารย์สุวิมล
วันที่: 18 มกราคม 2561 เวลา:13:46:20 น.สวัสดีค่ะ พี่แวะมาทักทาย ก่อนจะเดินทางไปเวียดนาม สามอาทิตย์ จากใต้จรดเหนือ เดินทางกัน ๔ คนกับเพื่อนของสามีด้วย แล้วจะนำเรื่องราวมาเล่าให้ฟังนะคะ อย่าว่าเอามะพร้าวมาขายสวนก็แล้วกัน ก๊ากกกก
โดย: Maeboon
วันที่: 18 มกราคม 2561 เวลา:17:23:29 น. |
ruennara
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
ผมเคยได้ยินจากพี่คนหนึ่งเค้ามารับของแทนนายเค้าแล้วพูดเรื่องถึงเรื่องนี้ เค้าพูดได้น่าสนใจอย่างหนึ่งว่า "ไม่สงบหรอก เงินมันเยอะ" ผมไม่พูดต่อนะครับ แล้วก็ เราก็ไม่สามารถระบุได้ด้วยว่าที่เขาพูดมันหมายความว่าอย่างไร คงต้องแล้วแต่คนจะตีความกันเอง