แจ๊ะจะนอน ไม่อยากเดิน ไม่อยากเล่น
พอย่างเข้าขวบปีที่ 15 กำลังวังชาของเจ๊าะแจ๊ะก็เริ่มถดถอย จากที่เคยตามติดทุกที่ พ่อแม่จะออกจากบ้าน เจ๊าะแจ๊ะก็รีบลุกลี้ลุกลน ออกจากเบาะนอน รีบมารอที่ประตู พอเปิดปุ๊บ เจ๊าะแจ๊ะก็ลอดปั๊บ วิ่งลงบันไดหลุนๆตัวกลม
ก่อนหน้านี้พ่อแม่เดินออกกำลังกายกัน เจ๊าะแจ๊ะก็เดินตาม ตามไป หอบแฮ่กๆ อ้าปากพ่นลมเป็นระยะๆ หรือวิ่งไล่งับหมีเน่า ที่แม่โยนไปไกล คาบเอามาให้ได้

แต่ตอนนี้ ถึงเวลาขับถ่ายทุกเช้าและเย็น ปลุกเรียก " เจ๊าะแจ๊ะเอ๊ย ลงไปฉี่อึได้แล้ว" เจ๊าะแจ๊ะก็จะนอนนิ่งๆ เหลือบตาขึ้นมองหน้าแม่นิดนึง แล้วก็หลับตาต่อ ไม่หือไม่อือ ไม่กระดิกตัว จะเรียกกี่ครั้งก็นิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน หรือบางทีตามลงไปอย่างเสียไม่ได้ พอสุดบันได ก็หันหลังกลับ หรือพอเรียกหนักๆเข้า ก็หันหลังหนีซะงั้น
 


เป็นวาระที่เรารู้แล้วว่า เจ๊าะแจ๊ะน่าจะไม่สะดวก ลงบันได20 ขั้น และขึ้นบันไดกลับอีก 20ขั้น ซึ่งเมื่อ2 ปีที่แล้วยังทำได้อยู่ ตอนนี้ก็ขึ้น ลงได้ แต่ช้าๆ ค่อยๆใช้ขาสั้นๆกระโดดลง

และด้วยไม่สามารถอั้นฉี่ อึได้ดีเหมือนเก่า ดังนั้นพ่อแม่ กับพี่ต้องวางกระดาษซับฉี่ อึ ไว้ให้เจ๊าะแจ๊ะที่หน้าห้องน้ำ ตอนกลางคืน สายตาก็ไม่ดีแล้ว คงใช้ดมกลิ่นเอา เจอกลิ่นฉี่อึ อยู่ตรงไหน ก็จะถ่ายไว้ตรงนั้น เช้ามา พ่อแม่ก็เก็บเช็ดถูทำความสะอาด
หมาแก่ๆ อายุย่าง 15 ปี แต่ยังเดินเหิรได้คล่อง ยังสามารถดุน้องแมว และวิ่งไล่งับขาข้าวหอม มะลิได้ เวลาที่แม่ดูข้าวหอม ไม่ให้ขึ้นมานอนบนเตียงแม่ หรือเก้าอี้ของแม่ได้ พองับน้องได้ ก็หันมามองหน้าแม่ คงบอกว่า " หนูงับน้องให้แล้วนะ.."
ข้าวหอม มะลิ ก็ไม่ต่อกรด้วย ทั้งที่ตัวใหญ่กว่ามาก คงเกรงอาวุโสกัน ได้แต่กระโดดหนีบางวันออกนอกบ้านไปแล้ว อยากเข้าบ้าน ก็จะมาออกันที่ประตู เจ๊าะแจ๊ะก็ใช้เท้าหน้าเกาประตูแกร๊กๆๆๆๆๆ จนพ่อแม่ และพี่ต้องรีบลุกไปเปิดให้ มิฉะนั้นจะเกาไม่หยุดอยู่อย่างนั้น ให้เป็นที่เสียวฟันและปวดขมองมาก บางทีแอบแง้มประตูดู...โฮะ นั่นไง มารอกันตรึม
2สาวขาวอึ๋ม มาขอข้าวกินแต่เช้ามืด
 ก่อนให้อาหาร อุ้มได้ ลูบได้ กินเสร็จก็ไปนั่งแต่งตัว อยาไปแตะเชียว สะบัดสะบิ้งหนี โดยเฉพาะมะลิ ไม่ยอม แต่ข้าวหอมให้อุ้มให้ลูบ รายนี้ชอบ
    
แล้วก็ไปนอนผึ่งแดดเช้าๆ ที่บนหลังคาโรงรถอย่างสบายใจ
 
ส่วนเจ๊าะแจ๊ะ บางวันก็อยากกิน บางวันอาหารไม่ถูกใจก็ปล่อยชามข้าวแล หิวจัดถึงจะกินอย่างเสียไม่ได้ เดี๋ยวนี้ให้กินหมู ไก่ นิ่มๆ คลุกอาหารเม็ดนิดหน่อย บ่อยครั้งที่คาบอาหารเม็ดมาถุยไว้ข้างชามเกลื่อน เลือกกินแต่เนื้อๆ

เมื่อ2สัปดาห์ก่อน แม่ตะลีไม่อยู่บ้าน พี่แกล้งน้องไม่ให้ข้าวหอม มะลิเข้าบ้าน เพราะพี่ปล่อยให้มานอนบนเตียงแม่ พอแม่เข้าบ้านก็จามไม่หยุุด แม่เลยบ่นพี่ไปหลายกะบุงโกย พี่เลยประชดโดยไม่ให้แมวเข้าบ้าน เอาละซิ 2แมวเดือดร้อน หาที่นอนสบายๆตอนกลางคืนไม่ได้ เลยเอาใจแม่ หางูมาให้ตอนเช้าเสียเลย เล่นเอาแม่เหวอ รีบถอยกรูดๆ กลัวจะเป็นเห่า เหมือนเดิม แต่พอพิศดูอย่างละเอียด ก็รู้ว่าเป็นงูทางมะพร้าว เฮ้อ! ค่อยโล่งอก ข้าวหอม นะ ข้าวหอม วันหลังไม่ต้องหาอาหารมาให้แม่อีกนะ โดยเฉพาะงู
   สวัสดี
Create Date : 28 ตุลาคม 2562 |
Last Update : 28 ตุลาคม 2562 16:36:03 น. |
|
21 comments
|
Counter : 3518 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณtuk-tuk@korat, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณRananrin, คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณThe Kop Civil, คุณkatoy, คุณสาวไกด์ใจซื่อ |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 ตุลาคม 2562 เวลา:22:03:14 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 28 ตุลาคม 2562 เวลา:23:09:53 น. |
|
|
|
โดย: Rananrin วันที่: 29 ตุลาคม 2562 เวลา:6:43:28 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 29 ตุลาคม 2562 เวลา:8:50:45 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 ตุลาคม 2562 เวลา:20:33:51 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 ตุลาคม 2562 เวลา:22:46:47 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 ตุลาคม 2562 เวลา:9:58:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 ตุลาคม 2562 เวลา:19:54:16 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 ตุลาคม 2562 เวลา:6:23:05 น. |
|
|
|
| |